Sunday, April 25, 2010

JKS ႏွင့္ ဒုတိယေျမာက္ ရင္ခုန္သံ (၁)

၂၃ရက္ေန႔ ညေန၅နာရီခဲြမွာေတာ့ Jurong East IMM Mall က Garden Plaza မွာ သူ႔ရဲ႕ ၂၅၀တန္လက္မွတ္ ၀ယ္လို႔ရခဲ့တဲ့ VIP ticket သမားေတြကို sign ထိုးပဲြလုပ္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ Open to public ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလကားၾကည့္လို႔ရပါတယ္... က်မေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က ညေန၃နာရီေလာက္မွာပါ... လူသိပ္မမ်ားေသးပါဘူး... အေယာက္၈၀ ၉၀ေလာက္ပဲ ရွိပါအံုးမယ္... စင္ေရွ႕မွာေတာ့ ေနရာယူထားၾကပါတယ္... လြတ္တဲ့ေနရာေတြရွိေနေသးပင္မဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ရွိန္လို႔ ေရွ႕ကို တက္မထိုင္ရဲၾကဘူးထင္ပါတယ္... က်မကေတာ့ စင္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္နားေလာက္ view အလယ္နဲ႔လဲ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာ ဒုတိယတန္း ေရွ႔ဆုံးက လူတန္းေနာက္မွာ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္... မနက္ကေတာ့ ၾကာဇံေၾကာ္စားထားေတာ့ ဗိုက္က အဲဒိအခ်ိန္က မစာပါဘူး... ေရငတ္မွာစိုးလို႔ ေရဗူးတစ္ဗုးနဲ႔ ေက်ာက္ခ်ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္... ေရလဲ မ်ားမ်ားေတာ့ မေသာက္ရဲပါဘူး... အေပါ့သြားခ်င္ရင္ ကိုယ့္ေနရာကို ၾကည့္ေပးမဲ့ သူမရွိပဲ ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔ပါ...

Mall ထဲမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႔ အမွတ္တရ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းေနပါတယ္... T-Shirt, calender, postcard, autograph Photo, Paper bag with his photo on it, Puzzle စသည္ျဖင့္ေပါ့ေနာ္... ဒါေပမဲ့ ေစ်းေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နည္းတာမဟုတ္ပါဘူး.. ရုိးရုိး တီရွပ္ေလးကို ၃၅ေဒၚလာ... စကၠဴအိတ္ရဳိး ရိုးကို ၁၀ေဒၚလာ... Autograph photos ဆိုရင္ ၇၀ေဒၚလာထင္ပါတယ္... ဘာမွ ေပါတာမရွိပါဘူး... အဲဒိအခ်ိန္မွာေခါင္းထဲ ေရာက္လာတာက... သူ႔ပံုနဲ႔ တီရွပ္မ်ား ျမန္မာျပည္မွာသာ ျပန္ျပီး ကိုယ့္ဘာကိုယ္ print လုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္မွေတာင္ က်မွာ မဟုတ္ပါဘူး... ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ပံုလွလွေလးနဲ႔ ေတာင္ လုပ္လို႔ရေသးတယ္... သူ႔ဓာတ္ပံုေတြဆိုလဲ အင္တာနက္မွာ ရွိေနတာပဲ...(ဒါေပမဲ့ ေရာင္းသြားတဲ့ပံုေတြကို ေတာ့ အင္တာနက္မွာ မေတြ႔ဘူးေသးဘူး.. ဒါလဲ ေနာက္ေရာက္လာမွာပါ)...ကပ္စီးနဲေနတာေရာ... တစ္ေယာက္တညး္လာေတာ့ အဲဒိ လက္ေဆာင္ပစၥည္း၀ယ္ဖို႔တမ္းစီေနရင္ စင္ေရွ႕မွာ ေနရာမရမွာစိုးလို႔... ဘာမွ ၀ယ္ဘူး...

ေနာက္ေတာ့ စင္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ထိုင္ျပီး စတည္းခ်ေနတဲ့ ေကာင္မေလးအုပ္စုကလဲ ျမန္မာမေလးေတြဆိုတာ သတိထားမိလိုက္တယ္... ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကလဲ မသိပဲနဲ႔ ဘာမွလဲ သြားေျပာစရာမရွိတာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနလိုက္တယ္... ေနာက္ေတာ့ security ေတြေရာက္လာျပီး VIP သမားတမ္းစီဖို႔အတြက္ သံလက္ရမ္းေတြ လာခ်ေတာ့ ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့သူေတြကို ေနာက္ဆံုးခိုင္းေရာ... အမွန္ဆိုရင္ေတာ့ ေရွ႔ကလူေနာက္ဆုတ္ရရင္ က်မဒုတိယတန္းကလဲ လိုက္ဆုတ္ရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ေရွ႕တန္းကလူေတြက လက္ခံထားမွာပဲ... ဒါေပမဲ့ ဒါဟာလဲ က်မအခြင့္အေရးပဲေလ... သူတို႔ကံဆိုးလို႔ သူတို႔ဆုတ္ရတာ... ဆုတ္ေပါ့... က်မက ဒါေတြကို ေလယာဥ္ကြင္းမွာတဲက ခံခဲ့ရလို႔ သိေနျပီ... အဲဒါေၾကာင့္ ေရွ႕ဆံုးမွာ ေနရာလြတ္ရွိရက္နဲ႔ တက္မထိုင္တာ... က်မက က်မေနရာပဲ ထိုင္ေနလိုက္ေတာ့ သံတန္းလဲကာလိုက္ေရာ အလိုလိုေနရင္ က်မက ေရွ႔ဆံုးေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ... က်မေရွ႕မွာ VIP သမားပဲ က်န္မွာေပါ့ေနာ္... အေဆာက္အဦးအျပင္ဘက္က ေနရာမွာလုပ္ေတာ့ အမိုးအကာက နည္းနည္းပဲရွိတယ္.. ေတာ္ေသးတယ္ ကိုယ္ယူမိတဲ့ေနရာက အမိုးေအာက္ေရာက္ေနလို႔.. ေနာက္လူေတြလာေတာ့ ေနပူထဲေတြထိုင္ရတယ္... ကိုယ္က အေၾကာင္းသိလို႔ ကင္မရာရယ္ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ေဘာင္းဘီထဲထည့္ျပီး တစ္ကိုယ္ေရလာတာ... တီးေတြဘာေတြ ပါတာမဟုတ္ဘူး... ေနပူထဲက်ရင္ေသျပီ...

ဒါေပမဲ့ အစက ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူေနတဲ့ ေနက... အဲဒိ ပဲြစခါနီးအခ်ိန္ ၅နာရီခဲြေလာက္မွာ စကာၤပူထံုးစံအတိုင္း မိုးက အညွဳိးတၾကီးရြာခ်ပါေတာ့တယ္... အမိုးေအာက္မေရာက္ေနတဲ့သူေတြကို security ေတြက အမိုးေအာက္သြားဖို႔ အထဲကလူေတြ တိုးေပးဖို႔ေျပာလို႔ နည္းနည္းေတာ့က်ပ္သြားပင္မဲ့ ရပါတယ္... သူမ်ားေတြလဲ ၾကည့္ခ်င္ရွာမွာေပါ့... ကိုယ္ေတာင္ ထီးမပါလို႔ မိုးရြာေတာ့ အေတာ္လန္႔သြားတယ္... ဒါေပမဲ့ ယူထားတဲ့ေနရာေလးေကာင္းေနလုိ႔ေတာ္ေသးတယ္... ဒါေတာင္ ေလတိုက္ရင္ မိုးကပက္တယ္.... ဒီလိုနဲ႔ သူေလးလဲ မိုးမိျပီး ကားပိတ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕... နည္းနည္းေနာက္က်မွေရာက္လာတယ္... သူေလး စကာၤပူကို လာတည္းက ေနသိပ္မေကာင္းဘူးဆိုတာ ၾကားပါတယ္... ခုလဲ ေခ်ာင္းေလးက တခ်က္ခ်က္ေတာ့ ထထဆိုးတယ္...

အေရးထဲမွာ သူလဲလာေရာ ကိုယ္က အမွန္အကန္ ဗီြဒီယိုရုိက္မလုိ႔ဟာကို... ေရွ႕က တရုတ္မလိုလို ကိုရီးယားမလိုလို ေကာင္မေလးက သူယူလာတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ေျမွာက္ပါေလေရာ... ေနာက္ကလူေတြဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး... က်မကလဲ သူလာေတာ့ မျမင္ရေတာ့ ေရွ႕ကကာထားတဲ့ တန္းေပၚကို ေျခတင္ရပ္ေနတာ လူက သက္သာတာမဟုတ္ဘူး... ကိုယ္က ေရွ႕ကတန္းေပၚတက္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ေနာက္ကလူက ကိုယ့္ေနရာကို ယူျပီးသားပဲ ျပန္ဆင္းဖို႔ သိပ္လြယ္တာမဟုတ္ဘူး... တန္းေပၚမွာ Balance ညီေအာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိမ္းေနရတာေရာ... တစ္ဖက္ကလဲ ကင္မရာကို ကိုင္ျပီးရုိက္ရေသးတယ္... Zoom ဆဲြျပီးရုိက္ေတာ့ နဲနဲေလး လွဳပ္ရင္ေတာင္ ကင္မရာက ေတာ္ေတာ္တုန္ေနျပီ... အေရးထဲ သူက ဘုတ္ေထာင္ေတာ့ ကိုယ့္မွာ ခါးကို ကုန္းလိုက္ရေသးတယ္.. စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့... ဘယ္ေလာက္ ကိုယ့္ယိုးကားယားလဲလို႔... ေတာ္ေသးတယ္ေနာက္ကလူေတြက အဲေကာင္မေလးကို ၀ိုင္းေအာ္ၾကလို႔... ကိုယ္လဲ အစကေတာ့ မေအာ္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ သူက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းတာေပါ့... ျပီးေတာ့ မင္းသားကျဖင့္ သူ႔ဘုုတ္ကို လွမ္းေတာင္ မၾကည့္ဘူး...ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ နဲနဲေတာင္ ေအာ္လိုက္တာေပါ့... ေတာ္ေတာ္ေအာ္ၾကေတာ့မွပဲ ျပန္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္... မခ်ရင္လဲ ေအာ္ရကေန ေဆာ္တဲ့ အဆင့္ေရာက္သြားမယ္... ဟဟ...


သူေရာက္လာေတာ့ Emcee စလံုး ေယာက်ာၤး၂ေယာက္က ဟိုဟာဒီဟာေမးေပါ့... ေမးေနက်ေတြေပါ့...
ရည္းစားရွိလားေပါ့... ဒီေတာ့ သူက ရွိတယ္တဲ့... ေဟာဒီေရွ႕က ေကာင္မေလးေတြပဲတဲ့... မင္းတို႔ပဲတဲ့...
ဒါေပမဲ့ Emcee ေတြကလဲ အဂၤလိပ္လိုထက္ တရုတ္လို ေျပာရတာကို ပိုအားသာေနၾကတယ္... ဘာေတြမွန္းမသိဘူး... ျပီးေတာ့ မိုးကရြာေနတာေရာ ေနာက္က ေကာင္မေလးေတြက တအားေအာ္ၾကတာေရာ မိုက္ကလဲ အသံတိုးတာေရာဆိုေတာ့ သူတို႔ဘာေတြေျပာေနမွန္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမၾကားမိလိုက္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ You are beautiful ထဲက ဂူမီနမ္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းေလး ကိုင္တာေလး လုပ္ျပတယ္.... ခ်စ္ခ်ာေလး... ျပီးေတာ့ သူ႔ကို Act cute လုပ္ခိုင္းေတာ့ လုပ္ေတာ့လုပ္ျပတယ္... ျပီးလဲ ျပီးေရာ စင္ေနာက္ကိုေျပးျပီး...
"So disgusting" တဲ့... ရွက္ေနေသးတယ္...

မင္းသားက အေတာ္ေလးၾကိဳးစားျပီး အဂၤလိပ္လိုေျပာတယ္... သူနားမလည္တဲ့ ၁လံုး ၂လံုးေလာက္ပဲ စကားျပန္ကို လွမ္းလွမ္းေမးတယ္... ဒါေပမဲ့ သူ႔ English Pronunciation ကေတာ့ မဆိုးဘူးေကာင္းတယ္... ဟို စင္းဂလိပ္ကို မြတ္ေနေအာင္ေျပာျပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မင္းသားထက္ အဂၤလိပ္ေကာင္းတယ္ဆုိျပီး ေျမာက္ေနတဲ့ Emcee ၂ေကာင္ထက္ေတာ့ သာတယ္...

ဲပီးေတာ့ ဘယ္တုန္းက ဘယ္လို ကံစမ္းမဲေပါက္သြားတဲ့ ေကာင္မေလး(မိန္းမ) ၅ေယာက္ကို မင္းသားက ဖက္ျပီး ဓာတ္ပံုအရုိက္ခံတယ္... ကံေကာင္းလိုက္ေလခ်င္း... ဘာကုသိုလ္ေတြမ်ားျပဳထားပါလိမ့္ေနာ္... ဘာပဲေျပာေျပာပါ တစ္ခါမွ ကံမေကာင္းဘူးတဲ့ မေဗဒါအတြက္ကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေျဖသာပါတယ္... ေနာက္ျပီး Emcee က ပရိတ္သတ္ေတြအားလံုးနဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔ မင္းသားကို ပရိတ္သတ္ဘက္ ေက်ာေပးခိုင္းေတာ့... ကုိယ့္ပံုေလး ေသးေသးေကြးေကြးလဲ ပါပါေစေတာ့ဆိုျပီး ဲပံုးဲပံုးေလးေနေနကာမွ ေရွ႕က ေဒၚအတၱက သူ႔ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ေထာင္ပါေလေရာ... အေတာ္ေလးလဲ လူ႔ေမတၱာခံခ်င္တဲ့ မိန္းမ... သူကေတာ့ ေရွ႕ကေန သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္လိုက္ရပါတယ္... ေနာက္ကလူေတြကေတာ့ ပါေတာ့မွာ ဟုတ္ဘူး... ဒါလဲ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ... ပါလဲ ကိုယ့္ပံုက ေသးေသးေလးပဲ ေနမွာ...

ေနာက္ေတာ့ လက္မွတ္ထိုးပဲြစပါေတာ့တယ္... VIP ticket ကို ၂၅၀နဲ႔ ၀ယ္ထားတဲ့ အေယာက္ ၁၀၀ အတြက္ပါ... တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ကို လံုး၀ မေျပာင္းလဲတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ အေယာက္၁၀၀လံုးကို ျပံဳးျပႏိုင္တာလဲ မင္းသားရဲ႕ သိပ္ေကာင္းတဲ့ Fan service ပါပဲ... တစ္ကယ္ပါ.. မေျပာေကာင္း ေျပာေကာင္း... ကိုယ္သာ မင္းသမီးျဖစ္ရင္ အဲလို ျပံဳးျပလိုက္ လက္ဆဲြလိုက္ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ကို တသတ္မွတ္တည္း အလိုအပိုမရွိလုပ္ႏုိင္ပါ့မလား... စိတ္ထဲက JKS ကို အေတာ္ေလးေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္...

မင္းသား Sign ထိုးေနတုန္း Emcee ၂ေယာက္က ဟုိေျပာဒီေျပာေပါ့ ေျပာေနပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ သူတို႔က ဘယ္ႏိုင္ငံက Fan ေတြပါလဲလို႔ေမးပါတယ္... Thailand က Fan ေတြက Cri-J Thailand ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးယူလာပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ ေမးရင္းေမးရင္းနဲ႔ China, Indonesia, Malaysia, Vietnam, Japan, Korea ဆိုျပီး လက္ေထာင္ခိုင္းပါတယ္... အာရွတိုက္နိုင္ငံေတြ ကုန္သေလာက္ရွိလာတယ္ ျမန္မာကိုေတာ့ မေခၚပါဘူး... ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ေနာက္ဘယ္ႏုိင္ငံေတြ က်န္ေသးလဲလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ကိုယ္လဲ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေလ.. ဒီပဲြခင္းထဲမွာ တျခားျမန္မာေကာင္မေလးေတြရွိတယ္ဆိုတဲ့ အားကိုးနဲ႔... တစ္ေယာက္ထဲ ထေအာ္လိုက္တာ အားရပါးရ... "ျမန္မာာာာာ..." ဆိုျပီးေတာ့... ျပီးေတာ့ ေနာက္က ဘူမွလဲ လိုက္မလာၾကဘူး... ေရွ႕တက္တဲ့ေကာင္ ခံပဲ... ကိုယ္ရလိုက္တာကေတာ့ ကိုယ့္ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ တျခားႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ မ်က္ေစာင္းလိုလို... အထင္ေသးသလိုလို... နင္တို႔က ဒါမ်ိဳး၀င္ဆန္႔စရာလားဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔ အၾကည့္ခံလိုက္ရေတာ့... ကိုယ္လဲ ကိုယ္မေအာ္သလို ခပ္တည္တည္ျပန္ေနလိုက္တာေပါ့... ဒါေပမဲ့ ကံတရားက ကိုယ့္ကို မ်က္ႏွာသာေပးခ်င္ေတာ့ မေဗဒါရဲ႕ အသံေအာင္ေအာင္ေလးကို စင္ေပၚကေနၾကားသြားတယ္... Myanmar ဆိုျပီးေျပာတယ္... လက္ေထာင္ပါတဲ့... အဲ့က်ေတာ့မွပဲ ေဘးတစ္အုပ္ေက်ာ္က ျမန္မာမေလးေတြလက္ေထာင္တာေတြ႔တယ္... ကိုယ္လဲ ရမ္းသမ္းမေထာင္ရဲေတာ့ဘူး... သူတို႔ေထာင္တာေတြ႔မွ မရဲတရဲေလး ေထာင္ျပရေတာ့တယ္...

အဲဒါလဲျပီးေရာ... ေနာက္က Secondary ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က... "Excuse me" ဆိုျပီး ပုခံုးလာပုတ္လို႔ ဘာမ်ားလဲလို႔ ရင္ခုန္သြားတာပဲ... ေနာက္ေတာ့မွ မေဗဒါရဲ႕ ရုိက္ခ်က္ေတြကို သူတို႔က ေနာက္ကေနၾကည့္ျပီး အဲဒိ ဗီြဒီယိုေလး ငါတို႔ကို ပို႔ေပးလို႔ရမလားတဲ့... ဒီေတာ့မွပဲ စိတ္ကို ဟင္းလံုးခ်ျပီး... အင္းေပးမယ္... ဒါေပမဲ့ ၂ရက္ ၃ရက္ေတာ့ ေစာင့္ရမယ္လို႔... မေပးဖူးလဲ မေျပာရဲဘူးေလ... ေတာ္ၾကာ ကိုယ္က ေရွ႕ကေနျပီး ကာေနေတာ့... ေနာက္ကေန ကိုယ့္ကို ေျပာင္းဖူးရုိးနဲ႔ ေပါက္ခံေနရအံုးမယ္.. အဟိ...

ဗီြဒီယို ၾကိဳးစားျပီး ရုိက္ေနပါတယ္ ဆိုမွ အေရးထဲ ဒီ security guard က မင္းသားေရွ႕ကေနလာလာကြယ္ေနလို႔ ဗြီဒီယိုရုိက္ရတာ အေတာ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မိေသးတယ္... သူလစ္မဲ့အခ်ိန္ကို ကင္မရာၾကီး ကိုင္ျပီးေစာင့္ေနရတယ္... လစ္တာနဲ႔ ရုိက္... ဒါေတာင္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ တင္ပါးခ်ည္းပဲပါတာက မ်ားေနတယ္... မင္းသားကို ၾကိဳက္လို႔လာတဲ့သူေတြက ဘာလုပ္မွာက်ေနတာပဲ... လုပ္ခ်င္လုပ္ သူ႔ကိုသာ ေျပာင္းဖူးရုိးနဲ႔ ေနာက္ကေဆာ္ခ်င္တာ... လူက ဗိုက္ဆာပါတယ္ဆိုမွ သူကေဒါသကို လာဆြေနတယ္... သူေလးကို ျမင္ေနရရင္ ဗိုက္ဆာတာက ေမ့ေနေသးတယ္...

ဒီပိုစ့္ကိုေတာ့ ဒီမွာ ရပ္ထားလိုက္အံုးမယ္... ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရတာ သူေရာက္တည္းကပဲ... ခုလဲ မနက္ ၆နာရီထိုးေတာ့မယ္... ဗြီဒီယိုလဲ အဲထိပဲ အက္ဒစ္လုပ္ထားေသးေတာ့ အဲထိပဲ ၾကည့္လိုက္ေနာ္... မနက္ျဖန္ဆက္ေရးမယ္... ၀ါသနာတူေတြအတြက္ အေပ်ာ္ေလးေတြ မ်ွေ၀လိုက္တယ္... သူေလးကိုလဲ မ်ွေ၀လိုက္တယ္...


P.S. currently video is still being process. You can watch it at Youtube but there is an error on my blog. Double click on the video and watch it on Youtube.




3 comments :

ကိုေဇာ္ said...

ကို္ယ္ဆိုလည္း အေယာက္ ၁၀၀ မက ျပံဳးေနႏိုင္မွာပါ . . အဟဲ. .
ၾကည္႔ ခုေတာင္မွ ျပံဳးေနျပီကို . . . ။

SZA said...

၇၀ေလာက္ပိုေပးလိုက္ျပီးေတာ့ ဗီအိုင္ပီလက္မွတ္၀ယ္ခြင့္ရရင္ မေဗဒါအတြက္ပိုေကာင္းမယ္ေနာ္.. ရက္တိုအတြင္း ကိုရီးယားစကားေတာင္ သြားသင္ျဖစ္မလားမသိဘူး..စင္ေပၚမွာ သူနဲ႕စကားေျပာဖို႕ေလ..ဟဲဟဲ.. ၂၅၀တန္လက္မွတ္ အေစာင္၁၀၀ဆိုေတာ့ ၂ေသာင္းခဲြ.. ၁၆၈က်ပ္တန္လဲ အေစာင္တစ္ေထာင္ပဲထားပါေတာ့.. ၂သိန္းနီးပါးရမွာပဲေနာ္..ပိုက္ဆံသာရွိရင္ေတာ့ အဲလိုပဲ မင္းသားေတြကိုဒီေခၚတဲ့ ကုန္ပဏီပဲဖြင့္ေတာ့မယ္..

mabaydar said...

ဟားဟား.. ကိုရီးယားစကားသြားသင္စရာမလိုပါဘူး... သူက အဂၤလိပ္လို နားလည္ေနတာပဲ... ၂၅၀တန္လက္မွတ္က ၀ယ္ဖုိ႔မမွီလိုက္လို႔... မွီမွျဖင့္၀ယ္တာေပါ့... ေတာ္မီေျပာတာေနာက္က်ေနျပီ.. အဲဒိကုမ္ပဏီ ၀က္ဆိုဒ္မွာေတာင္ အလုပ္သြားေလွ်ာက္မလို႔ ၾကည့္ျပီးျပီ မေတြ႔လို႔... ကုမ္ပဏီေထာင္ဖို႔ကေတာ့ သိပ္မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးေလ.. အဟီး...