ဗေဒါနဲ့ Expired (သို့) စကာင်္ပူရောက်အလွဲများ (၄)

"မဗေဒါရေ.. အလွဲတွေရေးပါအုံး".. "အလွဲတွေကရီရတယ်" လို့.. 

ဂျီတော့ကတစ်မျိုး လူချင်းတစ်ဖုံနဲ့တောင်းဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေအတွက်ရော.. ကွန်မန့်နဲ့တစ်မျိုး.. ဆီပုံးမှာတစ်ခါ.. အော်ပြီး.. စောင့်မျှော်နေကြတဲ့ စာဖတ်ပရိတ်သတ်တွေအတွက် ဒီတစ်ခါတော့ ဝမ်နည်းစရာ အလွဲလေးကိုပြောပြချင်ပါတယ်.. အဲဒိတုန်းကတော့ တော်တော်ဝမ်းနည်းခဲ့ရတာပါ... ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းဘဝကသင်သွားတာတယ်ပဲပြောရမလား.. ခံနိုင်ရည်ရှိသွားတယ်ပဲပြောရမလား.. အရေထူသွားတယ်ပဲပြောရမလား.. စလုံးရဲ့lifestyle ကို သဘောပေါက်သွားတယ်ပဲပြောရမလား... ခုစဉ်းစားတော့လဲ ဘာမှရေးကြီးခွင်ကျယ်မဟုတ်တော့ပါဘူး.... 

အလုပ်ဝင်ခါစ အဖြစ်အပျက်အသေးလေးတွေပေါ့.. ဒီလိုပါ.. မဗေဒါစကာင်္ပူကိုရောက်တော့ ၁၈နှစ်မပြည့်သေးပါဘူး.. ၃လလောက်လိုပါသေးတယ်.. ဒီတော့ တရားဝင်အလုပ်လုပ်လို့ရတဲ့ အသက်မဟုတ်သေးတော့ အိမ်ထဲမှာပဲ အောင်းနေခဲ့ပါတယ်.. အပြင်သွားချင်လဲ ကိုယ့်အစ်မလိုက်ပို့မှထွက်ပါတယ်.. စလုံးတွေပြောတဲ့ တရုတ်သံရောရော Singlish ဆိုတာကြီးကိုလဲ ပြည့်ပြည့်ဝဝနားမလည်သလို.. ကိုယ်တိုင်လဲလိုက်မပြောတတ်ပါဘူး... ဒီလိုနဲ့ ၁၈နှစ်ပြည့်ပြီး ၁ပတ်နေတာနဲ့ ချစ်လှစွာသောမမက ညီမလေးကို 7-11 စတိုးဆိုင်မှာ အလုပ်သွင်းပေးပါလေရော.. အလုပ်ရှင်က ကျမမွေးနေ့ကို တွေ့တော့ ၁၈နှစ်ပြည့်ပြီးတာနဲ့ အလုပ်လာလုပ်လို့ အံ့တောင်သြနေသေးတယ်.. အဲဒီလို အလုပ်လုပ်ဖို့စောင့်နေတာ... အလုပ်ဝင်ခါစမှာတော့ ဘယ်လိုပစ္စည်းကို scan ဖတ်တယ်.. ပိုက်ဆုံဘယ်လိုအမ်းတယ်.. အဲဒါကိုပဲ မြန်မြန်နဲ့မှန်မှန်ဖြစ်အောင် လေ့ကျင့်ရတာပေါ့.. မြန်မာပြည်မှာလဲ အကြွေကိုင်လေ့မရှိတော့ အဲဒိအကြွေတွက်ရတာကို တော်တော်ကျင့်ယူခဲ့ရတယ်.. နောက်ပြီး ဆေးလိပ်ပေါင်းမျိုးစုံနဲ့ ဆေးလိပ်အရသာပေါင်းမျိုးစုံကိုလဲ တော်တော်ကျွမ်းကျင်သွားတယ်.. ပြီးတော့ ဖုန်ကဒ်ပေါင်းမျိုးစုံနဲ့ မိတ်ဆက်ရတယ်.. အဲ.. ပြီးတော့ ဝယ်သူက ဟိုပစ္စည်းဘယ်နားထားလဲ.. ဒီပစ္စည်းဘယ်နားထားလဲကလဲ.. အင်္ဂလိပ်လိုတစ်မျိုး.. တရုတ်လိုတစ်ဖုံ.. လာမေးခံရပါတယ်.. များသောအားဖြင့်.. "Where is the eight (အိတ်ခ်)" လို့လာလာမေးကြပါတယ်.. ကျမလဲ အဲဒါဘာကိုမေးမှန်းမသိပါဘူး.. ဘေးကလူကိုပဲ လက်တို့တို့ပြီးခေါ်ပေးလိုက်ပါတယ်.. နောက်ပိုင်း စျေးရောင်းတာနဲနဲနပ်လာတော့.. ကျမ မသိတဲ့ ပစ္စည်းလာမေးရင်.. မရှိတော့ဘူး.. ကုန်သွားပြီလို့ပဲပြောလွှတ်လိုက်ပါတယ်.. အဲလိုတော်တာ.. သဠေးသိရင်တော့.. မလွယ်ဘူး.. တစ်နေ့ ကျမတစ်ယောက်ထဲရှိတုံး မိန်းမကြီးတစ်ယောက်က အဲဒိ.. (အိတ်ခ်) ဆိုတာကြီးကိုထပ်လာမေးပါတယ်.. ကျမလဲ ထုံးစံအတိုင်း.. ကုန်သွားပြီ.. ရှိတော့ဘူးလို့ပြောလိုက်ပါတယ်.. ဒါနဲ့ အဲမိန်းမကြီးက တခြားပစ္စည်းရှာရင်းနဲ့ အဲဒိသူလိုချင်တဲ့ (အိတ်ခ်)ဆိုတာကြီးကိုတွေ့တော့.. ကျမဆီယူလာပြီး ပြပါတယ် ဒီမှာ.. ဒါ အိတ်ခ်မဟုတ်လို့ဘာရမှာလဲ.. နင်နေရာထားမှားတာလား"တဲ့.. 

သူပြောတဲ့ ပစ္စည်းကိုကြည့်လိုက်တော့... ကြက်ဥတွေဖြစ်နေတယ်.. ကျမငယ်ငယ်ကသင်ဖူးခဲ့တာ.. 

"egg = အက်ခ်" ပါ... သူတို့စလုံးတွေက အိတ်ခ်လို့ခေါ်ကြသတဲ့.. ခုထိဘာက အမှန်မှန်းတောင်မသိတော့ပါဘူး.. ဒါပေမဲ့ ဒီမှာ အက်ခ်လို့ပြောရင်နားမလည်ကျတဲ့ အတွက်.. ကျမလဲ လိုက် အိတ်ခ်လိုက်ရပါပြီ... အက်ခ်လို့ပြောရင်ပဲ ကျမတို့မြန်မာတွေက ငါးပိသံနဲ့ ပြောတယ်.. သူတို့ပြောတာမှ အမှန်လို့ပြောခံရပါတယ်.. 

ပြောချင်တဲ့ ဝမ်းနည်းအလွဲက ဒါမဟုတ်ပါဘူး.. ခုမှလာမှာပါ... 

မဗေဒါရဲ့ ဖြစ်သလိုစားစရာဆိုတဲ့ ပိုစ့်မှာရေးခဲ့တဲ့အတိုင်း.. အဲဒိအချိန်တုန်းက ကပ်စေးနဲတာရော.. အိမ်လဲပိုက်ဆံမတောင်းချင်တော့ ပျက်တုန်း လက်တုန်း ၂၃လောက်ဆိုရင် ဘေးဆိုင်က ပေါင်မုန့်လောက်နဲ့ပဲ ၂ပါးသွားခဲ့ပါတယ်.. တစ်နေ့မန်နေဂျာက ကျမကို နင်စားချင်ရင် ရေခဲသေတ္တာထဲက expired fast food တွေစားလို့ရတယ်တဲ့.. ဒီနေ့ပဲ expire ဖြစ်သွားတာတဲ့.. အဲဒိမုန့်တွေက expired ဖြစ်ပြီး ၂ရက်အတွင်းထိ စားလို့ရသေးတယ်တဲ့.. အဲလိုပြောတော့ ကျမက အမှန်တော့ မစားချင်ပါဘူး.. ဒါပေမဲ့ မန်နေဂျာက ကျွေးနေတော့ မစားဖူးလဲ မပြောရဲပါဘူး.. ဆိုင်က တခြားလူတွေအကုန်လဲ အဲဒါပဲ စားကြတယ်.. ဒါနဲ့ ကျမဘရိတ်ချိန်မှာ အဲဒိထဲက Pasta ထုတ်လေးကိုယူပြီး ရုံးခန်းထဲမှာ သွားစားတာပေါ့... 

Pasta က ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့ ချက်ထားတာပါ.. ချဉ်စုတ်စုတ်အရသာလေးပေါ့... ပြီတော့ အဲဒိ Fast food ဆိုတာမျိုးက ပေါ့ရွှတ်ရွှတ် ဖွယ်တယ်တယ် အရသာတွေလေ... တစ်ခါမှလဲ မစားဖူးတော့.. အဲလို အရသာမှန်းဘယ်သိမလဲ... သိတာတစ်ခုပဲရှိတယ်.. ဒီမုန့်တွေက expired တွေဆိုတာပဲ.... ဒီလိုနဲ့ အဲဒိ ချဉ်စုပ်စုပ်ခရမ်းချဉ်သီး Pasta ကို တစ်လုတ်စားကြည့်တော့ မဗေဒါ ဘယ်လိုမှမကြိုက်ပါဘူး.. စိတ်ကဖြစ်နေလို့လဲ ပါမှာပါ... အဲဒိတစ်လုတ်ကို သွင်းလိုက်တိုင်း.. မြန်မာပြည်မှာ ထမင်းပွဲရှေ့ရောက်စားခဲ့ရတဲ့ဘဝလေး.. ကိုယ်မကြိုက်ရင်တောင် ဂျီးများပြီး.. မစားဘူး.. ဘာညာနဲ့ ဗိုလ်ကျခဲ့တဲ့ဘဝလေးကို သွားသတိရမိတယ်.. အဲလိုသတိရမိတော့ မဗေဒါလဲ တလုတ်သွင်းလိုက်တိုင်း.. မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျမိတယ်.. မြန်မာပြည်မှာ မိဘက ကိုယ့်အတွက် ဆီဦးထောပတ်ပဲ ကျွေးတာ.. ဒီနိုင်ငံရောက်မှ expire မုန့်ကိုစားနေရပါလားဆိုပြီး.. ရင်ထဲမှာစို့နင့်နေမိတယ်... ပါးစပ်မှာ ခေါက်ဆွဲတန်းလန်းနဲ့ကို ဆက်မမြိုချနိုင်တော့ဘူး.. လောကမှာ ကိုယ့်လောက်သနားစရာကောင်းတာ ဘယ်သူမှမရှိဘူးလို့ အဲဒိအချိန်မှာထင်မိတယ်... ဟဲ.. ဟဲ.. သနားသွားကြပြီလား.. အဲဒိ ပထမဆုံးအချိန်ကတော့ အဲလိုတကယ်ကို ဖြစ်ခဲ့တာ.. နောက်ပိုင်းကျတော့.. expire မုန့်တွေက Pasta.. Burger.. Pizza အဲလိုမျိုးတွေကျန်တာလေ.. Pasta ကတော့ မိတ်ဆက်မှာတင် အဝင်မကောင်းခဲ့တော့ ဘယ်လိုမှမကြိုက်ခဲ့ဘူး.. Burger တို့.. Pizza တို့တော့ ကြိုက်တယ်.. မုန့်တွေများ expire ရက်နီးလာပြီဆို ရေခဲသေတ္တာနားသွားပြီး မုန့်တွေစီရင် အဲဒိမုန့်လေးတွေကို နောက်နားလေးမှာ ဖွက်ထားတာပေါ့... ဒါမှ ဝယ်သူက မမြင်လို့ expire ဖြစ်ရင် အီဖေကိုတို့ အတွက် ကျန်မှာလေ... လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် စလုံးတွေလဲ ဒီအတိုင်းပဲ.. expire မုန့်က နေ့လည် ၁၂နာရီကျော်တာနဲ့ သိမ်းလိုက်လို့ရပြီလေ.. ၁မိနစ်ကျော်တာနဲ့ သိမ်းဖို့ အိတ်နဲ့ကိုစောင့်နေတာ.. ကျမကြိုက်တဲ့ burger များ နောက်ဆုံးအချိန်မှ ဝယ်ခံလိုက်ရရင်.. ဝယ်သူကို စေတနာထားလွန်းလို့.. ဒါက expire ဖြစ်ခါနီးပြီနော်... အိုကေရဲ့လားလို့ သေချာပြောပြီးမှကိုရောင်းတာ.. သူတို့ က ပိုက်ဆံပေးဝယ်ရတာလေ.. အသစ်ပဲ စားသင့်တာပေါ့.. ကိုယ်တို့ကတော့ အလကားစားရတာဆိုတော့.. ဒါမျိုးစားနိုင်တာပေါ့.. ဟဲ.. ဟဲ.. ဘဝက သင်ပေးလိုက်တာတွေလေ.. မိဘမေတ္တာတွေ အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းတွေကို တန်ဖိုးထားရကောင်းမှန်း ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သွားလေရဲ့.....................