ၾကံဳခဲ့ဖူးသမွ် သူငယ္ခ်င္းမ်ား (၂)

ဒီလိုနဲ႕ က်မတို႕ ၅ေယာက္ဟာေက်ာင္းမွာ အတြဲဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္.. သူတို႕နဲ႕က်မ သူငယ္ခ်င္းသာျဖစ္တာ.. က်မနဲ႕သူတို႕ကလံုး၀ type မတူဘူး.. သူတို႕ေလးေယာက္က စာအရမ္းလုပ္တယ္.. အတန္းထဲမွာ ၁ to ၁၀ အျမဲရတယ္... က်မကေတာ့ အျမဲ 10 to 20 ေပါ့.. ၁ခန္းမွာ ၈၅ေယာက္ရွိတယ္ေလ.. က်မကေတာ့အလည္အလတ္ပဲေပါ့.. သူတို႕ကစကားလဲ သိပ္မမ်ားဘူး.. က်မကစကား အရမ္းမ်ားတာ.. စကားေျပာရင္ အသံကက်ယ္ေသးတယ္... က်မအိမ္ကလူေတြကေတာင္ သူတို႕နဲ႕ က်မသူငယ္ခ်င္းျဖစ္တာ အံ့ၾသၾကတယ္..

က်မကေတာ့ မအံ့ၾသေပါင္.. သူတို႕ကစကားမမ်ားေတာ့ က်မ၁ေယာက္ထဲေျပာရတာေပါ့.. ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုရင္.. က်မကစားရင္းေျပာ သူတို႕ကနားေထာင္.. ဟုတ္ေနတာပဲ.. ဒါေပမဲ့ စားလို႕ျပီသြားရင္ သူတို႕က စာအုပ္ထုတ္ျပီး စာက်က္ၾကေရာ.. က်မကေစာေစာက စကားမ်ားေနေတာ့ ထမင္းမကုန္ေသးဘူးေပါ့..
အဲဒိအခါက်ရင္.. တျခားအုပ္စုေတြဆီသြားျပီး.. စကားမ်ားတယ္.. ရီစရာေတြေျပာတာေပါ့.. က်မက ထမင္းစားလဲ ၾကီးေတာ့ အိမ္ကထည့္ေပးတာနဲ႕မေလာက္ဘူး.. (ေျပာရတာေတာ့ ရွက္ပါတယ္).. ဒီေတာ့ အတန္းထဲက ထမင္းမကုန္တဲ့ slim body မ်ားရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ေပါ့.. ထမင္းစားခ်ိန္ဆို.. ဟိုလူက ထမင္းေပးခ်င္လို႕ေခၚ.. ဒီလူကေခၚေပါ့.. ဒါေပမဲ့ က်မလိုခ်င္တာက.. တျခားသူငယ္ခ်င္း အုပ္စုေတြလို.. စုစားၾက.. ဟင္းေတြလဲ စားၾက.. အဲလိုေနခ်င္တာ.. သူတို႕ဟင္းေတြေတာ့ ေကၽြးပါတယ္.. က်မဟင္းက်ေတာ့ မစားဘူး..ၾကာေတာ့သူတို႕ဟင္းစားရတာအားနာလာတယ္.. စားခ်င္လို႕မဟုတ္ဘူး..ေပ်ာ္ခ်င္လို႕... တျခားအုပ္စုေတြကို သိပ္အားက်တာပဲ....မုန္႕ေစ်းတန္းဆိုလဲ.. သူတို႕၀ယ္စရာရွိမွသြားတယ္.. က်မကသြားခ်င္ရင္.. က်ံဳတဲ့အုပ္စုနဲ႕ပဲလိုက္တယ္.. သူမ်ားအုပ္စုနဲ႕သြားရတာလည္း သိပ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူး.. သူတို႕ ဘယ္သူအေၾကာင္းေျပာလို႕ေျပာမွန္မသိ.. ဒီလိုပဲ လိုက္ညွိေနရတယ္..


သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ.. က်မအခင္ဆံုးက snow ေပါ့.. သူက က်မနဲ႕ ေက်ာင္းကားလည္းတူတယ္.. သူေမာင္ေလးနဲ႕လည္းရင္းႏွီးတယ္.. က်မအစ္မေတြနဲ႕လည္းသိတယ္.. ညေနေက်ာင္းဆင္းရင္ တူတူျပန္ရတယ္.. ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ေပ်ာ္ရတယ္.. သူက က်မနဲ႕ ၂ေယာက္ထဲရွိရင္.. ေပါင္းလို႕ပိုေကာင္းတယ္.. စကားလည္းပိုေျပာတယ္.. ေနျခည္ တို႕နဲ႕ေတြ႕ရင္ စာပဲက်က္ေနေရာ.. က်မေခၚလည္းမလိုက္ေတာ့ဘူး.. အမ်ားသေဘာပဲ..

မွတ္မွတ္ရရ.. ေက်ာင္းကားေပၚမွာ က်မနဲ႕ စကားေတြေျပာေနတာကို သူ႕အစ္ကိုက မေက်နပ္လို႕ တရက္.. က်မကို.. " နင္နဲ႕ေပါင္းမွပဲ ငါ့ညီမစကားမ်ားေတာ့တယ္ " ဆိုျပီးလက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးေျပာတာခံလိုက္ရေသးတယ္.. အဲဒါကို က်မအစ္မကမေက်နပ္လို႕ သူတို႕လူၾကီး၂ေယာက္ရန္ျဖစ္ၾကတာ.. သူအစ္ကို assembly မွာ အရုိက္ခံရတဲ့ အထိပဲ.. ဒါေပမဲ့ က်မတို႕ ၂ေယာက္ရဲ႕ အခင္အမင္က မပ်က္ခဲ့ပါဘူး..

ဒါေပမဲ့ အတန္းၾကီးလာတာနဲ႕အမွ် သူနဲ႕ေနျခည္နဲ႕ကပိုတဲြလာတယ္.. စာတူတူက်က္တာကိုး.. သူငယ္ခ်င္း ၁အုပ္စုထဲမွာ.. အခ်င္းခ်င္းခင္ၾကတာကိုအျပစ္မေျပာပါဘူး.. ဒါေပမဲ့.. ဘက္လိုက္သလိုျဖစ္လာတာေတာ့က်မ မၾကိဳက္ဘူး..အဲဒါက်ေတာ့ သဥၹာနဲ႕က်မကအျမင္သြားတူတယ္..က်မမွာသူအေဖာ္ရွိေသးလို႕ေတာ္ေသးတာေပါ႔.. ဒါေပမဲ့ ၈တန္းေရာက္ေတာ့ သဥၹာက Chicago ကို မိသားစုလိုက္ေျပာင္းသြားတယ္..ငယ္ေသးေတာ့လိပ္စာေတာင္းထားေကာင္းမွန္းမသိလိုက္ဘူး.. က်မတို႕ ၄ေယာက္ပဲက်န္ခဲ့တာေပါ့..
က်မနဲ႕သူတို႕လံုး၀မတူတဲ့အခ်က္ကေတာ့..စာေမးပဲြအမွတ္ရရင္.. တေယာက္နဲ႕တေယာက္ျပိဳင္ၾကတာပဲ... အမွတ္မ်ားတဲ့သူဆိုရင္ "နင္ကလွ်ိဳထားတယ္.."ဘာညာနဲ႕.. ေျပာလို႕မဆံုးေတာ့ဘူး.. အမွန္ေတာ့ အမွတ္မ်ားတဲ့သူကို မသိစိတ္ကမနာလိုျဖစ္ၾကတယ္ထင္ပါ့.. က်မသူတို႕ထက္တခါတေလမ်ား.. မ်ားသြားရင္ပိုဆိုးေပါ့...

က်မကေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳးစားသေလာက္ ကိုယ္ရတာကို ေက်နပ္လိုက္တယ္.. ျပန္မွျပင္လို႕မရေတာ့တာ.. ေနာက္တခါ ဒိထက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ဖို႕ပဲရွိတယ္..
သူတို႕နဲ႕ေပါင္းရလို႕ သြယ္၀ိုက္ျပီးရတဲ့ အက်ိဳးျမတ္တခုေတာ့ရွိတယ္.. ဘာလဲဆိုေတာ့.. အတန္းထဲကလူေတြက.. က်မတို႕ကိုစာေတာ္တဲ့အုတ္စုေပါ့.. အထင္ၾကီးၾကတယ္.. တခ်ိဳ႕ေယာက်ား ေလးေတြထဲမွာ စာေတာ္တဲ့ မိန္းကေလးနဲ႕ပဲ စကားေျပာတဲ့လူေတြရွိတယ္.. က်မကအတန္းထဲမွာ လူတိုင္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းလုပ္လို႕ရတယ္.. ည့ံတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္တဲ့လူပဲျဖစ္ျဖစ္ တတန္းလံုးနဲ႕ခင္တယ္..

ဒါေပမဲ့ က်မကိုအၾကီးအက်ယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစတဲ့ေန႕.. သူတို႕ရဲ႕သေဘာထားေတြကိုသိလိုက္တဲ့ေန႕.. တေန႕ေရာက္လာခဲ့တယ္...