မေဗဒါရဲ႕ ျဖစ္သလိုစားေသာက္စရာ...

အဟဲ... မယ္ဂုမိရဲ႕ ေျပာရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ သနားလာျပီ။ ပိုစ့္ေလးကိုသြားျပီး ကြန္မန္႔ေပးမိေတာ့ အၾကိဳက္ခ်င္းတူေနလို႔ဆိုျပီး TAG တာခံလိုက္ရျပီ.. အိန္း... ဒီေတာ့လဲေရးရေတာ့မေပါ့...

ဒီေနရာမွာတစ္ခုေျပာခ်င္တာက.. မေဗဒါက ထမင္းပဲၾကိဳက္တယ္.. ၁ေန႔မွာ ထမင္းမစားရရင္ ရင္ေတြပူျပီးစိတ္ေတြတိုေနတတ္တယ္.. ေခါင္းကလဲမူးသလိုလိုနဲ႔ေပါ့.. အိမ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါး.. အုန္႔နို႔ေခါက္ဆဲြပဲခ်က္တဲ့ေန႔ဆုိသူမ်ားေတြက ထမင္းလြတ္ေနနိုင္ေပမဲ့.. မေဗဒါအတြက္ေတာ့ ထမင္းခ်က္ေပးရတာပဲ.. ထမင္းစားရင္လဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပံုမွန္ ၂ပန္းကန္စားတယ္.. (ဟီး..ရွက္).. စားမေကာင္းတဲ့ေန႔ဆို ၁ပန္းကန္.. ဘယ္ေလာက္စိတ္ညစ္ညစ္. ဘယ္ေလာက္ဟင္းမေကာင္းေကာင္း ထမင္းေတာ့၀င္တယ္.. ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ငါးကို အန႔ံေတာင္မခံနုိင္ဘူး.. ငါးနဲ႔လုပ္တဲ့ မုန္႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမၾကိဳက္ဘူး.. ဥပမာ.. ငါးမုန္႔ေၾကာ္.. မုန္႔ဟင္းခါး..ရခိုင္မုန္႔တီ.. နဲနဲၾကီးလာေတာ့ အဲဒါေတြေတာ့စားလို႔ရလာတယ္.. ငါးဟင္းေတာ့မၾကိဳက္ေသးဘူး..ငါးန႔ံေပ်ာက္တဲ့အထိ ၾကြတ္ေနေအာင္ေက်ာ္ထားတဲ့ငါးေၾကာ္ေတာ့စားလာတယ္.. အဲ..စကာၤပူလဲေရာက္ေရာ ဂ်ီးမ်ားလို႔မရဘူး..ရွိတာအကုန္ ဓာတ္ေလးပါးပဲဆိုျပီးတြယ္တာပဲ.. ဒီမွာ ငါးေစ်းၾကီးေတာ့ ငါးစားစရာေတာ့သိပ္မလိုဘူးေပါ့...မစားမေနရစားရမယ္ဆိုလဲ ၁ပန္းကန္၀င္ေအာင္ေတာ့တီးမွာပဲ..
ျမန္မာျပည္မွာမေဗဒါရဲ႕ ျဖစ္သလိုဆိုရင္ေတာ့.. လမ္းထိပ္က ကုလားပဲဟင္းရယ္(နာမည္ၾကီးတယ္ အဲဒိခ်စ္တီးပဲဟင္းဆုိင္က)တိုးတိုးအာလူေၾကာ္ရယ္နဲ႔ဆိုရျပီ.. ထမင္းမိန္ပါ့.. ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ ျဖစ္သလိုဆိုေပမဲ့ ၂ပန္းကန္၀င္တာပဲ..
စကာၤပူလဲေရာက္ေရာ.. ပဲဟင္းနဲ႔လဲေ၀း.. အိမ္ထမင္းဟင္းနဲ႔ေ၀း.. သူတို႔က ေခါက္ဆဲြေတြကို lunch လိုလဲစားတာပဲ.. မေဗဒါက ေန႔လည္စာတို႔ ညစာတို႔ကို ထမင္းစားရမွာတင္းတိမ္တယ္.. ေခါက္ဆဲြက သားေရစာလို႔ပဲသတ္မွတ္တယ္.. ဒီေတာ့ မေဗဒါအတြက္ ဒီတရုတ္ထမင္းဆိုင္နဲ႔ပဲ ၂ပါးသြားေနရတာေပါ့.. တေန႔လာလဲ ဒီဟင္း.. ဒီဟင္း.. အရည္ေသာက္မပါ..ဘာမပါ.. ၾကာေတာ့၀မ္းပါခ်ဳပ္လာေရာ..(ဘြာေတး.. ေျပာျပတာ..စားတာေရးတာ ၀မ္းခ်ဳပ္တာပါပါလာျပီ).. မေဗဒါမွာ အက်င့္တစ္မ်ိဳးရွိတယ္.. ၾကိဳက္တဲ့ဟာကို ဘယ္ေလာက္စားရစားရ..စားနုိင္တယ္.. မၾကိဳက္တဲ့ဟာကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္စားရရင္ေတာင္မ်ားမ်ားမစားနုိင္ဘူး.. တခါတေလလံုး၀မစားပဲေနတယ္..
အဲဒီတရုတ္ထမင္းဆိုင္က ဟင္းေတြကို ၾကာေတာ့ စားရင္းနဲ႔အန္ေတာင္အန္ခ်င္လာတယ္.. ထမင္းဆိုင္သြားရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘာစားရမွန္းမသိလို႔စိတ္ဖိစီးရတယ္...

စကာၤပူေရာက္စ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္တဲ့အခ်ိန္ကဆိုရင္ေတာ့.. ပိုက္ဆံကလဲ အပိုမသံုးနိုင္ဆိုေတာ့.. ၃လံုး ၂က်ပ္ဆိုတဲ့ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ပဲေန႔တိုင္း ၂ပါးသြားျပီး ညစာကို ျဖစ္သလိုစားတယ္.. ဗိုက္လဲျပည့္တယ္.. ေစ်းလဲေပါတယ္.. တင္းေတာ့မတင္းတိမ္ဘူးေပါ့.. ထမင္းမွမဟုတ္တာ.. ကပ္ေစးကနဲတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္မသဓာဘူး..
ခုေတာ့ ေက်ာင္းလဲျပီး အလုပ္လုပ္ေနျပိဆိုေတာ့.. တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ အျပင္မွာပဲ ေကာင္းေကာင္း၀ယ္စားတယ္.. အျမဲေတာ့ မျပင္မွာမစားနုိင္ဘူး.. ေဖေဖေမေမ ဒီေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ေန႔တိုင္း အလုပ္ကိုထမင္းဘူးယူတယ္.. အိမ္ထမင္းအိမ္ဟင္းေန႔တိုင္းစားရေတာ့ ဗိုက္ေခြးနမ္းတာပဲ... သူတို႔ျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အပ်င္းပိုးက၀င္.. ၃လံုး ၂က်ပ္တန္ေပါင္မုန္႔လဲ မစားနုိင္ေတာ့ဘူး..ေသြးၾကီးသြားျပီဆိုေတာ့ (ခ်မ္းသာတာလူေတြမခံနို္င္ဘူးဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာ)..
အိမ္မွာ သူတို႔မျပန္ခင္ခ်က္ေပးသြားတဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေတြ..ငါးပိဆီေၾကာ္ေတြ မကုန္ေသးရင္... အဲဒါေတြပဲ ေန႔တိုင္းေႏြးစားတယ္..
ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းက မေဗဒါအၾကိဳက္ေလ.. ဘယ္ေတာ့မွမရုိးဘူး..
အဲဒါေတြမရွိရင္.. ေစ်းကေန မုန္႔ညွင္းရြက္ျဖစ္ျဖစ္.. ကန္စြန္းရြက္ျဖစ္ျဖစ္.. ေၾကာ္ရလြယ္တဲ့အရြက္တစ္မ်ိုးမ်ိဳးကိုစားခါနီးမွ ျဖစ္သလိုေၾကာ္စားလိုက္တယ္.. ကုန္သြားလို႔ဗိုက္မ၀ေသးလဲ ေရနဲ႔ပဲျဖည့္လိုက္ေတာ့တယ္.. ျဖစ္သလို ထမင္းစားရင္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ထိုင္.. ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္းစားတယ္.. ဘာအရသာမွန္းမသိလုိက္ဘူး.. ပါးစပ္ထဲေရာက္တာ ၀ါးျပီးမ်ိဳခ်လိုက္တာပဲ.. ရုပ္ရွင္ထဲစိတ္ေရာက္ေနေတာ့လဲ သိပ္ေတာ့ အခက္ခဲမရွိဘူး.. ေဖေဖေမေမရွိရင္ေတာ့.. စားျပီး အခ်ိဳတည္းဖို႔ အသီးကအဆင္သင့္.. ၁ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ရင္ေတာ့.. စားျပီး ပါးစပ္ကဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္.. ေစ်းသြားလဲ ဘာသီး၀ယ္ရမွန္းကိုမသိဘူး.. စဥ္းစားရတာေခါင္းရွဳပ္လို႔.. မစားျဖစ္တာမ်ားတယ္.. ထမင္းစားခ်ိန္လဲမမွန္ဘူး..
အလုပ္မရွိတဲ့ရက္ဆို ေန႔လည္ေလာက္မွနိုးတယ္.. ဗိုက္မဆာမခ်င္း ေစ်းဆင္းရမွာပ်င္းလို႔ မသြားဘူး.. ဗိုက္ဆာမွဆင္း၀ယ္ျပီး.. ခ်က္တယ္.. အရမ္း အရမ္း double ပ်င္းတဲ့ေန႔ဆိုရင္ေတာ့ ၾကက္ဥ၂လံုးေလာက္ေၾကာ္ျပီး ရွိတဲ့ ငါးပိဆီေၾကာ္နဲ႔ေလြးတယ္..
အိမ္မွာက ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္.. ငါးပိဆီေၾကာ္က အျမဲရွိတယ္... ေမေမေဖေဖတို႔က မျပန္ခင္အားလံုးစီစဥ္ေပးသြားတတ္တယ္ေလ..
အဲဒါေတြကုန္ခါနီးျပီဆိုရင္ေတာ့.. ဖုန္းဖိုးကုန္ျပီမွတ္.. ေန႔တိုင္းရန္ကုန္ဖုန္းဆက္ျပီး ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမွာလဲေမးတတ္တယ္..
အိမ္မွာ မေဗဒါပဲအဲလိုလုပ္တာ.. အပ်င္းက်ေတာ့ၾကီးတယ္.. ဟင္းက်ေတာ့ ဂ်ီးမ်ားတယ္ေလ.. အစ္မ၂ေယာက္လံုးကအဲလိုမရွိဘူး.. သူတို႔ဘယ္မွာ ဘယ္လိုစားမွန္းေတာင္မသိဘူး.. သူတို႔ကအျပင္မွာေန႔တိုင္းစားလဲ ကိစၥရွိပံုမရဘူး.. အစ္မအၾကီးကဟင္းခ်က္ေကာင္းေတာ့..တစ္ခါတစ္ေလေလးမ်ား သူစိတ္ေကာင္း၀င္တဲ့ေန႔ဆို ခ်က္ေနရင္ေတာ့ ပြတာပဲေပါ့.. ဒါမ်ိဳးဆို အျပင္ကစားလာျပီးရင္ေတာင္ ထပ္စားခ်င္စားအံုးမွာ.. ဟဲ..ဟဲ..

မေဗဒါက ေခါက္ဆဲြေျခာက္ထုပ္လဲမၾကိဳက္ေတာ့ အခက္ေတြ႔တာေပါ့.. အဲဒါေတာ့ လံုး၀မစားနိုင္ဘူး.. တစ္ခါတစ္ေလသူမ်ားစားတာ စားခ်င္စရာေကာင္းရင္ေတာ့ ၁လုပ္၂လုပ္၀င္၀င္ရွဳပ္တတ္တယ္.. ၁ေယာက္ထဲစားဆိုရင္ မကုန္ဘူး.. အဲ... မေဗဒါစိတ္ရွိလက္ရွိစိတ္ေကာင္း၀င္တဲ့ေန႔ဆိုရင္ေတာ့.. လက္ဘက္သုတ္နဲ႔စားတယ္.. လက္ဘက္သုတ္ကို အဆင္သင့္ေရာျပီး ေထာင္းျပီးသားဆိုလံုး၀မၾကိဳက္ဘူး.. လက္ဘက္အသားအခါးကို ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေထာင္းျပီး အေၾကာ္သက္သက္နဲ႔သုတ္တာပဲၾကိဳက္တယ္.. အေၾကာ္မွာလဲ ပဲျခမ္းေၾကာ္ေတြဘာေတြအမ်ားၾကီးနဲမၾကိဳက္ဘူး.. ၾကက္သြန္ေၾကာ္..ႏွမ္း..ပုဇြန္ေျခာက္ပဲ.. အဲဒီ၃ခုထဲက တစ္ခုခုလိုေနရင္ မစားေတာ့ဘူး.. အထူးသျဖင့္ ပုဇြန္ေျခာက္.. မေဗဒါသုတ္တာနဲ႔ ေမေမသုတ္တာဘာကြာလဲေတာ့မသိဘူး..ကိုယ္သုတ္ျပီးရင္ ဟာတာတာနဲ႔တစ္ခုလိုအပ္ေနတတ္တယ္.. ဟဲ.. ေနာက္ေတာ့လဲသုတ္ပါမ်ားရင္တိုးတက္လာမွာပါ.. စိုးရိမ္နဲ႔..

ခုေတာ့ အသက္ကေလးကလဲ ရလာျပီဆိုေတာ့.. ငယ္ငယ္ကထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစားလာတယ္.. ငယ္ငယ္ကမစားတဲ့..ရွမ္းေခါက္ဆဲြ.. ၾကာဇံဟင္းခါး.. ကပ္ေၾကးကိုက္..အဲလိုမ်ိဳးေတြေပါ့..ခုေတာ့ၾကိဳက္လာတယ္.. ထူးစမ္းတယ္ေနာ္.. ရွမ္းေခါက္ဆဲြကေတာ့ စကာၤပူေရာက္စက အစ္မခ်က္တာကိုပဲကပ္စားေနရေတာ့ သူကရွမ္းေခါက္ဆဲြခ်က္ရင္ ထမင္းထပ္ခ်က္ခိုင္းလို႔မရဘူးေလ.. သူကေဖေဖေမေမလိုမဟုတ္ေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး..(အဲလိုအနိုင္က်င့္တာ..အဟင့္)..ဒီေတာ့ မေဗဒါကလဲ စိတ္ဘယ္ေလာက္ညစ္ညစ္ အစားမပ်က္တတ္ဘူးဆိုေတာ့.. စမ္းစားၾကည့္ရင္နဲ႔ ၾကိဳက္သြားတာ..သူခ်က္တာကလဲ ရွယ္ေနာ္.. my sis က အခ်က္ေကာင္းဗ်... ၾကက္သားက နမ္းခ်င္းပါတယ္.. အမိုက္စား..ေျပာရင္းစားခ်င္လာျပီ.. အဲဒိအက်င့္က ခုဆို ဆိုင္မွာရွမ္းေခါက္ဆဲြစားလို႔ ၾကက္သားကုန္တာနဲ႔ က်န္တာဆက္မစားေတာ့ဘူး..ထားခဲ့တာပဲ.. ဟီး....

my sis ခ်က္တဲ့ ျဖစ္သလိုဟင္းေတြထဲမွာ.. recommend ေပးခ်င္တာကေတာ့ ကန္စြန္းရြက္သုတ္ေတာ့.. မေဗဒါလဲ တစ္ခါမွမၾကားဘူးဘူး.. အရင္က အတူေနတဲ့အစ္မၾကီးေတြသင္ေပးတာပဲ.. မေဗဒါ အစ္မက ကိုယ့္အၾကိဳက္နဲ႔လိုက္ျပီး စပ္စပ္ေလးသုတ္ေလ့ရွိေတာ့.. အာသြက္လွ်ာသြက္ပဲ.. ေကာင္းပါ့.. ခုမေဗဒါအစ္မက အသက္ၾကီးတဲ့သူေတြလို ပင္စင္ယူသြားျပီ.. ဟင္းမခ်က္ေတာ့ဘူး.. ဘာလို႔လဲသိလား.. ေဖေဖေမေမေရာက္လာေတာ့ သူလဲခ်က္ေတာ့ဘူး.. ညာခိုင္းေခ်ာ့ခိုင္း..ေခ်ာက္ခိုင္း..ေယာင္ေအာင္ ကလိထိုးခိုင္းလဲခ်က္ေတာ့ဘူး.. ဟီး..ဟီး... (ဘာမွမဟုတ္ဘူး..သူဒီပိုစ့္ကိုဖတ္မယ္မွန္းသိလို႔ ပိုစ့္နဲ႔လွမ္းပူဆာတာ.. ပိုင္တယ္ဟုတ္.. မခ်က္ေၾကြးရင္ ဘေလာ့မွာျပန္ေျပာျပမယ္... ကြိကြိ).. မေဗဒါသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတာ.. မေဗဒါထက္ မေဗဒါအစ္မကိုဖားေနၾကတာေလ.. ေျပာေျပာခ်င္ဘူး.. ဟီး.. ဟီး.. (ျပီးရင္ ကြန္မန္႔မွာအေဆာ္ခံရေတာ့မယ္ထင္တယ္)..
(ဒါေတြသိလို႔.. မေဗဒါရဲ႕လွ်ိဴ႕၀ွက္ခ်က္ဆိုျပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာပဲ ဘေလာ့လုပ္ထားတာ.. ခုေတာ့ သူတို႔အားလံုးသိကုန္ၾကေတာ့ သူတို႔အတင္း ဒီေလာက္ပဲခုတ္ေတာ့မယ္.. ဟဲ.ဟဲ.. peace !!)..

ေအာ္.. အရည္ဆိုရင္ေတာ့ မေဗဒါ မၾကိဳက္တာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္. အထူးသျဖင့္မေဗဒါက gas ပါတဲ့ အေအးေတြမၾကိဳက္ဘူး.. coke, 7up, sprite စသည္ျဖင့္ေပါ့.. ျပီးေတာ့ Tea ေတြလဲမၾကိဳက္ဘူး.. green tea, Jasmine Tea အဲလိုမ်ိဳးေတြေပါ့.. ဒီေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ can drink ေတြမေသာက္ဘူး.. အသီးေဖ်ာ္ရည္ေတာ့ေသာက္တယ္.. မေဗဒါ အေသာက္မ်ားဆံုးကေတာ့ ကြ်ဲရုိင္း.. ဟဲ..ဟဲ (ေရႊျမန္မာပီသတာေလ)..
ေကာ္ဖီ လက္ဘက္ရည္ mood ေပၚမူတည္ျပီးေသာက္တယ္.. အစာမစားပဲေတာ့မေသာက္ဘူး.. ရင္တုန္လို႔..
ခုေျပာသြားတဲ့ ေသာက္တဲ့ အရည္ေတြထဲမွာေတာင္.. ကုန္ေအာင္မေသာက္နိုင္တာကမ်ားတယ္.. ကြ်ဲရုိင္းဆိုလဲမကုန္ဘူး.. အရည္ကို ေရငတ္ေျပရုံ တစ္ငံု၂ငံုေလာက္ေသာက္ျပီးရင္ ဆက္မေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. ေရေတာင္ မလႊဲသာလို႔ေသာက္ေနရတာ.. ေရေသာက္ျပီး ရွဴးရွဴးေပါက္ရတာ အလုပ္ရွဳပ္လို႔.. ခရီးသြားရင္ ကားေပၚမွာ ဘာမွမစား..ဘာမွမေသာက္ဘူး.. emergency က ျဖစ္တတ္လြန္းလို႔..
တစ္ခါတစ္ေလ.. ေရကငတ္ေနေပမဲ့ လူက ေရမေသာက္ခ်င္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတာင္ရွိေသးတယ္... က်န္းမာေရးထိခုိက္္မွာစိုးလို႔.. ခုေတာ့ သတိထားျပီးေသာက္ေပးေနရတယ္..

ကဲ.. ျဖစ္သလိုစားေသာက္ျခင္းကို ေျပာလိုက္တာ.. မဆိုင္တာေတြပါ.. အကုန္အစံုပါသြားျပီ... ေဆာ္ရီးေနာ္... ဘာေရးရမွန္းမသိလို႔.. ေရးရင္း စိတ္ထဲအာရုံလာတာေတြ ေရးခ်လိုက္တာ...

အစ္မေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြအဆူမခံရေအာင္ ဒီပိုစ့္ေရးျပီးရင္ ဘုရားေရွ႕သြားျပီး ေမတၱာပို႔ထားမွ.... ဘိုင္ဘိုင္..