တမ္းတမိေသာ က်ိဳက္ထီးရုိး...

ကြ်န္မတို႔မိသားစုက ခရီးထြက္တာ အရမ္း၀ါသနာပါပါတယ္.. ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ ခဏခဏခရီးထြက္ျဖစ္ပါတယ္.. အထူးသျဖင့္ေတာ့ က်ိဳက္ထီးရုိးကို စိတ္ေပါက္ရင္ေပါက္သလို ထထသြားတတ္ပါတယ္.. က်ိဳက္ထီးရုိးကို ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ ၁ႏွစ္မွာ အနည္းဆံုး ၂ၾကိမ္ ၃ၾကိမ္ေလာက္ေရာက္ပါတယ္.. ၂ညအိပ္၃ရက္ခရီးကိုေျပာတာပါ..



အရင္က က်ိဳက္ထီးရုိး

ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းကက်ိဳက္ထီးရုိးနဲ႔ ခုက်ိဳက္ထီးရုိးနဲ႔မတူပါဘူး.. တကယ္ကို ေတာေနေတာသဘာ၀ေလးပါ.. ကားလမ္းလဲမရွိေသးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး နားနားေနေန အားလံုးလမ္းေလွ်ာက္တတ္ၾကရပါတယ္.. အဲလိုလမ္းေလွ်ာက္တက္ရင္း ခရီးသြားခ်င္း ခင္ခင္မင္မင္ စၾကေနာက္ၾကတာေလးကလဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးတစ္ခုပါပဲ.. တစ္လမ္းလံုးလဲ ဒီလူေတြနဲ႔ခ်ည္းေတြ႔ေနရတာဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြလိုေတာင္ျဖစ္သြားတတ္ၾကပါတယ္... ကြ်န္မကေလးဘ၀တုန္းကဆိုရင္ေတာ့.. ကေလးေတြကို ထမ္းတဲ့ ပလိုင္းေလးကိုစီးျပီးတက္ပါတယ္.. ပလိုင္းေလးကိုစီးျပီး ေအာက္ကေန ေမေမတို႔ေဖေဖတို႔ပစ္ေပးတဲ့ မုန္႔ေတြ ပလိုင္းထဲမွာအျပည့္နဲ႔ေပါ့.. ပလိုင္းထမ္းေပးတဲ့ ဦးေလးၾကီးေတြကလဲ တကယ္ကိုရုိးသားတဲ့ ေတာင္သားၾကီးေတြပါ..

ဗိုက္စာရင္ လမ္းကအေၾကာ္ဆိုင္ေလးေတြမွာ ဗူးသီးေၾကာ္၀င္စားရင္းနားလိုက္.. အုန္းစိမ္းရည္ေသာက္ရင္းလဲ ၀ါးရုံပင္ေလးေတြကို ေလတိုးတဲ့အသံ.. ေတာင္ၾကားေလးေတြကေနျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ေလနုေအးနဲ႔ ေတာေတာင္သဘာ၀ေတြကို အျပည့္အ၀ခံစားလို႔ရပါတယ္.. အေၾကာ္မစားလဲ အေမာေျပေရေသာက္ျပီး နားလို႔ရပါတယ္... ျမိဳ႕ျပမွာမြန္းၾကပ္ခဲ့သမွ်အေမာအပန္းေတြကို စားရိတ္စားခသိပ္မကုန္ပဲ ဘုရားလဲဖူးရင္းစိတ္ေျဖေလ်ာ့လို႔ရလို႔ ကြ်န္မတို႔မိသားစုရဲ႕ အၾကိဳက္ဆံုးေနရာတစ္ေနရာျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ...

ခရီးတ၀က္က်ိဳးလို႔ရွိရင္ေတာ့ ေရေျမွာင္ၾကီးကိုေရာက္ပါတယ္.. ေရေျမွာင္ၾကီးမွာ စိမ့္စမ္းေရေအးေအးေလးနဲ႔ခ်ိဳးရတဲ့ ေရခ်ိဳးဆိပ္ရွိပါတယ္.. စိမ့္စမ္းေရေအးေလးနဲ႔ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ခရီးတ၀က္က အေမာအပန္းေတြလံုး၀ေျပေလ်ာ့ျပီး လန္းဆန္းသြားပါတယ္..ျပီးရင္ထမင္းဆိုင္ေတြမွာ နားျပီးထမင္းစားၾက.. အရင္တုန္းက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးမေကာင္းေသးတုန္းက ေတာင္ေျခေရာက္တာေနာက္က်ေတာ့ တခါတေလ ေအးေဆးေတာင္တက္မယ္ဆိုရင္ ေရေျမွာင္ၾကီးေလာက္ေရာက္ရင္ ေမွာင္ေနတတ္ပါျပီ.. အဲဒိအခါက်ရင္ ေရေျမွာင္ၾကီးမွာညအိပ္ရတဲ့အခါေတြရွိပါတယ္.. တခါတေလမွပါ.. ကြ်န္မတို႔မိသားစုကေတာ့ ကေလးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ေတာင္တက္ေနွးေတာ့ အိပ္ေလ့ရွိပါတယ္.. ေရေျမွာင္ၾကီးက ေတာင္က်စမ္းေရရွိေတာ့ ေရခ်ိဳးရတာေတာင္ေပၚနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာပါတယ္.. တစ္ခါေပးျပီးရင္ ေရအ၀ခ်ိဳးပါ.. ေတာင္ေပၚမွာေတာ့ ေရပံုးတစ္ပံုးကိုဘယ္ေလာက္ဆိုျပီး ပံုးလိုက္ေရာင္းတာပါ.. ေရေႏြးဆိုေစ်းတစ္မ်ိဳးပါ.. ေရေစ်းၾကီးလို႔ ေခြ်တာျပီးခ်ိဳးရပါတယ္..
ေစ်းဆိုင္ေတြကလဲ ခုလိုမဟုတ္ပဲ.. စည္စည္ကားကားရွိလွပါတယ္..

ေရေျမွာင္ၾကီးကို ျဖတ္ျပီးရင္ေတာ့ လမ္းကသိပ္မၾကမ္းေတာ့ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ မတ္ေတာ့ပိုမတ္လာပါတယ္.. ကင္ပြန္းစခန္းကတက္စ "ေရႊရင္ဆို႔" စခန္းတို့ဘာတို႔ဆို ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ေဆာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္.. ေရေျမွာင္ၾကီးေက်ာ္သြားျပီးေတာ့ "စိုင္တေမာ့" စခန္း.. "ဖိုးျပန္ေတာင္".. "နဂါးပတ္"ေတာင္.. "ေျမျဖဴေတာင္"စသည္ျဖင့္ ေပါ့.. ေပးထားတဲ့ေတာင္နာမည္ေလးေတြကလဲ အဲဒိေတာင္ေတြရဲ႕သဘာ၀နဲ႔လိုက္ဖက္လွပါေပတယ္.. စိုင္တေမာ့ဆိုရင္ မတ္လို႔ေမာ့ေတာင္ၾကည့္ရတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ.. ဖိုးျပန္ေတာင္ဆိုရင္ေလွကားေတြနဲ႔ အတက္ခ်ည္းပဲမို႔.. အဖိုးၾကီးေတြမတက္ပဲ ျပန္သြားတယ္ဆိုျပီး တင္စားထားတယ္လို႔ထင္ပါတယ္. နဂါးပတ္ေတာင္ဆိုရင္ လူသြားလမ္းက ေတာင္ၾကီးကို ပတ္ျပီး နဂါးပတ္ပံုစံေဖာက္ထားလို႔ပါ.. ေျမျဖဴေတာင္ေရာက္ရင္လဲ ေျမၾကီးရဲ႕အေရာင္ကတျခားေတာင္ေတြနဲ႔မတူပဲ.. ေက်ာက္မွဳန္ေလးေတြေရာျပီး ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြပါ.. အဲဒိလိုမ်ိဳးေတာေတာင္အလွကို ခံစားျပီးသြားရတာမွ တကယ္ကို ပိုက္ဆံကုန္ရက်ိဳးလဲနပ္.. စိတ္လဲအပန္းေျပ ဗဟုသုတလဲရတယ္လို႔ထင္လို႔ ကြ်န္မကေတာ့ နွစ္သက္မိတာအမွန္ပဲ..

ေတာင္ေပၚေရာက္ျပီဆိုရင္ျဖင့္ အရင္ေခတ္က ေက်ာက္ျပားေလးေတြမွာ ရုပ္ၾကြပံုေလးေတြနဲ႔ ေနပူခံေက်ာက္ျပားေလးေတြက တကယ္ကိုပဲလွပျပီး အပူအေအးသင့္တင့္တဲ့ အေကာင္းစားေက်ာက္ျပားေလးေတြကို စတင္ေတြ႔ရပါျပီ.. ဘုရားကို ဦးတိုက္ရွိခိုးျပီးရင္ေတာ့.. ေနဖို႔အတြက္ ထမင္းဆိုင္တန္းကို ဆင္းရပါျပီ.. အရင္က ဟိုတယ္မရွိေသးပါဘူး.. တိႆေဆာင္တို႔ သီဟေဆာင္တို႔ကလဲ သိတဲ့အတိုင္း VIP မွရတာပါ.. ခုမွ တိႆေဆာင္ကပိုက္ဆံေပးတည္းလို႔ရတာပါ.. အရင္ကထမင္းဆုိင္တန္းမွာပဲလူတိုင္းတည္းၾကပါတယ္.. အဲဒိမွာတည္းရင္ ပိုက္ဆံမေပးရပါဘူး.. ဒါေပမဲ့သူတို႔ဆိုင္မွာ ထမင္းစားရပါတယ္.. ဘုရားဆြမ္းေတာ္တို႔ဘာတို႔လဲ သူတို႔ဆီကပဲ၀ယ္ကပ္ရပါတယ္.. မ၀ယ္မေနရေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့..နားလည္မွဳေပါ့..သူတို႔ကကိုယ့္ကို အလကားအိပ္ခြင့္ေပးတယ္ဆိုတာ ဒါေရာင္းခ်င္တာကိုး.. တရားမ်ွတတယ္လို႔ထင္ပါတယ္..

အရင္က ထမင္းဆိုင္ေလးေတြက အခုလိုတိုက္အိမ္ေတြမဟုတ္ပါဘူး.. ဓနိေတြ..ပ်ဥ္ေတြ..၀ါးေတြနဲ႔ေဆာက္ထားတာပါ.. အိပ္ခန္းေလးေတြက က်ဥ္းျပီးတိုးေ၀ွ႕အိပ္ရလို႔ အျပစ္မတင္လိုက္နဲ႔ေနာ္.. ညညဆို ေတာင္ေပၚမွာတိုက္တဲ့ေလက အဲဒိ ၀ါးၾကမ္းခင္းေလးၾကားက တိုး၀င္လိုက္ရင္ျဖင့္ ခ်မ္းကနဲစိမ့္ကနဲနဲ႔ ေဘးကလူကို ေျပးကပ္ရေတာ့တာပါပဲ.. မိုးလင္းခါနီးလို႔အာရုံဆြမ္းကပ္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ့ျဖင့္ကြ်န္မတို႔ကေလးေတြမနိုးခင္.. တျခားအခန္းေတြကလူေတြနုိးေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္သံစကားေျပာသံ.. မနက္စာစားတဲ့အသံေလးေတြကို ၾကားရပါျပီ.. အခန္းျပင္က ပ်ဥ္ခင္းေပၚကို နင္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ေျခသံေတြေၾကာင့္ အိပ္မရေတာ့လို႔ ထျပီးေစာေစာစီးစီးနိုးရတာကလဲ အရသာတစ္မ်ိဳးေကာင္းလွပါတယ္..
စားစရာဆုိလဲ ကားလမ္းမေပါက္ေသးေတာ့ ရွိတာေလးကို တစ္ပဲြတစ္ပဲြနဲနဲပဲေပးေပမဲ့.. အရသာရွိရွိနဲ႔ ေစတနာပါပါတယ္..
တျခားေတာင္ေတြကို အလည္အပတ္သြားမယ္ဆိုရင္လဲ အလွဴခံသိပ္မရွိပါဘူး.. ၁ခု၂ခုေလာက္ပါပဲ.. မထည့္သြားလဲ ဘာမွမေျပာပါဘူး... အဲဒိတုန္းက(လြန္ခဲ့ေသာ အနွစ္ ၂၀တုန္းက) ဘုရားကို ေရႊသကၤန္းကပ္.. ေၾကးေခါင္းေလာင္းေလးေတြလွဴတုန္းက ေဂါပကကို အာလဘ သလဘေျပာရင္း ...

ကြ်န္မေဖေဖေမးခဲ့ဖူးပါတယ္.. "ဒီေခါင္းေလာင္းေလးေတြအမ်ားၾကီးကို လွဴျပီးေတာ့မ်ားလာရင္ ေဂါပကကဘာလုပ္မွာလဲ"လို႔ေမးေတာ့...

ေဂါပကက "ကြ်န္ေတာ္တို႔သိမ္းထားျပီးေတာ့.. အားလံုးစုျပီး.. မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းၾကီးလိုလုပ္ျပီး.. ျပန္လွဴေပးမယ္"

လို႔ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးတာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္..
ခုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မ်ား က်ိဳက္ထီးရုိးေပၚကို ေခါင္းေလာင္းၾကီးေရာက္လာမလဲလို႔ သံသယ၀င္မိပါတယ္...
အဲဒိတုန္းက စိတ္ညစ္စရာေကာင္းတာဆိုလို႔.. အိမ္သာတက္ရတာပဲရွိပါတယ္.. အဲဒါေတာ့ ညစ္ပတ္တယ္လို႔ခံစားရတယ္.. ေတာင္ေပၚသူေတာင္ေပၚသားေတြက ေလာဘနည္းျပီး ေဖာ္ေရြၾကပါတယ္..


ယေန႔ေခတ္ က်ိဳက္ထီးရုိး...

ယေန႔ေခတ္က်ိဳက္ထီးရုိးကို ခုလိုျမင္ေတာ့ ဟိုးတုန္းကက်ိဳက္ထီးရုိးေလးကို ေအာက္ေမ့မိပါတယ္.. တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ပိုမို အဆင္ေျပလာေပမဲ့.. အမ်ားစု အထူးသျဖင့္ လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြက ဆိုးလာတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္.. (ဒါကကြ်န္မအျမင္ပါ)..


၁) ေတာင္တက္ကား...

ကားလမ္းေဖာက္လိုက္လို႕ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြနဲ႔ အေမာမခံနိုင္သူေတြ အခ်ိန္မရွိသူေတြ က်န္းမာေရးမေကာင္းသူေတြကအစ ဘုရားကို လြယ္လြယ္ကူကူလာဖူးလို႔ရတယ္ဆိုေပမဲ့.. က်ိဳက္ထီးရုိးပသာဓ ေတာလမ္းေလးကေတာ့ ေျခာက္ကပ္ခဲ့ရပါျပီ..
ကားစီးတဲ့သူေတြကို ငါးပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္တင္.. ေနပူထဲကားထိုးျပီး ေနာက္လူေစာင့္.. တစ္တန္းကို လူငါးေယာက္ဆိုေပမဲ့..၀တဲ့သူပါရင္ အတိုးအေလ်ာ့လုပ္ေပးသင့္တာကိုလဲနားမလည္.. ထုိင္ရတဲ့ခုန္ေလးေတြက ဒူးေလးေတြေထာင္ျပီး.. ကားမ်ားစျပီးေတာင္ေပၚတက္တာနဲ႔ ဖင္က ခံုေပၚမွာတင္လို႔မရေတာ့ဘူး.. ေနာက္လူရဲ႕ဒူးကခါးကိုထိုး... ေရွ႕လူကလဲ ကိုယ့္ကိုဖိ.. အလယ္မွာထိုင္ရင္ျဖင့္.. ကိုင္စရာကမရွိ.. တကယ္ကိုပဲ ခိုးကိုးရာမဲ့ေနတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးပါ.. ခုဆိုေနာက္တစ္ခုပိုဆိုးလာေသး.. ကားေပၚလူေတြ အက်အနထိုင္ျပီးမွ ေနပူထဲကားရပ္ျပီး.. အလွဴခံတာ.. ၁ေယာက္၂ေယာက္ မထည့္မခ်င္းလူေတြကို ငါးေျခာက္ဖုတ္လို ေနလွန္းထားတာ.. ဓားျပတိုက္ေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ.. ေစတနာမပါပဲလွဴေတာ့ေရာ ကုသိုလ္ရမယ္ထင္လား... ၾကည့္ေနတယ္.. ေတာင္တက္ကားစီးတိုင္း ရန္မျဖစ္တဲ့အေခါက္မရွိဘူး.. ကိုယ္နဲ႔မျဖစ္ရင္.. တျခားအုပ္စုနဲ႔အဲဒိကားသမားနဲ႔ျဖစ္ရေတာ့တာပါပဲ.. ရန္မျဖစ္ရင္ေတာင္..ခရီးသည္ေတြရဲ႕ ေစာင္းေျမာင္းေလွာင္ေျပာင္သံေလးေတြ..ကြန္မလိန္းေလးေတြကိုၾကားရတာပါပဲ..




ေနာက္ပိုင္းက်ိဳက္ထီးရုိးေရာက္တိုင္း.. ေတာင္တက္ကားမစီးခ်င္ဘူးေျပာတုိင္း ေဖေဖေမေမနဲ႔စကားမ်ားရတာလဲ စိတ္ညစ္စရာပါ.. ေဖေဖေမေမက လူၾကီးျဖစ္လာေတာ့ လမ္းမေလွ်ာက္နုိင္ေတာ့..ကြ်န္မတို႔ကိုလဲ ေျခက်င္လမ္းကို စိတ္မခ်..ဒီေတာ့အားလံုးကားနဲ႔ပဲတက္ရပါတယ္.. ကားနဲ႔တက္လို႕ ရွိရင္ေတာ့ မေဗဒါ စကားတစ္လံုးမွလဲမေျပာေတာ့ပါဘူး.. ကြန္ပလိန္းလဲ ကားသမားကို မတက္ေတာ့ပါဘူး.. ကားေပၚေရာက္ရင္ သူတို႔လက္ခုပ္ထဲကေရဘ၀ေရာက္ရျပီဆိုျပီး စိတ္ကို ေလ်ာ့ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္.. တစ္ခါတစ္ေလကံေကာင္းရင္ေတာ့ ကားေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ျပီးစီးပါတယ္.. အဲဒါကမွ ထိုင္ရတာထက္စာရင္သက္သာပါေသးတယ္.. အဲလိုစီးရဖို႕ကလဲ ကိုယ့္အုပ္စုမွာ ေယာက်ၤားေလးပါရင္ပါ(အစ္ကိုတ၀မ္းကဲြလိုမ်ိဳး)က်မွ က်မေဖေဖကစီးခြင့္ျပဳတာပါ.. ဒါေပမဲ့မ်က္နွာကို ေလစားလို႔ မ်က္နွာေတြမဲပါတယ္... လမ္းေလ်ွာက္တက္ရင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေတာေတာင္သဘာ၀ခံစားရင္း ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ျပီး ဘယ္သူနဲ႔မွလဲ ရန္ျဖစ္စရာမလိုပါဘူး..
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္..က်ိဳက္ထီးရုိးကို ဘာေၾကာင့္လာၾကပါသလဲ... ဘုရားဖူးဖို႔ရယ္ ေတာေတာင္သဘာ၀ခံစားဖို႕ရယ္ပါ.. ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚေစာေစာေရာက္ေတာ့ေရာ ဘာထူးျခားသြားပါသလဲ.. ဘုရားကို အခ်ိန္ပိုၾကာၾကာရွိခိုးရလို႕လား.. တျခားေနရာေတြေလွ်ာက္သြားခ်င္လို႔ ေစာေစာေရာက္ခ်င္တာလား.. တျခားေနရာေတြေတာင္ ေလွ်ာက္သြားခ်င္ေသးတာ ေတာင္တက္ေတာလမ္းနဲ႕ အျခားေနရာကေတာလမ္းနဲ႕ ဘယ္ေလာက္မ်ားကြာျခားေနလို႕လဲ.. ဒီေတာ့ ကြ်န္မအေနနဲ႔ကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္လဲသက္သာ..စိတ္အေနွာင့္အယွက္လဲသက္သာ.. ေတာေတာင္သဘာ၀ခံစားရင္း လူငယ္ပီပီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးလမ္းေလွ်ာက္ပဲတက္သင့္ပါတယ္.. ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ ထမင္းဆိုင္ေတြက သိပ္မေကာင္းတဲ့ အစားအစာေတြကို ခပ္မ်ားမ်ားေလးေလြးလိုက္.. ျပီးေတာ့ ရင္ျပင္ေတာ္မွာေနပူေနတုန္း ေတာင္ေလေလးအခန္းထဲတိုး၀င္ျပီးေအးတုန္း ပင္ပင္ပန္းပန္းေတာင္တက္လာရတဲ့ အေမာေတြကို အျပည့္အ၀အိပ္ျပီးေျဖလိုက္.. အိပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း...
လူဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္မို႔ ကားနဲ႔ပိုအဆင္ေျပတယ္ဆိုတဲ့သူမ်ားကေတာ့ ကားနဲ႔ပဲတက္ေပါ့ေနာ္..လူတစ္ကိုယ္ အၾကိဳက္တစ္မ်ိဳးပဲေလ..


၂) ယခုေခတ္ ထမင္းဆိုင္

ေနာက္တစ္ခုေျပာခ်င္တာကေတာ့ ထမင္းဆိုင္ေတြပါ.. မီးေလာင္မွဳမျဖစ္ခင္ထိ ပ်ဥ္နဲ႔၀ါးခင္းေလးေတြနဲ႔ေဆာက္ခဲ့ပင္မဲ့.. မီးေလာင္ပီးေနာက္ပိုင္း လံုျခဳံေရးအတြက္ တိုက္အိမ္ေတြေျပာင္းေဆာက္လိုက္တာကို ဘာမွမေျပာလိုေပမဲ့.. တိုက္အိမ္ေတြထဲမွာေနရမွေတာ့ မေဗဒါအတြက္ျမိဳ႕ျပနဲ႔သိပ္မထူးပါဘူး.. အဆိုးဆံုးက ေလမ၀င္ပါဘူး..



စားေသာက္ဆိုင္ေတြကလဲ တည္းခိုရင္ပိုက္ဆံယူပါတယ္... တည္းခပိုက္ဆံယူမွေတာ့ သူတို႔ဆိုင္မွာ ထမင္းစားတာမစားတာက အဓိကမက်ေတာ့ဘူးကြ်န္မထင္ပါတယ္.. ၾကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ၾကိဳက္တာစားမွာေပါ့..ဒါက်ျပန္ေတာ့ ထမင္းဆိုင္ကလူေတြက ျငဴစူျပန္ပါေရာ.. ခရီးသည္နဲ႔ ေဒသခံၾကားမွာျပႆနာေတြပိုလာပါတယ္.. ဒီေတာ့သူတို႔အျမတ္ရေအာင္ အစားအေသာက္မွာ ခိုလာပါတယ္.. ထမင္းေပါင္းဆိုရင္ ေဂၚပီရုိးပဲပါပါတယ္(စကၤာပူက အင္းေလးအတိုင္းပဲ).. အရင္က လမ္းပန္းမေကာင္းလို႔ ရွိတာေလးကို ေတာင္ေပၚေစ်းေပးျပီးစားရတာ ကိစၥမရွိေပမဲ့.. ယခုေခတ္ ကားလမ္းေပါက္ျပီး ပို႔ေဆာင္ေရးလြယ္ကူေနတဲ့အထိ ေတာင္ေပၚေစ်းေပးျပီး အစားေသာက္မေကာင္းတာေတာ့ နဲနဲလြန္တယ္ထင္ပါတယ္.. ပိုက္ဆံေပးရတာကုိထားပါေတာ့.. service ေတာ့ ကုန္တာနဲ႔တန္ေအာင္ရသင့္တယ္ထင္ပါတယ္... အရင္က ေဒသခံနဲ႔ ခရီးသြားၾကား ရုိင္းပင္း ေစတနာထားတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳေလးေပ်ာက္ကြယ္ေနပါျပီ.. ေလာဘနဲ႔ ရိတ္မယ္၀ါးမယ္ဆိုတာခ်ည္းပါပဲ.. ဘုရားဖူးခရီးထြက္လာတုန္းခဏမို႔ ခရီးသြားေတြက ျပႆနာမရွာပဲေပးေနပင္မဲ့ အားလံုးကမသိပဲေတာ့မေနဘူးလို႔ထင္ပါတယ္..



၃) ကန္ထရုိက္ အလွဴခံမ႑ပ္မ်ား


ေနာက္အဆိုး၀ါးဆံုးကိစၥၾကီးကေတာ့ အလွဴခံမ႑ပ္ေတြပါ.. အရင္ကဒီေလာက္မမ်ားပါဘူး.. ခုေတာ့ ကန္ထရုိက္ေတြနဲ႔လုပ္စားေနတာပါ.. ကြ်န္မသိသေလာက္ တစ္နွစ္တစ္နွစ္ တာ၀န္ရွိသူေတြက ေနရာေတြကို ေလလံပစ္ပါတယ္.. ျပီးရင္ ပုတ္ျဖတ္ေပးျပီး အလွဴခံစား.. ျမတ္ရင္ျမတ္သလိုေပါ့.. အဲဒိမွာတင္ ေလာဘေတြစတင္ပါလာပါေတာ့တယ္.. ခရီးသြားေတြကို လမ္းပိတ္ျပီး အလွဴခံမ႑ပ္ေဆာက္...
ျပီးရင္.. "ဘုရားေလးေတာ့ ၀င္ကန္ေတာ့သြားပါအံုး.. ေရခ်မ္းစင္က ေရေလးေသာက္သြားပါအံုး" လို႔ျမဴဆြယ္.. ဘုရားဖူးေတြက ၀င္ကန္ေတာ့ရင္ "ေရႊသကၤန္းေလး.. ေက်ာက္ျပားေလး..ေရအိုးစင္ေလး.."စသည္ျဖင့္ မ်ားရာကေန နည္းရာ မလွဴမခ်င္း ထလို႔မရေအာင္ ဇြတ္အလွဴခံ.. မလွဴရင္ပဲ ငရဲလားေတာ့မဲ့ပံုမ်ိဳးေျပာ.. ကြ်န္မနွစ္တိုင္းသြားတိုင္း ငယ္ငယ္ထဲကလွဴတာေတြေပါင္းရင္ အဲဒိကေစတီေတြ ေရႊအတိျပီးေနပါျပီ..
သူတို႔အေၾကာင္းသိလို႔ ၀င္မကန္ေတာ့ပဲသြားရင္လဲ.. "ဘုရားလာျပီး ဘုရားေတာင္၀င္မကန္ေတာ့ဘူး.. ဘာျဖစ္ပါေစ..ညာျဖစ္ပါေစ" ဆိုျပီး လွမ္းၾကိမ္ဆဲတဲ့အသံခပ္သဲ့သဲ့ကိုလဲ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ၾကိမ္ေရမနဲေတာ့ပါဘူး.. ဒီလိုမ်ိဳးေတြျဖစ္လာေတာ့ က်ိဳက္ထီးရုိးရဲ႕ လွပတဲ့ဓေလ့ေလးေတြ အက်ဥ္းတန္ခဲ့ရပါတယ္..



၄) ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ေက်ာက္ျပားမ်ား


ေျပာခ်င္တာေတြရွိပါေသးတယ္.. ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကေက်ာက္ျပားေတြကို လဲတာ.. အရင္ကေက်ာက္ျပားေလးေတြက ပန္းပံုေဖာင္းၾကြေလးေတြ (ေအာက္ကခရီးသြားဗီြဒီယို ဆီမီးပူေဇာ္ေနတဲ့ပံုေတြက ေက်ာက္ျပားမ်ိဳးပါ)ဟာ အလြန္မွ ေနပူခံျပီး လွလဲလွပါတယ္.. တခ်ိဳ႕ဆိုဘယ္သူကစလိုက္လဲေတာ့မသိ ပံုေလးေတြကို အစဥ္တိုင္းလိုက္နင္းျပီး ေအာင္ေျမနင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးေတာင္ရွိပါတယ္.. တခ်ိဳ႕ေနရာေလးေတြကေတာ့ နွစ္ေတြၾကာျပီး ၾကြတက္ေနပါတယ္.. အဲဒါကို ျပင္သင့္တဲ့ေနရာပဲမျပင္ပဲ ယဥ္ျပင္ေတာ္တစ္ခုလံုးက ေက်ာက္ျပားေတြကို လဲျပစ္တာပါ..


ယေန႕ေခတ္ ေက်ာက္ျပားမ်ားျဖင့္ ရင္ျပင္ေတာ္


စိတ္ေကာင္းေစတနာနဲ႔လုပ္တာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ဆိုေပမဲ့.. နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း က်ိဳက္ထီးရုိးကို အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္သြားေနတဲ့ ကြ်န္မအဖို႔ေတာ့ သိသိသာသာကဲြလြဲတာကို ျမင္ပါတယ္.. အဲဒါဘာလဲဆုိေတာ့.. ခုလဲလိုက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွ ေန႔လည္ဘက္ဆိုရင္ ယဥ္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ ခရီးသြားေတြ ေျပးေနရတာပါ.. ေျခေထာက္ပူလြန္းလို႔ပါ.. အရင္ကဒါမ်ိဳးမရွိခဲ့ပါဘူး.. ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ ေျပးရတိုင္း ေက်ာက္ျပားလဲလိုက္တဲ့သူကို အျပစ္တင္မိပါတယ္.. ပ်က္ေနရင္ ပ်က္တဲ့ေနရာကိုျပင္ပါ.. ပ်က္တာကလဲ ၾကြတက္ေနတာပါ..ျပန္အဂၤေတကိုင္လိုက္ရင္ျပီးေနတာကို.. အေကာင္းစားေက်ာက္ျပားေတြေနရာမွာ.. အေပါစားေက်ာက္ျပားေတြနဲ႔ အစားထိုးလိုက္တာကေတာ့ ခရီးသြားဘုရားဖူးေတြ အတြက္ဒုကၡပိုေစပါတယ္... (စစခ်င္းေျပာင္းတုန္းက အားလံုးေက်ာက္ျပားအပူေတြပါ.. ခုေတာ့ လူေတြဒုကၡမ်ားလြန္းလို႔ ေစတနာထက္သန္စြာနဲ႔ အပူခံေက်ာက္ျပားနဲ႔ ပူတဲ့ေက်ာက္ျပားနဲ႔ကို ေရာေပးျပီးေျပာင္းေပးထားေၾကာင္းသိရ.. အရင္ေခတ္ေက်ာက္ျပားေလာက္ေတာ့မေကာင္းေၾကာင္း)..


၅) မတရားေကာက္တဲ့ ကင္မရာခြန္

ေနာက္ျပီး.. အပန္းမၾကီးပင္မဲ့..စိတ္ထဲဘ၀င္မက်တာေလးကေတာ့ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့ကိစၥပါ.. ျမန္မာျပည္ရဲ႕ေနရာတိုင္းလုိလိုမွာ ဓေလ့ၾကီးလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကင္မရာခြန္ဆိုတာၾကီးကို ကြ်န္မသူတို႔နဲ႔ျပိဳင္ျပီး ကြန္ပလိန္းတက္မေနခ်င္ေတာ့ပဲ မရွိတဲ့သူေတြမို႔ သနားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေပးေလ့ရွိပါတယ္.. ဘယ္နိုင္ငံမွာမွ မရွိပဲ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ေဖာ္ေရြလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ေရႊနိုင္ငံၾကီးမွာ အရာရာ ေငြမ်က္နွာလိုက္ျပီး.. ကင္မရာေၾကးေဆာင္ရတာ အလြန္မွရွက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္.. ဓာတ္ပံုရိုက္တာ ေဂါပကဘာနစ္နာသြားပါသလဲ.. တျခားခရီးသြား ဘယ္သူ႕ကိုထိခိုက္သြားပါသလဲ.. ေလထုညစ္ညမ္းသြားသလား.. ဘာမွအေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္ခုိင္လံုလံုမရွိပဲ သဘာ၀ရွိေနတဲ့ရွဳခင္းေလးေတြကို မွတ္တမ္းတင္တာကို ကင္မရာခြန္ဆိုတာၾကီးေကာက္တာ လြန္လြန္းတယ္လို႔ထင္ပါတယ္.. ထိခိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚလုပ္စားေနတဲ့ ကင္မရာဆရာေတြပဲထိခိုက္တာပါ.. ခုေခတ္မွာေတာ့ ဟန္းဖုန္းနဲ႔လဲ ဓာတ္ပံုရုိက္လို႔ရေနပါျပီ.. ကဲသူတို႔ဘယ္လို ကြန္ထရုိးလုပ္မလဲ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေသးပါတယ္..


၆) ေတာင္ေပၚက ေရ (အလွဴရွင္အတြက္ စိတ္မေကာင္းစရာ)

အရင္ကေတာင္ေပၚကို ေရထမ္းပဲရွိလို႔ ေရေစ်းေတြၾကီးေနပင္မဲ့..ခုဆို သီတဂူေရလွဴအသင္းက ေတာင္ေပၚအေရာက္ေရပိုက္လွဴဒါန္းျပီး တာေတာင္.. ေဂါပကက တစ္နွစ္တစ္ခါေလလံဆဲြျပီး ကန္ထရုိက္ေရာင္းစားေနေတာ့.. ဘုရားဖူးခရီးသည္ေတြအတြက္ ေရေစ်းကၾကီးျမဲၾကီးေနတာပါပဲ...


နိဂံုး
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာခ်င္တာေတြက်န္ပါေသးတယ္...ေရႊသကၤန္းကို ၄၈၀က်ပ္ေရးထားျပီး.. ၅၀၀တန္ေပးရင္ျပန္မအမ္းတာ.. မိန္းကေလးေတြကို သရုပ္ပ်က္အ၀တ္အစားဆိုျပီး ေဘာင္းဘီေပးမ၀တ္တာ..(လံုလံုခ်ံဳခ်ဳံရွိျပီးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိရင္ ေဘာင္းဘီ၀တ္တာသရုပ္မပ်က္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္)သူတို႔စည္းကမ္းထုတ္မွ ေဘာင္းဘီေပၚ လံုခ်ည္ထပ္ျပီး ပိုသရုပ္ပ်က္တာ.. အေသးစိတ္ေတြေျပာရင္ ပိုစ့္လဲတအားရွည္ေနျပီျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္နဲ႔နားပါရေစ..

မေဗဒါအေနနဲ႔တိုက္တြန္းခ်င္တာကေတာ့ လူငယ္ေတြအတြက္ လူငယ္ပီပီ အေျခအေနေပးမယ္ဆိုရင္ ေတာေတာင္သဘာ၀ခံစားရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လမ္းေလွ်ာက္တက္ၾကဖို႔... တက္ၾကည့္ရင္အရသာသိသြားမွာပါ.. အရင္ေခတ္လို ေျခက်င္တက္တဲ့သူသိပ္မရွိေတာ့ ဆိုင္ေတြေတာ့သိပ္မရွိေတာ့လို႔ အရသာကေတာ့ တထပ္ထဲက်မွာမဟုတ္ေပမဲ့ ကားနဲ႔တက္တာထက္စာရင္ စိတ္ခ်မ္းသာပါေသးတယ္..
ယခုလို တိုးတက္လာတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ.. လူေတြရဲ႕ေလာဘေလးေတြကို ရွိသင့္သေလာက္သာထားျပီး.. ဆင္ျဖဴေတာ္မွီျပီး ၾကံစုတ္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါဘူး.. ခရီးသြားေတြပိုက္ဆံကုန္ျပီး တန္ရာတန္ေၾကး၀န္ေဆာင္မွဳေလးေတြျပန္ရမယ္ဆိုရင္.. ေကာင္းတဲ့ဘက္က မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပဳျပင္မြမ္းမံ ထိန္းသိမ္းမယ္ဆိုရင္ျဖင့္... ကြ်န္မတို႔ ယံုၾကည္ျမတ္နိုးျပီး လွပတဲ့ က်ိဳက္ထီးရုိးေစတီဟာ ဒိထက္မက နာမည္ၾကီးလူသိမ်ားကာ ကမာၻကအံ့ၾသရွဳေမာေလာက္ျပီး.. ကမာၻလွည့္ခရီးသည္ေတြကို စဲြေဆာင္နုိင္တဲ့ေနရာေလးျဖစ္သြားမွာပါ..

အမွန္ေတာ့လဲ ဒီလိုစနစ္ေတြျဖစ္ေနတာရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ... စိုင္းထီးဆုိင္သီခ်င္းထဲကလို.. "လြယ္ေနတာကို ခက္ေအာင္လုပ္တတ္ၾကတယ္" ဆိုတဲ့ လူတစ္စုေၾကာင့္လို႔ ထင္မိပါေတာ့တယ္... မေဗဒါျဖစ္ေစခ်င္ေသာ က်ိဳက္ထီးရုိးေစတီနဲ႔ ယခင္က ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးကို တမ္းတရင္း ဤပိုစ့္ေလးနဲ႔ ဂါရ၀ျပဳလိုက္ပါတယ္..

စာၾကြင္း။ ။ ဤပိုစ့္ကို မေဗဒါ၏တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ ထင္ျမင္ခ်က္ျဖင့္ေရးသားျခင္းျဖစ္၍ ၾကိဳက္သလိုသေဘာထားကဲြလဲြနုိင္ပါတယ္..

ဤပိုစ့္မွ ယေန႔ေခတ္ က်ိဳက္ထီးရုိးဘုရား ဓာတ္ပံုမ်ားကို ကိုပီေက၏ က်ိဳက္ထီးရုိးသြားေတာလား ဆိုသည့္ပိုစ့္မွ ကိုပီေကခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကူးယူေဖာ္ျပသည္..



ေအာက္က ဗီြဒီယိုေလးကေတာ့ ကြ်န္မတို႔မိသားစုနွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်ိဳက္ထီးရုိးသြားျပီးရုိက္ျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ပံုစုေဆာင္းမွဳပါ.. မေဗဒါမေမြးခင္ထဲကပံုေလးေတြလဲပါပါတယ္.. ခန္႔မွန္းေျခ ၁၉၈၃ မွ ၁၉၉၅ ထိကပံုေတြပါ.. ပံုထဲမွာပါတဲ့ အေသးဆံုးေလးက မေဗဒါေပါ့ေနာ္.. ဟဲဟဲ...