ဆူးနဲ႔ ႏွင္းဆီ လီစီေယာင္း

ခုတစ္ေခါက္ေတာ့ ကိုရီးယားသရုပ္ေဆာင္ သတင္းအလွည့္ေရာက္ျပန္ေပါ့… ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ကြ်န္မသေဘာက်တဲ့ မင္းသားေတြအေၾကာင္းမဟုတ္ပဲ ကြ်န္မသေဘာက်တဲ့ မင္းသမီး Lee Si Young အေၾကာင္းေရးခ်င္ပါတယ္…

သူဟာ ကိုရီးယား မင္းသမီးအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာဆိုရင္ေတာ့ ၀င္လာတာေနာက္က်တဲ့မင္းသမီးလို႔ဆိုရမွာပါ… အငယ္ေတြအျပိဳင္အဆိုင္ ၁၈ႏွစ္ ၁၉ႏွစ္ဆို ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူမ အႏုပညာေလာကထဲကို ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္ အသက္ ၂၇ႏွစ္ရွိေနပါျပီ…

BOF ထဲက လီစီေယာင္း

သူ႔ကို ကြ်န္မစၾကည့္ဖူးတာ Boy Over flower ကားထဲမွာပါ… အဲဒိကားထဲမွာ သူက မင္းသမီးကို ခင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ထဲက မနာလိုျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအတုအေယာင္အေနနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ရတာပါ… ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မအဲကားမွာကတည္းက သူ႔ကို မမုန္းခဲ့ပါဘူး… အစကေတာ့ အဲဒိကားထဲက မင္းသမီးကို အျမင္ကပ္တဲ့စိတ္ကမ်ားေနလို႔ ပါသမွ်က်န္တဲ့ မင္းသမီးေတြကို ၾကိဳက္ေနတာလို႔ထင္တာပါ… ဒါေပမဲ့ အဲလိုမဟုတ္ခဲ့မွန္း ကြ်န္မစတင္သတိထားမိတာကေတာ့ သူပါသမွ်တျခားကားေတြမွာလဲ စိတ္ေကာင္းမရွိတဲ့ ဇာတ္ေကာင္သရုပ္ေဆာင္လဲ ကြ်န္မသူ႔ကိုမမုန္းပါဘူး…

ေနာက္ေတာ့ သူ႔ကို We’ve got married အစီအစဥ္မွာ Jun Jin နဲ႔ တဲြရသူအေနနဲ႔ ထပ္ေတြ႔ပါတယ္… အဲဒါက Reality show ဆိုေတာ့ သူမရဲ႕ အျပင္ကပံုစံကို ျမင္ရပါတယ္… သူမမွာ စက္ရုပ္ေတြကို စုေဆာင္းသိမ္းထားျပီး သီးသန္႔အခန္းတစ္ခန္း ေသခ်ာလုပ္ထားတာေတြ႔ေတာ့ သူမရဲ႕ ဆန္းတဲ့ အက်င့္ေလးကို သတိထားမိျပန္တယ္… Reality show ေပၚမွာ ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ စံုတဲြဟာ အဲဒိ We’ve got married ထုတ္လႊင့္ျပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူနဲ႔ Jun Jin အျပင္မွာ တကယ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကတယ္လို႔ ေၾကျငာတာသိရပါတယ္… ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ခ်စ္သူသက္တမ္း ၁ႏွစ္မျပည့္ခင္ပဲ ျပတ္ဆဲသြားပါတယ္... အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေမးတဲ့အခါမွာ မင္းသမီးက “ကြ်န္မဟာ အျပင္ပန္းၾကည့္ရင္ စိတ္မာတဲ့ မိန္းကေလးလို႔ထင္ရပင္မဲ့ ကြ်န္မဟာ အရမ္းထိခိုက္နာက်င္လြယ္ပါတယ္… ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးက ကြ်န္မအတြက္ အရမ္းနာက်င္ ခံစားရတဲ့အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို မေပးႏုိင္တာ အားလံုးနားလည္ႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္” လို႔ေျဖကာ သူ႔ဇာတ္ကားသစ္အေၾကာင္းကိုသာ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္…(Source:allkpop)... သူတို႔အတဲြကို မေဗဒါ အစပိုင္းၾကည့္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္… ဒါေပမဲ့ We’ve got married ကို ၾကားမွာ ျပတ္သြားျပီး ခု ဘယ္မွာဆက္ၾကည့္ရမွန္းမသိတာေရာ… အတဲြအားလံုးမၾကိဳက္ပဲ… ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ အတဲြပဲေရြးၾကည့္လို႔မရတာေရာ… မၾကည့္တာၾကာသြားေတာ့ ကိုယ္ၾကည့္ေနတာ ဘယ္အပိုင္းထိေရာက္သြားျပီလဲ မမွတ္မိတာေရာေၾကာင့္ ဆက္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး… ဒါေပမဲ့ အဲဒိအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အေတာ္လိုက္ဖက္တဲ့ အတဲြပါပဲ…

လီစီေယာင္း နဲ႔ ရည္းစားေဟာင္း အဆိုေတာ္ ဂြ်န္ဂ်င္း

သူ႔ကို ေနာက္ပိုင္း “Birth of the rich” မွာ စိတ္ပုတ္မ တနည္းအားျဖင့္ ဒုတိယမင္းသမီး အေနနဲ႔တစ္ခါ… “Loving you a thousand times” မွာ မင္းသားအကို အိမ္ေထာင္သည္ သူေ႒းကို က်ိတ္ၾကိဳက္ျပီး လိုခ်င္ေနတဲ့ (ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ သူမ်ားအိမ္ေထာင္ေရးဖ်က္စီး တဲ့သူျဖစ္ မျဖစ္မေသခ်ာ…) စကပ္ထရီမေလးအေနနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္… Birth of the rich မွာ သူမဟာ အဆင့္အတန္းခဲြျခားျပီး စိတ္ပုတ္တဲ့သူလုပ္ရပင္မဲ့ ရီေနရျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ခံစားရပါတယ္… အဲဒိကားကို မင္းသားၾကီးခံစားလို႔မရတာနဲ႔ အဆံုးထိမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး… “Loving you a thousand times” က အိမ္ေထာင္ေရး အငွားကိုယ္၀န္ေဆာင္ ဇာတ္ေလးၾကီးပါ… အဲလိုမ်ိဳးကားေတြကို ၾကိဳက္တဲ့ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ေတာ့ ကားေကာင္းတစ္ခုပါ… မေဗဒါကေတာ့ Romance Comedy ကို ပိုၾကိဳက္တဲ့အတြက္ အဲကားကို အခ်ိန္ပိုမွဆက္ၾကည့္မယ္ဆိုျပီး ခုထိမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး… ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အဲဒိကားမွာ Lee Si Young က ဒုတိယမင္းသမီးေနရာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး… ဒုတိယမင္းသမီးရဲ႕ ေယာက်ာၤးကို လုရတဲ့ မယားငယ္ေနရာကေန သရုပ္ေဆာင္ရတာပါ… အဲလို အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္တဲ့ကားမ်ိဳးေတြကို သိပ္သေဘာမက်တဲ့အတြက္ ဆက္မၾကည့္တာပါ… ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္ ေဖာက္ျပန္လား ဘာလားေတာ့ ကြ်န္မ မၾကည့္ရေသးလို႔ မသိပါ… သို႔ေသာ္ ေဖာက္ျပန္ဖို႔ေတာ့ မ်ားပါတယ္…

Birth of the Rich ထဲက လီစီေယာင္း

Playful Kiss ကားမွာလဲ သူဟာ မင္းသားကို လိုက္ၾကိဳက္ရတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလးအေနနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ရပါတယ္… အဲဒိကားက ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးကို မၾကိဳက္တာေရာ… တရုတ္ Version က စံုတဲြကိုပိုၾကိဳက္တာေရာေၾကာင့္ အဆံုးထိမၾကည့္ရေသးပါဘူး… (ခုၾကည့္ေနပါတယ္)

Playful Kiss ထဲက လီစီေယာင္း

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို သရုပ္ေဆာင္ေတာ္တယ္… မင္းသမီးျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ဆန္းမ်ိဳး သူ႔မ်က္ႏွာမွာရွိတယ္… ဘာလို႔ အဲဒိေကာင္မေလး ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး မျဖစ္တာလဲလို႔ အားမလိုအားမရေတြးေနမိပါတယ္… ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းမွာပဲ သူမရဲ႕ ပထမဆံုး ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးကား Poseidon ကို Super-Junior အဖဲြ႔၀င္ Choi Si Won မင္းသားအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ကာ ထြက္ရွိလာပါတယ္… အဲဒိက်မွပဲ ကြ်န္မနဲ႔ ကြ်န္မအစ္မရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျပည့္သြားပါေတာ့တယ္… သို႔ေသာ္ အဲဒိကားကို အားလံုးျပျပီးမွၾကည့္မယ္ဆိုျပီး ဥထားျဖစ္တာေရာ… KBS ကျပတုန္း ၁ပိုင္း ၂ပိုင္း၀င္ၾကည့္ျဖစ္တာေရာ… အဲဒိအခ်ိန္က Suspense ေတြမၾကည့္ခ်င္တာေရာ… မင္းသား Choi Si Won ကို သရုပ္ေဆာင္မေကာင္းဘူးလို႔ထင္တာေရာ (Choi Si Won fan ေတြ စိတ္ေတာ့မရွိပါနဲ႔ေနာ္… အဆိုအကေကာင္းတာ လက္ခံပါတယ္… သရုပ္ေဆာင္က ဒီေလာက္ထိမေကာင္းေသးဘူးလို႔ထင္တာပါ)… ဒီေတာ့ အဲဒိကားကို အစအဆံုးမၾကည့္ရေသးပါဘူး… ဒါေပမဲ့ ဟိုတစ္ပိုင္း ဒီတစ္ပိုင္းၾကည့္ပံုအရေတာ့ သူမဟာ အၾကြင္းမဲ့ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး ဆန္းနဲ႔ ျပည့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္…

Poseidon ထဲက လီစီေယာင္း

ခုသူမရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထြက္ Drama “Wild Romance” မွာလဲ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးျဖစ္လာတဲ့အျပင္… ကိုရီးယားရဲ႕ ထိပ္သီးမင္းသားတန္း၀င္ Lee Dong Wook (My Girl, Partner, Sense of woman) နဲ႔ တဲြရုိက္ရတာေတြ႔ေတာ့ နာမည္မၾကီးခင္ကတည္းက ကိုယ္အားေပးခဲ့တဲ့ မင္းသမီး ျဖစ္ေျမာက္လာတယ္ဆိုျပီး ၀မ္းသာရျပန္ပါတယ္…
အထူးသျဖင့္ Wild Romance မွာ သူမဟာ လွတပတ မျပင္ဆင္ရပဲ ဆံပင္စုတ္ဖြား အက်ီၤဖားလားနဲ႔စခဲ့တာပါ… ေနာက္ပိုင္း ၀တ္ရတာေတြကလဲ Body Guard ၀တ္စံု ေယာက်ာၤးဆန္ဆန္ေတြပါပဲ… ေကာက္ေကြးေကြး ဆံပင္တိုပံုစံက ကားစကေန ကားဆံုးထိမေျပာင္းလဲခဲ့ပါဘူး… အဲလိုအဲလို မလွမပ၀တ္စားဆင္ယင္ရတာေတာင္ သူမရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ နဂိုအလွက ျမင္ေနရတုန္းပါပဲ… SNSD ထဲက Jessica က ဒုတိယမင္းသမီးအေနနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ျပီး အလြန္လွတဲ့ မိန္းမဆန္တဲ့ အ၀တ္အစားစတိုင္မ်ိဳး ၀တ္တာေတာင္ ကြ်န္မမ်က္လံုးထဲေတာ့ မင္းသမီး Lee Si Young ေလာက္မလွပါဘူး…
တစ္ခါတည္း Wild Romance ဇာတ္လမ္းေလးကိုလဲ ညြန္းခ်င္ပါတယ္… ဒီဇာတ္လမ္းေလးက အခ်စ္ဟာသဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္သလို… မင္းသားကို ေနာက္ကြယ္ကေန လုပ္ၾကံေနတာ ဘယ္သူလဲဆိုတဲ့ ပေဟ႒ိေလးကလဲ ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးထိဆဲြေဆာင္ေစပါတယ္… မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီးၾကားမွာလဲ လိုက္ဖက္မွဳရွိသလို… ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါတယ္… မင္းသမီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မင္းသားရဲ႕ မန္ေနဂ်ာအတဲြကလဲ မေဗဒါကို ဆဲြေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္… မၾကည့္ရေသးတဲ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတဲြ ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ ၾကည့္သင့္တဲ့ကားေလးတစ္ခုပါပဲ…

Wild Romance ထဲက ကိုယ္ရံေတာ္၀တ္စံုနဲ႔ လီစီေယာင္း

Wild Romance ထဲက ခ်စ္စရာ လီစီေယာင္း

Wild Romance ထဲက Baseball ခ်န္ပီယံမင္းသားကို စိန္ေခၚတဲ့ အခန္း

ခုလို က်ရာေနရာကို ပီပီျပင္ျပင္သရုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ Lee Si Young ဟာ သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းရုံတင္မကပါဘူး… သူမဟာ အျပင္ေလာကမွာလဲ အေပ်ာ္တမ္းလက္ေ၀ွ႔ထိုးပဲြ ခ်န္ပီယံဆုကို ၃ၾကိမ္တိုင္တိုင္ ရရွိခဲ့ျပီးပါျပီ… ကြ်န္မသိသေလာက္ေတာ့ လက္ေ၀ွ႔ကို ရုပ္ရွင္ရုိက္ဖို႔ ခဏေလ့က်င့္ရင္း စိတ္၀င္စားသြားျပီး… ဆက္ေလ့က်င့္ရာကေန ျပိဳင္ပဲြ၀င္အဆင့္၊ ခ်န္ပီယံအဆင့္အထိ သူမတက္ႏုိင္သြားတာျဖစ္ပါတယ္…

သူမရခဲ့တဲ့ လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ ဆုေတြကေတာ့…

"9th KBI National Lifestyle Athletics Boxing Championships" in December, 2010”

47th "Seoul Amateur Boxing Match" on February 17, 2011

"7th National Amateur Boxing Championships" On March 17, 2011
(Source: Asianwiki)

သူ႔ကိုအင္တာဗ်ဴးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ “ကြ်န္မ သရုပ္ေဆာင္ကိုေရာ လက္ေ၀ွ႔ကိုပါ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ”…
သူ႔ရဲ႕ လက္ေ၀ွ႔နည္းျပဆရာက “သူလက္ေ၀ွ႔ကို စြန္႔လႊတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး… ခုလာမဲ့ လန္ဒန္ အိုလံပစ္အတြက္ သူျပင္ဆင္ေနပါတယ္” (Source: allkpop)

မေဗဒါကေတာ့ ခုလို ကိုယ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ျဖစ္ေျမာက္မယ္လို႔ထင္ခဲ့တဲ့ မင္းသမီးက တကယ္ျဖစ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့အျပင္… တျခားမင္းသမီးေတြလိုမဟုတ္ပဲ သရုပ္ေဆာင္တင္မက ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အားကစားကိုပါ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ တတ္ေျမာက္တဲ့ Lee Si Young အတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္… လန္ဒန္ အိုလံပစ္မွာ သူပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ လက္ေ၀ွ႔စိတ္မ၀င္စားတဲ့ကြ်န္မ သတင္းေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕…

လီစီေယာင္း လက္ေ၀ွ႔ေလ့က်င့္ေနသည္...

Happy Myanmar New year, 1374

photocredit to yelwinoo

Today is the beginning of Myanmar new year 1374. During this day, almost everyone in Myanmar would do the good deeds such as releasing fish into the pond and sparrow from the cage into the sky (But I am in doubt for that act whether we are actually freeing them or they were being captured because it's a trend for human to do a form of good deeds), pay homage to elderly and inviting monks to pray for prosperous and chase away the devil around the neighbor (That's what I heard since I were young, Correct me if i am wrong). 


Well, Anyway. The most important things is that today is Myanmar New year. The day that beginning of the year. As you all know it is public holidays in Myanmar. Myanmar has long Public holidays during New year period. I can imagine while others people are enjoying the new years activities, I am here alone stuck in the office cubicle and counting down for the time to pass faster. If boss not around, I would take a peek into Myanmar blogs and photos of Thingyan. And now ended up writing a post when I am about to go back home. 


What make me more reluctant to come to work this morning is because both of my elder sisters took MC just because today is New year day of Myanmar. Gezzzzzzzz..... I wish I could do that. But here in Singapore, there is not much activities going around or can't even felt the New Year environment. So what's the point I would waste my one day MC and lying to the doctor in New year. A hint...... We used to say that if you do something on new year, that mean it would actually happen during whole year. I mean if they work on new year day, meaning they have to work like hell the whole year. So there will be tiring year ahead.

At first I do feel uneasy about that too. But now I try to be optimistic. What if I take it as, I am working on new year day so that I won't need to worry about retrench or economy downtime or my department disbanded. This whole year, I will have stable job and stable income. 


There is a submission for my school Electronic Course Registration (ECR) this afternoon. We have to register the module we would like to pursue for next semester online. It is fist come first serve system and you need to manage nicely for your schedule during next sem. Last semester, I was being lazy and registered late. I couldn't get the module I applied and ended up with just elective subjects module. But I had a bit easy life for last semester coz I don't have much exam or projects to do. 


For this semester, I have to push myself for study more. The maximum Credit unit I could take is 20CU which is about 4 subjects. I decided to take it all. It would be so much work load and challenging. But I want to graduate faster. Even if I take 20 CU, my nearest graduation will be next 3.5years later if I didn't failed any subjects in between. I am worry about lazy self. 

One brain of mine keeps asking me "Are you sure? How are you gonna cope with? Since started schooling you didn't even have time to watch all the korean drama or blog much, How are you going to manage your time?". 

But another brain of my hyper mind with I-can-do-it attitude says "It's okay, Noone know what you can do. Even You don't know yourself. Why don't you give it a try? Don't worry even before you try it."


I am trapped in those two mind but I let my fate decide. I applied all 4 subjects which is full 20CU and let the school decide. Coz sometime even if you applied, you  might not get all modules due to class size capped and First come first serve system. 


Since this is Myanmar New Year, I have this feeling that I have to start as a new leaf and new resolution. But wait!!! I think like that every year but nothing change. I am still me. still lazy and do things last minutes.... LOL ....

Anyway....

HAPPY MYANMAR NEW YEAR 1374 to EVERYONE.

The most important thing is to BE HAPPY.

ဖူးစာဆံုလို႔ ရင္ခုန္ခဲ့ပါလွ်င္ အပိုင္း ၇

အပိုင္း ၁ မွ ၅ ကိုဖတ္ရန္ ဒီေနရာကို ကလစ္ႏွိပ္ပါ...


အပိုင္း ၆ ကိုဖတ္ရန္ ဒီေနရာကို ကလစ္ႏွိပ္ပါ...

အခန္းဆက္၀တၱဳ label ျဖင့္လဲ ၀တၱဳမ်ားကို ဖတ္ရွဳႏုိင္ပါသည္...

ဖူးစာဆံုလို႔ ရင္ခုန္ခဲ့ပါလွ်င္ (၇)…

ဖူးစာေလျပည္ေလးေတြ

ျဖတ္ေျပးသြားတာ...

မုန္းတိုင္းၾကားက ကြ်န္မအတြက္ေတာ့

ဘယ္သဲကဲြလိမ့္မလဲ…

မင္းထက္ပိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔ေမေမ ရုတ္တရက္ေပ်ာက္ဆံုးသြားတယ္ ဖုန္းရကတည္းက စိတ္ပူေနခဲ့သည္… အစိုးရိမ္ဆံုးက အခ်ိန္မေရြးထေဖာက္ႏုိင္သည့္ သူ႔ေမေမ၏ ေသြးတိုးေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္သည္… ထို႔အတြက္ ေမေမဘယ္သြားသြား ဒရုိင္ဘာအရွည္ၾကီးႏွင့္ ေဒၚေလးေမကို အတူလိုက္ပါခိုင္းသည္… ရာဇာဖုန္းေခၚခ်ိန္တြင္ ေဒၚေလးေမေစ်းသြားေနတုန္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားမယ္ဆိုျပီး အရွည္ၾကီးကိုပို႔ခိုင္းျပီး ထိုမွတဆင့္ ေပ်ာက္သြားသည္ဟုဆိုသည္…

ထိုဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေဒၚထိပ္ထားခင္ ယခင္ရုံးကန္ခဲ့ရစဥ္က သြားေရာက္ေနက်ျဖစ္ျပီး တစ္ခါတစ္ရံ ျပန္သြားျဖစ္လွ်င္ပင္ အရွည္ၾကီးတို႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္းထိလိုက္ခြင့္မရပဲ သူမသာလွ်င္ အရင္အတိုင္းသြားေရာက္ေလ့ရွိသည္...

"ဘာသတင္းရေသးလဲ... ရွာလို႔ေတြ႔လား... သူ႔အရင္က မိတ္ေဆြေတြကိုေရာ ေမးျပီးျပီလား... တကယ္လို႔ညေနထိမွ သတင္းမရရင္ေတာ့ ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားရလိမ့္မယ္"...

ရာဇာႏွင့္ဖုန္းခ်အျပီးတြင္ပင္ မင္းထက္ပိုင္ဖုန္းထပ္ျမည္လာသည္... ေမေမ့သတင္းဖုန္းေစာင့္ေနသူမို႔ ခ်က္ခ်င္းကိုင္လိုက္သည္…

"ဟလို..."


"ကိုမင္းထက္ပိုင္နဲ႔ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ"... မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညင္သာပင္မဲ့ ျပတ္သားတဲ့ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရလို႔ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ မင္းထက္ပုိင္စိတ္ထဲေတြးလိုက္မိသည္... ေမေမမ်ား မူးလဲလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က အေၾကာင္းၾကားျခင္းေလာ...

ေတြးမိလိုက္တဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ စိတ္ပူျပီး အျမန္ျပန္ေျဖလိုက္သည္...

"ဟုတ္ပါတယ္... ခုေျပာေနတာ ဘယ္သူပါလဲ?"

"ခဏေလးေနာ္..."

"အေဒၚ... အေဒၚ ေရာ... ဘယ္ေရာက္သြားလဲ... ေဟာေတာ့... ဒီမွာ ဖုန္းေခၚလို႔ရသြားမွ..." တဖက္ကိုလွည့္ကာ စကားေျပာေနေသာ ထိုမိန္းကေလး၏ အသံကို ဖုန္းထဲမွ တဆင့္ မင္းထက္ပိုင္ၾကားေနရသည္...
ထို႔ေနာက္ ထိုမိန္းကေလး ဖုန္းဘက္သို႔လွည့္ကာ...

"ဟလို... ကိုမင္းထက္ပိုင္ ေမေမကဖုန္းေခၚခိုင္းတာပါ... ခုနကသူဒီမွာရွိေသးတယ္... ခုဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိဘူး.."

"ေမေမ ဘာျဖစ္လို႔လဲခင္ဗ်ာ... ခုဘယ္မွာလဲ ခင္ဗ်ာ..."

"ခု ကြ်န္မတို႔ ခုပဲခူးေရာက္ေနပါျပီ... အေဒၚက အဲဒါေျပာခ်င္လို႔ျဖစ္မယ္...."

"ခင္ဗ်ာ??? ပဲခူး??" မင္းထက္ပိုင္ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ခန္႔မွန္းလို႔ရသြားပါျပီ...

"ပဲခူးကေန ဘယ္ဆက္သြားၾကအံုးမလဲ ခင္ဗ်ာ?"

"ရွင္?...." ေႏြႏွင္းစိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားသည္... သူ႔ေမေမ ဘယ္သြားမည္ကို မသိေလေရာ့သလား... ဘာေတြေမးေနတာပါလိမ့္... ေႏြႏွင္းျပန္ေျဖမလို႔ အလုပ္တြင္

"သမီး... ဖုန္းေခၚလို႔ရျပီလား?" ေနာက္မွ အေဒၚၾကီး အသံကိုၾကားလိုက္ရသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ကာ ေခါင္းညိမ့္ျပလွ်က္

"ဟုတ္ကဲ့" ဟုဆိုကာ ဖုန္းကို ေပးလိုက္သည္...
ေဒၚထိပ္ထားခင္ ဖုန္းကို ယူကာ…

"သားေရ... "

မင္းထက္ပိုင္ သူ႔ေမေမအသံၾကားမွ စိုးရိမ္စိတ္ တစ္၀က္ေလာက္ ေလ်ာ့က်သြားေသာ္လည္း ေမးခြန္းေတြ အဆက္မျပတ္ေမးမိေတာ့သည္...

"ေမေမ... ေမေမ ခုဘယ္မွာလဲ... ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ပဲခူးေရာက္ေနတာလဲ... ဘယ္သြားမလို႔လဲ... ဒီမွာစိတ္ပူလို႔ရွာလိုက္ရတာ... "

"သားေရ... ေမေမ အထက္ျမန္မာျပည္ဘက္ ခရီးသြားမလို႔... သားဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္..." ေႏြႏွင္းတို႔ မၾကားေအာင္ ခပ္တိုးတိုးျဖင့္သာ ေျပာလိုက္သည္...

"ေမေမကလဲဗ်ာ... ဘုရားဖူးထြက္ခ်င္လဲ ကြ်န္ေတာ့ကိုေျပာေပါ့... စီစဥ္ေပးမွာေပါ့... ခု ဘယ္က ဘယ္လိုသြားမွာလဲ... ခရီးစဥ္က ဘယ္လိုလဲ... ဘယ္သူေတြနဲ႔သြားတာလဲ… ဘယ္ေတာ့ျပန္ေရာက္မွာလဲ..."

"ေအာ္ သားရယ္... ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႔... ၁ပတ္ေလာက္ပဲၾကာမွာပါ... ဖုန္းထပ္ဆက္မယ္သားရယ္... ဒါပဲေနာ္သား.. ကားထြက္ေတာ့မယ္" ေဒၚထိပ္ထားခင္သြားမည့္ ခရီးစဥ္ကို မေျပာလိုပါ... ေျပာလိုက္လို႔ သားသိလွ်င္ ေနာက္မွ လူလႊတ္ျပီးျဖစ္ေစ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစလိုက္လာလွ်င္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားခ်င္သည့္ သူမအစီအစဥ္ ပ်က္သြားႏုိင္သည္... ဒီခရီးကို ထြက္လာရျခင္းမွာလဲ သူေ႒းမၾကီး ေဒၚထိပ္ထားခင္ဆိုျပီး အက်ိဳးလိုလား၍ ဟန္ေဆာင္ျပံဳးျပေနၾကေသာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေခတၱစြန္႔ခြာခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္... ယခုေတာ့ ေဒၚထိပ္ထားခင္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခု မေမွ်ာ္လင့္ပဲတိုးခဲ့ေလသည္... ေႏြႏွင္းဆိုသည့္ မိန္းကေလး...

သူမသားဆီဖုန္းေခၚဖို႔ ေဒၚထိပ္ထားခင္ ေႏြႏွင္းကို တမင္အကူအညီေတာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္... ဖုန္းရခါနီးမွတမင္ ေရွာင္ထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္... ေႏြႏွင္းကဲ့သို႔ ျဖဴစင္ေသာ စိတ္ထားေကာင္းေသာ မိန္းကေလးကို ေခြ်းမေတာ္ရလွ်င္ မဆိုးဟု လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အကဲခပ္ရင္းေတြးမိသည္... ေႏြႏွင္း၏သူငယ္ခ်င္း သီရိဆီက ၾကားခဲ့ရေသာ ေႏြႏွင္း အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေၾကာင့္ သူမတြင္ လတ္တေလာ ရည္စူးထားသူမရွိေၾကာင္းႏွင့္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးျဖစ္ေၾကာင္းကိုလဲ သိထားျပီးျဖစ္သည္... ေႏြႏွင္းအေၾကာင္းကို ေဒၚထိပ္ထားခင္ ဒိထက္ေလ့လာခ်င္ေသးသည္... အထူးသျဖင့္ သူမဟာ ထိပ္ထားေကာ္ပေရးရွင္းၾကီး၏ ပိုင္ရွင္ ေဒၚထိပ္ထားခင္ကို မသိဟုယူဆရေသာ ေႏြႏွင္း၏ စိတ္ေနသေဘာထားအမွန္ကို ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေသးသည္...

"အေဒၚ... ကားထြက္ေတာ့မယ္တဲ့"....

ေဒၚထိပ္ထားခင္အေတြးမ်ားကိုျဖတ္ကာ… “ေအးကြယ္… လာျပီ သမီးေရ…”

------------------------------ ။ ------------------------------

"ေမေမ... ဟလို... ဟလို" ဖုန္းကို ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီး ခ်သြားေသာ သူ႔ေမေမအေၾကာင္းကို သူေကာင္းေကာင္းသိပါသည္... လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖင့္ ပကာသနမရွိ သြားခ်င္လာခ်င္သည့္ ေမေမ့ဆႏၵကို ေမေမဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း သူရိပ္စားမိခဲ့ပါသည္... ဖုန္းထဲမွအသံၾကားလိုက္ရေသာ ေမေမႏွင့္ ခရီးတူတူသြားသည္ မိန္းကေလးသည္ မည္သူနည္း… ေမေမ ဘယ္သူေတြႏွင့္သြားသနည္း… ဘာပဲေျပာေျပာ သူတ၀က္ေတာ့ စိတ္သက္သာရာရသြားသည္… ေမေမ့က်န္းမာေရးကိုသာ စိုးရိမ္မိသည္…

သူ ရာဇာ့ဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္…

"ဟလို... ရာဇာေရ... ေမေမ ခုပဲဖုန္းဆက္တယ္... သူ ပဲခူးမွာတဲ့... အထက္ျမန္မာျပည္ဘက္ ခရီးသြားမလို႔တဲ့... အဲဒါ အဲဒိဘက္က ငါတို႔လူေတြကို အေၾကာင္းၾကားထားေပးစမ္းကြာ... ျပီးေတာ့ ေမေမ သူဟာသူလြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္ေနေအာင္ မသိမသာပဲ ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းထားကြာ... ေတာ္ၾကာထပ္ေပ်ာက္သြားအံုးမယ္... ျပီးေတာ့ အေျခအေနအားလံုးကို သတင္းျပန္ပို႔ပါလို႔... ေဟာ္တယ္ေတြလဲ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ထားကြာ..."

---------------------------- ။ ----------------------------------

ေရွ႕ခံုက မိန္းကေလးကို သူ႔ခ်စ္သူက သာသာေလးဆဲြယူကာ ရင္ခြင္ထဲ ေခ်ာ့သိပ္လိုက္သည္… သူ႔မ်က္လံုးတြင္ ၾကင္နာျခင္းအျပည့္… မိန္းကေလးကေတာ့ ၾကည္ႏူးျခင္းအျပံဳးေတြရွက္သန္းေနေလရဲ႕…

ၾကင္နာေနတဲ့ ခ်စ္သူေတြဟာ အသည္းကဲြသူေတြအတြက္ေတာ့ အခါးဆံုးေဆးတစ္ခြက္လိုပါပဲ… ဒီလုိျမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြကို ျမင္တိုင္း ေႏြႏွင္း ေမာင့္ကို သတိရမိတယ္… ေမာင္လဲ တစ္ခ်ိန္က သိပ္ကိုဂရုစိုက္တတ္တဲ့ ခ်စ္သူပဲေလ… ကမာၻေပၚမွာ ေျပာင္းလဲမွဳအျမန္ဆံုးအရာက အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာပဲျဖစ္ရမယ္… ေႏြႏွင္း မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္ျပစ္လိုက္သည္… ျမင္ကြင္းကိုေရာ အေတြးစေတြကိုပါ ျပတ္ေတာက္သြားခ်င္သည္…

ေႏြႏွင္းကို ညင္သာစြာဆဲြယူေထြးေပြ႔လိုက္ေသာအေတြ႔ေၾကာင့္ သူမမ်က္လံုးအစံုကို မသိမသာဖြင့္ၾကည့္မိသည္…
“ဟင္… ေမာင္…?”

အျပံဳးျဖင့္ေႏြႏွင္းကို ၾကည့္ေနေသာ ေမာင့္ကိုေတြ႔ေတာ့ ေႏြႏွင္း မ်က္ရည္ေတြ၀ိုင္းကာ ေမာင့္ပါးျပင္ကို ထိေတြ႔ၾကည့္မိသည္… ေမာင္က နတ္သားတစ္ပါးလို ေတာက္ပေနေလရဲ႕…

“ေမာင္ တကယ္ျပန္လာတယ္ေနာ္…”

ေႏြႏွင္း မ်က္ရည္မ်ားရွိုက္ငင္ကာ ေမးလိုက္ေတာ့ ေမာင္က ေခါင္းကုိ ညင္သာစြာညိမ့္ျပသည္…
“ေႏြႏွင္းဘယ္သြားသြား ေမာင္အျမဲလိုက္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ေလ… ေႏြႏွင္း ေမာင့္ကို ထားမသြားနဲ႔ကြာ…”




ေမာင္ေျပာရင္းျဖင့္ ေႏြႏွင္းကို တင္းၾကပ္စြာေပြ႔ဖက္လိုက္သည္…
ေႏြႏွင္း ပါးျပင္တြင္ မ်က္ရည္မ်ားစည္းက်လာသည္… ၀မ္းသာလို႔လား ၀မ္းနည္းလို႔လာေ၀ခဲြမရ…

သို႔ေသာ္ ေမာင့္ရင္ခြင္တြင္းမွာေနရသည္မွာ မီးေတာင္တမွ်ပူလွသည္…

“ေမာင္ရယ္…. ဟင့္… ဟင့္”…

----------------------------- ။ ----------------------------------



“ေႏြႏွင္း?… သမီးေလး…. ေႏြႏွင္း…”

ဟိုးအေ၀းက အသံတစ္ခုကို ၾကားေနရရာက ထိုအသံက တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာသည္… ပီသလာသည္… က်ယ္ေလာင္လာသည္… ေႏြႏွင္း၏ ရွဳိက္သံတစ္ခုအျပဳမွာ သူမ မ်က္လံုးအစံုပြင့္လာသည္…

“ဟင့္….” ေခြ်းတို႔ျဖင့္ စိုရႊဲေနေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိအျမန္ျပန္ကပ္ေအာင္ ၾကိဳးစားယူရသည္…

“ၾကည့္ပါအံုး… သမီးရယ္ ေခြ်းေတြခ်ည္းပဲ… ကားဘီးေပါက္လို႔တဲ့ အဲဒါ အားလံုးေအာက္ဆင္းသြားျပီး သမီး အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ ပထမ မႏွဳိးပဲေနမလို႔… ဒါေပမဲ့ ကားထဲက ပူလို႔ႏွဳိးလိုက္တာ… ေခြ်းေတြ သုတ္လုိက္အံုး… အျပင္က ကုကၠိဳပင္ေအာက္မွာ အရိပ္လဲေကာင္းတယ္ ေလလဲေကာင္းတယ္… သီရိေတာင္ ေအာက္ေရာက္ေနျပီ… လိုက္ခဲ့ေနာ္ သမီး…”

“ဟုတ္ကဲ့…” ေႏြႏွင္း ရင္ထဲတြင္ နာက်ဥ္စို႔နင့္ေနသည္… မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္အတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စက္ဆုပ္သည္… သိစိတ္က ၾကိဳးစားေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း မသိစိတ္က ေမာင္ဆိုေသာ သူ႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္ဆိုတာကို ေႏြႏွင္းလက္မခံခ်င္… အိပ္မက္ထဲက ၀မ္းနည္း၀မ္းသာျဖစ္ရမွဳကို ႏိုးထခ်ိန္ေတြ ဆို႔နင့္စြာခံစားရသည္… ေႏြႏွင္း ေရဗူးကို ယူေသာက္ကာ ရင္ဘတ္ေပၚလက္ဖိ၍ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ထဲမွ ေခါင္းညိမ့္အားေပးလိုက္သည္…

“ဒါေတြ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ေပ်ာက္သြားမွာပါ…”

အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဒၚၾကီးႏွင့္ သီရိတို႔ ကုကၠိဳပင္ေအာက္ ေလတျဖဴးျဖဴးမွာ စကားေကာင္းေနၾကေလရဲ႕…

----------------------------- ။ -----------------------------

အပိုင္း ၈ ကိုဖတ္ရန္ ဒီေနရာကို ကလစ္ႏွိပ္ပါ...

Toa Payoh Thingyan 2012

စကာၤပူႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ဘုန္းၾကီးရဲ႕ ၾကီးၾကပ္မွဳနဲ႔ အတူ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳကို ျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားတဲ့စိတ္၊ အမ်ိဳးဂုဏ္ကို ေစာင့္ခ်င္ေသာစိတ္၊ အထူးသျဖင့္ စကာၤပူသတင္း႒ာနမွ သတင္းလာရုိက္မည္ဆို၍ သရုပ္ပ်က္မ်ားကို အထူးေရွာင္ၾကဥ္ကာ အစဥ္အလာေကာင္းစြာ ႏွစ္စဥ္က်င္းပခဲ့တဲ့ ျမန္မာသၾကၤန္ကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ၁၅ရက္ ၄လ ၂၀၁၂၊ တနဂၤေႏြေန႔ (မဟာသၾကၤန္ အက်က္ေန႔) မွာ စည္စည္ကားကားက်င္းပျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္...

ကြ်န္မလဲ မနက္ ၆နာရီခဲြ ေမေမလာႏွဳိးလို႔ထျပီး တိုက္စီနဲ႔သြားလိုက္တာ... မနက္ ၇နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဟိုေရာက္သြားတယ္... လူသိပ္မမ်ားေသးဘူး... ဒါေတာင္ ကိုယ္ေစာလွျပီမွတ္တာ ဒီေလာက္လူေတြေရာက္ေနလို႔ အံ့ၾသသြားတယ္...

အ၀င္၀... မ႑ပ္ (မနက္ ၇နာရီေက်ာ္ေက်ာ္)

လူနည္းေသးေတာ့ မုန္႔ေတြကို အတင္းကို ေပးၾကတာ... အမွန္ေတာ့ ရွက္လို႔မယူရဲမွာစိုးလို႔ ေပးတာေလာက္ပဲ လုပ္သင့္တယ္... မုန္႔ေတြက မ်ားေတာ့ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့မုန္႔ကိုပဲ ဦးစားေပးစားခ်င္တယ္ေလ... ေစတနာနဲ႔ အလွဴဒါနကို ေလးစားျမတ္ႏုိးပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ဗိုက္မဆံ့လို႔ပါ... (စာၾကြင္း... ပံုထဲက ေ၀ေနတဲ့သူကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူးေနာ္... အဲဒိကိုသြားေတာ့ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရတာကို ျခံဳငံုေျပာတာ)

ေရႊရင္ေအး၊ ၾကာဇံခ်က္၊ မုန္႔ဟင္းခါး စံုလို႔ရွင့္...

လာသမွ်လူ အကုန္ေၾကြးမယ္...

မုန္႔ေတြမ်ားလြန္းေတာ့ ကြ်န္မလဲ ကင္မရာတစ္ဖက္နဲ႔ ခုလို ပန္းကန္း၂ခုဆင့္ကိုင္ရမလိုျဖစ္ခဲ့တယ္...

စားရလြယ္ကူေအာင္ အေအးေလးပါမွ....

အသျပာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ေစတနာ ၾကာဇံေၾကာ္... ေမာႏုိင္ဘူးဗ် ေပးရတာ...

မစားရသူ မရွိေစရ....

ေက်ာင္း၀န္းထဲလဲ ဘုရား၀တ္ျပဳလို႔ရေသးတာ...

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျပည့္ျပည့္၀၀ အႏွစ္သာရ...

လူေတြ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာဘီ...

မုန္႔လံုးေရေပၚဆိုတာ သၾကၤန္ရဲ႕ သေကၤတ တစ္ခု... (အေရွ႕ဘက္က မုန္႔လံုးေရေပၚစားပဲြ)

သူတို႔ကိုလဲ ရုိက္ပါအံုးတဲ့ေလ... (အေနာက္ဘက္ဆံုးက မုန္႔လံုးေရေပၚအဖဲြ႕)

အေၾကာ္စံုပူပူေလး....

ရုိးရုိးၾကာဇံေၾကာ္စားျပီးျပီ ေနာက္ၾကာဇံေၾကာ္လာေပးေတာ့ ျငင္းေတာ့မလို႔... ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပဲၾကာဇံေၾကာ္ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးမတူလို႔ ထပ္စားခဲ့တယ္... အဟီး....

ေက်ာင္း၀င္းအျပင္ စစခ်င္းမွာေတာ့ အေအးကို ေဟာဒီလို ကားၾကီးလိုက္ေ၀ေနတာ...

ျမန္မာကေလးက စလံုးမွာေမြးလဲ ျမန္မာပါပဲ... သူတို႔ေလးေတြ ေရတိုက္စစ္ဆင္ဖို႔ တိုင္ပင္ေနၾကတယ္...

ကိုယ္ကေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္း မေၾကာက္ဖူးေဟ့... သၾကၤန္ပဲဟာ... သၾကၤန္ေသနတ္ဆိုတာ မိုးေပၚေထာင္ပစ္ရတာ မဟုတ္ဘူး... တည့္တည့္ပစ္ရတာ...

လူၾကီးေတြကေတာ့ စားတဲ့သူကစား... ရုိက္တဲ့သူေတြကလဲ အျပန္အလွန္ရုိက္ေနၾကတာေပါ့.... ဟဲ.. ဟဲ...

က်ည္ကုန္ေနျပီ... အျမန္ထည့္မွ...

ဒီ ေမာ္လျမိဳင္ မီးဖိုေခ်ာင္က ကာတြန္းပန္းခ်ီကားေလး သေဘာက်တယ္...

ဒီႏွစ္ေရႊရင္ေအး၁ပဲြစားခဲ့ရတယ္...  ေရႊရင္ေအးအလွဴရွင္ေတြလဲ ၁ဦးထက္မကရွိတယ္... ေတာ္ေသးတယ္ စားခဲ့တဲ့ေနရာက ဒူးရင္းသီးမပါလို႔...

စားစရာ ေသာက္စရာ ေတာင္လိုပံု.... သဒၵါတရားေတြ ျပည့္လ်ံေနေပါ့..

တိုက္ပဲြစျပီ....

ဒီေကာင္ေလးကို ကလိစားေခ်ဖို႔ မ်ားမ်ားေလာင္းေပးပါ... ဓာတ္ပံုရုိက္ေနတာကို ဒီဘက္လွည့္ ျပြတ္နဲ႔ေဆာ္တယ္... ေတာ္ေသးတယ္ ေရွ႕မွာတစ္ေယာက္ခံသြားလို႔.. ေနာက္မို႔ဆို မေဗဒါေတာ့ ကင္မရာေရစိုျပီး ေရစံုေမ်ာရလိမ့္မယ္...

တိုပါရုိး မဟာသၾကၤန္ ေရကစား မ႑ပ္... (အၾကီးဆံုး မ႑ပ္)

ေရေျခာက္ေအာင္ ပန္းျခံမွာ ခဏထိုင္ျပီးမွာေတာ့... ~ျပန္ပါအံုးမယ္... ျပန္အံုးမယ္... ႏွဳတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္~...

ေအာ္.... ဒါနဲ႔... တိုပါးရိုးအ၀င္၀မွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ တီပီက ကိုယ့္ဂ်ဴနီယာေလးေတြ တီပီသၾကၤန္လက္မွတ္ေရာင္းေနၾကတာေတြ႔တယ္... တီပီသၾကၤန္ရွိရင္ ခါတိုင္းဆို ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ၾကိဳၾကားေနက်... ခုေတာ့ မရွိဘူးထင္တာ... အရင့္အရင္ ကိုယ္တို႔မတိုင္မွီနဲ႔ ကိုယ္တို႔ေခတ္အထိ အစဥ္အလာေကာင္းတဲ့ တီပီသၾကၤန္ကို ကိုယ့္ဂ်ဴနီယာေလးေတြ အစဥ္အလာထိန္းသိမ္းႏုိင္ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္မိတယ္... ဒါေပမဲ့ တီပီေက်ာင္းသားေတြဆိုတာလဲ အစဥ္အလာနဲ႔ အႏုပညာပိုးပါၾကေတာ့ ကြ်န္မကေတာ့ ဒီႏွစ္လဲ ေကာင္းအံုးမွာပဲလို႔ ယံုၾကည္ထားတယ္... ဘာပဲေျပာေျပာ အားေပးသင့္တယ္ေလ... ေက်ာင္းက ဟိုစည္းကမ္းထုတ္ ဒီစည္းကမ္းသတ္မွတ္နဲ႔ ေဘာင္ခတ္လို႔ထင္တယ္.. ဒီႏွစ္လဲ ေက်ာင္းမွာ မလုပ္ျဖစ္ဘူးတဲ့... ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းဖီလင္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ပိုျပီးေကာင္းတယ္...

တီပီသၾကၤန္ ၂၀၁၂နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ သတင္းကေတာ့...

ေန႔ရက္က ၁၉ရက္ ေမလ (စေနေန႔)
ေနရာက Paya Lebar Methodist Girls' school (SEC)
အခ်ိန္က ေန႔လည္ ၁၁နာရီစမယ္
တန္ဖိုးက တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ ၂၀ (ညေနစာထမင္းနဲ႔လဲ ဧည့္ခံမယ္)...

ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကည့္လိုက္ၾကေနာ္... ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့တဲ့ တီပီသၾကၤန္ဟာ ဒီႏွစ္လဲ ပရိတ္သတ္ၾကီးရဲ႕ ရင္ကို ဘယ္လိုဆဲြေဆာင္ဦးမလဲဆိုတာ မေဗဒါေတာ့ စိတ္၀င္စားတယ္...