Prince of Persia - The sands of Time Movie

ဒီေန႔ မထင္မွတ္ပဲ အေဖာ္ေကာင္းလို႔ Prince of Persia ကို ၾကည့္ျဖစ္သြားပါတယ္... ဒီကားကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၄လ ၅လေလာက္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာလို႔ၾကည့္ခ်င္ခဲ့တာပါ... ဂိမ္း၀ါသနာရွင္ေတြကေတာ့ အဲဒိဂိမ္းက အေတာ္ကစားလို႔ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာပါတယ္... သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ရုပ္ရွင္ဟာ ဂိမ္းေလာက္မွ ေကာင္းပါ့မလားလို႔ သံသယ၀င္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္... ကြ်န္မလဲ အဲဒိဂိမ္းကို မေဆာ့ဖူးေတာ့ ဂိမ္းေလာက္ ေကာင္းမေကာင္းမသိပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ရုပ္ရွင္ကေတာ့ သင့္ ပိုက္ဆံအလကားျဖစ္တယ္လို႔ မခံစားေစရပါဘူး...

ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း

ပါရွားႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဘုရင္ဟာ ညီအစ္ကိုေတြရဲ႕ စည္းလံုးခ်စ္ၾကည္မွဳ သစၥာရွိမွဳကို အေလးထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ... သူ႔မွာ ညီေတာ္ ၁ေယာက္နဲ႔ သားေတာ္ ၂ပါးရွိပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔ သူတိုင္းခန္းလွည့္လည္စဥ္မွာ အားနည္းသူကို သတၱိရွိရွိ အမွန္တရားဘက္က ရပ္ျပီး ကယ္ခဲ့တဲ့ ဒတ္စ္တန္ ဆိုတဲ့ ကေလးေလးကို ေမႊးစားခဲ့ပါတယ္... ဒတ္စ္တန္ဟာ သူရသတၱိနဲ႔ ျပည့္စံုပင္မဲ့ သူ႔ထီးနန္းကိုယူဖို႔ လံုး၀စိတ္မ၀င္စားတဲ့ သားေတာ္တစ္ပါးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္... သူတို႔နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ အလမ္မတ္ ႏုိင္ငံက သူတို႔ရန္သူႏုိင္ငံကို လက္နက္ေတြေရာင္းတယ္ သတင္းရခဲ့တဲ့အတြက္ သူတို႔ဟာ အလမ္မတ္ကို ဒတ္စ္တန္ရဲ႕ အစြမ္းနဲ႔ သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္... အဲဒိႏုိင္ငံက မင္းသမီးကိုလဲ ေခၚယူခဲ့ျပီး သားေတာ္တစ္ပါးပါးနဲ႔ ထိမ္းျမားေပးဖို႔ ၾကံရြယ္ခဲ့ပါတယ္... သို႔ေသာ္ မထင္မွတ္ပဲ ပဲြေတာ္လုပ္တဲ့ေန႔တြင္ ဒတ္စ္တန္က ဖခမည္းေတာ္ကို ဆက္သတဲ့ အက်ီၤဟာ အဆိပ္ရည္လူးထားတဲ့အက်ီၤျဖစ္ေနျပီး သူ႔ဖခမည္းေတာ္ ကြယ္လြန္ခဲ့သလို ဒတ္စ္တန္လဲ ဘုရင္ကို သတ္တဲ့ လူသတ္တရားခံအျဖစ္ စြပ္စဲြခံရကာ ၀ရမ္းေျပးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္... မင္းသမီးနဲ႔ ဒတ္စတန္တို႔ အတူတူ ထြက္ေျပးရင္း ဒတ္စတန္ အလမ္မတ္ကို ၀င္တိုက္တုန္းက ေကာက္ရခဲ့တဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ ဖန္ဓားေလးရဲ႔ အစြမ္းနဲ႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို သိရွိခဲ့ရပါတယ္... ဒီလို အခက္အခဲေတြၾကားမွာ သူအျပစ္မဲ့ေၾကာင္း ဘယ္လို သက္ေသျပမလဲ... အခ်ိန္ကို ေနာက္ျပန္သြားလို႔ရတဲ့ ဖန္ဓားေလးကို သူဘယ္လို အသံုးခ်မလဲ... ဘုရင္ၾကီးကို လုပ္ၾကံတဲ့ တရားခံအစစ္က ဘယ္သူလဲ... သူ႔ကို မုန္းတဲ့ မင္းသမီးေလး... အျမဲတမ္း ဖန္ဓားေလးကို ျပန္ယူဖို႔ ၾကံစည္ေနတဲ့ မင္းသမီးေလးနဲ႔ သူဘယ္လို လက္တဲြျပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့သလဲ... ေခ်ာေမာလွပတဲ့ မင္းသမီးေလးနဲ႔ သူနဲ႔ ၾကားက သံေယာဇဥ္ ယံုၾကည္မွဳနဲ႔ တည္ေဆာက္တဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးက ဘယ္လိုအဆံုးသတ္မလဲ... ဒါေတြအားလံုးကို ေတာ့ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ဆက္လက္ရွဳစားတာက မေဗဒါ ျပန္ေျပာတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ကြာျခားပါလိမ့္မယ္...



အြန္လိုင္းက တစ္ခ်ိဳ႕ review ေတြဖတ္ၾကည့္တာေတာ့ ဂိမ္းထဲက အေကာင္နဲ႔တူေအာင္ေတာ့ တစ္ေနရာက တစ္ေနရာခုန္တာေတြ ခိုတာေတြကေတာ့ အေတာ္ေလး တူေအာင္ရုိက္ထားတယ္လို႔သိရပါတယ္... မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ၂ေယာက္လံုးက ေခ်ာလို႔လဲ ၾကည့္ရတာ မပ်င္းသြားပါဘူး... Action, Adventure, Fantasy, Romance အကုန္အစံုပါတဲ့ ကားေကာင္းတစ္ခုပါပဲ... မေဗဒါအတြက္ေတာ့ ဒီလိုကားမ်ိဳးကို အြန္လိုင္းကေန quality ညံ့ညံ့နဲ႔ ၾကည့္မဲ့အစား အရည္အေသြးေကာင္းေကာင္း အဆင့္အတန္းမွီမွီနဲ႔ ရဳံမွာ သြားၾကည့္တာက ပိုတန္ပါတယ္... ဒီလိုမ်ိဳး Graphic ေတြ effect ေတြ sound system ေတြသံုးထားတဲ့ ကားေကာင္းတစ္ကားကို အလကားရတဲ့ အြန္လိုင္းကေန ကြန္ျပဴတာ screen ေသးေသးေလးနဲ႔ ၾကည့္မဲ့အစား ရုံမွာ အရသာခံျပီး သြားၾကည့္တာ အေကာင္းဆံုးပါ... အရသာရွိတဲ့ မုန္႔တစ္ခုကို အရသာမခံပဲ တစ္ခါတည္းမ်ိဳခ်ရင္ တန္ဖိုးမရွိေတာ့ပါဘူး... အရသာရွိတဲ့ မုန္႔ကို အရသာခံျပီးစားမွသာ တန္ဖိုးရွိမွာပါ... ေနာက္ျပီး ရုပ္ရွင္ျပဳလုပ္သူေတြ စိုက္ထုတ္ထားတဲ့ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳကိုလဲ အေလးထားတဲ့အေနနဲ႔ ရုံမွာ ၾကည့္ျပီး အားေပးၾကပါလို႔...

It's Time for JKS's sexy back (or) fan meeting 6

ကိုရီးယား မင္းသားေတြအေၾကာင္းခ်ည္းေရးေနလို့ ကိုရီးယားမင္းသားကို စိတ္မဝင္စားတဲ့သူေတြအတြက္ အားနာမိပါတယ္... ဒါေပမဲ့ စျပီးသားျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ စကာၤပူကအေၾကာင္းေလးကိုေတာ့ ျပီးဆံုးေအာင္ ေရးသင့္တယ္ထင္လို့ ဆက္ပါရေစ... ၃ပုဒ္ ၄ပုဒ္ေလာက္ပဲက်န္မွာပါ... ျပီးရင္ မေဗဒါျမန္မာျပည္မွာတုန္းက မိဘမဲ့ေဂဟာကို အလွဴလုပ္တုန္းက ဗီြဒီယိုျဖစ္ျဖစ္... မေဗဒါရဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္းဗီြဒီယိုျဖစ္ျဖစ္... ဒီတစ္ပတ္ အလုပ္ပိတ္ရက္အတြင္း ၁ခုခုထြက္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားပါ့မယ္... အိပ္ေရးက ခုတစ္ေလာမဝေတာ့ စိတ္ကမၾကည္ပဲ ဗီြဒီယိုအက္ဒစ္ဘက္ မလွည့္ႏုိင္ျဖစ္ေနတာပါ... ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ fan meeting video က်ေတာ့ သိပ္အက္ဒစ္စရာမလိုပဲ ႐ုိက္လာတာေလးကို ျဖတ္လိုက္႐ုံပဲဆိုေတာ့ လြယ္ကူတယ္ေလ...

ေ႐ွ့အပိုင္းမွာ သူေလးအက်ီၤဝင္လဲေနတုန္း ဆိုလ္းက fan meeting video ကို ျပတာအထိျပီးသြားပါျပီ... ခုေတာ့ သူေလးထြက္လာပါျပီ... အက်ီၤလဲလိုက္ပါျပီ... ႐ွပ္အက်ီၤအျဖဴလက္႐ွည္ေပၚမွာ စတိုင္ကုတ္အနက္ေရာင္လက္ျပတ္ေလးနဲ့ သန့္ုျပန့္ခန့္ညား ဆဲြေဆာင္မွဳအားေကာင္းေနပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ သူကရင္းနဲ့ Justin Timberlake ရဲ့ Sexy Back သီခ်င္းကို ဆိုျပီး ေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္... အဆိုေတာ္မဟုတ္တာလဲ တစ္ေၾကာင္း က ရင္းနဲ့လဲ ဆို ရေတာ့ အသံကေတာ့ သိပ္မညိမ္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့လဲ ပရိတ္သတ္အတြက္က ကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူး... သူဘာလုပ္လုပ္ သူ့ကိုခ်စ္လို့ ဒီပဲြလာတဲ့သူေတြခ်ည္းပဲကိုး...

သူက သီခ်င္းဆိုရင္း Sexy အက Sexy ဟန္အမူအရာေလးေတြ လုပ္ပါတယ္... အဲလိုဆိုေတာ့ ကြ်န္မစိတ္ထဲ သူ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းသလိုလို... သဝန္တိုသလိုလိုျဖစ္မိပါတယ္... သိေနတယ္.. သူက မင္းသား.. သူက ကိုယ့္ကိုေတာင္ မသိဘူး... မင္းသားတစ္ေယာက္ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ့ ပရိတ္သတ္အၾကိဳက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ျပတတ္ရမယ္... လုပ္လဲ လုပ္ျပရမယ္... ဒါေတြအားလံုးကို သိေနရက္နဲ့ ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ သဝန္တိုပါတယ္... သူ့ကို ခုလို တျခားမိန္းမေတြ အမ်ားၾကီးေ႐ွ့မွာ အဲလို အကမ်ိဳးေတြ မကေစခ်င္ပါ... ( ဟီး.. ဟီး.. ပိုင္စိုးပိုင္နက္ေနာ္... ) စိတ္မေကာင္းတာကေတာ့... သူအဲလိုေတြ ကျပရင္ ေအာက္က မိန္းကေလးေတြက တအားအားနဲ့ ေအာ္ဟစ္အားေပးေနၾကေတာ့... ေအာ္ သူက ငါတို့ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ့တန္ေအာင္ ေဖ်ာ္ေျဖေနတာပဲ... ဒါသူ့ တာဝန္ပဲ... ငါတို့ပိုက္ဆံယူထားေတာ့လဲ ငါတို့ကို သူ့ခမ်ာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေဖ်ာ္ေျဖေနရတယ္... ဒါမ်ိဳးသူ့ကို တျခားအခ်ိန္ကခိုင္းရင္ သူလဲရွက္မွာပဲလို့... ဒါေပမဲ့ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ေနာက္အေတြးတစ္ခုဝင္လာတာက ပိုက္ဆံေပးတိုင္းေတာ့ သူကမွာမဟုတ္ပါဘူး... ေက်ာေတာေတာနဲ့ ေဟ့ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္.. ဒီမွာ ပိုက္ဆံ.. ကျပစမ္းဆိုရင္.. သူဘယ္ကမလဲေနာ္... ခုသူက သူ့ပရိတ္သတ္ကုိ ခ်စ္လို့ အထူးေဖ်ာ္ေျဖတာပဲ.... ပိုက္ဆံယူထားလို့တန္ေအာင္ ကျပေနရ႐ွာတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို မေတြးသင့္ပါဘူး... ဘာပဲေျပာေျပာ သဝန္တိုတာေတာ့ အမွန္ပဲ... တကယ္လို့ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္သာ ကြ်န္မကို ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ရင္ လံုးဝ လက္မခံဘူး... ကြ်န္မလို စိတ္မ်ိဳးနဲ့ ရင္ေမာရတာပဲ အဖတ္တင္မယ္... သူလဲ စိတ္ညစ္ရလိမ့္မယ္... သူ့ကို ခ်စ္လြန္းလို့ကို လက္မခံႏုိင္တာ... (ဟဲ.. ဟဲ... အသားယူမိျပန္ျပီ... ေမတၱာပို့သျခင္းမ်ားကို အျပည့္အဝလက္ခံပါသည္... ဟိဟိ )...

အဲဒိလို သူကေနတုန္းက ကြ်န္မ ေအာ္ျပီးေတာ့ေတာင္ အားမေပးမိဘူး... စိတ္မေကာင္းလို့... သဝန္တိုလို့... ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းတစ္ေနရာအေရာက္မွာ သူက ပရိတ္သတ္ဘက္ကို နားေလးစြင့္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးလုပ္ျပျပန္ေတာ့လဲ... သူ ပရိတ္သတ္အားေပးတာ ၾကားခ်င္႐ွာမွာေပါ့ေလ... ငါက သူ့ရည္းစားမွ မဟုတ္တာ ဒီလို သဝန္တိုေနလို့လဲ မထူးဘူး... အနည္းဆံုး အားေပးသံေလးၾကားရင္ သူအားရွိတယ္လို့ ေစာေစာက ေမးေျဖက႑မွာ သူေျပာသြားေတာ့... သူ့ကို မရမဲ့အတူတူ သူ့ပရိတ္သတ္အေနနဲ့ အျပည့္အဝအားေပးတာပဲေကာင္းပါတယ္... ဆိုျပီး ေအာ္ျပီး အားေပးလိုက္ပါေသးတယ္... စိတ္ထဲက သူ့ကို အဲဒိသီခ်င္းနဲ့ကတာကို ျမန္ျမန္လဲ ျပီးေစခ်င္တယ္... ကိုယ္ကလဲ ၾကည့္လဲၾကည့္ခ်င္တယ္... ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကို မသိပါဘူး.. ဟိဟိ...

သီခ်င္းအလယ္ေလာက္မွာ သူ စင္ကို အေမွာင္ခ်ျပီး ေပ်ာက္သြားေသးတယ္... ေနာက္ေတာ့ ေဘးေပါက္ကေန ပရိတ္သတ္ထဲက ျပန္ေပၚလာျပန္ေရာ... ဒီမင္းသား ပရိတ္သတ္ထဲ ဆင္းရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္.. သူ့ေနာက္က စလံုးရဲေတြကေတာ့ အေတာ္ အျမင္ကပ္ေနမယ္... သူတို့အလုပ္႐ွဳပ္လို့... ေနာက္ စင္ေပၚခဏတက္ျပီး... ညာဘက္က ၂၅ဝတန္ဘက္ထဲ အေ႐ွ့ပိုင္းလူေတြထဲဆင္းသြားျပန္ေရာ... အဲဒိထဲကေန အသက္ၾကီးၾကီး အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ကို ဆဲြေခၚသြားျပီး သူနဲ့အတူ စင္ေပၚမွာ တဲြကပါတယ္... အန္တီၾကီးက ကိုရီးယားမၾကီးပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္.... အဲဒိအန္တီၾကီးလဲ ေသေပ်ာ္ပါျပီ... (အဲဒါမနာလို လို့ေျပာတာပါ..ဟတ္... ဟတ္... ) အိုဇာတာ အေတာ္ေကာင္း... ဒီလိုနဲ့ပဲ Sexy Back သီခ်င္းျပီးသြားျပီး မင္းသား စင္ေနာက္ျပန္ဝင္သြားပါတယ္...

သူဝင္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူခုတစ္ေလာဘာေတြလုပ္တယ္ဆိုတာကို႐ုိက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယိုျပပါတယ္... သီခ်င္းတိုက္တာေတြဘာေတြပါ... အစီအစဥ္ညံ့တာတစ္ခုက အဂၤလိပ္စာတမ္းမထုိးပဲ တ႐ုတ္စာတမ္းပဲထိုးေတာ့ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ အတြက္ မတရားပါဘူး... အမွန္ေတာ့ သူတို့ခိုတာပါ... ေဟာင္ေကာင္ fan meeting မွာ ျပတဲ့ ဗီြဒီယိုကိုပဲ ျပန္ျပတာလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္... ဗီြဒီယိုကလဲ ထစ္ေနပါေသးတယ္... ထစ္တာမွ ေတာ္ေတာ္ကို ထစ္တာပါ... ၾကည့္ရတဲ့ ပရိတ္သတ္က အေတာ္ကို ခံရခက္ပါတယ္... ဗီြဒီယိုထစ္သြားရင္ ပရိတ္သတ္က... "ဟာာာာာာာာာာ............ " ဆိုျပီး ေအာ္ၾကေတာ့... အေမွာင္ထဲကေန မင္းသားအသံထြက္လာပါတယ္... ဗီြဒီယိုထဲမွာ ျပခ်င္တာက သူဟာ အျမဲတမ္းၾကိဳးစားေနပါတယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပပါတယ္... မင္းသားဟာ ကြ်န္မတို့နဲ့အတူ ဗီြဒီယိုထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္ပါတယ္...ေအာ္ သူဟာ ပရိတ္သတ္ကို ဂ႐ုစိုက္တဲ့ မင္းသားပါလားဆိုျပီးေတာ့လဲ အမွတ္ေပးမိျပန္ပါတယ္....

ေနာက္ေတာ့ သူ ဒီ fan meeting အတြက္ ေရာင္းမဲ့ Photo shoot ေတြျပပါတယ္... ဘာအိုက္တင္လုပ္လုပ္ကို ၾကည့္ေကာင္းေနတာပါပဲ... ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာပါပဲ... သူ ကုတ္အက်ီၤအနက္ ဆံပင္အေကာက္ေတြကို ေ႐ွ့ခ်ထားတဲ့ပံုက လူၾကီးဆန္ျပီး.. ဓာတ္ပံုထဲမွာလဲ ခပ္တည္တည္ေတြ ေနေနပင္မဲ့... မ႐ုိက္ခင္တုန္းကေတာ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ရယ္ေမာျပီး "Go Go Go" ဆိုျပီး ေအာ္သြားတာေလးကလဲ အျပစ္ကင္းတဲ့ ပံုေလးေပါက္ပါတယ္... ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ သူကအသက္ ၂၄ႏွစ္သာ႐ွိေသးတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ... က်န္တာေတြကေတာ့ ကိုရီးယားလိုေတြ ဘာေျပာေနမွန္းကို မသိပါဘူး...

ဟိုဟာေလးေတာ့ နားလည္ပါတယ္...
"I miss you guys... Everyone... I love you" ဆိုျပီး အသဲပံုေလး လက္ကလုပ္ျပသြားတာေတာ့ တစ္လံုးမက်န္နားလည္လိုက္လို့ အသဲထဲ ေအးကနဲျဖစ္သြားတာပဲ... ဟတ္.. ဟတ္... (ကိုယ့္အၾကိဳက္ မင္းသားအေၾကာင္းေရးေနလို့ မၾကိဳက္သူမ်ား သည္းခံနားလည္ေပးၾကပါရန္)... ကဲကဲ.. ဗီြဒီယိုေလး ႐ွဴစားသြားၾကပါ...

P.S အရမ္းေတာ့ မၾကည့္နဲ့ေနာ္... ခဏခဏလဲ ျပန္မၾကည့္နဲ့... ဒီက သဝန္တိုတတ္တယ္... ဟဲ.. ဟဲ...

Haunted Hotel

ဒီဂိမ္းကို သိခဲ့တာေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ကတည္းကပါ... သိျပီးသားလူေတြလဲ ရွိမွာပါ... ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္မွာ အရမ္းအိပ္ငိုက္ေနတာနဲ႔ google ကေန ဟိုရုိက္ဒီရုိက္ ေလွ်ာက္ရွာရင္း ျပန္သတိရသြားလို႔ပါ...

သရဲေျခာက္တဲ့ ဟိုတယ္မွာ သင္တို႔ တစ္ညေလာက္သြားေနၾကည့္ပါလား... ကြ်န္မကေတာ့ ေနျပီးျပီ... ၅ခါ ၆ခါေလာက္ ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ဟိုတယ္ထဲက ထြက္ျပီး ကားေပၚကို ကြ်န္မတက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္... ဒီဂိမ္းကို ကစားမယ္ဆိုရင္ Speaker ကိုလဲ အသံဖြင့္ထားမွ ပိုအရသာ ရွိမွာပါ... level 3 နဲ႔ 5 ေရာက္ရင္ အသံကို နားေထာင္ျပီး ေျဖရွင္းရတဲ့ အခါေတြပါပါတယ္... Graphic ေတြက အရမ္းေကာင္းျပီး အသံေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ကိုယ္တစ္ကယ္ အဲဒိထဲေရာက္ေနသလိုခံစားရပါတယ္.. ျပီးေတာ့ အာရုံစိုက္ျပီးမွ ကစားလို႔ရတဲ့အတြက္လဲ... တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လန္႔လန္႔သြားတတ္ပါတယ္... စစ ကစားခ်င္းကဆိုရင္ ေၾကာက္လြန္းလို႔ ႏွဳတ္ခမ္းေတြေတာင္ တုန္ပါတယ္... ေနာက္မွ ေဘးက လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တူတူကစားရတယ္... အဟီး... မေၾကာက္တတ္ရွာေတာ့ သရဲဂိမ္းကစားတယ္ေလ...

အဲဒိ ဟိုတယ္က ညေန၆နာရီကေန မနက္၆နာရီအတြင္းပဲဖြင့္ပါတယ္... ေအာ္... မွာလိုက္ပါရဲ႕ ေၾကာက္တတ္ရင္ေတာ့ မကစားနဲ႔ေနာ္... တာ၀န္မယူဘူး... ဒါမွမဟုတ္ ညဘက္မကစားရဲတဲ့ သူေတြအတြက္ ကိုယ့္ ကြန္ျပဴတာက နာရီကို ညဘက္အခ်ိန္ေျပာင္းျပီး ညာေဆာ့လို႔ရပါတယ္... အဟိ...

တကယ္လို႔ မကစားတတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေျပာပါ.. မေဗဒါ ေျပာျပပါ့မယ္... ဒါေပမဲ့ ကစားတတ္မယ္ထင္ပါတယ္...

ကစားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ www.hotel626.com မွာ သြားေရာက္ Check in ၀င္၍ ကစားႏုိင္ပါတယ္...

ဟိုတယ္၆၂၆ မွာ သရဲနဲ႔အတူ ေကာင္းစြာ ေပ်ာ္ျမဴးႏုိင္ၾကပါေစ...

လတ္တေလာ လီမင္ဟို...

လတ္တေလာမွာေတာ့ လီမင္ဟိုနဲ့ပတ္သတ္ျပီး ရွာေဖြမိသေလာက္ ထူးထူးျခားျခား သတင္းမရွိေသးပါဘူး... Personal Taste ဇာတ္ကားကို ျပီးခဲ့တဲ့ ၁၉ ရက္ေန့က ႐ုိက္ကူးျပီးစီးခဲ့ပါတယ္... ေနာက္ဆံုးအတဲြမွာပါတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို သူကိုယ္တိုင္ ေၾကာ္ျငာခဲ့တဲ့ Bang Bang Brand ဆိုင္မွာ သြား႐ုိက္တာကို ေတြ့ရပါတယ္... အားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲမို့ ေပ်ာ္စရာဇာတ္သိမ္းပဲျဖစ္မွာပါ...

ဖိုရမ္ထဲမွာေျပာေနၾကတာေတာ့ မင္းသားက မင္းသမီးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခန္းကို အေတာ္မနာလိုျဖစ္ၾကတယ္လို့ေျပာပါတယ္... ကြ်န္မကေတာ့ ခုတစ္ေလာ မအားလို့ ၾကည့္လက္စ Personal Taste, Cinderella's sister, The Birth of the rich ေတာင္ ရပ္ေနပါတယ္...

လီမင္ဟိုကို BOF မွာတုန္းက သာမာန္ပါပဲ... မင္းသမီးကို မၾကိုက္လို့ ခံစားလို့မရတာလဲ ပါမယ္ထင္ပါတယ္... ေနာက္ျပီးေတာ့ အဲဒိ ဇာတ္လမ္းအရ... အဲဒိ မင္းသား Character ေနရာမွာ ဘယ္သူ သ႐ုပ္ေဆာင္ေဆာင္ နာမည္ၾကီးပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မအျမင္မွာေတာ့ ထိုင္ဝမ္က မင္းသား Jerry Yan ဟာ အဲဒိ ဇာတ္ေကာင္ စ႐ုိက္ကို က်န္တဲ့ ႏုိင္ငံကမင္းသားေတြ (Japan & Korea) ထက္ ပိုျပီး ပိုင္ႏုိင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏုိင္သလို... သူနဲ့လဲ အေတာ္လိုက္ဖက္ပါတယ္... ႐ုပ္ရည္အရေတာ့ လီမင္ဟိုက ပိုေခ်ာပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ဒီ Personal Taste မွာေတာ့ သူ့ သ႐ုပ္ေဆာင္အား အေတာ္တိုးတက္လာတာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္... အထူးသျဖင့္ သူ့မ်က္လံုးေတြပါ...

လီမင္ဟိုဟာ ျပီးခဲ့တဲ့ လပိုင္းမွာ Personal Taste အျပင္ (ကြ်န္မ နားလည္တာ မမွားဘူးဆိုရင္) Bang Bang Brand Summer Collection နဲ့ Binggrae Banana Milk အခ်ိဳရည္ေၾကာ္ျငာေတြလဲ ႐ုိက္ခဲ့ရတဲ့အတြက္... ျပီးခဲ့တဲ့ လပိုင္းမွာ အအိပ္ပ်က္... အစားပ်က္ ပင္ပန္းခဲ့ပါတယ္... ခုေတာ့ Personal Taste ျပီးသြားျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အနားယူခ်ိန္ရပါျပီ... June 20, 2010 at 3pm မွာေတာ့ လီမင္ဟို fan meeting ကို ကိုရီးယားမွာ လုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္... fan meeting အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး... စကာၤပူကေန ကိုရီးယားအထိ လီမင္ဟို fan meeting သြားၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ ႐ူး႐ူးမူးမူး ၾကိုက္တဲ့သူ ဒီပိုစ့္ဖတ္တဲ့ သူထဲမွာ မပါဘူးထင္လို့ မလိုအပ္ဘူးထင္လို့ပါ... (သိခ်င္ရင္ေတာ့ တင္ေပးပါမယ္)...

ေအာ္.. ျပီးေတာ့ လီမင္ဟိုရဲ့ official fan member ကေတာ့ လက္ခံေနပါေသးတယ္တဲ့... အဲဒိ fan meeting ticket ဝယ္ရင္ အလိုလို official member ျဖစ္တယ္ဆိုလား သိဘူး... ေရးထားတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္...

(official member ေတြဆိုတာ ပိုက္ဆံေပးျပီး အသင္းဝင္ရတာပါ... မင္းသားရဲ့ official website မွာ အေကာင့္တစ္ခုရပါတယ္... မင္းသားက အဲဒိဆိုဒ္ကို အြန္လုိုင္းလာတဲ့အခ်ိန္ေတြ မင္းသားနဲ့ခ်က္ခြင့္ရွိပါတယ္... official website ေတြက ကိုရီးယားလိုပဲေရးထားတာပါ... official member ေတြက အဲဒိ မင္းသားေတြနဲ့ပတ္သတ္တဲ့ ပြဲေတြမွာ အထူးအခြင့္အေရးရပါတယ္... ဥပမာ... ၂၅ဝတန္းဝယ္တာခ်င္းအတူတူ official members ေတြက ေ႐ွ႕တန္းထိုင္ရတယ္... ) 


ေအာက္က ပံုေလးေတြကေတာ့ သူ့ေၾကာ္ျငာကပံုတခ်ို႕ရယ္.... Personal Taste ေနာက္ဆံုးခန္း ႐ုိက္တုန္းက ပံုတစ္ခ်ို့ရယ္ျဖစ္ပါတယ္... လီမင္ဟိုကိုခ်စ္တဲ့ လီမင္ဟို fan ေတြကို Minoz လို့ ေခၚပါတယ္တဲ့... ကဲ... မေဗဒါဘေလာ့ကို အားေပးျပီး လီမင္ဟိုကို ေတာင့္တတဲ့ ျမန္မာ Minoz ေလးေတြအတြက္... မင္ဟိုေလးကို ႐ွဳစားၾကပါကုန္...

P.S ဖူးစာစံုလို့ ရင္ခုန္ခဲ့ပါလွ်င္ ကိုလဲ ဆက္ေရးဖို့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္ကူးေတြ အၾကီးအက်ယ္ယဥ္ေနပါတယ္... ခုတစ္ေလာ အိပ္ေရးမဝလို့ ေခါင္းကမၾကည္ေတာ့ သိပ္ထြက္မလာပါဘူး... ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို ဦးစားေပးျပီး အရင္ေရးပါ့မယ္...

အရင္ပိုစ့္မွာ မန့္ခဲ့တဲ့ အမည္မသိစာဖတ္သူအတြက္ ဘာလီက မႏွစ္က ဇြန္လက သြားတုန္းက ဗီြဒီယို ကင္မရာ က်ကဲြျပီး မျပင္ျဖစ္တာ... ဟိုေန့ကမွ သြားျပင္လိုက္ပါတယ္.. ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ ေဒတာေတြျပန္ရပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အဲဒိမွာေနတဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္ကေတာ့ ကင္မရာပ်က္သြားလို့ မ႐ုိက္ျဖစ္လို့.. အကုန္ေတာ့ မရွိပါဘူး... အခ်ိန္ရရင္ လုပ္ပါအံုးမယ္.. ဒါေပမဲ့ တဝက္တျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ပန္ နဲ့ ကို၇ီးယားခရီးစဥ္ကိုပဲ ဦးစားေပး ဆက္ရင္ေကာင္းမလားလဲ စဥ္းစားေနပါတယ္... အဆင္ေျပတာ.. အာ႐ုံလာတာကို လုပ္သြားပါမယ္... မာတီပလိုင္းမွာ တင္ထားတဲ့ ပံုေတြက ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္ ဧျပီတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့သြားထားတဲ့ မေလးရွား Redang resort ပါ... ဘာလီကပံုေတြ ဟုတ္ပါဘူး... မင္းသား အေၾကာင္းေတြထက္ တျခားဟာေတြ ပိုဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္... ဒါေပမဲ့လဲ ခုေလာေလာဆယ္ လြယ္လြယ္တင္ေပးလို့ရေနတာကလဲ မင္းသားအေၾကာင္းပဲ၇ွိေနလို့ပါ... ေနာက္လ အလုပ္ကို ရက္ေလ်ာ့လုပ္ျပီး ဘေလာ့ကို အခ်ိန္ေပးႏုိင္ေအာင္  ၾကိုးစားၾကည့္ပါအံုးမယ္..

ကြန္ျပဴတာကလဲ ဗိုင္း၇ပ္ကိုက္ေနလားမသိပါဘူး.. မေႏွးသင့္ပဲ အလြန္တရာမွ ေႏွးေနပါတယ္... အိမ္အသစ္ေျပာင္းထားျပီး ကြန္ျပဴတာေ႐ွ့ထိုင္တဲ့ ခံု ဝယ္စရာ ပိုက္ပိုက္ပ်က္ေနေသးတဲ့အတြက္ ထုိင္ရတာ အဆင္မေျပပဲ ခါးနာေသာေၾကာင့္ အက္ဒစ္တင္း အလုပ္ကို မလုပ္ႏုိင္ျဖစ္ေနတာပါ...မေဗဒါ အက္ဒစ္တင္း တစ္ခါ တစ္ခါလုပ္ရင္ အိမ္ကလူေတြ ႏွာ႐ွဴဗူးေတြ... စားစရာေတြ အသင့္နဲ့ေစာင့္ေနရပါတယ္... ကြန္ျပဴတာကို အာ႐ုံစိုက္ျပီး... ကိုယ္႐ုိက္လာတာေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းမူးျပီး လဲလဲသြားတတ္လို့ပါ... :)
PS ကလဲ ေတာ္ေတာ္ရွည္သြားတယ္... လီမင္ဟို အေၾကာင္းျပျပီး ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြေရးေနတဲ့ အတြက္ ျမန္မာ Minoz ေလးေတြ သည္းခံၾကပါရွင္...
ေဟာဒီမွာ မင္ဟိုလာပါျပီ.... 

Personal Taste ဇာတ္သိမ္းပိုက္ ႐ုိက္ကြင္းေပၚမွ ပံုေတြပါ...

Personal Taste ဇာတ္သိမ္းပိုက္ အျပီး ညစာစားပဲြ တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ လီမင္ဟို...

လီမင္ဟိုရဲ့ Banana Milk ေၾကာ္ျငာပံုပါ...

Bang Bang ေၾကာ္ျငာပံုပါ...

အရင္က Beer ေၾကာ္ျငာက ပံုပါ...

Photo Cr. As in label and Soompi forum... (I don't own any of above photos)

မင္းသားေလးကို သနားလို႔...

ပရိတ္သတ္ကို အရမ္းအေလးထားျပီး အျမဲတမ္း အေရာတ၀င္ေနတတ္တဲ့ မင္းသားေလး ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ရဲ႕ စိတ္ေကာင္းရွိမွဳကို အခြင့္ေကာင္းယူတဲ့ မိန္းကေလးတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မင္းသားေလး အေတာ္ကို ၀မ္းနည္းစိတ္တုိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... သူဟာ လမ္းသြားေနလို႔ ေနာက္က fan girl ေတြ တေကာက္ေကာက္လိုက္လာရင္လဲ စိတ္မဆိုးခဲ့သူ... fan girl ေတြ ပို႔သမွ် လက္ေဆာင္ေတြကိုလဲ တျမတ္တႏုိး သံုးတတ္သူ... You are beautiful ကားရုိက္ေနစဥ္အတြင္း သူ႔ကို ပို႔သမွ် လက္ေဆာင္ေတြထဲမွာမွ တန္ဖိုးၾကီးလက္ေဆာင္ေတြထက္ သူ႔ပံုေတြနဲ႔ အလွဆင္ျပီးပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲမွာ သူရုပ္ရွင္ရုိက္ေနလို႔ ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းစာေတြကို fan girl ေတြက ပင္ပင္ပန္းပန္း ကူးေပးခဲ့တာကို လက္က တကိုင္ကိုင္နဲ႔ ဒီလက္ေဆာင္ေလးကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ အရမ္းအသံုး၀င္လို႔ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါ... (ကြ်န္မကိုယ္တိုင္အဲဒိဗီြဒီယိုကို youtube မွာၾကည့္လိုက္ရပါတယ္.. ခုေတာ့ copyright issue ေၾကာင့္ ၾကည့္လို႔မရေတာ့ပါဘူး)...

သူ႔ကို ကြ်န္မ အရင္ကားေတြမွာ ၾကိဳက္ခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့... တျခားမင္းသားေတြလိုပဲ ၾကိဳက္လိုက္ မၾကည့္ေတာ့ရင္ ေမ့သြားလိုက္ပါပဲ... ေနာက္ပိုင္း သူ႔ရဲ႕ အျပင္က ေဖာ္ေရြတဲ့ character ေလးကိုပါ သေဘာက်လာလို႔ တျခားမင္းသားေတြထက္ ပိုၾကိဳက္ခဲ့ရပါတယ္...


သူဟာ အရင္ထဲက ရုပ္ရွင္ေလာကထဲမွာ ရွိခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့ You are beautiful ကားအျပီးမွာ တဟုန္ထိုးနာမည္ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း သူ႔ရဲ႕ အျပင္ဘ၀အစစ္မွာေတာ့ အသက္ ၂၄ ႏွစ္သာရွိေသးတဲ့ လူငယ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား တစ္ဦးပါပဲ... သူ စကာၤပူမွာေနခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္မွာ ေရွာ့ပင္းထြက္အျပီး East coast ကို သြားခဲ့ပါတယ္... အဲဒိအခ်ိန္မွာ စကာၤပူက fan ေတြကလဲ သူ႔ကို နားလည္ျပီး private time ေပးတဲ့အေနနဲ႔ သူ႔အနားကို တစ္ေယာက္မွ မကပ္ပဲ အေ၀းကပဲ ၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္... သူတစ္ေယာက္ထဲ ပင္လယ္ၾကီးကို ေငးျပီး သဲေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္... တစ္ေနကုန္ သြားေလရာ လူေတြ၀ိုင္း ကင္မရာေရွ႔မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းေနရ လူေတြကို ရီျပရနဲ႔ အေတာ္ေလးကို စိတ္ရွဳပ္ပင္ပန္းမွာပါ... (ဒါေပမဲ့ သူကိုရီးယားျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ official website မွာ သူအဲဒိေန႔က စိတ္ညစ္ေနတာမဟုတ္ေၾကာင္း သူ႔ fan girl ေတြ သူ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔ အဲဒိေန႔က beach မွာ သူဘာေတြေတြးေနတယ္ဆိုတာကို ရီစရာအေနနဲ႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္)


သူကိုရီးယားကို ျပန္သြားျပီး သူ႔ official website မွာ 08/05/2010 တုန္းက သူကိုယ္တိုင္ေရးျပီး တင္ထားတဲ့ မတ္ေစ့ေလးကိုေတြ႔ေတာ့လဲ သူ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္တယ္...

Korean to English translation credit to Muse...

(For a long time ago I thought I should protect myself more and more..
အရင္တုန္းက ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္ ပိုျပီး ကာကြယ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္...

Everyone is likely to have the precious moments of school days and memories with friends..
လူတိုင္းမွာ ေက်ာင္းတုန္းက အမွတ္တရေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ရွိေနၾကတတ္ပါတယ္...

Such as skipping classes and eating up lunchbox secretly...
ဥပမာ... အတန္းလစ္တာ ၊ အတန္းထဲမွာ ထမင္းဘူးခိုးစားတာ ေတြေပါ့..

Being scolded by teacher while dozing off in class..
အတန္းထဲမွာ အိပ္ငိုက္လို႔ ဆရာဆူတာ ခံရတာ ေတြရွိၾကမွာပဲ...
 
Or
ဒါမွ မဟုတ္

 သူသိပ္နာမည္မၾကီးခင္ ေက်ာင္းသာဘ၀ကပံု

Writing a love letter to an unrequited friend in your neighbor class...
ေဘးအတန္းက တိတ္တိတ္ေလး ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ရည္းစားစာေရးတာတို႔ ဘာတို႔ေပါ့...

I don"t have those common memories which is really natural to everybody
ကြ်န္ေတာ့မွာေတာ့ လူတိုင္းမွာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ရွိႏုိင္တဲ့ အဲဒိ သာမာန္ အမွတ္တရေလးေတြ မရွိဘူး...

When my peers were holding a pen, I was holding a microphone
သူမ်ားေတြ ေဘာပင္ကိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ၊ ကြ်န္ေတာ္က မိုက္ကရုိဖုန္းကိုင္ေနရတယ္...

When my fellows of the same grade were looking through the textbook and the teaching aids, I was looking through my script..
အတန္းေဖာ္ေတြက စာအုပ္ကိုကိုင္ျပီး AIDS အေၾကာင္း သင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ညႊန္းေတြကို ၾကည့္ေနရတယ္...

Definitely I don"t regret after so long a time.
ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္ၾကာၾကာ ေနသားက်ေနမွေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေနာင္တမရပါဘူး...

Maybe I just found my way to go earlier than others..
တျခားလူေတြထက္ ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တာကို ေစာျပီးေတြ႔သြားတယ္လို႔ပဲ ယူဆပါတယ္...

Having a dream of an actor for life..
မင္းသားျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ အိပ္မက္...

That means a so great deal to me..
မင္းသားျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးရလဒ္ပါပဲ...

So.. after jumping over a fence of adult-thing, I wanted to keep mine.
ဒီေတာ့... လူၾကီးဆိုတဲ့ စည္းကိုု ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာ္ခုန္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ရထားတာကို ကြ်န္ေတာ္ ထိန္းထားခ်င္ပါတယ္...

After entering the Univ, somebody attended as my substitute..
တကၠသိုလ္ရျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ... ကြ်န္ေတာ့အစား တျခားလူက လက္ခ်ာေတြ လိုက္ေပးရတယ္..

Whenever I needed a hair cut, somebody drove it for me
ကြ်န္ေတာ္ ဆံပင္ညွပ္စရာလိုတိုင္း... တစ္ေယာက္ေယာက္က ကားနဲ႔ လိုက္ပို႔ေပးေနရတယ္...

Whenever I was waiting for a casting, somebody recommended me the script with priority.
ကြ်န္ေတာ္ကားရုိက္ဖို႔ ေစာင့္ေနတိုင္း.. တစ္ေယာက္ေယာက္က script ကို ၾကိဳဖတ္ျပီး recommend ေပးရတယ္...

That was my life lived by somebody instead of me...
ဒါေတြအားလံုးက ကြ်န္ေတာ္မဟုတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ တျခားလူေတြကို အားကိုးျပီးေနေနရတဲ့ ဘ၀ပဲ...

So much meaningless, isn"t it?
အဓိပၸါယ္လံုး၀မရွိဘူး မဟုတ္လား...

I had found the way to go faster than others in my school days,
ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းသားဘ၀မွာပဲ သူမ်ားထက္ ျမန္ျမန္ လမ္းေၾကာင္းရွာေတြ႔ခဲ့တယ္...

Now walking through the way, I wanna keep my life more than ever.
ခု အဲဒိလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနခ်ိန္မွာလဲ... ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အမွန္ကို ထိမ္းထားခ်င္တယ္...

But today.. After reading an article from today, I thought a lot..
ဒါေပမဲ့.. ဒီေန႔... ဒီေန႔ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အမ်ားၾကီး ေတြးျဖစ္တယ္... (ဘာေဆာင္းပါးလဲေတာ့ မေသခ်ာပါ... သူ႔အေၾကာင္း မေကာင္းေရးလားေတာ့မသိ)

What is important.. life of myself living as me.. or life of an actor living as an actor?
ဘာက ကြ်န္ေတာ့အတြက္ အေရးၾကီးသလဲ... ကြ်န္ေတာ့ဘ၀ကို ကြ်န္ေတာ့လိုပဲ ေနတာလား... ဒါမွမဟုတ္... မင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို မင္းသားလို႔ေနရမွာလား...

I just did hate to sneak around, do something with hiding my face..
လူေတြၾကားထဲ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္သြားရတာ... တစ္ခုခုလုပ္ရင္ မ်က္ႏွာကြယ္ျပီးလုပ္ရတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းမုန္းတယ္ဗ်ာ...

Just wanna walk around honorably and openly.. Now it"s not easy..
ရွင္းရွင္းနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အိေျႏၶရွိရွိပဲ လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တယ္... ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ မလြယ္ေတာ့ဘူး..

Do you remember what I said a few days ago?
ကြ်န္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ေတြက ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိေသးလား..

From time unknown.. Facing camera lens is more frequent rather than facing people"s eyes..
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္အတြက္ ကင္မရာ lens ေတြကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေနရတာ လူေတြရဲ႕ မ်က္လံုးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရတဲ့ အခ်ိန္ထက္ မ်ားေနလဲ မသိေတာ့ဘူး..

Now.. Even I didn"t realize or guessing something, Camera lens are looking at me first..
ခုေတာ့ဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ္ သတိမထားမိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ကင္မရာ ေျပာင္းေတြက ကြ်န္ေတာ့ကို အရင္ၾကည့္ေနၾကျပီ...

But.. I"m not afraid of it.
ဒါေပမဲ့.. ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္လို႔ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး...

I AM a fair and good guy..
ကြ်န္ေတာ္က ေယာက်ာၤးေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ...

ျပီးခဲတဲ့ အေမမ်ားေန႔က သူ႔မိသားစုႏွင့္အတူ..(သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ အနီနဲ႔က သူ႔အေမ)

Just today I feel a lot more responsibilities..
ဒီေန႔ေလးတစ္ရက္ပဲ (မင္းသားျဖစ္ရတာ) အရမ္းတာ၀န္ၾကီးတယ္လို႔ ခံစားေနရလို႔ပါဗ်ာ....

And most of all, all of you eels" comments letter-by-letter make me stronger..
ေနာက္ျပီး အေျပာခ်င္ဆံုးကလဲ... ကြ်န္ေတာ့္ကို အားေပးတဲ့ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ ကြန္မန္႔ေတြ စာေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခံႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနပါတယ္...


Reeeeeeeearly.. ThankYouCri~^^v
တကယ္ေျပာတာေနာ္... ေက်းဇူးပဲ Cri (သူက သူ႔fun ေတြကို eels (ငါးရွဥ့္), Cri လို႔ ေခၚတတ္တယ္.. ဘာလို႔အဲလိုေခၚလဲဆိုတာလဲ အေၾကာင္းရွိတယ္... သူတစ္ေယာက္ထဲ fan ေတြကို သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ ခ်စ္စႏုိးနဲ႔ အဲလို ေခၚတာ)

hoho
ဟိုး.. ဟုိး..

ဒါေပမဲ့ မၾကာေသးခင္ကမွ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္အေလးေၾကာင့္ ဒီေလာက္ သည္းခံလိုက္ေလ်ာေနတဲ့ မင္းသားေလးခမ်ာ အေတာ္ေလး စိတ္ရွဳပ္ခဲ့ရပါတယ္...

သူတက္ေနတဲ့ HanYang တကၠသိုလ္မွာ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ေက်ာင္းသားေတြစုျပီး Launge H ဆိုတဲ့ ပဲြေလးလုပ္ျပီး ရန္ဘုံေငြသေဘာမ်ိဳး ရွာတတ္တယ္ထင္ပါတယ္... (မေသခ်ာပါ..) အဲဒိ ပဲြမွာ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ဟာ သူနာမည္ မေက်ာ္ခင္ကတည္းက တျခား organizer ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အတူ organizer အျဖစ္ အရင္ႏွစ္ေတြကလဲ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္... အရင္ႏွစ္ေတြတုန္းက သူ႔အတြက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ပါလို႔ရခဲ့တဲ့ ပြဲေလးဟာ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ သူ႔အတြက္ စိတ္ရွဳပ္ခဲ့ရပါတယ္...

ပဲြက ၁၈ ရက္ကေန ၂၀ ရက္အထိလုပ္မွာပါ... ပဲြအတြက္ ၁၆ရက္ေန႔မွာ သူတို႔ တကၠသိုလ္မွာ ပိုစတာကပ္တာေတြနဲ႔ လုပ္စရာရွိတာေတြကို ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပါ၀င္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္... အဲဒိအတြက္ သူ႔ရဲ႕ fan ေတြက မင္းသားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အလကား ေတြ႔ရေတာ့ လာျပီး ဓာတ္ပံုရုိက္ၾက ဗီြဒီယိုရုိက္ၾက လုပ္ၾကျပန္ပါတယ္... ဒီေတာ့ သူက အလုပ္က ပင္ပန္းေနရတဲ့ အထဲ စိတ္ကရွဳပ္လာမယ္လို႔ ကြ်န္မထင္မိပါတယ္... ကြ်န္မသာဆို သူ႔လို ေအးေဆးေတာင္ ေမတၱာရပ္ခံႏုိင္ပါ့မလား မသိဘူး... သူကေတာ့ အဲဒိ ဓာတ္ပံုရုိက္တဲ့သူေတြကို မရုိက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ ဆက္ရုိက္ၾကပါတယ္...

ေနရာက တကၠသိုလ္ထဲမွာ... သူက အဲဒိ တကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ရွိခ်င္ေနတာပါ... အဲဒိ ဗီြဒီယိုၾကည့္လို႔ရမယ့္ေနရာကို ေတာ့ ကြ်န္မမေျပာေတာ့ပါဘူး... မင္းသားက ျပန္မေအာ္ပင္မဲ့ မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္တည္ေနျပီး သူလုပ္စရာရွိတာကိုပဲ ျမန္ျမန္လုပ္ေနပါတယ္... ျပီးတာနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ စကားမေျပာေတာ့ပဲ ခပ္ဆက္ဆက္ ေနာက္တစ္ေနရာကို ထြက္သြားျပီး ပိုစတာကပ္ပါတယ္... သူက ေက်ာင္းသားအေနနဲ႔ ရွိခ်င္ခဲ့လို႔လားမသိဘူး... ေဘးမွာ သူ႔မန္ေနဂ်ာကိုေတာင္ မေတြ႔မိပါဘူး... အမွန္ေတာ့ သူ႔ကို ခုလို privacy မရွိ လိုက္ရုိက္ေနတာ.. fan ေတြလဲ ျဖစ္ႏုိင္သလို.. သူ႔ရဲ႕ anti fan ေတြကလဲ သူဘယ္အခ်ိန္အမွားလုပ္မလဲဆိုတာ လိုက္ၾကည့္ေနတာ သူခံေနရပါတယ္... ေနာက္ျပီး paparazzi ေတြလဲ ပါတဲ့အတြက္.. ဘယ္သူက ရန္သူ ဘယ္သူက မိတ္ေဆြ သူ႔ခမ်ာမသိရွာေတာ့ .. ကင္မရာနဲ႔ ခ်ိန္ခံရတိုင္း အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ေနရရွာေတာ့ သူစိတ္ညစ္မယ္ဆိုတာ ကြ်န္မခံစားလို႔ရပါတယ္...

အဲဒိညမွာေတာ့ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ official website မွာ မင္းသားက ခုလို မတ္ေဆ့စ္ေလးကို တင္ထားတာကို ၀မ္းနည္းစြာေတြ႔ရပါတယ္တဲ့...

English translation from CriJ Staff

Please, please, please.... don"t take photos when I say not to.
If you keep doing this,
ေက်းဇူးျပဳျပီး... ေတာင္းပန္ပါတယ္!!!!!.... ကြ်န္ေတာ္က ဓာတ္ပံုမရုိက္ပါနဲ႔ဆိုရင္ ဆက္ျပီး မရုိက္ၾကပါနဲ႔ေတာ့... တကယ္လို႔ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္....

Maybe I"ll never come outside, then I"ll never be in your photos, ever....
ကြ်န္ေတာ္ ခုလို အျပင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မထြက္ေတာ့ဘူး.... ဒီလိုဆို ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႔ ဓာတ္ပံုထဲလဲ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မပါေတာ့ဘူးေပါ့..

Don"t make me a bad person
ကြ်န္ေတာ့ကို လူဆိုးျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ...

ဒီလိုေလးေရးထားတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့ သူ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး...

သူ႔အေၾကာင္းေျပာတဲ့ ဖိုရမ္ေတြထဲမွာေတာ့ တခ်ိဳ႕ကလဲ သူ႔အတြက္ မင္းသားဆိုတဲ့ လမ္းကို ေရြးျပီးရင္ ကင္မရာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတာကို ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ထားသင့္တယ္တဲ့... ဒါေပမဲ့ မင္းသားကို အျပစ္ေျပာေနၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက တျခားမင္းသားေတြလို ဟိတ္ၾကီး ဟန္ၾကီးနဲ႔ မေနခ်င္ပဲ လူေတြၾကားမွာ ကူးလူဆက္ဆံခ်င္တဲ့ မင္းသားေလး ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ... အဲဒါေၾကာင့္မို႔ သူ႔ရဲ႕ fan ေတြက သူ႔အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရင္း အားလံုးကိုလဲ သူ႔ fan စစ္ရင္ အဲဒါကို လိုက္နာဖို႔ လက္ဆင့္ကမ္းခိုင္းတယ္... fan ေတြအေနနဲ႔ မင္းသားရဲ႕ သြားတာ လာတာ ေနတာ ထိုင္တာ စားတာ ေသာက္တာကို ခ်စ္လို႔ ခင္လို႔ အခ်ိန္ျပည့္ၾကည့္ခ်င္မိလို႔လဲ ဒီလို မင္းသားမွာ ေနရက်ပ္ရတာ... ဒါေပမဲ့ မင္းသားအတြက္ အဲဒိ အေနရက်ပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြ ေလ်ာ့သထက္ ေလ်ာ့ႏုိင္ေအာင္ ကူညီေပးၾကဖို႔ပါပဲတဲ့... ကြ်န္မစိတ္ထင္လဲ သူ႔ကိုသာ ကင္မရာေတြနဲ႔ မခ်ိန္ေနရင္ သူဟာ ပရိတ္သတ္ေတြနဲ႔ ယခုထက္ေတာင္ ပိုပြင့္လင္းရုိးသားျပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္...

သူက ပရိတ္သတ္ကို သူငယ္ခ်င္းလို ခင္ခ်င္တဲ့ မင္းသား... ပရိတ္သတ္က သူ႔ကို ကင္မရာေတြထဲက ၾကည့္ေနတာထက္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုခ်င္တဲ့ မင္းသား... သူ႔ပရိတ္သတ္ဘယ္လိုလူေတြလဲဆိုတာကို သိခ်င္လြန္းလို႔ ေလဆိပ္မွာေတာင္ ျပန္ဗီြဒီယို ရုိက္ခဲ့တဲ့ မင္းသား... ရဲကို လက္ကာျပီးေတာ့ေတာင္ ပရိတ္သတ္နား ကပ္ခဲ့တဲ့ မင္းသား... ပရိတ္သတ္က ေအာ္ေျပာတဲ့ စကားသံ သူၾကားရင္ ျပန္ေအာ္ေျဖတတ္တဲ့ မင္းသား... သူ႔ေလာက္ ပရိတ္သတ္အေပၚ ေကာင္းေနတဲ့ မင္းသားကို ခုလို စိတ္ညစ္သြားေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူး... ေတာ္ပါေသးရဲ႕... သူစကာၤပူလာတုန္းက သူ႔ဟိုတယ္မွာ stalker သြားလုပ္မလို႔ စဥ္းစားမိေသးတယ္... အြန္လိုင္းမွာ ၀ါသနာတူ အေဖာ္ေတြရွိတယ္... ဒါေပမဲ့ အဲဒိတုန္းကလဲ သူ႔ privacy ကို စဥ္းစားမိလို႔ ကြ်န္မ မလုပ္ခဲ့ဘူး... ေလဆိပ္မွာတုန္းကလဲ သူနာညီးမွာစိုးလို႔ သူကိုယ့္ေရွ႔တည့္တည့္ေရာက္ေနတာေတာင္ မေအာ္ခဲ့ဘူး... သူ ေက်ာ္သြားမွ မခံႏုိင္လြန္းလို႔ here here here လို႔ ေအာ္မိတာ.. သူနားညီးေလာက္မယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး...
ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မ အခုဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီ... ေနာက္တစ္ခါ သူ႔ကို ေတြ႔ခြင့္ရအံုးမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မဘယ္ေတာ့မွ ဗီြဒီယို ကင္မရာ သယ္မသြားေတာ့ဘူး... သူ႔ကို မ်က္လံုးနဲ႔ပဲၾကည့္မယ္... ရင္ထဲမွာပဲ record လုပ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္ရွင္....

မင္းသားရဲ႔ privacy ကို နားလည္ေသာအားျဖင့္ အဲဒိေန႔က ဗီြဒီယိုေတြအြန္လိုင္းမွာေတြ႔တာကို မရွယ္ေတာ့ပါဘူး... ခုေအာက္က ပံုေလးေတြကေတာ့ သူ႔ official facebook ကေန ရယူထားပါတယ္..

Photo credits to Jang Keun Suk's official facebook...

ဒီပံုေလးကေတာ့ သူ ခုလို နာမည္မၾကီးခင္ မႏွစ္က Launge H ပဲြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စုရုိက္ခဲ့တဲ့ပံုေလးပါ... (သူ႔ကို ရွာလို႔ ေတြ႔ၾကလား)

ေအာက္ကပံုေတြကေတာ့ ဒီႏွစ္ပဲြက ပံုေတြပါ...
အလုပ္ေတြ ကူလုပ္ေပးရင္း ပင္ပန္းေနတဲ့ မင္းသားေလး...

ေက်ာင္းပဲြ မစခင္မွာ organizer တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အလုပ္ေတြလုပ္ေနတဲ့ မင္းသား...

တကယ့္ပဲြေန႔မွာ လာတဲ့ မင္းသား... (ဒီႏွစ္ေတာ့ အဲဒိပဲြေလးရဲ႕ လက္မွတ္က သူ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းကုန္သတဲ့)

ငဂ်စ္ေလးရဲ႕ ပံုျပင္...

က်ဴပ္နာမည္က ငဂ်စ္... ငဂ်စ္ဆိုတဲ့ နာမည္ကို က်ဳပ္က ၾကိဳက္လွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး... ဒါေပမဲ့ လူၾကီးေတြက က်ဳပ္ကို ဂ်စ္ကန္ကန္လို႔ သတ္မွတ္လို႔ ငဂ်စ္လို႔ သူတို႔က ေခၚၾကတာေပါ့...

ဒါေပမဲ့ ဗ်ာ... က်ဳပ္ကို ဂ်စ္ကန္ကန္ျဖစ္လာေအာင္ တြန္းပို႔ေနၾကတာလဲ သူတို႔ပဲေလ... ငယ္ငယ္က ကေလးပီပီ ဟိုအရုပ္ေလးလိုခ်င္တယ္.. ဒီ ပဲြေစ်းေလးသြားခ်င္တယ္... လူၾကီးေတြကို ေတာင္းမိတယ္... ဒါမွ မရရင္ တဆင့္တိုးျပီး ငိုယိုေတာင္းမိတယ္... ဒီအခါမွလူၾကီးေတြက သူတို႔ မလုပ္ေပးခ်င္ရင္ ပဲျဖစ္ျဖစ္... မလုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမေျပာဘူး... တစ္ခုခုနဲ႔ က်ဳပ္ကို ႏွစ္သိမ့္တတ္ၾကတယ္... ဒါမွ မဟုတ္ ျပီးျပီးေရာ ညာေျပာတတ္ၾကတယ္...

ဥပမာဗ်ာ... ဟိုအရုပ္ေလး မေကာင္းပါဘူး.. ဒီအရုပ္ေလးကို ယူဆိုျပီး က်ဳပ္ေတာင္းဆိုတာမဟုတ္တဲ့ အရာၾကီးကို အတင္းထိုးေပးတတ္ၾကတယ္... က်ဳပ္က က်ဳပ္လိုခ်င္တာ မဟုတ္လို႔ ဘ၀င္မက်ျဖစ္မိရင္ သူတို႔က "ငဂ်စ္ မင္းကို ဒါလဲ ေပးျပီးျပီ... ဘာလို႔ ခုထိ ဂ်စ္တိုက္ေနရတာတံုး" ဆိုျပီး က်ဳပ္အမွားလုပ္ျပစ္တတ္ၾကတယ္... က်ဳပ္ကေတာ့ ကေလးပဲဗ်ာ... ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ... ျပန္ေျပာေတာ့လဲ ငဂ်စ္ကို ရုိင္းတယ္ဆိုျပီး လြန္ရာက်မဲ့အျပင္... ရ ထားတာေလးေတာင္ မရေတာ့မွာေၾကာက္ရေသးတယ္... တကယ္ဆို က်ဳပ္လိုခ်င္တာ မေပးႏုိင္ဘူးဆိုလဲ မေပးဘူးေျပာေပါ့... ဘာေၾကာင့္ မေပးႏုိင္ေသးဘူးလဲဆိုတာ ေသခ်ာရွင္းျပေပါ့... ဒါမွ က်ဳပ္က ငိုေနေသးရင္ေတာ့ လႊတ္ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ... က်ဳပ္ေမာရင္ ရပ္သြားမွာေပါ့...

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးျပီး ညာေျပာတာ... "အဲဒိ ပဲြေစ်း လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္... ခုေတာ့ အလုပ္မ်ားေနေသးလို႔... ေနာက္မွ... ခု မငိုနဲ႔ေတာ့... " က်ဳပ္ကေတာ့ အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္လို႔... ညညဆို ေစာေစာအိပ္တယ္... အခ်ိန္ေတြျမန္ျမန္ကုန္ျပီး ေနာက္ေန႔ ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္... ဒီၾကားမွာလဲ လူၾကီးေတြေက်နပ္ေအာင္ လိမ္လိမ္မာမာေနတာေပါ့ဗ်ာ... က်ဳပ္ဘက္က ေကာင္းႏုိင္သမွ်ေကာင္းေပးတယ္... ဒါမွ သူတို႔ေတြ က်ဳပ္ကို အပစ္ရွာလို႔မရပဲ ကတိအတိုင္းလိုက္ပို႔ေပးရမွာေလ... ဒါေပမဲ့ဗ်ာ တကယ္ သူတို႔ လိုက္ပို႔မယ္ဆိုတဲ့ ေန႔က တစ္ရက္လဲ ေရာက္မလာ... ၂ရက္လဲေရာက္မလာ... သူတို႔ကို သြားျပီး သတိေပးမိျပန္ေတာ့လဲ...

"ငဂ်စ္ရာ... ဒိထက္အေရးၾကီးတာေတြ ငါ့မွာ လုပ္ေနရတယ္... ဘာမဟုတ္တဲ့ ဟာကို လာဂ်ီမက်နဲ႔" တဲ့... သူတို႔ဘာလုပ္ေနလဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ပုတီးၾကီးလည္ပင္းဆဲြျပီး ဖဲရုိက္ေနတတ္တယ္... စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ ငဂ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးေပးျပီး တကယ္တမ္းေတာ့ လူၾကီးေတြက နားလည္ပါးရုိက္လုပ္တတ္ ၾကတယ္ဗ်ာ... မပို႔ေပးႏုိင္ရင္ မပို႔ေပးဖူးေျပာ... သူတို႔လူလည္ေကာင္မွာ အရွက္ကဲြမွာစိုးတာနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လူၾကီးအေပၚထားတဲ့ ယံုၾကည္မွဳကို အလဲြသံုးစားလုပ္တယ္ဗ်ာ...

က်ဳပ္ကို ကေလးဆိုျပီး နားမလည္ဘူးမ်ားထင္ေနၾကလား မသိပါဘူး... က်ဳပ္တို႔လို ကေလးဆိုတဲ့ အရြယ္က အားလံုးကို မွတ္ယူတတ္တဲ့အရြယ္ဗ်... ဒီလိုအရြယ္ေလးေတြအတြက္ ေရွ႕ကလူၾကီးေတြက ဆင္ျခင္သင့္တယ္ဗ်ာ....

သူတို႔က က်ဳပ္တို႔ကေလးေတြကိုက်ေတာ့ တစ္ခုခုဆို က်ဳပ္တို႔ နားမလည္ႏုိင္တဲ့ စကားၾကီး စကားက်ယ္ေတြ ေျပာျပီး ဆရာၾကီးအထာနဲ႔ ဆံုးမတတ္ေသးတယ္ေလ... သူတို႔အမွားကို ကေလးေတြက ျပန္ေထာက္ခြင့္မရွိဘူး...
"ငါက လူၾကီး"...
"ကေလးျဖစ္ျပီး ရုိင္းလိုက္တာ"

ဆိုတာက သူတို႔လိုသလို ကာကြယ္လို႔ရေနတဲ့ စကားလံုးေတြေလ... သူတို႔မွန္မွန္မွာမွား အငယ္ေတြေျပာတာကို ဂရုစိုက္စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ပံုနဲ႔ သူတို႔ ထင္ရာစိုင္းတတ္ၾကတယ္... အမွန္ေတာ့ အဲဒါရွက္စရာဆိုတာ သူတို႔မသိဘူး... က်ဳပ္က သိလို႔ေတာ္ေသးတယ္ဗ်ာ... တခ်ိဳ႕ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆို အဲဒါကိုေတာင္ အမွန္ထင္ျပီး ငါတို႔လဲ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ညီစရာမလိုဘူး ရတယ္ဆိုျပီး အတုယူကုန္ၾကတာ... ခက္ပါေရာလား...

ဒါေပမဲ့ဗ်ာ... က်ဳပ္အတြက္ကေတာ့ ပါးစပ္က ဘုရား ဘုရားဆိုျပီး လက္က ကားယား ကားယား လုပ္တတ္တဲ့ လူၾကီးေတြကို အထင္ကိုးမၾကီးဘူးဗ်ာ... ေလးလဲ မေလးစားဘူး... သူတို႔ ေျပာေနတဲ့ အရာေတြကလဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကီးက်ယ္ေနပါေစ... က်ဳပ္ကေတာ့ သူတို႔အစားရွက္ေနရတာဗ်...

ဒီလိုမ်ိဳး ခံရဖန္ေတြမ်ားလာေတာ့ ငဂ်စ္ကလဲ သူတို႔ကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်... က်ဳပ္က "ဒါကေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဒါပါ" လို႔ ေျပာလဲ က်ဳပ္မွန္မွန္းသိပင္မဲ့ သူတို႔က လူၾကီးဆိုျပီး မလိုက္နာခ်င္ၾကဘူး... ကိုယ့္ကိုပဲ ရုိင္းတယ္ျဖစ္တယ္... သူတို႔ အေျပာနဲ႔ အလုပ္မညီလို႔ ေျပာမယ္ဆိုလဲ အစကေတာ့ ဟုတ္ေတာ့မလိုလိုနဲ႔ အဆံုးက်ရင္ ဒုံရင္းျပန္ေရာက္ျပီး လက္တလံုးၾကားလုပ္တတ္ၾကတယ္ဗ်ာ...

က်ဳပ္တို႔ ကေလးေတြအတြက္ ဒါမ်ိဳးေတြ ရုိးေနျပီဗ်... လူၾကီးေတြ ေျပာေနက်စကား အံတိုေနျပီဆိုတာ ၾကားဖူးလား... က်ဳပ္တို႔ကေလးေတြကေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီအရြယ္မွာ သြားေတြ အကုန္က်ဳိးကုန္တာလို႔ ထင္တာပဲ... လူၾကီးေတြ ညာတာ၊ ၂ေပါက္ ၁ေပါက္ရုိက္တာ သိလြန္းလို႔ သြားေတြက်ိဳးကုန္တာေပါ့ ဗ်ာ.... သဘာ၀တရားက အခြင့္အေရး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေပးလို႔သာ ေနာက္သြားျပန္ေပါက္လာတာ... ကဲပါေလ... ဒါက က်ဳပ္ ကေလးအေတြးနဲ႔ ထင္တာ ေျပာမိတာပါ...

ဒီေတာ့လဲ က်ဳပ္က အေျပာနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ မညီတဲ့ လူၾကီးေတြကို ဘာမွလဲဆက္ မေျပာခ်င္သလို... သူတို႔ေျပာသမွ် ဘာမွကိုလဲ ေလးစားမွာမဟုတ္... ယံုၾကည္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ... ဒီလိုနဲ႔ က်ဳပ္ကို လူၾကီးေတြက ငဂ်စ္ဆိုျပီး ေခၚခဲ့ၾကတာေပါ့... ေခၚခ်င္သလိုသာေခၚပါ... နာမည္ဆိုတာလဲ ဖက္တြယ္ထားစရာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဘယ္မွာလဲ မသိဘူးၾကားဖူးတယ္... ဒါလဲ လူၾကီးေတြေျပာတာပဲျဖစ္မွာ... ယုံရေတာ့ အခက္သားဗ်....

က်ဳပ္ၾကီးလာလို႔ သားသမီးေတြရလာမယ္ဆိုရင္ေလ... သူတို႔ကို က်ဳပ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးျပီး ညာမေျပာဘူး... က်ဳပ္က လူၾကီးဆိုျပီးလဲ ပိတ္မေျပာဘူးဗ်ာ... မ၀ယ္ေပးႏုိင္ရင္ မ၀ယ္ေပးဘူး... မလုပ္ေပးႏုိင္ရင္ မလုပ္ေပးဘူး... က်ဳပ္မွန္တယ္ယံုၾကည္တာကို ကေလးက မွားတယ္ထင္ရင္... က်ဳပ္ဘက္က ေက်ေက်လည္လည္ရွင္းျပမယ္... က်ဳပ္တကယ္မွားေနရင္ေတာ့ ၀န္ခံရခက္ပင္မဲ့လဲ သူတို႔ေလးေတြသိေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ျပင္မယ္ဗ်ာ... ေျပာသာေျပာေနတာပါ... က်ဳပ္လဲ ဒီလို လူၾကီးေတြၾကားမွာ ၾကီးျပင္းလာရင္ တခ်ိန္က် ဘယ္လိုလူၾကီးမ်ိဳးျဖစ္လာမလဲ မေသခ်ာေသးပါဘူး...

ေျပာေနၾကာပါတယ္ဗ်ာ... ခုပဲ လူၾကီးလုပ္လိုက္လို႔... က်ဳပ္အံသြားတစ္ေခ်ာင္းၾကိဳးသြားျပီး လႊတ္ပစ္ဖို႔ လုပ္ရင္းက ေတာင္စဥ္ေရမရ စဥ္းစားမိတာပါ... က်ဳပ္ အေတြးေတြက တျခားလူေတြအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ဳပ္ကလဲ ကေလးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေလာက္ေတာ့ ဘယ္တတ္မလဲဗ်... စကားၾကီးစကားက်ယ္ေတြလဲ မေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ... က်ဳပ္က ကေလးပဲ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးၾကေပါ့... ကဲကဲ... အေရးၾကီးကိစၥ လုပ္ရအံုးမယ္...

"ၾကြက္ေရ နင့္သြား ငါ့ကိုေပး... ငါ့သြားနင္ယူ" ...

"ဟာ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ဒုကၡပဲဗ်ာ က်ဳပ္ၾကားဖူးတာ ေအာက္သြားၾကိဳးရင္ အေပၚကို ေထာင္ပစ္ရတယ္... အေပၚသြားၾကိဳးရင္ ေအာက္ကိုပစ္ရတယ္... ေနာက္မို႔ဆို ဘက္မွားျပီး မေပါက္တတ္ဘူးတဲ့ဗ်...

က်ဳပ္ေအာက္သြားၾကိဳးတာကို အေတြးလြန္ျပီး အေပၚေထာင္မပစ္မိလိုက္ဘူးဗ်ာ.... က်ဳပ္ေတာ့ ကင္းျမီးေကာက္ေထာင္ေနမွပဲ... ဒါမွ ဘက္မွန္သြားမွာ... ဒါေပမဲ့ဗ်ာ... ဒါလဲ လူၾကီးေတြေျပာခဲ့တာပဲဗ်... ဒီေတာ့ ကင္းျမီးေကာက္မေထာင္ပဲ ေနၾကည့္ျပီး က်ဳပ္ သြားျပန္ေပါက္မေပါက္ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ... ခင္ဗ်ားတို႔လဲ လူၾကီးေတြေျပာတာကို လူၾကီးပဲေလဆိုျပီး ယံုလိုက္ရင္ ကင္းျမီးေကာက္ေထာင္ေနရမယ္ေနာ္ဗ်...

တကယ္ေတာ့ လူၾကီးေတြ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ညာခ်င္ညာ... က်ဳပ္တို႔ ကေလးေတြကို မညာသင့္ဘူးေပါ့ဗ်ာ... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ကလဲ ေတြးတတ္တဲ့ ေခါင္းရွိေနလို႔ပဲ... ခုမဟုတ္ေတာင္ တေန႔တခ်ိန္ေပါ့...

ကဲ... ကဲ... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရြာဦးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေမာင္ေတတို႔နဲ႔ ေဂၚလီလွိမ့္ဖို႔ အေရးၾကီးကိစၥ ရွိလို႔ သြားေတာ့မယ္ဗ်ာ...

ငဂ်စ္
တတိယတန္း (ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပညာသင္ၾကားေရး)

Photo credits to Google.

အားလံုး ၾကား ၾကားသမွ်...

ေရဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြအတြက္ တတ္အားသေရြ႕ အလွဴထည့္လိုက္ပါတယ္... မေဗဒါဘေလာ့ကို လာဖတ္တဲ့ စာဖတ္သူေတြကိုလဲ တတ္ႏုိင္သမွ် လွဴဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္...
အားလံုးကုိလဲ မေဗဒါရဲ႕ ကုသိုလ္ေလးေတြ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္...

ဤျပဳရေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ လိုအပ္ေသာ ဆႏၵအကုန္ အဆင္ေျပေခ်ာေမာစြာ ျပည့္ရပါလို၏... (ဒီလိုဆုေတာင္းလိုက္ေတာ့ တစ္ခြန္းထဲနဲ႔ အားလံုးပါသြားေရာ...)

အားလံုး...

အမွ်... အမွ်... အမွ်... ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့....

Jang Keun Suk နဲ႔ တစ္ညတာ (၅) (သို႔) Fan meeting SG

ခု ဆက္လက္ျပီးေတာ့ JKS fan meeting မွာ ၾကည့္ရမဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ JKS ရဲ႔ fan girl တိုင္း အသဲယား.. မနာလို... အားက်... ျဖစ္ရမဲ့ အပိုင္းေလးပါပဲ...

JKS က သူ႔မွာ စကာၤပူက lucky fan တစ္ေယာက္အတြက္ လက္ေဆာင္ပါေၾကာင္း... အဲဒါကို ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ကံစမ္းမဲႏွဳိက္သလိုႏွဳိက္ျပီး ဖုန္းေခၚမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပုာျပီး စင္ေနာက္ကို၀င္သြားပါတယ္... (ကြ်န္မတို႔ လက္မွတ္၀ယ္တုန္းက ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ျဖည့္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္)... စင္ေနာက္ကေန ဗီြဒီယိုနဲ႔ screen ေပၚမွာ ပရိတ္သတ္က ျမင္ေနရပါတယ္...

သူက သူေရငတ္ေၾကာင္း.. အေအးေတြဘာေတြေသာက္ရင္း ပရိတ္သတ္ကို ကင္မရာကေနတဆင့္ စကားေျပာပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြထည့္ထားတဲ့ ပံုးထဲကို ကံစမ္းမဲႏွဳိက္သလို ႏွဳိက္ပါတယ္...

ကြ်န္မရဲ့ အေတြးထဲမွာေတာ့ ရင္ေတြခုန္ျပီး "ဟုတ္ရဲ႕လား.. တကယ္ေခၚမွာလား... ငါက်ပါေစ... ဟင္း.. ငါဒီေလာက္ ကံမေကာင္းပါဘူး... အင္း.. ဒါေပမဲ့ ငါက်ရင္ေကာင္းမယ္..." မေမွ်ာ္လဲ မေမွ်ာ္လင့္ရဲ... ဒါေပမဲ့ တဖက္ကလဲ ေမွ်ာ္လင့္မိ... တကယ့္ကို ခံရခက္ပါတယ္...

ပထမတစ္ခု သူဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ က်မဖုန္းမမည္ေတာ့.. "သိပါတယ္ေလ.. ငါဒီေလာက္ကံမေကာင္းပါဘူး" ...ဆိုျပီး စိတ္အျမန္ေျဖလိုက္မိတယ္.. ဒါေပမဲ့ အဲဒိဖုန္းက ေခၚလို႔မရဘူးတဲ့... ေနာက္တစ္ခု ထပ္ႏွဳိက္မယ္ဆိုေတာ့..
"ကံတရားက ငါ့ကို အခြင့္အေရးထပ္ေပးတာမ်ားလား" လို႔ မတန္မရာ ထပ္ေမွ်ာ္လင့္မိေသးတယ္... ဟင္း....

ဒါနဲ႔ သူေနာက္ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ထပ္ႏွဳိက္ေတာ့ ေခၚလို႔ရတယ္... ကြ်န္မဖုန္းေတာ့ မမည္ခဲ့ပါဘူး... ခံစားခ်က္ေတြက ေသေလာက္တယ္... အဟိ.. (ပိုေျပာတာပါ.. မေသခဲ့လို ခုလို ဘေလာ့ေရးေနတာပါ)...

ကံေကာင္းသူကေတာ့ ယိုးဒယားက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ... မင္းသားဘာေျပာလဲဆိုတာ screen ေပၚကေနၾကားေနရပါတယ္.. ေကာင္မေလးေျပာတာေတာ့ မၾကားရပါဘူး.. သူက ေကာင္မေလးကို စင္ေပၚမွာ တက္ျပီးေစာင့္ေနဖို႔ေျပာပါတယ္...

ေကာင္မေလးကို အားလဲက်တယ္... အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ အစက အဲဒိအားက်တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းလဲ မနာလိုျဖစ္မိပါတယ္... ဒါေပမဲ့လဲ "ငါဟာ ႏွလံုးသားေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ သာမာန္လူေတြနဲ႔ေတာင္ ကံမေကာင္းခဲ့တာ.. သူ႔လိုမ်ိဳး International Star နဲ႔ အစထဲက မေမွ်ာ္လင့္သင့္ဘူး... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မရွက္ဘူးလား" လို႔ ျပန္လည္ ေလွာင္ေျပာင္မိေနခဲ့တယ္...

ေနာက္ေတာ့ မင္းသားက သစ္ခြပန္းစည္းလွလွေလးကို ကိုင္ရင္း You are beautiful ကားထဲက ဇာတ္၀င္ေတးျဖစ္တဲ့ As Ever သီခ်င္းကို အခ်စ္စိတ္တတ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးပံုစံနဲ႔ အိုက္တင္ေလးလုပ္ျပီး စင္ေနာက္ကေန စဆိုျပီး အျပင္ကို ပရိတ္သတ္ေဘးက အေပါက္ကေန ထပ္ထြက္လာပါတယ္... သူလုပ္တဲ့ အမူအရာေလးေတြက သူတကယ္ အဲဒိ ကံထူးရွင္ေကာင္မေလးကို ခ်စ္ေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေလးပါ.. အသဲေတြ ယားလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔... ငိုခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရတယ္... မင္းသားလို႔ မေျပာရဘူး... သူ အမူအယာ လုပ္တတ္လြန္းလို႔ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္...

စင္ေပၚေရာက္ေတာ့လဲ ေကာင္မေလးကို ဒူးေထာက္ျပီး ပန္းစည္းေလးေပးတာ.. အမယ္ေလးေလး.. မေအာ္ပဲ ေနရင္ မြန္းၾကပ္လာလြန္းလို႔... ေအာ္မိလိုက္တယ္... "oh my god" လို႔... အဟိ.. ဗီြဒီယိုထဲမွာ အဲဒိ အသံပါတယ္...

ေနာက္ျပီး မင္းသားက ရွက္ေနတဲ့ ပံုစံေလးလုပ္ျပီး မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒိ ကံထူးရွင္မေလးကို ဖက္လိုက္ျပန္ပါေရာ... ေအာက္က ေကာင္မေလးေတြအားလံုးလဲ က်မနဲ႔ ထပ္တူခံစားေနရမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္...

အဲဒိ ယိုးဒယားမေလးကေတာ့ ဒီဘ၀ေသေပ်ာ္ပါျပီ.. (ဟိဟိ)... ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို႔ ကိုရီးယားထံုးစံ အသဲပံုေလး.. (ကြ်န္မသာ JKS နဲ႔ ဓာတ္ပံုတဲြရုိက္ခြင့္ရရင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ အိုက္တင္ေလး.. ဟတ္... ဟတ္)... ေလးနဲ႔ သီခ်င္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္...

ေနာက္ေတာ့ အေမးအေျဖ အစီအစဥ္စပါတယ္... ပရိတ္သတ္ေတြအားလံုးပါ၀င္လို႔ရပါတယ္... မင္းသားနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးျပီး မွန္တဲ့သူ မွားတဲ့သူ တျဖည္းျဖည္း ဆစ္ထုတ္ျပီး ေနာက္ဆံုး ၃ေယာက္ကို မင္းသားက ဆုခ်မွာ ျဖစ္ပါတယ္... အလာခရီးတုန္းက ကားေပၚမွာ မင္းသားကိုယ္တိုင္ သူ႔ကိုယ္သူ ဓာတ္ပံုျပန္ရုိက္ထားတဲ့ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုက အဲဒိ ဆု ၃ဗူးရဲ႕႔ တစ္ဗူးဗူးထဲမွာ ပါပါတယ္... တျခား လက္ေဆာင္ေတြလဲ ပါပါတယ္...

မေဗဒါလဲ ကံမစြမ္းရင္ေန ဥာဏ္မ်ားစြမ္းမလားလို႔ ဒီပဲြ ၀င္ႏႊဲမိေတာ့ ဗီြဒီယို အစပိုင္းပဲ ရုိက္လိုက္မိပါတယ္... အြန္လိုင္းမွာလဲ သူမ်ားရုိက္ထားတာ မေတြ႔ပါဘူး.. အားလံုး ပါ၀င္ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္... (ဘာေတြ ေမးတယ္ဆိုတာေတာ့ ဗီြဒီယိုထဲမွာပဲ ၾကည့္လိုက္ၾကပါေတာ့... ပိုစ့္ရွည္လို႔ မေရးေတာ့ပါဘူး...)

ကံေကာင္းရင္ မင္းသားဆီက လက္ေဆာင္ရမွာကိုး... ဒီလိုနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ေမးလာလိုက္တာ... ေနာက္ဆံုး အေယာက္ ၃၀ေလာက္က်န္ေတာ့ စင္ေရွ႕ကို လာရပ္ခိုင္းပါတယ္... မေဗဒါနဲ႔ အဲဒိပဲြေရာက္မွ ခင္သြားတဲ့ မေလးမေလးနဲ႔ သြားရပ္ၾကပါတယ္... ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ... အေမရိကန္ အိုင္ဒိုး ၀င္ျပိဳင္တဲ့ သူေတြကို ခုမွ ကိုယ္ခ်င္းစာသြားေတာ့တယ္... အဟီး...

အဲဒိမွာ ေမးခြန္း ၃ခြန္းေမးပါတယ္... ကြ်န္မလဲ မွန္းေျခနဲ႔ ေျဖေနတာ... ေမးခြန္း ၂ ခြန္းထိမွန္ေနပါတယ္... ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းက်မွ အလြယ္ဆံုးေမးခြန္းကို ကြန္မ အေတြးေခါင္မိလို႔ မွားေျဖမိပါတယ္... ကြ်န္မေျဖသမွ်ကို အတူတူလိုက္ေျဖတဲ့ ေဘးက မေလးမေလးလဲ မွားသြားပါတယ္...

ေမးခြန္းကေတာ့ " JKS က စကာၤပူမွာ ပင္လယ္စာကို အၾကိဳက္ဆံုး"တဲ့... အဲဒါ မွန္လား မွားလားတဲ့...

အဲဒိအခ်ိန္မွာ အေတြးေတြက ေယာက္ယက္ခပ္ေနပါတယ္... သူက ကိုယ့္ကို သတိေတာင္ ထားမိခ်င္မွ ထားမိမယ္ဆိုေပမဲ့... သူနဲ႔ လက္တလွမ္းအကြာေလာက္ေလးမွာပဲ ရပ္ေနရတဲ့ အတြက္ ဒူးေတြေတာင္ တုန္မိပါတယ္... တန္ေအာင္လဲ နာနာၾကည့္မိပါတယ္... ၾကည့္ေလ ၾကည့္ေလလဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရွက္မိပါတယ္... ေယာက်ာၤးေလးျဖစ္ျပီး ေကာင္းလိုက္တဲ့ အသားအရည္... ေခ်ာလိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာ... ငါသာ ဆုရလို႔ သူ႔ေဘးသြားရပ္ရမွာေတာင္ ရွက္တယ္... ျပိးေတာ့ ေမးခြန္းကို စဥ္းစားရာမွာလဲ... အေတြးက ဘယ္လို ဆူးေရာက္မိလဲ ဆိုေတာ့.... ဘယ္ celeb မဆို ႏုိင္ငံတစ္ခုကို သြားရင္ အဲဒိႏုိင္ငံက fan အၾကိဳက္ အဲဒိ ႏုိင္ငံ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း... ေကာင္းတယ္.. ၾကိဳက္တယ္ပဲ ျဖီးၾကမွာပါပဲ... အထူးသျဖင့္ သူတို႔ စကာၤပူလို ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မရွိတ့ဲ ႏုိင္ငံအတြက္ မင္းသားကလဲ ေလာကြတ္လုပ္ျပီး... True ပဲ ေျဖမယ္ထင္မိတာပါ.. ကိုရီးယားလုိ ပင္လယ္စာ လတ္ဆတ္တဲ့ ႏုိင္ငံကလာတဲ့လူအတြက္ စကာၤပူက ပင္လယ္စာက ႏွဳိင္းလို႔မရဘူးဆိုတာလဲ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ ကိုရီးယားကို အလည္သြားဖူးလို႔သိပါတယ္... ကံတရားကပဲ ကိုယ့္ဘက္မွာ မရွိေလေတာ့.. ေရႊဥာဏ္ေတာ္က ဆူးေရာက္မိပါတယ္... ဒီမွာတင္ပဲ ကြ်န္မနဲ႔ မင္းသားေလးရဲ႕ ဇာတ္လမ္း လက္တကမ္းအလိုမွာ ျပတ္သြားခဲ့ပါတယ္.. (ဟိ ဟိ.. အသားေရာ အရုိးေရာ ယူေျပာတာ..)

ဒါေပမဲ့ အဲဒိေမးခြန္းမွာ ကြ်န္မလို အေတြးေခါင္းသြားတဲ့ သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္... အစက ၁၅ ေယာက္ေလာက္ က်န္တာ.. အဲဒိေမးခြန္း အျပီးမွာ ၄ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္... ကံထူးရွင္ ၄ေယာက္ေပါ့... ဒါေပမဲ့ မင္းသားက သူ႔လက္ေဆာင္က ၃ခုပဲ ျပင္ဆင္လာတဲ့အတြက္ ၁ေယာက္ကို ထပ္ျဖဳတ္ရပါမယ္တဲ့... ဒီေတာ့ သူတို႔ Stone, siccor, Paper မင္းသားနဲ႔ အဲေလးေယာက္နဲ႔ ကစားၾကပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ၁ေယာက္ျပဳတ္သြားပါတယ္... (ကြ်န္မလဲ ကြ်န္မအစ္မ ဆူတာေလးခံ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ အၾကိမ္ ၁ေသာင္း စိတ္ထဲက ဆူပူမိေနပင္မဲ့... အဲဒိ ေလးေယာက္ေျမာက္မွ ျပဳတ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ျပီး... ပုထုဇဥ္ပီပီ သူမ်ားဒုကၡကို ကိုယ့္ဒုကၡနဲ႔ ယွဥ္ျပီး ေျဖသာခဲ့ပါတယ္...)

အဲဒိအေပၚတက္သြားတဲ့ ၃ေယာက္မွာ ၂ေယာက္က ကြ်န္မတို႔ တန္းစီေနတုန္းက ကြ်န္မတို႔ေရွ႕မွာရပ္ျပီး အတူတူေသာင္းက်န္းခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ၂ေယာက္ပါ... အားက်လိုက္တာ လြန္ေရာ... မင္းသားစီစဥ္လာတဲ့ လက္ေဆာင္ထုတ္ ၃ထုတ္က အရြယ္ပမာဏခ်င္း မတူပါဘူး... ဒီေတာ့ ဘယ္သူ အၾကီးဆံုးယူမလဲေမးေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက မေျဖပါဘူး... ဒီေတာ့မင္းသားက လူေကာင္အၾကီးဆံုးက အထုတ္အၾကီးဆံုးယူ... အလတ္က အလတ္ယူ.. လူေကာင္အေသးဆံုးေကာင္မေလးက အေသးဆံုးေလးရပါတယ္... ဒီေတာ့ မင္းသားက အေသးဆံုးရတဲ့ေကာင္မေလးကို မွ်တသြားေအာင္... Hug တစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္... အမေလးေလး... ကြ်န္မကိုလဲ ဘာမွ မေပးရင္ေနပါ... ဇြဲဆု free hug ေလး တစ္ခုေလာက္ဆို ေတာ္ပါျပီ... ဒါေပမဲ့လဲ.. မင္းသားနဲ႔ ယွဥ္လို႔မွ ကြ်န္မ အသားအရည္... ခႏၶာကိုယ္ အျပတ္အသတ္ ျဖစ္ေနေတာ့... သူကိုယ့္ကို မျမင္.. သတိမထားမိတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလလို႔ ေျဖသိမ့္မိတယ္..ဟုတ္တယ္... အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုျမင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္ရွက္မိမွာ... တခ်ိဳ႔ အဖြားၾကီးေတြေတာင္ မရွက္ဘူးဆိုေပမဲ့... ကြ်န္မကေတာ့ ရွက္တယ္...

အဲဒိ အစီအစဥ္ျပီးသြားေတာ့ မင္းသားက စင္ေနာက္၀င္ျပီး အ၀တ္အစားလဲေနတုန္း... သူ ဆိုလ္းမွာ fan meeting လုပ္တုန္းက အေခြကို ျပပါတယ္... ကိုရီယားမင္းသားဆိုေတာ့ ကိုရီယား seoul မွာလုပ္တဲ့ fan meeting ကေတာ့ စကာၤပူထက္ အမ်ားၾကီးသာတာေပါ့ေနာ္... ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ေပါ့...

အဲဒိမွာ သူ႔ကို အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့... Hot Candy သီခ်င္းမွာ ကေလးေလးလို ၀တ္ျပီး လက္အတု အၾကီးၾကီးတက္ျပီး ကတဲ့ သီခ်င္းကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ... ကိုယ္က baby face, girly face ေတြကိုပဲ ၾကိဳက္တယ္လို႔ မွတ္ယူရမယ္ထင္တယ္... အဲဒိသီခ်င္းေလးနဲ႔ကတာ တကယ္ ကေလးေလးအတုိင္းပဲ... ေနာက္ေတာ့ Rain သီခ်င္း... 2PM ရဲ႕ Heart beat သီခ်င္းေတြနဲ႔လဲ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တယ္... သူက အဆိုေတာ္မဟုတ္ေတာ့ သူ႔မူရင္းသီခ်င္းမရွိဘူးေလ...

ဒါေတာင္ ဗီြဒီယိုျပေနရင္းနဲ႔ စီဒီက ထစ္ထစ္သြားေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြ အေတာ္ Feeling ငုတ္ပါတယ္... အဲဒိလိုျဖစ္တာကို ပဲြအဆံုးမွာ မင္းသားက ပရိတ္သတ္ကို ေတာင္းပန္တဲ့ ပံုစံေလးကလဲ အေတာ္အေျပာေကာင္း သေဘာက်စရာေလးပါပဲ.. ေနာက္အပိုင္းက်မွ သူဘယ္လို ေျပာလဲ ေရးေပးပါအံုးမယ္.. ဗီြဒီယိုထဲမွာေတာ့ hint ရွိပါတယ္... ကဲ... JKS ဗီြဒီယိုကို ေစာင့္ေနတဲ့ မေဗဒါရဲ႕ အၾကိဳက္တူ.. ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္... အပိုင္း ၅ကို အသက္မွန္မွန္ရွဴရင္း ၾကည့္သြားပါ...

P.S အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ JKS အေၾကာင္း ဆက္ဖို႔ ေနာက္က်ေနတဲ့ အတြက္ ခြင့္လႊတ္နားလည္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္...

မေဗဒါ ဘာလုပ္သင့္လဲ...

အရင္က ဘေလာ့ေတြေပၚမွာ သူမ်ားေတြ နာမည္တူကိစၥေတြျဖစ္တာ ေတြ႔ခဲ့ဖူး ၾကားခဲ့ဖူးပင္မဲ့ တေန႔မွာ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့မိဘူး...

ကြ်န္မ မေဗဒါဆိုတဲ့ နစ္နိမ္းကို သံုးခဲ့တာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းကပါ... ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ဘေလာ့အေကာင့္ကို စျပီးဖြင့္ေတာ့လဲ မေဗဒါဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ပဲဖြင့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း ဘေလာ့ကို မွန္မွန္ေရးလာတာကေတာ့ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလကမွ စတင္ခဲ့တာပါ... အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္နဲ႔တူတူ တခ်ိန္တည္းေလာက္မွာ စေရးၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြဆိုရင္ မေဗဒါကို သိၾကတဲ့သူမ်ားပါတယ္...

မေဗဒါဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႔ဘေလာ့ေပၚမွာ စာေတြေရးခဲ့သလို... တျခား ဘယ္အေကာင့္ဖြင့္ဖြင့္လဲ mabaydar ဆိုတဲ့ နစ္က available ျဖစ္တာ မ်ားတဲ့အတြက္ေရာ... အဲဒိ နာမည္ေလးကို ကိုယ္က အဓိပၸါယ္ရွိရွိနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္လဲ အင္တာနက္ေပၚမွာ ဘယ္အေကာင့္ဖြင့္ဖြင့္ ကိုယ့္နာမည္အရင္းထက္ mabaydar ဆိုတာကို အရင္ဆံုး သတိရတတ္တာ ကြ်န္မအက်င့္ပါ... ကြ်န္မ သူငယ္ခ်င္းေတြက နာမည္က ေတာဆန္လိုက္တာ... အဖြားၾကီး နာမည္... ဘာစိတ္ကူးနဲ႔မ်ားေပးတာလဲ... ဆိုျပီး ေလွာင္ေျပာင္ခံခဲ့ရရင္ေတာင္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္မို႔ အျပံဳးမပ်က္ခဲ့သလို ေျပာင္းလဲျပစ္ဖို႔ စိတ္ကူးလဲ မရွိခဲ့ရပါဘူး...

မေဗဒါဆိုတဲ့ နစ္ကို တစ္ဆုတ္နစ္နစ္ ႏွစ္သက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္ကိုလဲ... ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ တင္ခဲ့တဲ့ "မေဗဒါ ဆိုရာ၀ယ္...." ဆိုတဲ့ ပိုစ့္မွာလဲ ရွင္းလင္းခဲ့ဖူးပါတယ္...

အရင္က အျမဲတမ္း လူသံုးနည္းခဲ့လို႔ ဘယ္မွာပဲ အေကာင့္ဖြင့္ဖြင့္ အားလပ္ေနခဲ့တဲ့ မေဗဒါနစ္ဟာ.. ခုဆိုရင္ ဘေလာ့ေပၚမွာတင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ေပၚလာပါျပီ... သူကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လေလာက္က သူ႔ဘေလာ့စဖြင့္ကတည္းက စီဗံုးမွာ နာမည္ available မျဖစ္လို႔ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေဟာဒီက မေဗဒါရဲ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ ဘေလာ့ဆီကို ေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္းနဲ႔... သူဟာ ယခုဆိုရင္ www.mabayda.blogspot.com ဆိုျပီး ဘေလာ့တစ္ခုကို တည္ေထာင္ထားေၾကာင္း လာေရာက္ အေၾကာင္းၾကားသြားတဲ့ ေနာ္ေ၀းက အစ္မတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္...

နာမည္ပဲျဖစ္ေစ... နစ္နိမ္းပဲျဖစ္ေစ... ကေလာင္အမည္ပဲျဖစ္ေစ အားလံုးက ပညတ္ခ်က္ နာမ္စားေတြခ်ည္းပါပဲ... အဲဒိအတြက္ ဒီဟာက ငါပဲပိုင္တယ္ဆိုျပီး အတၱစိတ္စဲြ ၾကီးမေနသင့္တဲ့အတြက္ ေအာ္... ေလာကမွာ နာမည္တူမရွား လူတူမရွားဆိုတာကိုလဲ ႏွလံုးမူျပီး အက်ယ္အက်ယ္ ဘာမွ သိပ္မေျပာခဲ့ပါဘူး...

ဒါေပမဲ့ ယခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကြ်န္မ စိုးရိမ္ခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာက စလာပါတယ္... ကြ်န္မဟာ တစ္ျခားဘေလာ့ေတြကို ေရာက္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေျခရာခ်န္ခဲပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တျခားဘေလာ့ေတြရဲ႕ စီဗံုးေတြမွာ "မေဗဒါ"ဆိုတဲ့ နာမည္ေတြနဲ႔ ေတြ႔လာရတဲ့ အျပင္ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ လူမွားၾကတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္...

ကြ်န္မအတြက္ ကြ်န္မေရးခဲ့တဲ့ စာေတြ ကြန္မန္႔ေတြကို တာ၀န္ယူႏုိင္ပင္မဲ့... ယခုလိုမ်ိဳး လူမွားျပီး ကြ်န္မေရးတယ္လို႔ထင္တာကိုေတာ့ တာ၀န္မယူႏုိင္ပါဘူး... အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚက ကြ်န္မ မေရးတဲ့ ပိုစ့္ေတြအတြက္ လူမွားျပီး ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္မွာကိုပါ... ကြ်န္မရဲ႕ နာမည္တူတစ္ေယာက္ေရးတဲ့ စာကို ကြ်န္မေရးတယ္ဆိုျပီး ေရာေထြးေနမွာကို မလိုလားပါဘူး... ကြ်န္မဘေလာ့က ကြ်န္မေရးတဲ့ စာေတြကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္တာ၀န္ယူရမွာမို႔လို႔ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္မိတဲ့ စာေတြကိုေတာင္မွ မေရးပဲ ျမိဳသိပ္ခဲ့ရတာပါ...

ထိုအစ္မက ဆီဗံုးမွာ "မေဗဒါ" ဆိုျပီး ျမန္မာလိုပဲေပါင္းတဲ့အတြက္ www.mabayda.blogspot.com ကို မေရာက္ပဲ တစ္ခ်ိဳ႕ google ကေနျပန္ရွာျပီးေရာက္လာသူေတြက ေဟာဒီက www.mabaydar.blogspot.com ကိုပဲ ေရာက္လာျပီး ေဟာဒီက မေဗဒါလို႔ပဲထင္ၾကတာပါ... တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန မေဗဒါဘေလာ့ကို ေၾကာ္ျငာေပးသလိုျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္ရအံုးမယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေနာက္ၾကပင္မဲ့... ကြ်န္မကေတာ့ စိတ္ထဲ အေနရခက္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ... လူမွားတဲ့သူေတြကို ျပန္ရွင္းျပေနရတာလဲ ကြ်န္မကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္...

ဒီေတာ့ အိမ္က မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕က အၾကံေပးတာကေတာ့ မေဗဒါဆုိတဲ့ နာမည္ေနာက္ကေန အညႊန္းစာလံုးတစ္ခုကို လိုက္ဖို႔ပါပဲ... ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ "ေဗဒါလမ္း" ကဗ်ာထဲက မေဗဒါကို ရည္ညႊန္းျပီးေပးခ့ဲတဲ့ အတြက္... ကြ်န္မနစ္ကို " မေဗဒါ(ေဗဒါလမ္း)" လို႔ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ဖို႔ အၾကံေပးၾကပါတယ္.. အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ ၆ႏွစ္လံုးသံုးလာတဲ့ ကြ်န္မနာမည္ မေဗဒါကို မေဗဒါ ဆိုတာေလး အတိုင္းပဲ ပိုႏွစ္သက္ပါတယ္... ယခုမွ ဒီလိုေျပာင္းရမယ္ဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းတာေတာ့ တကယ္ပါပဲ... ဒါေပမဲ့ တကယ္လို႔သာ တျခားနည္းမရွိပဲ ဒီနည္းပဲရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကြ်န္မဘယ္ဘေလာ့ကိုပဲလည္လည္ ဆီဗံုးမွာ ျဖည့္ရင္ အဲလိုပဲ အရွည္ၾကီးျဖည့္ရေတာ့မွာပါ... ဘေလာ့ဂါ ပရုိဖိုင္းမွာလဲ သြားေရာက္ျပင္ရေတာ့မွာပါ...

ဒိအျပင္ ကြ်န္မသံုးသမွ် ၀က္ဆိုဒ္၊ ဖိုရမ္၊ အေကာင့္ အားလံုးကို အဲလုိလိုက္ေျပာင္းရေတာ့မယ္... ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ မေဗဒါဆိုတဲ့ နာမည္ကိုပဲ လံုး၀ေျပာင္းလိုက္သင့္သလားဆိုတာ... မေဗဒါ့ စာေတြကို လာဖတ္ေနတဲ့ စာဖတ္သူေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြသာ အၾကံေပးၾကပါေတာ့... ကြ်န္မဘေလာ့ကို လာဖတ္တာ silent readers မ်ားတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မဘေလာ့ traffic ကို google analytics မွာ ၾကည့္ရင္ သိပါတယ္... အဲဒိအတြက္ ဒီတစ္ခါေတာ့ silent readers မ်ား မေဗဒါကို ကြန္မန္႔မွာ အၾကံဥာဏ္ေလးေပးျပီး ကူညီဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္...

ဒါတင္မကေသးပါဘူး... ၾကံဳလို႔ တစ္ပါတည္း ေျပာပါရေစ... ကိုယ့္နာမည္ mabaydar ကုိ google မွာ ရုိက္ရွာၾကည့္ေတာ့ Search result page 11 ေလာက္မွာျမန္မာေဂး ၀က္ဆိုဒ္ဖိုရမ္ တစ္ခုမွာလဲ မေဗဒါ နာမည္နဲ႔ ေရးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သြားေတြ႔ပါတယ္... ဒါကို သိတာၾကာပါျပီ... ဒါေပမဲ့ အဲဒိလူဟာ ဘေလာ့အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲကို ၀င္မလာတာတစ္ေၾကာင္း သူ႔ဟာသူ အဲဒိ အသိုင္းအ၀ုိင္းေလးထဲမွာ ေနျပီး ကြ်န္မကို တိုက္ရုိက္လာမထိခိုက္ေသးတာ တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီလိုပဲ ေနေနခဲ့တာပါ...

ဒီေတာ့ အသိေပး ေၾကျငာစရာရွိတာေတြ တစ္ပါတည္း ေၾကျငာပါ့မယ္... facebook က search ကေန English လို mabaydar လို႔ ရုိက္လိုက္လို႔ ထြက္လာတဲ့ result ၄ မ်ိဳးရွိပါမယ္..."Ma BayDar" ဆိုတာ ကြ်န္မပါ... က်န္တာ ကြ်န္မ မဟုတ္ပါဘူး...

ပိုမိုရွင္းသြားေအာင္ ကြ်န္မသံုးဖူးသမွ် မွတ္မိသမွ် ကြ်န္မရဲ႕ Official account မွန္သမွ်ကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပပါမည္...

My Official gmail : mabaydar@gmail.com
(My blog readers are welcomed to add. Pls sent mail to add me)

My Multiply: www.mabaydar.multiply.com

My Youtube channel : www.youtube.com/mabaydar

My facebook : http://www.facebook.com/mabaydar

My Twitter : http://twitter.com/mabaydar

My MBS profile: http://myanmarbloggersociety.ning.com/profile/mabaydar

My Photobucket profile : http://s307.photobucket.com/home/mabaydar

My dailymotion account: www.dailymotion.com/user/mabaydar

အျခားေသာ profile link ျပလို႔ မရပင္မဲ့ အေကာင့္ဖြင့္ထားတဲ့ ဖိုရမ္နဲ႔ ၀က္ဆိုဒ္တစ္ခ်ိဳ႕လဲ ရွိပါတယ္... မွတ္မိသေလာက္ ... TPmyanmar.org, www.yamc.info, www.padonma.com, flickr.com, www.soompi.com, www.crunchyroll.com, ေတြမွာလဲ mabaydar နဲ႔ register လုပ္ထားပါတယ္... ning ဆိုဒ္ေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ MBS နဲ႔ myanmarlensmen.ning ကိုပဲ အသံုးမ်ားပါတယ္... က်န္တဲ့ ning ေတြမွာလဲ မေဗဒါဆိုတာကို ေတြ႔ပါတယ္... အဲဒါ ဘယ္သူလဲ မသိပါ... ဥပမာ.. ခ်စ္သူ.ning တို႔ဘာတို႔ပါ...

ဒီလိုမ်ိဳး ကိစၥေတြအတြက္ အစက ပိုစ့္တင္ျပီး မေရးခ်င္ခဲ့ပင္မဲ့ ကြ်န္မအတြက္ mabaydar မေဗဒါ ဆိုတာ အင္တာနက္ရဲ႕ ေနရာတိုင္းမွာ မရွိမျဖစ္အသံုးျပဳေနရပါတယ္... ဒါေတြအားလံုးဟာ မေဗဒါအတြက္ေတာ့ အင္တာနက္ စသံုးခါစကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္မရဲ႕ သမိုင္းေတြပါပဲ...

ေလးစားလ်က္
မေဗဒါ
*ေနာက္မွ ျဖည့္စြက္ခ်က္... ခု ဟိုအစ္မက www.mabaydar88.blogspot.com လို႔ ေျပာင္းလိုက္ျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ကဲြျပားသြားျပီလို႔  မွတ္ယူမိပါတယ္... ေနာက္ဆို ဆီဗံုးေတြ ကြန္မန္႔ေတြမွာ မေဗဒါ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီက မေဗဒါပဲျဖစ္ျပီး မေဗဒါ၈၈ ဆိုရင္ေတာ့ ဟိုအစ္မျဖစ္မယ္လို႔ ကြ်န္မဘက္က နားလည္မိပါတယ္...

စာၾကြင္း။  ။ ကြ်န္မက ဘေလာ့လိပ္စာေျပာင္းခိုင္းခဲ့ျခင္းမဟုတ္သလို ဘေလာ့လိပ္စာက အစထဲက google function ေၾကာင့္ ကဲြျပားခဲ့ျပီးသားပါ... ကေလာင္အမည္နဲ႔ တျခားဘေလာ့ေတြ ေလွ်ာက္လည္ရင္သာ ကဲြျပားေစခ်င္ခဲ့တာပါ... မလိုအပ္ပဲ ဘေလာ့လိပ္စာတစ္ခုလံုးၾကီး ေျပာင္းျပလိုက္ရျပီး လိုရင္းကေတာ့ ဒီတိုင္းပဲရွိေနတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါေၾကာင္း...*

ဖူးစာစံုလို့ ရင္ခုန္ခဲ့ပါလွ်င္ (၃)

တစ္ပတ္တစ္ခါ တင္မယ္ဆိုျပီး ေျပာျပီးမွ မတင္ႏုိင္တဲ့အတြက္ အလြန္တရာမွ ရွက္လဲရွက္ အားလဲနာမိပါသည္... ေစာင့္ဖတ္ေနေသာ သူမ်ားကို ေက်းဇူးလဲ အထူးတင္ရွိပါသည္... ပိုစ့္ေပၚမွာ ကြန္မန္႔သိပ္မေတြ႔ရလို႔ အားနည္းေနပင္မဲ့ ဂ်ီေတာ့နဲ႔ တစ္မ်ိဳး စကားလက္ဆင့္ကမ္း၍ တဖံု ဆက္ေရးရန္ေတာင္းဆိုေနသူမ်ားအတြက္ ဒီတစ္ေခါက္ အပိုင္းကို ၾကိဳးစားျပီး တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္... တကယ္တမ္းေရးမယ္ဆိုေတာ့မွ ဘာဆက္ေရးရမွန္းမသိျဖစ္မိတဲ့ အခါမ်ားသျဖင့္ မေရးေသးပဲ စိတ္ထဲေက်နပ္ေလာက္မွ ေရးခ်င္သည့္စိတ္ေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ပဲ ျဖစ္ေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္... ဒါေပမဲ့ ခု ေရးလိုက္တာလဲ မိမိကိုယ္မိမိေတာ့ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းမရွိေသးပါ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိုေသးသည္ဟုသာ ခံစားေနရပါသည္... မေဗဒါ ၀တၱဳေတြဟာ တျခား စာေရးသူေတြလို တင္ဆက္ပံုျခင္း မတူပဲ ကဲြလဲြေနလွ်င္လဲ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေစလိုပါသည္...

မေဗဒါက အမွန္တကယ္ စာဖတ္ပ်င္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး အရင္ကေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ၀တၱဳကို အစအဆံုး ဖတ္ဖူးတာ မေန႔တေန႔ကမွ တစ္အုပ္၂အုပ္မွ်သာ ရွိေသးသည့္အတြက္ တျခားစာေရးေကာင္းသူမ်ားႏွင့္ မယွဥ္သာေကာင္းရွိမည္... မေဗဒါရဲ႕ ၀တၱဳအသြားအလာမ်ားႏွင့္ အခန္းဆက္မ်ားသည္ ရုပ္ရွင္သေဘာပိုေဆာင္ေကာင္း ေဆာင္ေနမည္ဟု ထင္မိသည္... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေရးေနခ်ိန္အတြင္း မေဗဒါရဲ႕ စိတ္ကူးထဲ မ်က္လံုးထဲတြင္ တစ္ပါတည္း ရုပ္ရွင္ရုိက္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္... (ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ခါတစ္ေလ ဇာတ္၀င္ေတးေတာင္ပါသည္..).. အဲဒိ အတြက္ေၾကာင့္ တင္ဆက္ပံု အေရးအသားႏွင့္ သရုပ္ေဖာ္ပံုက ပရိတ္သတ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးမွဳမရွိျဖစ္ေနလွ်င္ နားလည္သေဘာေပါက္ေပးေစလိုပါသည္... ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ အၾကံဥာဏ္မ်ားရွိလွ်င္လည္း ကြန္မန္႔တြင္ အၾကံေပးသြားႏိုင္ပါသည္... မေဗဒါ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အၾကံဥာဏ္မ်ားကို လက္ခံၾကိဳးစားသြားမည္ျဖစ္ပါသည္...

ေရွ႔အပိုင္းမ်ားကို မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္... အပိုင္း(၁) ႏွင့္ အပိုင္း (၂) ေပၚသို႔ ကလစ္ႏွိပ္၍ သြားေရာက္ဖတ္ရွဳႏုိင္ပါသည္...

စာေရးေကာင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ရင္ထဲမွ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲ ေလးစားသလို...  မေဗဒါရဲ႔ စိတ္ကူးေပါက္ရာမ်ားကို စာသားမ်ားအျဖစ္ ကစင့္ကလ်ား တင္ဆက္ထားေသာ္လည္း လာေရာက္ဖတ္ရွဳၾကေသာ သူမ်ားအတြက္လဲ လွဳိက္လွဳိက္လဲွလွဲ၀မ္းသာျပီး... ကြန္မန္႔ေပး၍ျဖစ္ေစ ဂ်ီေတာ့ကျဖစ္ေစ မေဗဒါဆီျပန္ေရာက္ႏုိင္ေသာ သူ တဆင့္မွျဖစ္ေစ အားေပးၾကေသာ သူမ်ားကိုလဲ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း...

တီ... တီ...

နာရီ သံပတ္သံခဏအတြင္းမွာပဲ မင္းထက္ပိုင္ ႏိုးလာခဲ့သည္... မေန႔ညက အသစ္ဖြင့္ေသာ စူပါမတ္ကပ္ အလုပ္ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ အိပ္ယာ၀င္ေနာက္က်ခဲ့သျဖင့္ သံပတ္ေပးထားရျခင္းျဖစ္သည္... မ်က္ႏွာသစ္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီးသည္ႏွင့္ အက်ၤီအ၀တ္အစားလဲကာ လိုအပ္သည့္စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ ေအာက္ဆင္းလာခဲ့သည္...

"သားေရ... သြားေတာ့မလို႔လား... တခုခုေတာ့ စားသြားပါကြယ္... သားအၾကိဳက္ ေကာ္ဖီေစ့စစ္စစ္ကို ၾကိတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီ ေမေမကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ထားတယ္... မုန္႔လဲ ျပင္ျပီးျပီ..." ေဒၚထိပ္ထားခင္... သားကိုေတြ႔တာႏွင့္ ဆီးၾကိဳေျပာသည္...

"ေအာ္... ေမေမရယ္... ဘာလို႔ ကိုယ္တိုင္လုပ္ေနတာလဲ... ေဒၚေလးေမ လုပ္ေပးေနက်ပဲဟာကို... "

"ေအာ္... ရပါတယ္... ငါ့သားအၾကိဳက္ကို အေမပဲသိတာ... လာ... စားသြားခ်ည္..."

အေမတစ္ခု သားတစ္ခုဘ၀မို႔ မင္းထက္ပိုင္ ဘယ္အရာမဆို မိခင္ကို စိတ္ခ်မ္းေအာင္ ထားေပးတတ္ျမဲ... ထို႔အတူ မင္းထက္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္သမွ်ကိုလဲ မိခင္ ေဒၚထိပ္ထားခင္ အားေပးေထာက္ခံျမဲ... မင္းထက္ပိုင္ ငယ္ရြယ္စဥ္အခါကတည္းက မိသားစုကို စြန္႔ခြာကာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ေသာ ဖခင္ေၾကာင့္ ဖတစိုးသားျဖစ္ခဲ့ရသည္... မိဘ သေဘာမတူေသာ္လည္း ခ်စ္သူကို ယံုစားကာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို စြန္႔လႊတ္၍ ခ်စ္သူေနာက္ကို လိုက္ခဲ့မိေသာေၾကာင့္ အဖိုးက ေဒၚထိပ္ထားခင္ကို အေမြျဖတ္ခဲ့သလို ေနာက္ဆံုးတြင္ ခင္ပြန္းကံ မေကာင္းခဲ့ေသာ မိခင္က မာနၾကီးသူမိန္းမသားျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ မိဘအိမ္ျပန္မတက္ပဲ ရုန္းကန္ခဲ့ရသည္...

အဖိုး မဆံုးပါးခင္ မိခင္ ေဒၚထိပ္ထားခင္ကို ခြင့္လႊတ္ေခၚယူကာ အဖိုးေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို အတူတူျဖတ္သန္းရင္း အဖိုးထားရွိခဲ့ေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို မိန္းမသားတစ္ေယာက္တည္း ဦးစီးခဲ့ရသည္... တခ်ိဳ႔စီးပြားတူ ေယာက်ၤားသားမ်ားက အရြယ္ေကာင္းမို႔ ကမ္းလွမ္းခ့ဲေသာ္လည္း သားအတြက္ငဲ့ကာ ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့... စီးပြားေရးေရာ သားသမီးေရးကိုပါ လစ္ဟာမွဳ မရွိခဲ့သူျဖစ္သည္... ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း မင္းထက္ပိုင္အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားကာ မိခင္၏စီးပြားေရးမ်ားကို ယခုအခါ ဆက္ခံထိမ္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေဒၚထိပ္ထားခင္အတြက္ စိတ္ခ်လက္ခ် အနားယူေနႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္...

မနက္စာစားရန္၀င္ထိုင္လိုက္ေသာ သား၏ အရိပ္အကဲကိုၾကည့္ကာ ေဒၚထိပ္ထားခင္ ေကာ္ဖီႏွင့္ ေပါင္မုန္႔ကို ျပင္ဆင္ေပးရင္း...

"သား လုပ္ငန္းေတြ အဆင္ေျပရဲ႔လား... အသစ္ဖြင့္လိုက္တဲ့ ထိပ္ထား Supermarket ေရာ ဘယ္လိုလဲ... စားေသာက္ဆိုင္ကေရာ အဆင္ေျပလား..."

" စိတ္ခ်ပါ ေမေမ... အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္... ဒီေန႔ ရွယ္ယာ၀င္ေတြနဲ႔ meeting ရွိတယ္... ဆိုင္ခဲြေတြအတြက္ ေနရာကိစၥ စကားေျပာဖို႔ကိုေတာ့ က်ေတာ္ ရာဇာနဲ႔ပဲလႊဲထားလိုက္တယ္..." စီးပြားေရး ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း ေမေမ့ကို ျပန္ေျဖလုိက္သည္...

"အင္း... အင္း အဆင္ေျပတယ္ဆိုျပီးတာပါပဲ... ဟင္း...." သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ကာ သားမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္ အကဲခတ္ျပန္သည္...

"ေမေမ... ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ... ေျပာ..."

" ငါ့သားလဲ အလုပ္ေတြထဲမွာပဲ စိတ္နစ္ေနတာ ခုဆို အသက္ ၃၀ျပည့္ခါနီးျပီ... ငါ့သားတစ္ေယာက္တည္း ေဟာဒီ အေမအိုကို ျပန္ၾကည့္ရ... အလုပ္ေတြလဲ လုပ္ရနဲ႔ အေဖာ္ေလးဘာေလး ရွာဖို႔လဲ အခ်ိန္တန္ေနျပီေလ... သားမွာ ရွိရင္လဲ အိမ္ေခၚလာခဲ့ပါအံုး... ေမေမလဲ ေခြ်းမေလးဘာေလးနဲ႔ အိမ္မွာ မိသားစုမ်ားမ်ား စိုစိုေျပေျပေနခ်င္လွျပီ..." သားအရိပ္အေျခကို ၾကည့္ကာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေလးေသြး၍ အစ္ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္...

အမွန္ေတာ့ ပစၥည္းဥစၥာ မခ်မ္းသားလ်င္ေန စာရိတၱေကာင္းမြန္ေသာ သင့္ေတာ္သူ အမ်ိဳးေကာင္း သမီးေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ သားကို အိမ္ေထာင္ရက္သားခ်ေပး ခ်င္ေနသည္မွာ ေဒၚထိပ္ထားခင္၏ မျပည့္၀ေသးေသာ ဆႏၵျဖစ္သည္... သားအၾကိဳက္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အိမ္ေခၚလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိေသာ္လည္း တူေတာ္ေမာင္ ရာဇာ့ဆီမွ သတင္းပို႔ခ်က္အရ သားကို စိတ္၀င္စားေသာ မိန္းကေလးမ်ား ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနရက္ႏွင့္ မိန္းမမ်ားကို စိတ္မ၀င္စားပဲ စီးပြားေရးကိုသာ အားသန္ေနေသာ သားအေၾကာင္းကို ၾကားသိထားျပီးျဖစ္သည္...

ေကာ္ဖီခြက္ကို ခ်ကာ မိခင္ကို ျပံဳးလ်က္...

"သားဒါေတြ စိတ္မ၀င္စားေသးဘူး ေမေမ... ခုသားေခါင္းထဲမွာရွိတာ အလုပ္ကိစၥပဲ... က်န္တာေတြ မေတြးႏိုင္ေသးဘူး... ေတြးလဲ မေတြးခ်င္ေသးဘူး... ကဲ... ေကာ္ဖီလဲ ကုန္ျပီ သားလဲ အလုပ္သြားေတာ့မယ္... ေသြးက်ေဆးလဲ မွန္မွန္ေသာက္အံုး... အျပင္သြားခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္တည္းမသြားနဲ႔ အရွည္ၾကီးကို လိုက္ပို႔ခိုင္းျပီး ေဒၚေလးေမကို အေဖာ္ေခၚသြား... ေတာ္ၾကာ တစ္ေယာက္တည္း ေသြးတိုးျပီး မူးလဲ ေနအံုးမယ္... ဟိုေန႔ကလဲ ဆိုင္မွာ တစ္ေန႔လံုး ထိုင္တယ္ဆို? ... ဆိုင္ကိုလဲ အပ်င္းေျပေလာက္ပဲသြား... ကြ်န္ေတာ္ ရာဇာ့ကို ဦးစီးခိုင္းထားတယ္... " ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ပတ္နာရီကို ၾကည့္ျပီး အိတ္ဆဲြကာ မင္းထက္ပိုင္ထြက္သြားသည္...

မိခင္၏ သေဘာထားကို ေကာင္းစြာနားလည္ေသာ္လည္း စီးပြားေရးကိစၥမွ လဲြ၍ မင္းထက္ပိုင္ တျခားအေၾကာင္းမ်ားကို မစဥ္းစားခ်င္ေသး...သူ႔ကိုျမင္လွ်င္ အလွျပင္ကာ အိုက္တင္ေပး အသံေပးတတ္ၾကေသာ ၀န္ထမ္းမိန္းကေလးမ်ား... ညစာတူတူစားရန္ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာဖိတ္တတ္ေသာ လုပ္ငန္းတူမွ သူေ႒းသမီးမ်ားႏွင့္ စီးပြားတူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မင္းထက္ပိုင္၏ စိတ္ကို ဖမ္းစားႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့ေျခ... အတုအေယာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ေနာက္မွာ မင္းထက္ပိုင္ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာကို အသားေပးစဥ္းစားသူက မ်ားေနသည္ဆိုသည္ကို မင္းထက္ပိုင္တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္... ခ်စ္လို႔ ယူခဲ့ၾကေသာ မိဘႏွစ္ပါးေတာင္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖခင္၏ စိတ္ထား ေျပာင္းလဲကာ ေဖာက္ျပန္မွဳေၾကာင့္ မျပည့္စံုခဲ့ေသာ မိသားစုဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ မင္းထက္ပိုင္အတြက္ အခ်စ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရးဆိုသည္မွာ လူေတြ စိတ္ကူးယဥ္ကာ ၾကားေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကဲ့သို႔သာ မွတ္ယူမိေနသည္...

-------------------------- ။ ----------------------------------

အသစ္ဖြင့္ထားေသာ ထိပ္ထား စူပါမတ္ကပ္အေျခအေနကိုေလ့လာရန္ ဦးတည္လိုက္သည္...
ရုံးမွာေတြ႔မည္ဟု ခ်ိန္းထားေသာ ရာဇာကို ဆိုင္သစ္မွာ ဆံုရန္ေျပာဖို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္...

"ရာဇာလား... ငါ အခု စူပါမတ္ကပ္ကို အရင္လာေနျပီ ... မင္းနဲ႔ ငါ အဲဒိမွာေတြ႔မယ္... ျပီးမွ ရုံးသြားျပီး ရွယ္ရာ၀င္ေတြနဲ႔ မီတင္းကို သြားမယ္... ျပီးရင္ မင္း ေမေမ့ ပန္းပုဆိုင္ကို သြားျပီး ၾကည့္လုိက္... ေမေမ မေန႔ကလို တစ္ေနကုန္သြားျပီး ပင္ပန္းလို႔ တစ္ခုခုျဖစ္ေနအံုးမယ္... "

ရာဇာသည္ မင္းထက္ပိုင္ႏွင့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အိမ္ခ်င္းကပ္ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းလဲဟုတ္သလို... ယခုအခါ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလဲ ယံုၾကည္ရေသာ လက္ရုံးျဖစ္သည္... ေဖေဖ ပစ္သြားျပီး ေမေမတစ္ေယာက္တည္း ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္တြင္ ရပ္ကြက္ထဲမွ အိမ္ခ်င္းကပ္ ရာဇာ၏ေမေမ ေဒၚေလးေမဆီမွ တတ္ႏုိင္သမွ် အားေပးကူညီမွဳ ရခဲ့သျဖင့္ ေက်းဇူးမကင္းသူျဖစ္သည္... ထို႔ေၾကာင့္ ဖိုးဖိုးက ေမေမ့ကို ျပန္ေခၚခ်ိန္တြင္ တစ္ပါတည္း သူတို႔ သားအမိကိုပါ ျပန္လည္ ၾကည့္ရွဳေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းခဲ့သည္... ရာဇာ့ ပညာေရးကို မိခင္ ေဒၚထိပ္ထားခင္က တာ၀န္ယူခဲ့သျဖင့္ ယခုအခါတြင္ တကၠသိုလ္မွ ဘဲြ႔ရကာ မင္းထက္ပိုင္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အားကိုးေလာက္ေသာ လူယံုျဖစ္လာသည္... ရာဇာကဲ့သုိ႔ အရည္အခ်င္းရွိ ပညာတတ္ စီးပြားေရ လာဘ္ျမင္သူကို ကမ္းလွမ္းေသာ ကုပၼဏီမ်ားလွေသာ္လည္း ျငင္းပယ္ခဲ့သူျဖစ္သည္...

မင္းထက္ပိုင္ႏွင့္ ရာဇာ၏ ၾကီးမားေသာ ကဲြျပားခ်က္မွာ ရာဇာက ရီျပံဳးကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူ... ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္လဲ အေရာတ၀င္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူ... မိန္ကေလးမ်ားႏွင့္လည္း ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာရွိသူျဖစ္သည္...

--------------------------------------------- ။ -----------------------------------

ကားကို ပတ္ကင္တြင္ရပ္ကာ ဆိုင္ထဲသုိ႔ ၀င္လိုက္သည္...

၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္... နံနက္ခင္းလူရွင္းေသးေသာအခ်ိန္တြင္ ေကာင္တာဘက္မွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ခပ္ျပတ္ျပတ္ႏွင့္ အသံစူးစူးတစ္ခ်က္ကို ၾကားလိုက္ရသည္...


“ဘာလို႔လဲ… အဲဒိကင္မရာေတြက record မလုပ္ထားဘူးလား… ျပထားရုံသက္သက္မို႔လို႔လား”


“ဟို… အဲဒိကင္မရာက က်မတို႔အဆင့္နဲ႔ မသိဘူးရွင့္ ကြန္ထရုိးခန္းထဲက တာ၀န္ရွိသူကို ခြင့္ေတာင္းရမွာ… “


“ဒါဆိုလဲ ဒီဆိုင္က တာ၀န္ရွိသူနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္တယ္… ေခၚေပးပါ… "

အသံလာရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာ စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္၏ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္... မည္သည့္ ျပႆနာတတ္ေနမွန္း မေသခ်ာေသာ္လည္း အသစ္ဖြင့္ေသာ ဆိုင္၏ ပံုရိပ္ကို မထိခိုက္လိုေစ...

ထိုအခ်ိန္တြင္ ရာဇာ အနားေရာက္လာျပီး... မင္းထက္ပိုင္ အၾကည့္ရွိရာဘက္ကို လိုက္ၾကည့္သည္... မိန္းကေလးက တာ၀န္ရွိသူေတြ ဘာေတြ ေခၚခိုင္းေနသံကို ၾကားေသာအခါ.... ေျခလွမ္းရန္ ျပင္ေနေသာ မင္းထက္ပိုင္ကို လက္ႏွင့္ကာ၍

"ရတယ္... ကြ်န္ေတာ္ သြားၾကည့္ျပီး ေျဖရွင္းလိုက္ပါ့မယ္..." ဆိုျပီး ရာဇာ ထြက္သြားသည္...

မင္းထက္ပိုင္လဲ ရုံးခန္းတြင္းမွ အေျခအေနကို အကဲခပ္ေနသည္...
CCTV ကင္မရာက record ကို ေတာင္းကာ တစ္စံုတစ္ခုကို သက္ေသျပခ်င္ေနေသာ ထိုမိန္းကေလး၏ ရုိးသားေသာ္လည္း မာနအျပည့္ႏွင့္ မ်က္ႏွာသည္ ငယ္ငယ္က မင္းထက္ပိုင္ျမင္ဖူးေသာ မိခင္၏ မ်က္ႏွာ အသြင္သဏၭာန္ကို အမွတ္ရေစသည္...

ထို႔ေနာက္ ျပႆနာမ်ား ေျပလည္၍ ရာဇာ ရုံးခန္းထဲ ေရာက္လာကာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ကို ေျပာျပသည္...

"ေကာင္မေလးက အေတာ္ဆြာတာေနာ္... သူ႔ေဘးက ခံရတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေၾကာက္သလိုပဲ... ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၂ေယာက္လံုးကေတာ့ ခ်စ္စရာေလးေတြ... ဟိဟိ.." အလုပ္တြင္းရွိ ၀န္ထမ္းမ်ားေရွ႕တြင္ ရာဇာက မင္းထက္ပိုင္ကို သူေ႒းႏွင့္ ၀န္ထမ္းကဲ့သို႔ ျပဳမူဆက္ဆံျပီး ၂ေယာက္တည္းရိွေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူငယ္ခ်င္းလိုသာ ရင္းရင္း ႏွီးႏွီး ဆက္ဆံေလ့ရွိသည္...

"ငါ တို႔ စီစီတီဗီြ ကင္မရာေတြေရာ အလုပ္လုပ္ရဲ႕လား... ငါ့ကို အဲဒိ Tape ယူလာေပးပါ..." မင္းထက္ပိုင္ အလုပ္တစ္ခုလုပ္လွ်င္ ေစ့စပ္ေသခ်ာသည္... တစ္ခုခုဆို စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ရမွ စိတ္ခ်သည္... ျဖစ္သြားေသာ ျပႆနာျပီးစီးခဲ့ေသာ္လည္း ကိုယ့္၀န္ေဆာင္မွဳႏွင့္ လံုျခံဳေရးအတြက္ စစ္ေဆးၾကည့္သင့္ေသးသည္...

ရာဇာ Tape ယူလာေပးသည္...

မင္းထက္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာ ႏွိပ္ရင္း... "အင္း... စားပဲြေပၚတင္ထားခဲ့လိုက္... မင္းလဲ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေတာ့... ၁၀နာရီေလာက္ မင္းနဲ႔ငါ ရွယ္ရာ၀င္မီတင္းသြားမယ္..."

ျပီးေနာက္ Tape ကို ဖြင့္ကာအျဖစ္အပ်က္ အစံုကို ၾကည့္လိုက္သည္... သူမတို႔ ၂ေယာက္ဆိုင္တြင္း၀င္လာခါစက ေအးခ်မ္းေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ မရိုးလြန္းေသာ္လည္း မဆန္းလြန္းေသာ အသြင္အျပင္ကို ေဆာင္ေသာ ထိုမိန္းကေလးသည္ ျပႆနာစျဖစ္ေသာအခ်ိန္တြင္ မဟုတ္မခံေသာ နဂါးပ်ိဳမေလးအျဖစ္သို႔ ရုပ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲသြားသည္... ဤအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရွက္စိတ္ျဖင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ငံု႔ခံ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေနတတ္ၾကသည္... သို႔ေသာ္ ထိုမိန္းကေလးကေတာ့ အမွန္တရားကို လုိခ်င္သူတစ္ဦးျဖစ္ကာ အမွန္အတြက္ရင္ဆိုင္ရမည္ကိုလဲ မရွက္ေၾကာက္သူျဖစ္သည္... သို႔ေသာ္ သူမ ေဒါသၾကီးကာ အားမလို အားမရျဖစ္ေနပံုကလဲ အထင္းသားျမင္ေနရသည္... သူမကို ၾကည့္ကာ မင္းထက္ပိုင္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ့စြာ အျပံဳးတစ္ခ်က္ပြင့္သြားသည္... ထို႔ေနာက္ နာရီကို ၾကည့္ကာ... လိုအပ္သည့္စာရြက္စာတမ္းမ်ားကိုယူျပီး ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္...

-------------------------- ။ -----------------------------------

တစ္ေနကုန္ ရွယ္ယာ၀င္မ်ားႏွင့္ မီတင္းေပါင္း မ်ားစြာေဆြးေႏြး ေျပာဆိုကာ မင္းထက္ပိုင္အတြက္ အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိကုန္သြားသည္... စကာၤပူမွ ကုန္ပစၥည္းတင္သြင္းဖို႔ ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္လည္း ညေနထမင္းစားရင္း ေဆြးေႏြးရန္ခ်ိန္းထားသည့္ အေရးၾကီး ကိစၥရွိသည္... ထိုကုန္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ကို ျပိဳင္ဖက္ကုမၺဏီမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ ရရန္ ထိုပုဂၢဳိလ္၏ အဆံုးအျဖတ္ေပၚမူတည္ေနေသာေၾကာင့္ အေရးၾကီးပုဂၢဳိလ္ထဲတြင္ပါ၀င္ေနသည္... မင္းထက္ပိုင္ ေနာက္က်ေနသျဖင့္ ကုမၺဏီမွ အျမန္ထြက္ကာ ခ်ိန္းထားရာ စားေသာက္ဆိုင္ရွိရာသို႔ ဦးတည္ခဲ့သည္...

စားေသာက္ဆိုင္ရွိရာ လမ္းအတြင္းသို႔ ေကြ႔၀င္လိုက္ခ်ိန္တြင္...

တီ... တီ... တီ...

ဖုန္းလာေသာေၾကာင့္ ဖုန္းကိုင္ရန္ လွမ္းယူလိုက္ေသာ္လည္း ေခ်ာ္သြားေသာေၾကာင့္ ေရွ႔တိုး၍ လွမ္းယူျပီး ေျဖလိုက္စဥ္...

"ဟလို.... ဟာ!!!!..."

ကြ်ီ.......................

ရုတ္တရက္.... မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ကားေရွ႔မွာ ျမင္လိုက္သျဖင့္ အခ်ိန္မွီ ဘရိတ္ကို နင္းခ်ႏုိင္လိုက္သည္... သို႔ေသာ္ ထိုမိန္းကေလး လန္႔ျပီးပံုလဲက်သြားပံုရသည္...

ထိုမိန္းကေလး၏ အေဖာ္ျဖစ္ဟန္ရွိသူ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေျပးလာသည္...

မင္းထက္ပိုင္ ဖုန္းထဲမွ ရာဇာ့ကို ... " ဒီမွာ ကားတိုက္လို႔ ... ဒါပဲကြာ... " ဆုိျပီး ဖုန္းခ်လိုက္သည္... မတိုက္မိလိုက္တာကို သိေသာ္လည္း အနည္းငယ္လဲ စိုးရိမ္မိေနသည္...
ထို႔ေနာက္ ကားတံခါးဖြင့္ခါ ဆင္းလာခဲ့သည္...

တိုက္မိသြားေသာ မိန္းကေလးကို သတိရွိရွိ ေတြ႔လိုက္ရသျဖင့္ စိတ္နဲနဲေအးသြားသည္... ထိုမိန္းကေလး၏ အၾကည့္မ်ားကေတာ့ တစ္ဖက္ကားလမ္းေပၚသို႔ ကမူးရွဴးထိုးလိုက္ရွာေနသည္... မင္းထက္ပိုင္ ျမင္လိုက္ရေသာ မိန္းကေလးပံုေၾကာင့္ အနည္းငယ္အံ့ၾသသြားသည္...

"ဟင္... မနက္က မိန္းကေလးပဲ...."

ထိုမိန္းကေလးသည္ ပါးစပ္မွလဲ ေမာင္.... ဟုေခၚကာ တစ္ဖက္ကားလမ္းသို႔ သြားဖို႔ သူမခႏၶာကိုယ္ကို ၾကိဳးစားျပီး သယ္ယူေနပံုရသည္... သူမ အၾကည့္မ်ားရိွရာကို မင္းထက္ပိုင္ တဒင္က လိုက္ၾကည့္မိသည္... လက္ခ်င္းခ်ိတ္လ်က္ တဲြေလွ်ာက္သြားေသာ စံုတဲြတစ္တဲြကို ထင္ထင္ရွားရွားေတြျမင္ရသည္...

မနက္က ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ နဂါးပ်ိဳမေလးသည္ ယခုအခါ က်ားခံတြင္းထဲေရာက္ရွိေနသည့္ ယုန္သူငယ္ေလးကဲ့သုိ႔ အားအင္ခ်ိနဲ႔ကာ ေဖ်ာ့ေရာ့ေနသေယာင္... အမွန္တရားႏွင့္ ေတာက္ပခဲ့ေသာ သူမ မ်က္လံုးအစံုတြင္ ယခုအခါ ေ၀၀ါးေသာ ပုလဲဥတို႔က ေနရာယူထားသည္... အေျခအေနကို မင္းထက္ပိုင္ ခန္႔မွန္းလို႔ရသည္...


ကားေၾကာင့္ ဘာမွ မျဖစ္သြားသျဖင့္လည္း စိတ္ေအးရသည္... သို႔ေသာ္ တာ၀န္ရွိသျဖင့္ ေမးျမန္းရန္ အနားသို႔ တိုးကပ္သြားလိုက္သည္... သို႔ေသာ္ ရွိသမွ်အားကုန္ျဖင့္ တဖက္သို႔သြားရန္ ၾကိဳးစားေနေသာ မိန္းကေလး မႏုိင္တႏုိင္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္စဥ္ တမဟုတ္ခ်င္းတြင္ပင္ သူမ ယိုင္နဲ႔လဲျပိဳက်သြားသည္...

ရုတ္တရက္လဲက်သြားေသာ ထိုမိန္းကေလးကို ေျမျပင္ေပၚသို႔ က်ကာ မထိခိုက္သြားေစရန္ မင္းထက္ပိုင္ အလန္႔တၾကားျဖင့္ ေပြ႔ခ်ီမိလ်က္သားျဖစ္သြားသည္...

ဆက္ရန္/--------------

P.S... All the photos credits goes to Google.

အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း...

>

အကောင်ဆုံး သူငယ်ချင်း ဆိုတာကို သင်တို့ ဘယ်လိုသတ်မှတ်ကြလဲ... ကျွန်မအတွက်တော့ အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းဆိုတာကို သတ်မှတ်ပါဆိုရင် သူမကိုပဲလက်ညှိုးထိုးပြလိုက်မယ်... သူမနဲ့ ကျွန်မ စတင်ခင်မင်ခဲ့တာ ခုဆိုရင် ၁၈ နှစ်ရှိပြီ... မွေးကာစ ကလေးတစ်ယောက်တောင် လူကြီးတန်းဝင်တဲ့ အချိန်အတိုင်းအတာ အတောအတွင်း ကျွန်မတို့ ၂ယောက်ရဲ့ ခင်မင်မှု အချိန်အတိုင်းအတာ တလျှောက်မှာ ကြုံခဲ့ရ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာတွေလဲ မနည်းပါဘူး... သူမနဲ့ ကျွန်မက အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းသာဖြစ်တာ ပင်ကိုယ်စရိုက်ချင်းတော့ သိပ်မတူဘူး...

သူမက စကားတောင် လေးလုံးကွဲအောင်မပြောသူ... ကျွန်မက စကားအရမ်းများတဲ့သူ... သူမက ဘယ်အရာမဆို အေးတိအေးဆက်နေတတ်သူ... ကျွန်မက ဝုန်းဒိုင်းကျဲတတ်သူ... သူမက နှေးတုံ့နှေးတုံ့လုပ်တတ်သူ... ကျွန်မက စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိသူ... သူမက စာတစ်ပုဒ်သင်ပြီးတိုင်း မှန်မှန်ကျက်ရမှ ကျေနပ်သူ... ကျွန်မက အကြွေးတွေထားပြီ အနီးကပ်မှ တစ်ပွဲထိုးကျက်တတ်သူ... စာမေးပွဲပြီးလို့ ဖြေလွှာစာရွက်ရလာလျှင် သူမက အမှားကို ကြည့်လိုက် တခြားလူနဲ့တိုက်လိုက် တနု့ံနုံ့နဲ့ ဖြစ်နေတတ်သူ... ကျွန်မကတော့ ကိုယ်ရတာ ကိုယ်ဖြေသလောက်ပဲပေါ့ ပြန်ပြင်လို့လဲ မရတော့တဲ့အရာတစ်ခုအတွက် ဘာမှ စိတ်ထဲ မထားတတ်တဲ့ အပြင် တနုံ့နုံ့နဲ့ အဖြစ်သဲနေတတ်သော သူမနဲ့ တကွ အုပ်စုတွင်းမှ တခြားသူငယ်ချင်းများကို စိတ်မရှည်တတ်သူ... ထမင်းစားချိန်ဆင်းလျှင် သူမက ကိုယ့်စားပွဲကိုယ်ထိုင် စားပြီးတာနဲ့ စာအုပ်ထုတ်ကျက်တတ်သူ... ကျွန်မကတော့ သူထမင်းကုန်လို့ စာအုပ်ထုတ်ပြီးဆိုတာနဲ့ အတန်းတွင်းလှည့်လည်ကာ တစ်ခြားသူငယ်ချင်းအုပ်စုများနဲ့ ဟင်းလဲစားတတ်သူ... သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းစကားများလျှင်လဲ ကျွန်မက ဒေါသထွက်လို့ အော်ငေါက်တတ်သူ... သူမကတော့ ဘာမှ ပြန်မပြော နားမထောင် သူလုပ်ချင်ရာလုပ်သူ... ရန်ဖြစ်လို့ မခေါ်မပြောလဲ အဆုံးမှာတော့ ကျွန်မကပဲ မသိလိုက် မသိဖာသာ စပြီး စကားပြောရသူ... ကျွန်မစကားပြောရင်တော့ သူက စတယ်ကြီးနဲ့ မနေပဲ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ကျွန်မကို ပြန်လက်ခံစကားပြောပြီး ခင်မင်မှု မပျက်ခဲ့သူ...

ကျွန်မက သူမကို အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းလို့ သတ်မှတ်ခဲ့ပင်မဲ့... ထိုအချိန်က "ငါ့မှာ အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းမရှိဘူး" လို့ သူမက သတ်မှတ်ခဲ့ဖူးသူ... အဲဒိအချိန်တုန်းကတော့ ကျွန်မအတော်လေး ဒေါသထွက် စိတ်ဆိုးခဲ့ပြီး သူမကို ကျွန်မ လအတန်ကြာ ခပ်တန်းတန်းဆက်ဆံခဲ့တယ်... အဲဒိအချိန်ကတော့ သူမက သူမနဲ့ စရိုက်တူတဲ့ အုပ်စုထဲက တခြားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နေပျော်နေတာပေါ့... ဒါပေမဲ့လဲ လူဆိုတာ ရေစက်ဆုံချင်တော့ သူမနဲ့ ကျွန်မက အိမ်ပြန် ကျောင်းကားချင်းလဲတူတယ်... ကျွန်မ သူမကို ကျောင်းခန်းထဲမှာ တခြားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပေါင်းလို့ ကြည့်မရပင်မဲ့... မနက်ကျောင်းလာချိန်နဲ့ ညနေကျောင်းပြန်ချိန်ကတော့ ကျွန်မတစ်ယောက်ထည်း သူမဘေးရှိနိုင်လို့ ကျောင်းကားစီးချိန်ဆို ပျော်ခဲ့ရသူ... သူငယ်ချင်းအုပ်စုထဲမှာ သူမ မောင်နှမတွေနဲ့ လဲ ကျွန်မကသိသူ... သူမအစ်ကိုနဲ့ ကျွန်မအစ်မနဲ့ ကမ္ဘာရန်သူလို မုန်းကြပင်မဲ့ (သူတို့ ရန်ဖြစ်ရခြင်းအကြောင်းရင်းကလဲ ကျွန်မတို့ ၂ယောက်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အကြီး ၂ယောက် ရန်ဖြစ်ကြတာပါ)... ကျွန်မရယ် သူမရယ် သူမမောင်လေးရယ်ကတော့ အမြဲ ခင်မင်နေတတ်မြဲ... ဒီလောက် စရိုက်ချင်းမတူတဲ့ သူမနဲ့ ကျွန်မ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဘယ်လို သူငယ်ချင်းဖြစ်လာလဲဆိုတာ ကျွန်မ မိသားစုက နားမလည်နိုင်သလို... ကျွန်မကိုယ်တိုင်လဲ သိပ်တော့ နားမလည်နိုင်... ဒါပေမဲ့ သေချာတာ တစ်ခုကတော့ သူမနဲ့ ရှိနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မဟာ ကျွန်မအတိုင်းပဲရှိနေစရာလိုပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်လို့ ခံစားရတယ်...

ဒီလိုနဲ့ မူလတန်း... အလယ်တန်း... အထက်တန်း အတူတူ... ဒါပေမဲ့ အထက်တန်းပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဘယ်သူဟာ သူမကို တကယ်စိတ်ရင်းနဲ့ ခင်လဲ... ဘယ်သူဟာ သူမကို သူငယ်ချင်းစိတ်မရှိပဲ ကိုယ့်ထက်သာ မနာလိုရှိလဲ ဆိုတာကို သူမ ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်... ၁ဝတန်းပြီး သင်တန်းတွေ တက်တော့လဲ အိမ်က သူမနဲ့ဆို စိတ်ချတယ်... ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်မက တစ်ခါတစ်လေ အိမ်ကို ညာပြီး သင်တန်းက တခြား သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်သွားရင် အိမ်က သူမဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တာနဲ့ အမှန်အားလုံးကို အစ်မေးစရာတောင် မလိုသူ... နောက်ပိုင်း တက္ကသိုလ်တွေဖွင့်တော့ သူမက ဆေးကျောင်းတက်... ကျွန်မကတော့ စကာင်္ပူမှာ ကျောင်းတက်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့တော့ တခါတလေ ကျွန်မသူ့အိမ်သွားမှသာ တွေ့ဖြစ်တော့သည်... သူလဲ သူ့ဆေးကျောင်းက သူငယ်ချင်း အသစ်တွေရ... ကျွန်မလဲ ကျွန်မ သင်တန်းက သူငယ်ချင်း အသစ်တွေရ... ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်... မတွေ့ဖြစ်တာသာရှိမယ်... ကျွန်မတို့ ၂ယောက်ရဲ့ ခင်မင်မှုက ပြန်တွေ့ရင် စိမ်းနေတာတို့... ပြောစရာစကားမရှိတာတို့ ဘယ်တော့မှ မဖြစ်ပါဘူး...

သူမနဲ့ တွေ့ရင် ကျွန်မ မိသားစုနဲ့ တွေ့သလိုပဲ ဘာမှ ထွေထွေထူးထူးပြောနေစရာမလိုလဲ သက်တောင့်သက်သာရှိနေတာပါပဲ... များသောအားဖြင့် သူမအိမ်မှာ အိမ်မကပ်တဲ့ ယောကျာင်္းသားတွေချည်းပဲမို့ အိမ်မှာ သူမ တစ်ယောက်ထဲ ရှိနေတတ်လို့ ကျွန်မက သူမအိမ်ကို သွားလည်တာ ပိုများပါတယ်... အဲလို သူမအိမ်ရောက်လို့ ဘာလုပ်နေလဲဆို... သူမကလဲ ဧည့်ထောက်ခံနေစရာမလိုသလို... ကျွန်မနဲ့ လဲ အချိန်ပြည့်စကားလာပြောနေစရာမလိုပါဘူး... ကျွန်မကလဲ သူမအိမ် သွားလည်တယ်... သူမရေခဲသေတ္တာဖွင့် စားချင်တာရှိရင် စားချင်တာစား... အိပ်ချင်ရင် သူမအိပ်ယာပေါ်အိပ်... ကိုယ့်အိမ်လိုပဲ လုပ်ချင်ရာ လုပ်ခွင့်ရထားပါတယ်... ကိုယ်မလုပ်တတ်ရင် "ငါ ကော်ဖီသောက်ချင်တယ်... ငါ ဗိုက်ဆာတယ် ထမင်းစားချင်တယ်" ဆိုပြီး သူမကို ခိုင်းတာပါပဲ... များသောအားဖြင့်တော့ ယောကျာင်္လေးတွေ များတော့ သူမအိမ်မှာ ချက်မစားကြဘူး... ညနေစောင်းလောက်ဆိုမှ သူ့မောင်လေးက သူ့အစ်မစားဖို့ ကြေးအိုးဆီချက်တို့ ထမင်းပေါင်းတို့ အထုပ်ကလေးဆွဲလာပြီး ကျွေးပါတယ်...

သူမအကြောင်းပြောရင် သူ့မောင်လေးအကြောင်းပါ နည်းနည်းပြောချင်လာတယ်... သူ့မောင်လေးနဲ့လဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကျောင်းကားတူတော့ ခင်ခဲ့ရတဲ့ ကလေးပါ... သူတို့ မောင်နှမ ၂ယောက်က အရမ်းချစ်ကြတယ်... သူ့မောင်ကလဲ သူ့အစ်မကို ဂရုစိုက်တယ်... အိမ်မှာ ယောကျာင်္းလေးတွေနဲ့ ချည်းနေပင်မဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းက ဘာ အိမ်မှုကိစ္စမှ သိပ်လုပ်စရာမလိုဘူး... သူ့မောင်နဲ့ အဖေနဲ့က လုပ်တာများတယ်... ဒါပေမဲ့ သူ့မောင်နဲ့ သူနဲ့ကကျတော့ အကြိုက်ချင်း စရိုက်ချင်း သိပ်မတူဘူး... သူ့မောင်နဲ့ ကျွန်မနဲ့ က အကြိုက်ချင်း စရိုက်ချင်းတူတယ်... ဥပမာ... စကားများတာ... ဝေဖန်လေကန်ရေးလုပ်တာ.. ရုပ်ရှင်ကြိုက်တာ... အဆုံးစွန်ဆုံး ကျွန်မတို့ ၃ယောက်ကို စာစီစာကုံး ခေါင်းစဉ် ၃ပုဒ်ပေးရင် သူ့မောင်နဲ့ ကျွန်မနဲ့ ဖြေမယ့် ခေါင်းစဉ်က အတူတူပဲ... (အဲဒါကို စမ်းကြည့်ပြီးပြီ)... သူနဲ့ ခင်ရတာ ကျွန်မအတွက် မောင်တစ်ယောက်ပါ ထပ်ဆောင်းတိုးရသေးတယ်... သူကလဲ ပြောတယ်... နင်တို့ ၂ယောက်က မောင်နှမဖြစ်ရမှာတဲ့...

သူမအိမ်သွားလည်လို့ သူမက ဆေးကျောင်းက စာကုန်းကျက်နေတဲ့အချိန်... သူ့မောင်နဲ့ ကျွန်မက တီဗွီရှေ့ထိုင်ပြီး ကြည့်နေတဲ့ ဗွီစီဒီတွေ ဘာတွေကို ဝေဖန်လေကန်ရေးလုပ်နေတတ်ကြတယ်... တခါတလေ ဂိမ်းတွေ ဘာတွေဆော့ရင်လဲ ကျွန်မတို့ အငြင်းသန် ၂ယောက် ပြောသမျှကို သူမက ကြားကနေ ရီနေတတ်သေးတယ်...

လွန်ခဲ့တဲ့ ၄နှစ်လောက် တုန်းက စကာင်္ပူကနေ ကျွန်မ တစ်ယောက်တည်း မြန်မာပြည် ပြန်တုန်းက (ကျွန်မ တစ်မိသားစုလုံး စကာင်္ပူမှာ ကျန်ခဲ့တယ်) သူတို့ မောင်နှမ ၂ယောက်က ကျွန်မလုပ်ချင်တာ စားချင်တာ မှန်သမျှကို ဖြည့်စည်းပေးခဲ့တယ်... ကျွန်မ သူတို့ နဲ့ ကျိုက်ထီးရိုးသွားခဲ့တယ်... ကျွန်မဘဝမှာ ပထမဆုံးလူကြီးမပါပဲ.. ကျွန်မခေါင်းဆောင်လုပ်ပြီး သွားခဲ့တဲ့ ခရီးက သူတို့နဲ့ အကောင်အထည်ပေါ်ခဲ့တယ်... အဲဒိတုန်းက ကျွန်မက မြန်မာအမဲနှပ်ဟင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့ သူတို့ တော့ ချက်မစားတတ်လို့.. ကျွန်မကို မြန်မာအမဲနှပ်စစ်စစ်ရတဲ့ ၁၅လမ်းထိပ်က ညဘက်မှဖွင့်တဲ့ လမ်းဘေးဆိုင်ကို ခေါ်သွားပြီး ကျွေးခဲ့တယ်... ဆိုင်အကောင်းစားကြီးမဟုတ်ပင်မဲ့ ကျွန်မစားချင်တဲ့ အရသာနဲ့ တစ်ထပ်တည်းကျပြီး စားကောင်းခဲ့လို့ သူတို့ မောင်နှမ ၂ယောက်လုံးကို ကျေးဇူးတင်တယ်...

ကျွန်မ သူမကို ခင်တယ်ဆိုပင်မဲ့ ငယ်ငယ်က "ငါ့မှာ အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းမရှိဘူး" လို့ သူပြောခဲ့တဲ့ အချိန်က စပြီး ကျွန်မ ပါးစပ်က ဘယ်တော့မှ မပြောတော့ဘူး... ဒါပေမဲ့ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ သူမကို ခင်တယ်... ဘာအကျိုးအမြတ်မှ မလိုချင်ပဲ ခင်တယ်... သူမ ဆရာဝန်မကြီး မဟုတ်လဲ ခင်တယ်... သူမ သူဋ္ဌေးသမီးမဟုတ်လဲ ခင်တယ်... သူမ ဘာကောင် ဖြစ်လာမလဲ မသိခင်ကတည်းက ကျွန်မခင်ခဲ့တယ်... အချိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းကြာလာတာနဲ့ အမျှ ကျွန်မရဲ့ ခင်မင်မှုက တန်ပြန်မှု ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ သတိထားမိလာတယ်... သူမ ကျွန်မကို ခင်တယ် မခင်ဘူးဆိုတာကို ပါးစပ်ကနေလဲ စကားချိုချိုတွေနဲ့ ထုပ်ပြောနေစရာမလိုဘူး...ကျွန်မ ခံစားလို့ရတယ်...

ကျွန်မ စိတ်ညစ်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ လောကွတ်ချော်ပြီး ဘာတွေ စိတ်ညစ်နေတာလဲလို့ မမေးဘူး... ကျွန်မ စိတ်ညစ်တာတွေကို မေ့သွားအောင် တခြား အကြောင်းအရာတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပြောတယ်... ကျွန်မစိတ်ကြိုက်လိုက်လုပ်ပေးတတ်တယ်... ကျွန်မမြန်မာပြည်တစ်ယောက်တည်းပြန်လာတုန်းက အထီးကျန်ဆန်ပြီး ပျင်းနေမှာစိုးလို့ (သူမပါးစပ်ကတော့ မပြောပါ... ဒါပေမဲ့ ကျွန်မသိနေတာ) သူမ ဆေးကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အိမ်ခေါ်ပြီး မုန့်လုပ်စားဖို့ စီစဉ်ခဲ့သူ... သူမ ဟောက်စ်ဆင်းနေတဲ့ ဆေးရုံကို သူမနဲ့ ရောပြီး ဆရာဝန်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆရာဝန်များနားနေခန်းမှာ တခြား ဆရာဝန်သူငယ်ချင်းတွေ (ငယ်ငယ်က အတန်းထဲက ဆေးကျောင်းဝင်တဲ့ သူတွေလဲရှိတော့ ကျွန်မနဲ့ သိပြီးသား သူငယ်ချင်းဟောင်းတွေ )နဲ့ လဲ ပြန်တွေ့ခွင့်ရခဲ့တယ်... သူမ မှာ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်လို့ မဗေဒါကတော့ ကျော်ခင်သွားတော့မှာပဲလို့ တွက်ချက်မနေတတ်ဘူး... (ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မက သူမကို ကျော်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ပိုမခင်ဘူးဆိုတာ သိနေလို့များလား... ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မ ကျော်ခင်ချင်လဲ ခင် သူက ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတာများလား)... ကျွန်မရဲ့ တခြားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလဲ ခုထက်ထိတော့ သူမက ကျွန်မကို ကျော်ပြီး ခင်တာ မရှိခဲ့ဘူး... ကျွန်မစိတ်ထဲမှာလဲ အဲဒါတော့ သူ့ကို ယုံနေတယ်... နောက်ပြီး ကျွန်မ ကြည့်မရတဲ့သူကိုလဲ သူကြည့်မရဘူး (ကြည့်မရဘူးလို့ ပါးစပ်က ထုတ်မပြောပင်မဲ့ သူ့စိတ်ထဲမှာ ကျွန်မဘက်က လုံးဝရပ်တည်တယ်ဆိုတာ အကြွင်းမဲ့ ယုံလို့ရတယ်)... ကျွန်မရန်သူဆိုရင်လဲ သူက မိတ်ဆွေမဖွဲ့မှာသေချာတယ်... သူ့မောင်လေးပါ အဲလိုပဲ... ကျွန်မ မကျေနပ်တဲ့သူတစ်ယောက်အကြောင်းပြောရင် သူက ကျွန်မဘက်ကနေ အဲလူကို ဝေဖန်ပေးနေတာ အားရစရာ... ဟိုလူကို ဘာမှ မထိခိုက်ပင်မဲ့ ကျွန်မစိတ်ထဲတော့ "အော်... သူတို့ ငါ့ဘက်မှာ ရှိပါလား " ဆိုပြီး အားတက်သွားတယ်လေ...

ဂျပန်မှာလဲ သူမက ၁လလဲ စောရောက်တယ် လူခံလဲရှိတယ်ဆိုပင်မဲ့... သူမ မေမေကလဲ အလုပ်နဲ့ဆိုတော့ အချိန်ပြည့်လိုက်မပို့နိုင်ဘူး.. သူမကလဲ အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်တစ်ယောက်တည်း ထွက်တာမဟုတ်တော့ ဘာမှ လည်လည်ဝယ်ဝယ်မသိတာရော.. အဓိကနေရာတွေကိုလဲ ကျွန်မနဲ့ ကျမှ သွားမယ်ဆိုပြီး ချန်ထားတော့ သူလဲ ဘယ်မှ မရောက်ဖြစ်ဘူး.. ကျွန်မရောက်တော့ ကျွန်မက အင်တာနက်က ရှာလာတဲ့ ဒေတာတွေနဲ့ လည်တော့တာပေါ့... လေဆိပ်ကတောင်းလာတဲ့ မြေပုံရှိရင် ခြေစကြာင်္တပ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ...

 အပြင်သွားရင် ကျွန်မကပဲ ဒီနေ့ဘယ်သွားမယ် ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ရတာများတယ်... ကျွန်မတို့ ၂ယောက်တည်းပင်မဲ့ ပျော်နေကြတာပဲ... လူတွေ အများကြီးသွားတာထက်ပိုပျော်တယ်... စိတ်လွတ်လက်လွတ်နဲ့ ညှိစရာလဲ ၂ယောက်ပဲ ရှိတယ်... ဒါတောင် သူမက ကျွန်မလုပ်ချင်တာကို လိုက်လျောတာ များတယ်.. ကျွန်မက ၁ဝရက်ပဲ လာလည်တာကိုး... ကျွန်မ yakinuku စားချင်တယ်ဆိုလဲ သူမသိပင်မဲ့ ဖြစ်အောင် ဆိုင်ကို ခေါ်သွားပြီး ကျွေးတယ်... သူနဲ့ ကျွန်မနဲ့ Harajuku က ဦးထုတ်ဆိုင်မှာ အကြိုက်ချင်းတူနေလို့ မထူးပါဘူးဆိုပြီး ဆင်တူဝယ်ဖြစ်တဲ့ ပန်းရောင် ကပ်ဦးထုတ်လေးလဲ ရှိတယ်...

ဒါတောင် ဖူဂျီတောင်ကို တစ်ညအိပ်သွားမယ်ဆိုတော့ သူမက လက်မခံဘူး... သူက ယိုကိုဟားမားက Sea paradise သွားချင်တယ်တဲ့... ကျွန်မက စကာင်္ပူက underwarter world ကို မြင်ဖူးနေတော့ မသွားချင်ဘူး... ဒီလိုနဲ့ သဘောထားမတိုက်ဆိုင်ဖြစ်သေးတယ်... တစ်လျှောက်လုံး သူမက ကျွန်မလုပ်ချင်တာကို လိုက်လျောခဲ့တယ်ဆိုပေမဲ့... သူမ လုပ်ချင်တာ တစ်ခုရှိလာရင်တော့ သိတဲ့အတိုင်း ပြန်မပြောနားမထောင် အလွန်ခေါင်းမာတာ... နောက်ဆုံးတော့လဲ ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်မပဲ အရင် လျော့လိုက်ရတယ်လေ... မလျော့ရင်လဲ ဒီခရီးက ဘယ်ပျော်ဖို့ကောင်းတော့မလဲ... ဖူဂျီတောင်ကို တစ်ညမအိပ်တော့ပင်မဲ့ ကျွန်မစီစဉ်တဲ့ Tour အဖွဲ့နဲ့ ၁ရက်စာ Package ဝယ်ပြီး သွားဖို့တော့ သူမ သဘောတူလိုက်ရတယ်... ကျွန်မကလဲ သူမနဲ့ တူတူ သူသွားချင်တဲ့ Sea Paradise သွားဖို့ ကို သဘောတူလိုက်တယ်... အဲဒိနေ့က Sea Paradise သူမကြောင့် ရောက်သွားတာ မှန်သွားတယ်... စကာင်္ပူကဟာနဲ့ မတူဘူး... သူက အကြီးကြီး ပြီးတော့လဲ လင်းပိုင်ရှိုး.. ဖျံ... ပင်ဂွင်းရှိုးလေးတွေက အစ ၁၀၀ သာတယ်.. သေချာ train ထားတာ... ပြီးတော့ လင်းပိုင်တွေ ဖျံတွေကိုလဲ ကိုင်လို့ရတယ်.. ဓာတ်ပုံ တူတူရိုက်လို့ရတယ်... နောက်ပြီး ကျွန်မအတွက် အတန်ဆုံးလို့ ထင်တာကတော့... ဂျပန်ကားတော်တော်များများက အဲဒိမှာ ရိုက်ဖူးတာ ရောက်တော့မှ သိနေတယ်.. ( Absolute Boyfriend, One Liter of tear, Brother beat , and many more) မင်းသမီး မင်းသား လျှောက်လည်တဲ့ အခန်းတွေဆို အဲဒိမှာရိုက်တာများတယ်...

တကယ်တော့ ကျွန်မအတွက် သူငယ်ချင်းဆိုတာ ထွေထွေထူးထူးတွေ ဘာမှ လုပ်ပြနေစရာမလို... ပါးစပ်က သကာလူးထားတဲ့ စကားချိုချိုတွေနဲ့ လောကွတ်လုပ်နေစရာမလို... အရှိကို အရှိအတိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ သူ့ရှေ့မှာ ဟန်လုပ်နေစရာမလိုသူ... ကိုယ်နဲ့နေ့တိုင်း သွားအတူ လာအတူမရှိနိုင်ပေမဲ့ လိုအပ်တဲ့အချိန်မှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကအစ အထောက်အပံ့ပေးနိုင်သူ... သူပျော်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကိုယ်လဲ လိုက်ပျော်နေအောင် လုပ်ပေးနိုင်တဲ့သူ လို့ပဲ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ချင်ပါတော့တယ်...

စကာင်္ပူမှာ သကာလူးထားတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ အဆိပ်အတောက်တွေ ပေးတတ်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကြောင့် စိတ်ညစ်ရတိုင်း ငါ့မှာ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရှိသေးပါလားဆိုပြီး တွေးတိုင်း အားပြည့်ခဲ့ရတယ်.... ကိုယ့်ဆီက တချိန်မှာ ဘာအကျိုးအမြတ်ရနိုင်မလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ ကိုယ့်ကိုပေါင်းနေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က အပေါင်းအသင်း အယောက် ၁၀၀ ထက် ကျွန်မ ရဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ဒေါက်တာ နှင်း နဲ့ လုံးဝ မလဲနိုင်ပါဘူး....

အောက်က ဗွီဒီယိုလေးကတော့ ကျွန်မနဲ့ သူမရဲ့ သူငယ်ချင်း သက်တမ်း ၁၈ နှစ်ပြည့်အတွက် ဂျပန်တုန်းက လျှောက်သွားခဲ့တာလေးကို အက်ဒစ်လုပ်ထားတာပါ... သူမကို ခင်မင်တဲ့ စိတ်ကြောင့် မိုင်ပေါင်းထောင်ချီဝေးလဲ ကျွန်မ သူမနဲ့ တွေ့ချင်ခဲ့ပါတယ်... သီချင်းလေးကတော့ A Thousand Mile တဲ့....