ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္လာရာ၀ယ္ လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မိမိအတြက္ ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္လုပ္ကိုင္ျပီးသလဲ... အမ်ားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ဖူးျပီလဲလို႔ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဖူးၾကပါသလား.. စဥ္းစားဖူးၾကသူမ်ားလဲ ရွိမယ္.. မစဥ္းစားမိေသးသူမ်ားလဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္.. ဒီေနရာမွာ မိမိအက်ိဳးဆိုကေတာ့ရွင္းပါတယ္... ပညာေရး စီးပြားေရး ကုသို္လ္ေရးေတြ ရနိုင္သေလာက္လုပ္ၾကတာပါ... အမ်ားအက်ိဳးဆိုတာကေတာ့ လူမွဳေရး အသင္းအဖဲြ႔ေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္မွဳ ရပ္ရြာအေရးေတြမွာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္မွဳ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ တီထြင္ဖန္တီးမွဳ စသည္တို႔ျဖစ္ပါတယ္...
အမ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ျမိဳ႕ရြာသိ နုိင္ငံသိ ကမာၻသိလုပ္နိုင္ၾကသူမ်ားရွိၾကသလို တစ္နုိင္တပိုင္အမ်ားသိစရာမလိုဘဲ လုပ္ၾကသူမ်ားလဲရွိၾကပါတယ္...
ဥပမာ ရထား ကားေပၚမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မ်ားအတြက္ေနရာ ဖယ္ေပးတာတို႔၊ မႏိုင္မနင္းျဖစ္လာသူကို ၀ိုင္းကူသယ္ေပးတာတို႔ ေငြေၾကး အဆင္အေျပ၍ အကူအညီေတာင္းလာသူကို ကိုယ္နို္င္သေလာက္ေပးကမ္းကူညီတာတို႔ ျပဳလုပ္ျခင္း စသည္ျဖင့္ပါ....
ဤသို႔ျပဳလုပ္ရာ၀ယ္ ထိုသူမ်ား၏ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္မွဳကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရပါဘူး... အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္သူမ်ားရွိသလို မဆပ္သူမ်ားလဲရွိပါတယ္.. မိမိအခက္အခဲရွိ၍ ျပန္လည္အကူအညီ ေတာင္းခံရာတြင္ ျပန္ေပးနိုင္ေသာ အေျခအေနရွိေနပါရက္နွင့္ အဆင္မေျပေသးလုိ႔ပါ.. မလြယ္ေသးလို႔ပါဆိုေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ေက်းဆြတ္မွဳမ်ားလဲရွိတတ္ပါတယ္.. ျပန္ရရန္ မေသခ်ာပါ.. ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားအက်ိဳး အတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားအတြက္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ျပန္လည္တံု႔ျပန္မွဳကို မေမွ်ာ္လင့္အပ္ပါ.. ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွျပန္ရမည့္ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္တာထက္ ယခုခ်က္ျခင္းလက္ငင္းအက်ိဳးရမွဳကိုသာ လက္မလြတ္ေအာင္ ယူထိုက္ပါသည္... ရခဲ့ရင္ေတာ့ မိမိအတြက္ေပါ့..
လက္ငင္းအက်ိဳး ဆိုရာ၀ယ္.. ဘယ္လိုရမွာလဲ၊ ဘယ္လိုယူရမွာလဲ..... ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုကို ဥပမာေပးတင္ျပခ်င္ပါတယ္..
ကြ်န္ေတာ့္အိမ္နီးခ်င္း အရက္သမားတစ္ေယာက္နွင့္ စကားေျပာခဲ့ၾကစဥ္ကပါ....
ထိုသူမွာ တိရိစာၧန္ေဆးကုဆရာ၀န္ ျဖစ္ျပီး ဘာသာမဲ့တစ္ေယာက္လဲျဖစ္ပါတယ္.. ၎၏ဇနီးသည္က ဘုရားစင္တြင္ ပန္းကပ္လွဴျခင္း ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္းျပဳလုပ္သည္ကို ကုန္တယ္.. ခမ္းတယ္.. အလကား အလုပ္ရွဳပ္တယ္ဆိုျပီး အိမ္ဘုရားစင္တြင္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ထီးထီးၾကီးသားလွ်င္ရွိပါတယ္.. တစ္ေန႔ ၎နွင့္စကားေျပာဆိုေနစဥ္ ....
ထိုသူမွ ကြ်န္ေတာ့္အား " ဒီမွာဗ်.. ခင္ဗ်ားတို႔ဘုရားရွိခိုးေနတာ ကုသိုလ္ရဖို႔ မဟုတ္လား.. တကယ္လို႔ ကုသုိလ္ရတယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ ဘယ္လိုရသလဲ" ဟု ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမးပါတယ္...
ထိုသူမ်ိဳးကဲ့သို႔ အေမးကို ေျဖဖို႔ရာလက္ငင္းအက်ိဳးျပနို္င္မွလက္ခံလိမ့္မယ္လို႔ယူဆမိသည့္ အတြက္ လက္ငင္း အက်ိဳးတရားကိုသာလွ်င္ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္...
" ဦး...... အေနနွင့္ ေဒါသျဖစ္ေနလွ်င္ ဘုရားရွိခိုးနိုင္ပါသလား.. ေသာကဗ်ားပါဒေတာက္ေလာင္ေနခ်ိန္မွာ ဘုရားရွိခုိးနိုင္ပါသလား... " ဟုေမးေသာအခါ.. မည္သို႔မွ်ျပန္မေျဖပါ...
ကြ်န္ေတာ္က ဆက္၍ " ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖင့္ ဘုရားရွိခိုးေနသူ၏ ႏွလံုးစိတ္၀မ္းသည္ ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာမွဳကိုေဆာင္ေသာ အက်ိဳးကို လက္ငင္းခံစားရမည္.. ကိေလသာမီး ေလာင္ျမိဳက္၍ ေလာဘ၊ ေဒါသျဖစ္ေနသူသည္ ပူေလာင္မွဳကိုသာခံစားရမည္.. ကုသိုလ္ရသည္ မရသည္မွာ မိမိ အလုပ္မဟုတ္.. ကုသိုလ္အလုပ္သာျဖစ္ပါတယ္.. " ဟု ေျဖဆုိခဲ့ပါသည္..
ထိုကဲ့သို႔ပင္ မည္သည့္အလုပ္ကိုျပဳသည္ျဖစ္ေစ ေနာင္အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းထက္ ယခုခ်က္ျခင္းရမည့္အက်ိဳးကို လက္မလႊတ္မိေစဖို႔လိုပါသည္.. သူတပါးကို ကူညီလိုက္၍ စိတ္၏ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ၊ ပီတိ၊ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာမွဳတို႔ကို လက္ငင္းခံစား၍ မိမိအက်ိဳးကို အရယူနိုင္ၾကပါေစ....
3 comments :
ေကာင္းတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ..။ လူေတြ ရဲ႕ ကိုယ္ဆီ ကိုယ္ဆီ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ပူေလာင္မွဳေတြကို ေကာင္းေကာင္း မီးေမာင္း ထိုးျပသြားႏိုင္တယ္...။
ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ႀကိဳက္တယ္
တိရိစာၧန္ေဆးကုဆရာ၀န္ကို အေနာ္တိတယ္ ... အေတာ္ ေကာင္းတဲ႔ခံယူခ်က္ပါ... မေဗဒါ နဲ႔တျခားစီ
:P
Post a Comment