Myanmar Genius Forum

သူငယ္ခ်င္း ဘေလာ့ဂါ BlackDream က သူ႔ရဲ႕ဖိုရမ္ ျမန္မာဂ်ီးနီးရက္စ္ကို စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းေၾကျငာေပးဖို႔ ေျပာလာတာနဲ႔ ဖိုရမ္စိတ္၀င္စားသူမ်ားအတြက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အသံုး၀င္မဲ့ ျမန္မာဖိုရမ္ေလးအေၾကာင္းကို သတင္းေကာင္းပါးလိုက္ပါတယ္... မန္ဘာေတြအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြလဲရွိတယ္.. ဗဟုသုတလဲရ.. သူငယ္ခ်င္းလဲတိုးမွာမို႔.....အျမန္ဆံုးသာသြား sing up လုပ္လိုက္ၾကပါလို႔......

ေအာက္မွာေတာ့ သူ႔ဖိုရမ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႔ မန္ဘာေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေလးေတြကို သူပို႔တဲ့ေမးလ္အတိုင္းျပန္လည္တင္ျပလိုက္ပါတယ္...

စကၠန္႕ ႏွင့္အမွ်ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ ၂၁ ရာစုေခတ္ထဲမွာ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ မ်ားဟာ အခ်ိန္နဲ႕အမွ် တိုးတက္ေျပာင္းလဲလို႕ လာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္...။ ဒီလိုတိုးတက္ေျပာင္းလဲေန တဲ့ နည္းပညာမ်ား၊ အသိပညာမ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္လိုက္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ မ်က္စိေတြ၊ နားေတြကို အစြမ္းကုန္ ဖြင့္ထားဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္...။ထုိ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သိထား၊ တတ္ထားသည္မ်ားကို ေ၀မွ်ရန္၊ မသိေသးတာေတြကို ေမးျမန္း၊ တိုင္ပင္ၾကႏိုင္ေစရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ Myanmar Genius Forum ကိုတည္ေထာင္လိုက္ျခင္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္...။ အားလံုးပူးေပါင္းပါ၀င္လက္တြဲၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ ခ်စ္ေသာႏိုင္ငံႏွင့္ အနာဂတ္အတြက္ မိမိက်ရာအခန္းအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ၾကိဳးစားရင္း မိမိတို႕ရဲ႕ တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပသၾကဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ Myanmar Genius ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားမွ ေလးစားစြာ ဖိတ္ေခၚ၊ ၾကိဳဆိုပါေၾကာင္း အသိေပး အပ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ Forum မွာ Member မ်ားအျဖစ္ ပါ၀င္လက္တြဲၾကမယ့္ Genius မ်ားအတြက္ ေအာက္ပါအစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ထားပါတယ္...။

Novice Member (0 Post to 50) - Download Role

Beginner Member (50 Posts to 100 Posts) - Wordpress with subdomain (yourdomain.myanmargenius.com)

Permanent Member (100 Posts to 500 Posts) - Wordpress+Subdomain+ FTP account with Database

VIP Member & Special Member - (Wordpress, Joomla, Phpbb3, Icyphoenix, Vbulletin) + Subdomain + FTP account with Database

စေသာအစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အစီအစဥ္ေပါင္းမ်ားစြာကို အခမဲ့ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Jungle Walk to Tree Top in Singapore

စကာၤပူလို ေသးငယ္လွတဲ့ႏိုင္ငံေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခ်င္တယ္ဆိုရင္.. တစ္ခါလာလဲ ဘာဘီက်ဴ.. တစ္ခါလာလဲ East Coast.. Parsir Ris.. Santosa.. Shopping Mall.. Restaurant.. Peninsula Plaza ဒါနဲ႔ပဲ ကုန္ပါတယ္.. ပိုက္ပိုက္ အကုန္ခံႏုိင္ရင္ေတာ့ ကာရာအိုေက(အဂၤလိပ္လိုပဲဆိုရတဲ့အတြက္ အာသာသိပ္မေျပလွပါ).. ရုပ္ရွင္ၾကည့္(ရုပ္ရွင္ၾကည့္လွ်င္ ဆံုတံုး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားမေျပာရသျဖင့္ အဆင္မေျပလွပါ).. စသည္ျဖင့္ က်မအတြက္ သူငယ္ခ်င္းဆံုစရာေနရာ အလြန္ရွားပါးလွပါတယ္..

ယေန႔ေတာ့ က်မတို႔ေတြ အလုပ္မွာ ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွားမွဳမရွိ .. ျမိဳ႕ျပရဲ႕ မြန္းၾကပ္မွဳေတြနဲ႔လဲ ေ၀းတဲ့ Tree Top Walk ကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္.. အဲဒိေနရာကေတာ့ MacRitchie Reservior ကေနစပါတယ္.. က်မတို႔ကေတာ့ တိုက္စီနဲ႔ MacRitchie Reservior Tree Talk walk လို႔ေျပာျပီးသြားလိုက္လို႔ ဘယ္လိုသြားရလဲ မေျပာျပတတ္ပါဘူး.. Ang Mo Kio နဲ႔ နီးတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာပါတယ္.. Upp Thomson Road မွာ တည္ရွိပါတယ္..

MacRitchie Reservior Park က ေရကန္နားမွ က်မတို႔သူငယ္ခ်င္း ၄ေယာက္ပါ..



ဦးတည္ခ်က္ HSBC Tree Top Walk ကိုေရာက္ဖို႔ MacRitchie Reservior ဘက္ကေနတက္မယ္ဆိုရင္ ၄.၅ ကီလိုမီတာရွိျပီး ၁နာရီခဲြ ၂နာရီေလာက္ေတာလမ္းေလးကို ေလွ်ာက္ရပါတယ္.. စစခ်င္းေတာလမ္းမေရာက္ခင္ ပန္းျခံေလးထဲမွာကတည္းက စတင္ေတြ႔ရမဲ့ တိရိစာၧန္ကေတာ့ ေမ်ာက္ေတြပါ.. လူကိုဘာမွမလုပ္ပင္မဲ့.. မုန္႔ထုတ္ပါရင္ေတာ့ လိုက္ဆဲြပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ ေမ်ာက္စာေၾကြးခြင့္မရွိပါ.. က်မတို႔ ထမင္းထုတ္ကို လာဆြဲတဲ့ ေမ်ာက္ကိုေသခ်ာဓာတ္ပံုရုိက္ထားတာပါ (စခန္းမွာတိုင္ဖို႔..) မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ က်မသူငယ္ခ်င္းက အသက္နဲ႔လဲျပီး ထမင္းထုတ္ကို ကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္..

သတိ... ေမ်ာက္စာမေၾကြးရ.. စက္ဘီးမစီးရ.. သစ္ကိုင္းက်ိဳးက်တတ္သည္.. (မသိမွာစိုးလို႔ရွင္းျပတာ..)

မည္သည့္ေစ်းဆိုင္မွ မရွိသျဖင့္.. လိုအပ္ေသာ ေရဘူးတို႔ တစ္ရွဴးတို႔ စားစရာေသာက္စရာတို႔ မိမိဘာသာ ယူေဆာင္သြားရပါမယ္.. ေတာလမ္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သက္ေတာင့္သက္သာအ၀တ္အစားႏွင့္ ဖိနပ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ျပီးသြားသင့္ပါတယ္.. က်မတို႔ ေရာက္ေသာအခ်ိန္မွာ ၁၁နာရီထိုးလုျဖစ္ေနသျဖင့္ ေနအနည္းငယ္ပူေနပါတယ္.. ေတာအုပ္ထဲေရာက္သြားလွ်င္ေတာ့ ေနမပူေတာ့ပါ.. ဒါေပမဲ့ မိတ္ေဆြသြားမည္ဆိုလွ်င္ ေစာေစာသြားဖို႔တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္.. ဖြင့္ခ်ိန္ Tues to Fri: 9am - 5pm, Sat, Sun and PHs :8.30am - 5pm, Closed on Mon except PH ျဖစ္ပါတယ္..


ခရီးအဆံုးမွာေတာ့ စကာၤပူမွာ ပထမဆံုးေဆာက္ခဲ့တဲ့ အျမင့္ေပ ၂၅ မီတာ(တစ္ခ်ိဳ႕ website မွာေတာ့ ၂၇မီတာလို႔ေျပာတယ္) ရွိတဲ့ ၾကိဳးတံတားကို သစ္ပင္ထိပ္အျမင့္ေတြၾကားမွာ ေဆာက္ထားတာေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္..

တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာေတာ့ တံတားကို အသံတိတ္တိတ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ရင္ ေက်းငွက္ေလးေတြကို အနီးကပ္ၾကည့္လို႔ရတယ္လို႔လဲေျပာပါတယ္.. က်မတို႔ကေတာ့ စကားေတြ ေျပာ.. ဓာတ္ပံုေတြရုိက္.. ဗီြဒီယိုေတြရုိက္လုပ္ေနလို႔ ဘာငွက္မွ မေတြ႔ခဲ့ပါဘူး.. တံတားကျမင့္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အသဲထဲေအးျပီး.. ေျခဖ၀ါးေတြ ယားေနပါတယ္..

အျပန္ေတာလမ္းေလွကားထစ္ေတြေပၚက က်မ

တံတားေပၚမွာနဲ႔ တံတားျပီးျပီးခ်င္းလမ္းေတြမွာေတာ့ ေနာက္ျပန္မလွည့္ရ လမ္းေျပာင္းျပန္ျပန္မေလွ်ာက္ရဆိုတဲ့ အခ်က္ေပး ဆိုင္းဘုတ္ေလးေတြကုိေတြ႔ရပါတယ္.. လူတစ္ေယာက္စာသာသာ လမ္းေလးေတြမို႔ လူရွဳပ္မည္စိုး၍ ထင္ပါသည္.. အျပန္တြင္ေတာ့ ခရီးပိုနီးတဲ့ Venus Drive Carpark ဘက္ကေနထြက္လာခဲ့ပါတယ္.. Tree Top Walk မွ ၂.၅ ကီလိုမီတာေ၀းျပီး.. ၄၅မိနစ္မွ ၁နာရီအတြင္းေလာက္ ျပန္ေလွ်ာက္ရပါတယ္.. ထို႔ေၾကာင့္ စုစုေပါင္း အသြားအျပန္ ၇ကီလိုမီတာမွ ၁၀ ကီလိုမီတာအထိ (၃နာရီက ၅နာရီ သင္လမ္းေလွ်ာက္မွဳေပၚမူတည္ျပီးေလွ်ာက္ရမွာပါ) ရွိပါတယ္..

တစ္လမ္းသြားပါ.. ေနာက္ျပန္မလွည့္ရပါ.. ဂ်ီေတာ့မွာ ပံုတင္ခ်င္လို႔ ရုိက္လာလိုက္တာပါ..

အျပန္လမ္းမွာေတာ့ အားလံုး ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနၾကပါျပီ.. ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ ပင္ပန္းရက်ိဳးနပ္ပါတယ္.. ယခုတစ္ၾကိမ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆံုေတြ႔ခ်င္းမွာ ဟန္ေဆာင္ျခင္း.. ျပိဳင္ဆိုင္ခ်င္းမရွိဘူး... ေဖးမကူညီခ်င္း.. ပြင့္လင္းျခင္း နဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ျပီး အကုန္အက်သက္သာတဲ့ ဆံုဆည္းမွဳေလးျဖစ္တဲ့ အျပင္ က်မတို႔ အားလံုးရဲ႕ ဘ၀စာမ်က္ႏွာမွာ ခ်ိဳျမိန္ဖြယ္ေလးအျဖစ္ မွတ္ေက်ာက္တင္ တည္ရွိသြားမွာပါ.... (ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔အားလံုး ဒီေန႔ည အပူအပင္ေတြ မေတြးႏုိင္ပဲ အိပ္ေကာင္းၾကမွာပါ...)

ေအာက္ကပံုေလးေတြကေတာ့ က်မတို႔ ခရီးစဥ္အမွတ္တရေပါ့...

တစ္ခုတည္းေသာ နားေနစခန္း ဘာဆိုင္မွမရွိ ေရျဖည့္ရန္ ေရသန္႔စက္၁ခုသာရွိ..


တံတားေပၚမွာေပါ့


အျပန္လမ္းမွာေတာ့ အသံေတြတိတ္ေနၾကတယ္..


တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စူစူေအာင့္ေအာင့္ ေတာလမ္းေလွ်ာက္လာပါျပီ..


ေမာေတာ့ေမာတာေပါ့.. ဒါေပမဲ့.... ေမာတယ္..

အျပင္ Car Park ျပန္ေရာက္ခါနီးလမ္းေလး..

Singapore Christmas @ Orchard

၂၀ရက္ေန႔ညက Twilight ကို ဒိုဘီေဂါ့က Grand Cathay ( Grand Hall ကေတာ္ေတာ္သားနားတယ္.. ) မွာ သြားၾကည့္ရင္း ရုပ္ရွင္ျပီးေတာ့ မိသားစုနဲ႔ Orchard ကို ဆက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ရင္း ဓာတ္ပံုေတြရုိက္ျဖစ္တယ္..
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း စလံုးမွာ ခရစ္စမတ္ေရာက္ရင္ Orchard လမ္းကိုေတာ့ အပ်ံစားျပင္တတ္တယ္ေလ.. အဲဒိေန႔က ရုပ္ရွင္ျပီးခ်ိန္ ည ၁၁နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ကေန.. Orchard လမ္းဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားေတာ့ ၁၂နာရီေလာက္ရွိျပီ.. လူေတြ အေတာ္ရွင္းေနေတာ့ ဓာတ္ပံုရုိက္ရေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္.. လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လဲ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းေလးေတြ ဖြင့္ထားေတာ့ ဘာကို သတိရမွန္းမသိ.(ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လဲ ဘာမွ သတိရစရာကမရွိ).. ခရစ္စမတ္ပိုးထေနေတာ့ ခရစ္စမတ္ attire အနီနဲ႔ အျဖဴေပါေတာေတာ လုပ္ျပီး ၀တ္လာတယ္.. ဟီး... ဓာတ္ပံုေလးေတြ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္..
Slide show လုပ္ထားပင္မဲ့ Slide show မွာ ေသခ်ာမျမင္ရဘူးထင္တဲ့ပံုေလးေတြကို ဒီတုိင္းတင္ေပးလိုက္တယ္..

Orchard လမ္းထိပ္ကေန လမ္းလယ္တည့္တည့္ မီးပိြဳင့္နီေနတုန္း ေျပးရုိက္ထားတာ..

A Sweet Christmas in Singapore (Sweet until My work shut down and so free to take pictures Sob.. sob !_! )

Should I name it as Delicious Christmas??

Christmas @ Orchard 2008

Twilight (A Very good Movie)

မေန႔က ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္.. supernatural ကားေလးတကား.. လူငယ္ၾကိဳက္ကားေလး.. အခ်စ္လဲပါတယ္.. မင္းသားနဲ႔မင္းသမီးကလဲ ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ ေခ်ာျပီး ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္..
အဂၤလိပ္ကားပင္မဲ့ အေရွ႕တိုင္းကားေတြနဲ႔ အခ်စ္ကုိ logic ေတာ္ေတာ္တူေအာင္ရုိက္ထားတယ္လို႔ ခံစားရတယ္.. အဲဒါကေတာ့ မင္းသားက မင္းသမီးလိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အျမဲေရာက္လာတယ္.. မင္းသမီးတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ဖူးဖူးမွဳတ္ခ်စ္တယ္.. ေက်ာင္းမွာလဲ နာမည္ၾကီးတယ္.. အရင္က ဘယ္မိန္းမကိုမွ စိတ္မ၀င္စားဘူး.. မင္းသမီးကို အျမဲ ကာကြယ္တယ္.. သဘာ၀ခ်င္းဆန္႔က်င္တာေတာင္ သူတို႔အခ်စ္က ဂႏၱ၀င္တယ္.. အဲလိုရုိက္ျပထားတယ္..
Vampire နဲ႔ လူရဲ႕ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေပါ့.. မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီးကို ငမ္းေနရတာနဲ႔ပဲ.. ဇာတ္လမ္းျပီးသြားတာေတာင္ ၾကည့္မ၀ျဖစ္ေနတယ္.. ေနာက္တစ္ေခါက္ေတာင္ ထပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္.. မင္းသားက ဟယ္ရီေပၚတာမွာတုန္းက senoir ေက်ာင္းသားလုပ္တဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလး အေနနဲ႔ အရင္က ပရိတ္သတ္ျမင္ဘူးထားလိမ့္မယ္.. ဒါေပမဲ့ ဒီကားမွာ ဟယ္ရီေပၚတာကားက ပံုနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကြာျပီး cool ျဖစ္တယ္.. ကင္မရာရိုက္ခ်က္ေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္.. ေအာက္မွာ ဓာတ္ပံုေလးေတြ google ကရွာျပီးတင္ေပးထားတယ္.. Trailer လဲ Youtube ကရွာျပီးတင္ေပးထားတယ္.. အႏွစ္အခန္းေလးေတြပါတယ္.. လူငယ္ကားထဲမွာ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ကားတစ္ကားပါ.. (ေၾကာ္ျငာ၀င္လိုက္ပါအံုးမယ္.. က်မသာ ေကာင္မေလးေနရာမွာဆိုရင္လဲ ဒီေလာက္ ေခ်ာျပီး ဂရုစိုက္တတ္ ခ်စ္တတ္တဲ့ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကို Vampire ျဖစ္လဲ အဲဒိေကာင္းမေလးလိုပဲ က်မေသြးကို စုတ္ျပီး သူနဲ႔ အမ်ိဳးတူလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုမိမွာပါ.. က်မေသြးစုတ္လိုက္ရင္ေတာင္ မေသေတာ့ပဲ immortal ေတာင္ျဖစ္သြားအံုးမယ္.. အဟိ.. ဟဲ.. ဟဲ)


Photo credits goes to Google.

ပီတိကိုစား ခါးခ်ိပါ၏...

အဟီး... ၾကြားခ်င္တာေလးကေတာ့ က်မလုပ္ထားတဲ့ editing ေလးပါ.. Adobe Premier Pro ကို ကိုပုလုေကြးကေပးပင္မဲ့ အဲဒါကို သင္ယူဖို႔အတြက္ စာဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရလို႔ (အမွန္ေတာ့ ပ်င္းေနလို႔) မူလလက္ေဟာင္း Window Movie Maker နဲ႔ပဲ တည္းျဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..
အဲဒါေတာင္ အေတာ္ အလုပ္ရွဳပ္ပါတယ္.. က်မ၀ယ္ထားတဲ့ ဗီြဒီယို ကင္မရာက JVC Hardisk အေပ်ာ္တမ္းကင္မရာျဖစ္ျပီး သူ႔မွာပါလာတဲ့ software နဲ႔က်မွ အဲဒိကင္မရာထဲက file အမ်ိဳးအစားကို မွတ္မိျပီး အက္ဒစ္လုပ္လို႔ရပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ software ကလဲ သံုးရရုံေလာက္ေပးလိုက္ျပီး effect အစံုသံုးခ်င္ရင္ ၀ယ္ရမယ္တဲ့.. စီးပြားေရးသမားေတြ လူလည္က်ပံုမ်ား.. အဲလိုပါ.. က်မကလဲ အလြန္မွ ကပ္ဖဲ့ရက္ဖဲ့ ကပ္စီးနဲတတ္ေသာသူဆိုေတာ့.. သူနဲ႔ျပိဳင္တင္းျပီး မ၀ယ္ပါဘူး.. ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဒုကၡကုိယ္ရွာ ရုိက္လာသမွ် ဗီြဒီယို အၾကမ္းေတြကို ေန႔အလိုက္ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ အဲဒိ software နဲ့ AVI Format ကို အရင္ေျပာင္း ျပီးမွ window movie maker ထဲမွာ သြားျပီး edit လုပ္ရပါတယ္.. ခုေတာ့ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရတာေလး ျပီးပါျပီ...

ဒီဗီြဒီယိုေလးကေတာ့ က်မရဲ႕ ဂ်ပန္ခရီးစဥ္ ၁၀ရက္မွာ ၄ရက္ရုိက္ထားတဲ့ ဗြီဒီယိုေလးေတြပါ.. ရုိက္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြကေတာ့..

(၁) စကာၤပူေလဆိပ္ ႏွင့္ ဂ်ပန္ေလဆိပ္
(၂) ကမကုရာ ဘုရား
(၃) Ikebukuro (အီကဲဘုကူရို) (ဂ်ပန္နိုင္ငံ၏ ေရွာ့ပင္ေမာမ်ားရွိရာေနရာတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္)
(၄) Imperial Palace (နန္းေတာ္)
(၅) ဖူဂ်ီေတာင္ ႏွင့္ ဟာကိုနဲက အာရွိ(ဆိုလားဘာလား) ေရကန္ (ဓာတ္ပံုမ်ားသာ.. ဗြီဒီယိုမပါ မၾကာမွီလာမည္ ဗြီဒီယိုက)
(၆) Yokohama (က်မ သြားခဲ့သမွ်ထဲမွာ အႏွစ္သက္ဆံုးေနရာတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ)

• လူေတြမ်ားေနတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ကင္မရာနဲ႔ခ်ိန္ရုိက္ေတာ့ လက္ၾကီးဆန္႔ထားရျပီး ေဘးလူေတြကို သြားရုိက္မိတာ..
• ရုိးရုိးကင္မရာထုတ္ရုိက္ရ ဗြီဒီယိုကင္မရာထုတ္ရုိက္ရနဲ႔ အလြန္တရာမွ အလုပ္ရွဳတ္ခဲ့ရတာ..
• အျပင္သြားတိုင္း ပိုက္ဆံအိတ္ မိတ္ကပ္ဘူး ေရဗူး မိန္းကေလးအသံုးအေဆာင္မ်ားထည့္ထားေသာ ေလးပင္လွေသာ ဆလင္းဘက္အိတ္ၾကီးအျပင္
• ကင္မရာအိတ္ ႏွင့္ ေထာက္တိုင္ စတန္းကို လဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ပခံုးေတာင့္ေအာင္ သယ္ခဲ့ရတာ...
• ရထားေပၚကားေပၚမေရွာင္ အိမ္သာထဲလဲ ကင္မရာမလႊတ္ လူၾကည့္ခံကာ အရွက္ကဲြခဲ့ရတာ...
• တစ္ေယာက္ထဲေလွ်ာက္သြားေနရပင္မဲ့ ဒီကင္မရာေလးရုိက္ေနလို႔ ဘယ္လိုမွ ပ်င္းခ်ိန္ အထီးက်န္ခ်ိန္မရခဲ့တာ..
• ကင္မရာၾကီးၾကည့္ၾကည့္ျပီး စကားေျပာလိုက္ ဟုိရုိက္ဒီရုိက္လုပ္ေနရလို႔ လူရီခံရတာ... ဒါေတြအားလံုးဟာ က်မအတြက္ အမွတ္တရေတြပါ.. ျပန္စဥ္းစားတိုင္း အိပ္မက္ေကာင္းတစ္ခုလိုပါပဲ..အိပ္မက္ထဲမွာ က်မမိသားစုပါရင္ေတာ့ ပိုျပည့္စံုသြားမွာပါ.. ေနာက္တစ္ေခါက္လဲ က်မမိသားစုနဲ႔အတူ သြားနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါအံုးမယ္...

က်မဗီြဒီယိုေလးက ၀ါသနာရွင္အဆင့္မို႔ ထင္သေလာက္ေကာင္းခ်င္မွလဲေကာင္းမယ္.. ဒါေပမဲ့ ကိုယ္အခ်ိန္ေပး အပင္ပန္းခံလုပ္ထားရတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ၾကည့္ျပီး ပီတိျဖစ္ေနတာပဲ.. အဲဒိဗီြဒီယို Youtube မွာတင္ျပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာပဲ rating ရပါတယ္.. 1 out of 5 ပါ.. ဆိုလိုတာကေတာ့ Poor ေပါ့.. စိတ္မေကာင္းေတာ့ အစကျဖစ္သြားတယ္.. ခုတေလာ အလကားေန စိတ္က ဟိုး အ၀ီစိက်ေနလို႔ ညစ္တာေတြ ရွားထားျပီး ကိုယ့္၀ါသနာပါတာေလးကို အာရုံထားလုပ္ေနပါမွ အဲလိုေပးခံရေတာ့ ရင္ထဲမွာ စူးကနဲပဲ.. ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ေျဖေတြးမိတယ္.. က်မဗီြဒီယိုက ၀ါသနာရွင္ အဆင့္ပါ... video editing ပညာကိုလဲ ဘယ္သင္တန္းမွ တက္ျပီး လုပ္တတ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး.. ကြန္ျပဴတာထဲက software ကို ၀ါသနာအရ အခ်ိန္ေပးေလ့လာျပီး လက္ကလိျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္.. Professional ေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ နိုင္ငံတကာက ၀ါရင့္ ၀ါသနာရွင္ ေတြနဲ႔ယွဥ္လို႔ေတာင္ မရေသးပါဘူး.. အမွန္ဆိုရင္ေတာ့ က်မဗီြဒီယိုက မိသားစုတြင္းေလာက္ အေပါင္းအသင္းထဲေလာက္ ၾကြားေလာက္ရုံသက္သက္ပါ.. ခုေတာ့ က်မဗြီဒီယို တင္တင္ျပီးခ်င္း အေရးတယူ rating ေပးခံရတယ္.. ျပီးေတာ့ ေပးတဲ့သူက က်မအေျခအေနကို မသိပဲ international က က်မထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေတာ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ယွဥ္ျပီး 1 out of 5 (Poor) ေပးတယ္ဆိုတာ.. ေတာ္ေတာ္မဆိုးတာပဲ.. က်မကေတာင္ က်မကိုယ္က်မ ဘယ္သူနဲ႔မွေတာင္ မႏွဳိင္းရဲဘူး.. သူက က်မကို ဒီလိုမ်ိဳး အေကာင္းေတြနဲ႔ ႏွဳိင္းသြားတယ္ဆိုေတာ့ ထိုသူကိုက်မခုပိုစ့္ေရးေနရင္းနဲ႔ေတာင္ အေတာ္ေက်းဇူးတင္ေနပါျပီ...

အပင္ျမင့္ေလ ေလတိုက္ခံရေလပါ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျမာက္သြားလို႔ေျပာခ်င္းမဟုတ္ပါ... ခုလို က်မရဲ႕အလုပ္ကို အေရးတယူနဲ႔ ေလလာတိုက္ေပးတဲ့ ထိုသူ (ျမန္မာျဖစ္ခ်င္မွလဲ ျဖစ္နိုင္သလို.. က်မရဲ႕ အျပင္အေပါင္းအသင္းမ်ားထဲမွ က်မလုပ္သမွ်ကို မနာလိုလိုက္ျဖစ္ေနေသာ္လဲ မိတ္ေဆြေယာင္ေဆာင္ေနသူလဲ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္) ကို ေက်းဇူးအရမ္းကို တင္ပါတယ္.. ကိုယ္လဲ သူမ်ားကို ေ၀ဖန္သလို.. ကိုယ့္ကိုလဲ အေရးတယူလုပ္ျပီး ေ၀ဖန္ အဆင့္ေပးတဲ့သူရွိတဲ့အတြက္လဲ ဒီနယ္ပယ္မွာ ရလိုက္တဲ့ ေနရာေလး တဒဂၤ အတြက္ သိပ္ပီတိျဖစ္မိပါတယ္.. ေလာက မွာ အမည္းဆိုတာကို မရွိရင္ အျဖဴဆုိတာကို ျဖဴတယ္ဆိုျပီး ေျပာလို႔မရပါ.. ႏွဳိင္းစရာ တစ္ခုခုရွိမွ ႏွဳိင္းလို႔ရတာပါ.. ယခုလဲ (Poor) ဆိုတဲ့ rating က Perfect ဆိုတဲ့ စံနဲ႔ အႏွဳိင္းခံရလို႔သာ Poor ဆိုတာျဖစ္လာတာပါ.. ႏွဳိင္းစရာမရွိရင္ Poor ဆိုတဲ့ အသံုးအႏွဳန္းလဲ ျဖစ္မလာပါ..

ဒီဗြီဒီယိုျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဘက္ဘက္မွ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကေသာ...
က်မဘာလုပ္လုပ္ အားေပးေသာ... မွားတာဆိုရင္ ျပင္ေပး အၾကံေပးေသာ.. က်မ၏ မိသားစု..
ဂ်ပန္အလည္လာမည္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ေခၚေသာ က်မ၏ အခ်စ္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္း...
က်မကို လိုေလေသးမရွိ သမီးအရင္းကဲ့သို႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ.. သူမ၏ ေမေမ (အန္တီ)...
က်မဗီြဒီယိုအက္ဒစ္လုပ္ရမွာ ပ်င္းေနလို႔ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ပင္မဲ့ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခုေၾကာင့္ အာရုံေျပာင္းေအာင္ ၀ါသနာပါတဲ့ ဒီဗီြဒီယိုကို အျပီးထိဆက္လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္.. စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ေသာ တစံုတေယာက္အား လည္းေကာင္း....

ပါ၀င္ကူညီက်ေသာ....
မေဗဒါ ၁ေယာက္ထဲရွိေသာ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ား... ဟီး..ဟီး...
အထုတ္ထမ္း(ကူလီ)မွ အစ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားအားလံုးကို ၁ေယာက္ထဲ အပင္ပန္းခံလုပ္ခဲ့ေသာ က်မကိုယ္က်မအာလည္းေကာင္း..
အထူးသျဖင့္ အားေပးၾကည့္ရွဳၾကေသာ ပရိတ္သတ္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂါ မိတ္ေဆြ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၾကားလုိပါတယ္..

ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုလွ်င္ က်မ၏ အပင္ပန္းခံထားေသာ ဗြီဒီယိုေလးကို Youtube တြင္ rating လုပ္ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္...

မွတ္ခ်က္... ရုပ္ပံုပိုမိုၾကည္လင္ေစရန္ အထက္ပါ ဗီြဒီယိုကို Double click ႏွိပ္ျပီး Youtube ၌ Watch in High Quility ဆိုတာကို ႏွိပ္၍ ၾကည့္ရွဳၾကပါရန္...

ဒိထက္လဲ ပိုေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားသြားမွာပါ.. က်မမွာ self learning ကလဲြလို႔ ဒီအႏုပညာေလာကနဲ႔ ဘာဆိုဘာမွ အဆက္အသြယ္မရွိတာကတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ အစစ အရာရာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ သြားရင္း လာရင္း ရိုက္ရတဲ့အတြက္ မျပည့္စံုမွဳေလးေတြရွီခဲ့တာေလးေတြကို ျမန္မာရုပ္ရွင္ပရိတ္သတ္ထံုးစံအတိုင္း ျဖည့္ေတြးနားလည္လ်က္ၾကည့္ေပးၾကပါလို႔.............

စိတ္သားဟင္းအတြက္ ဆားခ်က္ျခင္း...

ဟာကြာ.. ဘာေတြမွန္းကိုမသိဘူး.. ဒီေန႔ ကံကိုမေကာင္းတာ.... အလုပ္ေရာက္တာနဲ႔ new year night မလုပ္ခ်င္ပါဘူးဆိုမွ အဲဒိေန႔တည့္တည့္ duty က်တယ္.. ယုတ္မာၾကတာ.. မေျပာခ်င္ဘူး... ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးသြားစရာ လုပ္စရာရွိလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..

မႏွစ္က New year တုန္းကလဲ ဘာမဟုတ္တဲ့ သစၥာမရွိတဲ့ အေကာင္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်စ္သူရဲေကာင္းမၾကီးလုပ္ျပီး အလုပ္သြားျပစ္လိုက္တယ္.. ဟိုကေတာ့ ေပ်ာ္လို႔ပါးလို႔ ဘာမွေတာင္ ခံစားလိုက္ရမွာမဟုတ္ဘူး.. ေနာက္ဆိုု ဘယ္ေကာင္အတြက္မွ ကိုယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ႔ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္း ကို္ယ္လုပ္စရာရွိတာကို အပ်က္မခံေတာ့ဘူး.. တန္တဲ့ဟာေတြမဟုတ္ဘူး.. ဖတ္... ဖတ္.. ထြီ... ေျပာေနရတာ လက္ေညာင္းတယ္..

ေအာ္.. ေျပာခ်င္တာက ဒီႏွစ္ေတာ့ New Year ေလး မႏွစ္က လိုမျဖစ္ရေအာင္ အိမ္က မိသားစုနဲ႔ေနမယ္ေပါ့ဆိုမွ ေသာက္လုပ္က လုပ္ရအံုးမယ္.. (ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့)...

ဘာလို႔ခုေလာက္ထိေဒါသထြက္ေနလဲဆိုေတာ့.. ျဖစ္ပံုကဒီလို....
စီးပြားေရးက်ေတာ့ Public holiday ေတြမွာ အလုပ္သမားေတြကို OT ေၾကးေပးျပီး မခိုင္းခ်င္ေတာ့.. ၂၂ရက္ေန႔ကေန ေနာက္လ ၂ ရက္ေန႔ထိ ခြင့္ယူရမယ္တဲ့.. Public holiday, work off day ႏွဳတ္ေတာ့ စုစုေပါင္း ၅ရက္ေလာက္ယူရမယ္.. ရွိစုမဲ့စု ခြင့္အလြန္မွ ရွားပါးပါတယ္ဆိုမွ ယူခိုင္းတယ္...

အဲ.. ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ၁ေယာက္ကို ၂ရက္ေတာ့ ျပန္လာခြင့္ရွိတယ္တဲ့... ဒီလိုနဲ႔ေပ်ာ္သြားတာေပါ့... ခြင့္ယူရမဲ့အတူတူ မေလးရွားကမေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေနရာကို အေဖနဲ႔ အေမကို လိုက္ပို႔ရင္းလစ္လိုက္မယ္ေပါ့ဆိုျပီး.. ကိုယ့္အမအားတဲ့ စေန တနဂၤေႏြနဲ႔ဆက္ေနတဲ့ ခရစ္စမတ္ေန႔ေနာက္က ၂၆ ၂၇ ကို ခြင့္ယူလိုက္တယ္... ျပီးေတာ့ new year night ေလးမွာ မႏွစ္က မေပ်ာ္ခဲ့ရေတာ့ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေပ်ာ္မယ္ဆိုျပီး အဲဒိေန႔လဲ ယူမယ္ေပါ့...

ဒီေန႔မနက္ရုံးေရာက္ေတာ့ အီးေမးလ္ကေရာက္ေနတယ္.. အလုပ္လုပ္ရမဲ့ Duty က်တဲ့ရက္ေတြကို supervisor ကပို႔ထားတာ.. ၃၀ ၃၁ရက္ေန႔တဲ့.. ၁ရက္ေန႔လုပ္ခိုင္းပါလား.. အဲေန႔က ပိုက္ဆံလဲပိုရမယ္.. ေပ်ာ္ရမယ့္ရက္နဲ႔လဲ လြတ္တယ္.. အေရးကိုမပါတာပါ....

ေနာက္ေန႔လည္က်ေတာ့... အစ္မနဲ႔ခ်က္ေတာ့... ခရီးသြားမဲ့အစီအစဥ္က ပ်က္တယ္... ခရီးသြားခ်င္လို႔ ဒီ ခရစ္စမတ္ေနာက္ရက္ေတြကို အားေအာင္လုပ္လိုက္ပါတယ္.. ခုေတာ့ ဘာမဟုတ္တာနဲ႔ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး...
စိတ္ရွိရွိနဲ႔ ဂ်ပန္ထပ္သြားျပစ္လိုက္ခ်င္တယ္... အဲဒိ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေပ်ာ္တယ္..

(* Some Text missing due to some ridiculous requests and reasons*)

ဒီေန႔တင္းတဲ့ အထဲမွာ ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတယ္.. အဲဒါကေတာ့ တင္းတာလဲ မဟုတ္ဘူး.. စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တာ.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ ယံုၾကည္မွဳမရွိေတာ့ဘူး.. သိမ္ငယ္သြားတယ္... အဲဒါကေတာ့ လွဳိ႕၀ွက္ခ်က္ပဲထားလိုက္ပါေတာ့.. ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.. ဘယ္သူ႔အျပစ္မွလဲမဟုတ္ဘူး.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္ပါတယ္...

စိတ္က ခုတေလာ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေနေတာ့.. ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ေတာင္ မနဲလိုက္ဖမ္းေနရေတာ့.. ဂ်ီေတာ့မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာေတာ့ အေပါက္လမ္းက မတည့္.. ဟိုတစ္ရက္က မရည္ရြယ္ပဲ ေအာ္လိုက္မိတယ္ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ကို... မရည္ရြယ္ပါဘူး သယ္ရင္းေရ.. မွားေသာရွိ မွန္ေသာရွိ ေဗြမယူပါနဲ႔.. ကြ်န္ေတာ့္သားေလးရဲ႕ အမိုက္မွားကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ.. အဲေလ.. ဘာေတြနဲ႔ေရာျပီး ေယာင္ကုန္ျပီလဲမသိဘူး... ထားလိုက္ပါေတာ့..

အမွန္ေတာ့ မေဗဒါမွာ တစ္ခါတစ္ေလ အလကားေန အားငယ္လိုက္ သိမ္ငယ္လုိက္.. ဘာျဖစ္ေနမွန္းကို မသိဘူး.. အားအားရွိ ငို္ခ်င္ေနတဲ့အက်င့္ကိုက မေကာင္းတာ... တခါတေလေျပာတာပါ.. လူကၾကည့္ေတာ့ မာသလိုလိုနဲ႔ အလြန္တရာမွ စိတ္ေပ်ာ့တဲ့ အက်င့္ကလဲ 10 Things i hate about myself မွာ Tag တဲ့သူမ်ားရွိရင္ ထည့္ေရးျဖစ္မွာ.. ခုမရွိေတာ့လဲ ဒီလိုေရးတယ္ကြာ.. ဟဲ. ဟဲ...

တကယ္ကိုပဲ လက္ရွိေနရာကေန ထြက္ေျပးသြားခ်င္တယ္... အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုခုလိုခ်င္တယ္.... ေဗဒင္ေမးေတာ့.. အညံ့ထဲေရာက္ေနတယ္တဲ့... ညံ့ေနေတာ့.. မျပီးေတာ့ဘူး.. ဟိုးအရင္ ရန္ကုန္မွာ ေဗဒင္ေမးေတာ့.. ေကာင္းလိုက္တဲ့ကံ... အခ်စ္ေရးေတြကံေကာင္းလို႔... ဟား.. ဟား.. လူလိမ္လူညာ နဲ႔တန္းတိုးတာ... သြားမေမးနဲ႔ စက္ဆန္းနားကေဗဒင္.. ဟီး... ဟီး... အဲလိုလဲဟုတ္ပါဘူး.. မွန္မွာပါ... မေျပာနိုင္ဘူး အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက Justin Timberlake ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြထဲ ငါမ်ားစိုးမိုးထားခဲ့လားမွမသိတာ.. ထားပါေတာ့.. ထားပါေတာ့.. (ဘယ္သြားထားတာလဲ.. ေခါင္းေပၚရြက္ထားခိုင္းတာ.. ဟီး...)

ဒါနဲ႔ ဂ်ီေတာ့မွာ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္နဲ႔ ခ်က္ရင္း စိတ္ညစ္ေၾကာင္းေျပာမိေတာ့ ဒါဆို ပိုစ့္ေရးတဲ့.. ဘာေရးရမွန္းလဲမသိဘူး.. ဒီေတာ့ မုန္တိုင္းပဲထန္လိုက္တယ္..... (ခက္ဆစ္... သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ = အြန္လိုင္းအျမဲေတြ႔ေနေသာ္လည္း စကားမေျပာျဖစ္သူ။ တစ္နိုင္ငံတည္းေနေသာ္လည္း မေတြ႔ျဖစ္သူ ဒါေပမဲ့ လိုအပ္လ်ွင္စကားသြားေျပာက ေႏြးေထြးမွဳကိုခံစားရသူ..(ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးနဲ႔ စားသြားျပီ))

(* Here also some text missing* )

က်မသူငယ္ခ်င္းအရင္းမ်ားထဲတြင္ ေမာ္ဒယ္အရပ္နဲ႔ အိမ္ဂ်လီနာ ဂ်ိဳလွဳိင္ တစ္ေယာက္ပဲ အစဥ္တစိုက္အားေပးသူရွိသည္.. (သူတစ္ေယာက္ပဲ ဥာဏ္မွီတာကိုး.. အဟိဟိ)...

အိုေက lah.. အိုေက lah (ခက္ဆစ္ Lah = စကာၤပူတြင္သံုးေသာ အိုေကေနာက္မွလိုက္သည့္ အဂၤလိပ္ အသံုးအႏွဳန္း) ဘာမွမဟုတ္ဘူး... စိတ္ညစ္.. စိတ္ဓာတ္က်.. အလိုမက်.. စိတ္ ကလိကလိ.. စိတ္ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဒီပိုစ့္နွင့္ ဆားခ်က္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္... ကြန္မန္႔မ်ား လာေစေသာ္.......... ဒူေ၀ေ၀...

ေရျပင္ ဘ၀

ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ေရျပင္ကို သူပဲ ခဲေလးနဲ႔ေပါက္သြားတယ္ ...
သူကလာရာလမ္းကို ေက်ာခိုင္းသြားေပမဲ့ ...
ေရျပင္ေလးကေတာ့ လွဳိင္းၾကက္ခြက္ေလးေတြနဲ႔ တုန္ရီက်န္ခဲ့တယ္..
ဒီလိွဳင္းေလးေတြ အခ်ိန္တန္ရင္..
ျပန္ျငိမ္သက္မွာပါေလ....

ႏိုင္ငံအလိုက္ အာေမဋိတ္

ကမာၻေပၚမွာ လူမ်ိဳးေတြအမ်ားၾကီးရွိသလို ဘာသာစကားေတြလဲ အမ်ားၾကီးရွိတယ္.. ဒီပါးစပ္ရယ္ လွ်ာရယ္ လည္ေခ်ာင္းရယ္ေလးနဲ႔ေျပာတာေတာင္မွ အသံမ်ိဳးစံုရွိတယ္.. ဆင္တူရင္တူမယ္.. ဒါေပမဲ့ ဘာသာစကားေတြမွ ေလ့လာလို႔မကုန္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ သန္းခ်ီရွိၾကတယ္..

က်မရဲ႕ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္အက်င့္ထဲမွာ Languages နဲ႔ လူမ်ိဳးအလိုက္ culture ေတြကိုစိတ္၀င္စားတာလဲပါတယ္.. တရုတ္ကားၾကည့္ျပီး တရုတ္စကားကို ေတာ္ေတာ္နားလည္ ျပန္ေျပာတတ္ေနတာပဲၾကည့္.. ဟီး.. ဟီး... တရုတ္လိုေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕အတင္းလာမေျပာနဲ႔.. ပဲြစည္သြားမယ္မွတ္... ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီးတတ္တာဆိုေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ စကားလံုးေလးေတြကို ပိုရ၏...(အဲဒါက ေၾကာ္ျငာ၀င္တာ..)

မေဗဒါခုတစ္ေလာ ေခါင္းထဲမွာ စိတ္၀င္စားေနတဲ့ အရာေလးကေတာ့.. ႏုိင္ငံအလိုက္ ဘာသာစကားေတြကြားျခားသလို အာေမဋိတ္သံေတြလဲ ကြားျခားၾကတယ္ဆိုတာပါ.. ဒီပိုစ့္ကိုေရးဖို႔ အလုပ္ထဲမွာရွိတဲ့ ျပည္ၾကီးတရုတ္ စလံုးတရုတ္ စလံုးမေလး မေလးရွားတရုတ္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလဲ မေနရပါဘူး.. အကုန္လံုးကို လိုက္ေမးတာပါ.. သူတို႔နိုင္ငံအလိုက္ အရာ၀တၱဳေတြရဲ႕အသံ တိရိစာၦန္ေတြေအာ္သံကို ဘယ္လိုၾကားၾကလဲ.. ဘယ္လိုျပန္သံုးၾကလဲ ဆိုတာကိုပါ..

ဒီအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိတာကေတာ့ အလုပ္ထဲက ျပည္ၾကီးတရုတ္ တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာမိရာကပါ..
ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းေျပာရင္ ေသနတ္ပစ္သံေနရာေရာက္ေတာ့...
ပ်န႔္.. ပ်န္႔ ဆိုျပီး ေသနတ္သံကိုသံုးပါတယ္... က်မလဲ ၾကားရတာ တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္သြားတယ္...

ျမန္မာေတြက ေသနတ္သံကို ဒိုင္း... ဒိုင္း လို႔ၾကားတယ္..
သမိန္ေပါသြပ္ကာတြန္းထဲမွာေတာ့ ဒိုင္းညြန္႔..... လို႔သံုးတယ္...

ဒါနဲ႔ ခင္တဲ့ စလံုးတစ္ရုတ္တစ္ေယာက္ကိုသြားေမးတယ္.. ေသနတ္သံကို နင္ဘယ္လိုေျပာလဲလို႔..
သူက.. ဖြ်န္႔.... ဖြ်န္႔... တဲ့...

မေလးတရုတ္ေတြကို ေမးေတာ့.. Bang Bang တဲ့.. (က်မအထင္ အဂၤလိပ္ေတြလဲ ဘန္း.. ဘန္း လို႔ပဲထြက္တယ္ထင္တယ္... )..

စလံုးမေလးမ ကိုေမးေတာ့လဲ Bang Bang ပဲ...

အဲ ျပည္ၾကီးတရုတ္မေလးတစ္ေယာက္ကို ထပ္ေမးေတာ့လဲ.. ပ်န္႔... ပ်န္႔ လို႔ပဲ ထြက္ပါတယ္...

နိုင္ငံအလိုက္ အသံၾကားပံု မတူတာက က်မအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္.. ရီလဲ ရီရတယ္.. သူတို႔ကလဲ က်မတို႔ ျမန္မာေတြက ဒိုင္း(die)... ဒိုင္း(die) (အဂၤလိပ္လို ေသ.. ေသ) လို႔ ေျပာတယ္ဆုိေတာ့.. ရက္စက္လိုက္တာတဲ့ ရီျပီး ျပန္ေနာက္ၾကတယ္.. ဟား... ဟား...
ၾကည့္ရတာ ေသနတ္မွာမွ ပစ္စတိုတို႔.. စနိုက္ပါတို႔.. အမ်ိဳးအစားခ်င္းမတူတဲ့ အသံေတြထင္တယ္...

ဒါနဲ႔ ေၾကာင္ေအာ္သံကို ဘယ္လိုၾကားလဲလို႔ေမးေတာ့..
အထက္ေဖာ္ျပပါ လူမ်ိဳးအားလံုးက .. ေျမွာင္.. ေျမွာင္ လို႔ေျဖၾကတယ္..
က်မတို႔ ေရႊေတြက်ေတာ့.. ေညွာင္.. ေညွာင္.... လို႔ထြက္တယ္..

ေခြးေအာ္သံက်ျပန္ေတာ့.. အားလံုးတူတယ္... နဲနဲပါးပါးကဲြတာပဲရွိတယ္.. ၀ုတ္.. ၀ုတ္.. လို႔ပဲေျပာၾကတယ္..
က်မလဲ ေခါင္းထဲရွိသမွ်အသံေတြ ဘယ္လိုထြက္လဲ စဥ္းစားျပီး အျပန္အလွန္ ဖလွယ္ျဖစ္ၾကတယ္...

အဲ.. အဲလို တိရိစာၦန္ေတြ ပစၥည္းေတြက အသံေတြေျပာျပီးျပန္ေတာ့.. စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳျဖစ္တဲ့အခါေအာ္တဲ့ အသံမ်ိဳးေတြ.. အံ့ၾသတဲ့ အသံ.. စိတ္ပ်က္တဲ့ အသံ...



အားးးး... ဆိုတဲ့အသံကေတာ့ လူေတြရဲ႕ Autonervous System က ေၾကာက္လန္႔နာက်င္တဲ့ အခါ အလိုအေလွ်ာက္ ထြက္တဲ့ အသံမို႔ ထိုသို႔ေသာ အသံမ်ားကို မဆိုလိုေပ...



ဥပမာဆိုရရင္.. စကၤာပူမွာ "၀ ေလာင္း ေ၀့" ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္ ကို ေတာ္ေတာ္သံုးၾကတယ္.. သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္ လယ္ဗယ္တန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ေတြမွာ သံုးတယ္.. စိတ္ပ်က္တဲ့အသံ.. လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျပီဆိုတဲ့ေနရာမ်ိဳး.. အံ့ၾသတဲ့ ေနရာမ်ိဳး.. ျခံဳေျပာရရင္ သင္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုက ထင္သလိုမျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာလဲ အဲဒိအာေမဋိတ္ကို သံုးၾကတယ္.. ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားေျပာတဲ့ စကၤာပူရဲ႕ အာေမဋိတ္စစ္စစ္လို႔ထင္ပါတယ္.. ဘယ္ကဆင္းသက္လာလဲေတာ့ ေသခ်ာမသိပါ...
က်မမွာေတာင္ အဲဒိအာေမဋိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးသံုးတဲ့ အက်င့္ရွိေနပါျပီ.. အဲလိုမွမေျပာရင္.. စကားေျပာရင္း.. ျမန္မာလို "လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျပီ.." " ဟာဗ်ာ..... " "နင္ကေတာ့ေလ... တယ္!! .... " အဲလိုမ်ိဳးေျပာလို႔ သူတို႔က က်မစိတ္ခံစားခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ဘူးေလ... ဥပမာ - "၀ ေလာင္းေ၀့... I am waiting for u damn long" "Wa lao way... u did it again".. "Wa lao way... You damn stupid" အဲလိုေျပာမွ သူတို႔ကို ထိထိမိမိရွိေစတယ္... ေျပာရတာ အသက္၀င္တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလလဲ စိတ္ထဲကလဲ သိပ္မေက်နပ္ဘူး.. မိတ္လဲမပ်က္ခ်င္ဘူးဆို.. ေနာက္သလိုလိုနဲ႔ "၀ ေလာင္း ေ၀့" ဆိုျပီးရီျပီး ေျပာခ်လိုက္တာပါပဲ.. ကိုယ့္ကို အဲလိုလာေျပာတာလဲ ခံရတာပါပဲ...

ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတယ္... " အား လ မား" တဲ့... အဲဒိ "အား လ မား" က်ေတာ့ ျမန္မာလို "အား ပါး ပါး" ဆိုတာနဲ႔ အဓိပၸါယ္နဲ႔ သံုးစဲြတဲ့ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ နီးစပ္တယ္ ထင္ပါတယ္.. ဒီပိုစ့္ကိုေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေဘးက တရုတ္ကို ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ သံုးလဲလို႔ေမးေတာ့... သူက ၀ ေလာင္း ေ၀့ တုန္းကေတာ့ ရွင္းျပတတ္ျပီး... အား လမား က်ေတာ့ မသိဘူးတဲ့.. အဲဒါက မေလးစကားက ဆင္းသက္တာတဲ့.. သူမရွင္းျပတတ္ေတာ့ဘူး.. ဒါနဲ႔ အသင္းေခါင္းေဆာင္ မေလးတရုတ္ကို သြားေမးေတာ့... အား လမား က "very bad situation" or " You forget Something" အဲလိုအေျခအေနေတြမွာသံုးတယ္တဲ့.. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ.. အဲဒိ အာေမဋိတ္ေတြကို က်မ ေနရာမွန္မွန္ေတာ့ သံုးတတ္တယ္.. ခုလိုပိုစ့္အေနနဲ႔က်ေတာ့ ကြက္တိက်ေအာင္ မေျပာျပတတ္ဘူး..

ခုလို လူမ်ိဳးေလး ၃ ၄ မ်ိဳးေလာက္နဲ႔ အာေမဋိတ္သံေတြ ဒီေလာက္ ကဲြျပားစံုလင္ေနတာ.. တစ္ကမာၻလံုးက တစ္ျခားလူမ်ိဳးေတြေရာ... အရာ၀တၱဳေတြ.. တိရိစာၦန္ေအာ္သံေတြကို ဘယ္လိုၾကားျပီး.. ဘယ္လိုျပန္ေျပာၾကလဲ ဆိုတာ က်မေတြးမဆံုးနိုင္ေအာင္ပါပဲ...

( ဤပိုစ့္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖၾကား ဖလွယ္ေပးၾကတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကိုလဲ blog ကိုလာမဖတ္မွန္းသိေပမဲ့ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္...
Special Thank to all my Collagues who answer all the non-sense questions of me patiently and helping me to think of the meaning of Exclamation)


Picture Credits goes to -
http://olegvolk.net/gallery/d/23433-3/bangbang7555.jpg
http://www.pawsitivelybestfriends.com/images/t_meow-lg.jpg

လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၱာမိပါ...

ဒီေန႔ အလုပ္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာကမရွိ.. အလုပ္မလုပ္ျပန္ေတာ့လဲ စီးပြားေရးက မေကာင္းလို႔ အလုပ္သမားေလ်ာ့တဲ့ထဲ ပါသြားမွာက ေၾကာက္ရေသး.... ဘယ္သူ႔အျပစ္တင္ရမွန္းကို မသိဘူး... Mood က ေတြ႔သမ်ွအကုန္ ရမ္းခ်င္ေနတယ္.. ဟီး.. ဟီး.... ထြက္မေျပးပါနဲ႔.. ဆက္ဖက္ပါ...

ဒီလိုနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ TommyGirl နဲ႔ေတြ႔လို႔ စကားေျပာရင္း.. သူနဲ႔ကိုယ္ကလဲ ၀ါသနာတူေတာ့ ရုပ္ရွင္ အေၾကာင္းေျပာျဖစ္တာမ်ားတယ္.. ဒါနဲ႔ သူ႔ဘေလာ့က cello vs cello remake ပိုစ့္အေၾကာင္းေရာက္သြားတယ္.. မေဗဒါလဲ သူ႔ပိုစ့္ဖတ္ျပီးေတာ့ အဲဒိ ၾကိဳးေအာ္သံဆိုတဲ့ ကိုရီးယားကားကို ခိုးခ်ထားတဲ့ ကားကိုသြားၾကည့္လိုက္ေသးတယ္.. တမင္ အဲဒိေန႔က အားေနလို႔.. ရီခ်င္လို႔ကိုသြားၾကည့္တာ... မူရင္းကားေတာ့ မၾကည့္ရေသးပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကိုရီးယားကားရုိက္ခ်က္ေတြ ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ ၾကည့္ေနက် ဆိုေတာ့ မွန္းလို႔ရပါတယ္... ကိုရီးယားသရဲကားကိုေတာ့ ခုတေလာ မေဗဒါအသည္းငယ္ေနလို႔ မၾကည့္ပါဘူး.. ျမန္မာသရဲကုိေတာ့ ရီရမယ္မွန္းသိလို႔ ၾကည့္တာပါ.. ဥပမာ ကုတင္ ေျခရင္းကေန ေစာင္ကို ဆဲြခ်တဲ့ အခန္းဆို နိုင္ငံတကာ သရဲကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာပါပါတယ္.. အဲဒိ ျမန္မာျပန္ရုိက္ ၾကိဳးေအာ္သံမွာလဲ ပါပါတယ္.. ေစာင္က ေအာက္ေလ်ာျပီး သရဲက ေစာင္ထဲကတက္လာပါတယ္... ျပီးေတာ့ သရဲ(ေနဆန္း) က အထီးပါ... ေျခာက္ခံရတဲ့ လူမင္း(မင္းသား)ကလဲ ေယာက်ာၤးပါ.. ျပီးေတာ့ ဘြားဆိုျပီး ေနဆန္းမ်က္နွာကို အနီးကပ္ရိုက္လိုက္တယ္.. ဒါပါပဲ.. အဲလိုအခန္းမ်ိဳးတစ္ပံုစံထဲ Thailand shutter သရဲကားမွာပါပါတယ္.. ေစာင္ကေအာက္ကိုေလ်ာေလ်ာလာျပီး ေျခရင္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သရဲမက ကတင္ေအာက္ကေနတြယ္တက္လာတာကို တကယ္က်က္သေရတံုးတံုးရိုက္ျပသြားနိုင္ပါတယ္.. က်မျဖင့္ေၾကာက္လြန္းလို႔.. ညအိပ္ရင္ ေစာင္ကို ေသခ်ာထုတ္ျပီးမွအိပ္တဲ့အထိပဲ...

ျပီးေတာ့ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းခိုးတာက ထားပါေတာ့ (ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာရင္ေတာ့ ျပန္ရိုက္ကားေပါ့) ပိုစတာေလာက္ေတာ့ ကိုယ့္ အိုင္ဒီယာနဲ႔ကိုယ္ရိုက္ၾကပါလား... မဟုတ္ဘူး.. ပိုစတာ ဒီဇုိင္းကအစခိုးတယ္... သူမ်ားလိုမွီေအာင္က်လိုက္မလုပ္နိုင္ဘူး... အဲ ဇာတ္လမ္းနဲ႔သိပ္မဆုိင္ပဲ တစ္ခုတိုးတက္လာတာေတာ့ရွိတယ္...နႏၵာလွိဳင္အျပင္မသြားခင္ျဖစ္ျဖစ္.. လူမင္းအျပင္မသြားခင္ျဖစ္ျဖစ္.. နမ္းျပီးမွသြားတာ.... ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ သူတို႔လိုက္လုပ္ခ်င္တယ္.. က်န္တာကို ျမန္မာကားမို႔ နားလည္ျပီးၾကည့္ေပးပါ.. ျဖည့္ၾကည့္ေပးလို႔ရတယ္... ခုေတာ့ ပါတိတ္ထမီ၀တ္ျပီး သူု႕ကိုယ္သူ ျမန္မာဆန္ျပေနတဲ့ မင္းသမီး.. ဇာတ္လမ္းနဲ႔လဲ အဓိကမက်တဲ့ အခန္းမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ေရာ ရိုက္သင့္သလား.. ဇာတ္လမ္းအရ လင္မယားမို႔ ရင္းႏွီးေၾကာင္းျပခ်င္တယ္ဆိုလဲ တျခားနည္းနဲ႔ျပလို႔ရတယ္.. ဒါမွမဟုတ္ နမ္းခ်င္ရင္လဲ အသက္ပါပါသရုပ္ေဆာင္ၾကေပါ့....

ေခတ္နဲ႔ အညီမို႔ နမ္းခန္းမထည့္ရဘူး မေျပာပါဘူး.. ခုေခတ္မွာ မင္းသမီးေတြ ဒိထက္ဆိုးတဲ့ ဗီြဒီယိုေတြေတာင္ နာမည္ၾကီးခ်င္ေဇာနဲ႔ အျပိဳင္အဆိုင္ အခမဲ့ ျဖန္႔ေ၀ေနၾကတာ.. ဒါေပမဲ့ သရုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပရိတ္သတ္ကို မေစာ္ကားနဲ႔.. သ႑ာန္လုပ္ သရုပ္ေပၚေအာင္လုပ္... နမ္းခန္းေလးရုိက္ရတာကို အရသာခံေနတဲ့ ရုပ္ေတြနဲ႔... လင္မယားနဲ႔တူေအာင္ သရုပ္မေဆာင္ဘူး.. နမ္းရတာကို အရသာခံေနၾကတယ္.. အဲဒါကိုေျပာခ်င္တာ.. စာဖတ္သူ သေဘာေပါက္မလားေတာ့ မသိဘူး.. က်မေျပာခ်င္တာကို...

အဲကားဆံုးေတာ့ ရုိက္တာေတြေတာ့ ျပန္ျပပါတယ္.. ဟုတ္ပါတယ္.. ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ... ျမန္မာျပည္လို ပစၥည္းလံုေလာက္မွဳမရွိ ရုံးဘက္ဆိုင္ရာ လြတ္လပ္မွဳမရွိ.. ဘက္ဂ်ပ္ကမရွိ... ပရိသတ္ကမရွိတဲ့ ရုပ္ရွင္ေလာကအတြက္.. သူတို႔ အားေတာ့ စိုက္ထုတ္ပါတယ္... အဲမွာ စဥ္းစားမိတာ... တကယ္ကို quality ေကာင္းတဲ့ မူရင္းဖန္တီးရွင္ေတြဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အပင္ပန္းခံခဲ့ၾကမလဲလို႔... ျပန္ရုိက္တဲ့ လူမင္းေရာ.. ဒီေလာက္အပင္ပန္းခံျပီးမွ ပရိတ္သတ္က အဲလိုေျပာတာခံရေတာ့ စိတ္ေကာင္းပါ့မလား.. အပင္ပန္းခံျပီးမွေတာ့ အားနဲနဲပိုစိုက္ထုတ္ျပီး ပိုေကာင္းေအာင္ မတီထြင္သင့္ဘူးလား.. သိပ္မေျပာခ်င္ပါဘူး.. ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းလဲ သိေတာ့ ျမန္မာျပည္က အႏုပညာသမားေတြကိုလဲ သနားပါတယ္.. ဒါေပမဲ့..... ဒါေပမဲ့ေပါ့ေနာ္........

အဲ.. အေပၚမွာေျပာသြားတာက မမွီ႕တမွီခိုးခ်တဲ့ သရဲကား... ေနာက္တစ္ကား.. က်မရွာေတြ႔ထားတာရွိေသးတယ္... လူမင္းပဲ.. အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္နဲ႔.. ၀ိညာဥ္လိပ္ျပာ တဲ့ အဂၤလိပ္ကား Dragonfly ကို ခုိးခ်.. (အဲေလ).. ျပန္ရုိက္ထားတာ... မူရင္းကားက မင္းသား မင္းသမီး အဖိုးၾကီးေတြဆိုေပမဲ့ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ.. လူမင္းမ်ားေတာ္တာ တကယ္သရုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ... ေဆးရုံကေတာ့ ေတာ္ေတာ္သားသားနားနားပါပဲ... ဘယ္ေဆးရုံလဲသိဘူး.. သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေတာ့ေျပာတယ္.. ေမ့သြားျပီ.. အဲမွာ.. လူမင္းက ခိုးခ်... (အဲေလ.. ဒီလက္ကလဲ...) ျပန္ရိုက္ ကားေတြမွာေတာ့.. ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားပမ္းစား.. ခိုးခ်.. (အာ.... လက္ကလဲ ရိုက္မိျပန္ျပီ...) ျပန္ရိုက္ထားပါတယ္.. ခက္တာက လိုက္မမွီတာပဲရွိပါတယ္...

ထားလိုက္ပါေတာ့.. သရဲကားေတြလိုက္မမွီတာကို.. ျမန္မာရုပ္ရွင္ေတြ အရင္က အခ်စ္ကလဲြလို႔ ဘာမွရိုက္ခြင့္မရွိခင္ထဲက အခ်စ္ကို လက္သုတ္စံုလာတာ.. ခု မ်က္စိပြင့္နားပြင့္ သူမ်ားနုိင္ငံက ကားေတြၾကည့္ရေတာ့.. အခ်စ္ကားေတာင္ ျမန္မာရုပ္ရွင္ေတြ ေကာင္းေကာင္းမရုိက္နိုင္ၾကေတာ့ဘူး.. သရုပ္ေဆာင္ပိုင္း.. အသံပိုင္း.. စက္ပစၥည္းပိုင္း.. အားလံုး သူမ်ားေတြကို လိုက္မမွီရတဲ့အထဲ.. အခ်စ္ကားဇာတ္လမ္းေတာင္ သူမ်ားဆီက ခိုးခ်.. (အဲ).. ျပန္ရိုက္တယ္ဆိုေတာ့.. ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ impression down စရာျဖစ္လာပါတယ္.. မေဗဒါပဲ အသားထဲကေလာက္ျဖစ္ျပီး.. ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္ အထင္ေသးေနတယ္လို႔ထင္ေနၾကျပီလား... မဟုတ္ပါဘူး.. ျဖစ္ေစခ်င္တာပါ.. ျဖစ္ေစခ်င္လြန္းတာပါ.. မျဖစ္ေတာ့ စိတ္ပ်က္မိတာ....

မဒီဂြ်န္ရဲ႕ ဖီလင္ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ကို TommyGirl ေျပာလို႔သြားဖတ္ျဖစ္ေတာ့.. သူနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ရပါတယ္.. Sorry! I love you ဆိုတဲ့ ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတဲြကို က်မတစ္၀က္ထိၾကည့္ဖူးပါတယ္.. ဇာတ္သိမ္းက ၀မ္းနည္းစရာမို႔ ဆက္မၾကည့္ေတာ့တာပါ.. အဲဒိကားကိုလဲ ျပန္ရိုက္တယ္...

My Tutor Friend လို ဒီေလာက္နာမည္ၾကီးတဲ့ကားကိုလဲ ျပန္ရိုက္တယ္.. က်မ ျမန္မာကားေတြ မၾကည့္ရေသးပင္မဲ့.. မူရင္းကိုရီးယားကားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကည့္ဖူးပါတယ္..100 days with Mr Arrogant, My Sassy Girl, Turn left Turn right ေျပာရင္ကုန္မွာေတာင္မဟုတ္ပါဘူး.. ဒါေတာင္ က်မတို႔ ေတြ႔ရွိသေလာက္ပါ..

"Love me not" ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားကားဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပါ... TommyGirl ေျပာလို႔ ေနၾကတ္ခ်ိန္ ဆိုတဲ့ ေနတိုးနဲ႔ စိုးျပည့္သဇင္ျပန္ရိုက္ထားတဲ့ ဟာကုိၾကည့္ျဖစ္ေတာ့.. စိုးျပည့္သဇင္ သရုပ္ေဆာင္တာ အဲဒိကားရုိက္ျပီး လိပ္ေခါင္းမ်ားထြက္သြားျပီလားလို႔ ထင္မိပါတယ္.. ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ကုန္းကုန္းေအာ္ေနတာ.. ျမန္မာကား အသံဖမ္းက ေကာင္းေကာင္းဆိုေတာ့ အသံက်ယ္ရင္ အရမ္းက်ယ္.. တိုးေတာ့ တအားတုိး.. တီးလံုးကက်ယ္.. လူသံကတုိးလို႔ အားစိုက္နားေထာင္တဲ့ အခ်ိန္မွ.. စိုးျပည့္သဇင္က ကုန္းေအာ္.. ဒီအခ်စ္ကားကမွ သူ႕ကိုၾကည့္ျပီး သရဲကားနဲ႔တူေသးတယ္.. မ်က္စိကန္းျပီး စိတ္တိုေနတတ္တဲ့ သူေ႒းေျမးမေလး အေနနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္တာ ငါးစိမ္းသည္နဲ႔ နင္လားငါလားပါပဲ.. ကိုရီယားကို အထင္ၾကီးလြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့.. ကြာတယ္ဆိုတာပဲေျပာခ်င္ပါတယ္... အြန္ေစာငယ္ဘ၀ကို သရုပ္ေဆာင္တဲ့ မင္းသမီးေလး Love me Not မွာသရုပ္ေဆာင္ထားတာပါ.. ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္..

ေနာက္တစ္ကားရွိေသးတယ္.. က်မရဲ႕ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ်က္ပါ.. ေတြ႔တာၾကာျပီ.. သိပ္မေျပာခ်င္လို႔ မေရးတာ.. ကိုယ္ကလဲ ဘာေကာင္မွမဟုတ္ေတာ့.. ကိုယ့္ထက္တတ္တဲဲ့ အႏုပညာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလူေတြကို သိပ္မေ၀ဖန္ခ်င္ဘူး... 18 Vs 29 ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားဟာသ ဇာတ္လမ္းတဲြကေန နဲနဲခိုးခ်ျပီးရိုက္ထားတာ... လြင္မိုးနဲ႔ ထြန္းအိျႏၵာဗို.. "အခ်စ္မွာ အျပစ္မရွိပါ" တဲ့... အဲဒိျမန္မာကား ၃ ၄ခန္းျပျပီးတာနဲ႔.. ခိုးခ်ထားမွန္းသိတယ္... ခင္ပြန္းနဲ႔ ရန္ျဖစ္ျပီး ကားေမာင္းထြက္လာရင္း ယာဥ္တိုက္မွဳျဖစ္ျပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၁နွစ္ေက်ာ္ထိပဲ မွတ္မိေတာ့တာ.. သူ႔ကိုယ္သူ အသက္ ၁၈နွစ္လိုထင္ေနတာ.. သူ႔ေယာက်ၤားကိုမမွတ္မိေတာ့တာ.. သူ႔အေမဆံုးသြားျပီဆိုတာကို ေမ့သြားတာ.. အားလံုးခိုးခ်ထားတာတူတူပဲ.. အဲဒိကားမွာ မူရင္းကိုရီးယားမင္းသမီးကို မၾကိဳက္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ သူသရုပ္ေဆာင္တာ တကယ္ ၁၈ႏွစ္သမီးလို ေပါ့ပါးတယ္.. အသက္၀င္တယ္.. ရီရတယ္... ထြန္းအိျႏၵာဗိုလို ၀ါရင့္ သရုပ္ေဆာင္ကို က်မၾကိဳက္ပါတယ္.. သူမ အရင္က သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ကားေတြဆို ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ ခုေနာက္ပိုင္းျမန္မာကားေတြက ေပါ့ပ်က္ပ်က္ျဖစ္လာတာလဲမေျပာနဲ႔.. ၀ါရင့္သရုပ္ေဆာင္ေတြကေတာင္ ေပါ့ပ်က္ပ်က္သရုပ္ေဆာင္လာတယ္.. ဆားမပါတဲ့ ဟင္းစားရသလိုပဲ.. အရင္ေခတ္က ရုပ္ရွင္ေတြက တကယ္ပဲေကာင္းခဲ့တာလား.. ခိုးခ်ထားတာကို က်မပဲ မသိတာလားေတာ့မသိဘူး.. အနည္းဆံုး ျမန္မာသရုပ္ေဆာင္ေတြကေကာင္းေသးတယ္...

ေနာက္ ရွိေသးတယ္.. " တေစၦတစ္ေကာင္း၏အျငိဳး" ေ၀႒ဳေက်ာ္နဲ႔ သဇင္ပါ.. English နာမည္ၾကီး လူသတ္ကား "I know what u did last summer" ကိုျပန္ရိုက္ထားတာပါ.. စစခ်င္း ေ၀႒ဳေက်ာ္က ကားတိုက္ခံရတဲ့ သူေနရာကမို႔ က်မေတာင္ ေၾကာင္သြားပါေသးတယ္.. ျမန္မာကားမွာ မင္းသားကို လူဆိုးေနရာထားတာ ခပ္ရွားရွားရယ္ပါေပါ့... သဇင့္ဘဲက ကားနဲ႔တိုက္လိုက္တဲ့သူပါ... အဲဒိထိအားလံုးတူပါတယ္.. အဲ လိုက္သတ္တဲ့ အခန္းေတြကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း.. ကေလးတူတူပုန္းတမ္းကစားသေလာက္ေတာင္ ရင္ခုန္ဖို႔မေကာင္းဘူးေပါ့ေနာ္.. စာေတြလာတယ္..English ကားမွာ " I know what u did last summer " ဆိုျပီးေရးထားတယ္.. ျမန္မာကားက်ေတာ့ " မင္းတို႔ဘာလုပ္ခဲ့လဲ ငါသိတယ္" တဲ့.. ဟီး.. ဟီး.. အဲဒိစာၾကီးေတြ႔ေတာ့ က်မျဖင့္ ရီလိုက္ရတာ အူကိုနာေနတာပဲ... ခိုးခ်တာေတာ့ ခိုးခ်ပါ ျမန္မာမွဳျပဳသင့္တဲ့ေနရာျပဳေပါ့... တျခားနည္းနဲ႔ ခ်ိန္းေျခာက္ခ်င္လဲ ခ်ိန္းေျခာက္ေပါ့.. တစ္ကြက္ ၂ကြက္ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္သံုးလိုက္ရတာ ဒီေလာက္မပင္ပန္းပါဘူး... အဲ.. ျမန္မာမွဳ မျပဳသင့္တဲ့ ေနရာကို ျပဳတာရွိေသးတယ္ဗ်ာ့.... ေနာက္ဆံုးခန္းက်ေတာ့ လူသတ္သမားက ေ၀႒ဳေက်ာ္မဟုတ္ပဲ.. (ျမန္မာကားတြင္ မင္းသားသည္ ဘယ္ေတာ့မွ လူဆိုးမျဖစ္).. သဇင့္ရည္းစား ကားနဲ႔တိုက္တဲ့ေကာင္က လူဆိုးျဖစ္ေနတယ္.. ျမန္မာအဆန္ဆံုးျပကြက္ကေတာ့.. ေနာက္ဆံုးခန္းမွာ...ဒန္ တန္တန္တန္ ဆိုျပီး.. "မင္းတို႔အားလံုးကို ျပည့္သူ႔၀ိုင္းေတြ ရဲေနၾကျပီ" ဆိုျပီး ျပီးသြားေတာ့တာပါပဲ... ဟား... ဟား.....

အဂၤလိပ္ကား Cellulor ကို လူမင္း မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္ ျပန္ရိုက္ထားတဲ့ "ဆယ္လူလာ" ဆိုတဲ့ကားရွိတယ္... မင္းသမီးက လူဆိုးေတြဖမ္းထားတဲ့ အခန္းထဲကေန ဖုန္းနဲ႔ အျပင္က မင္းသားကို ဆက္သြယ္တဲ့ action ကားေလး.. အဂၤလိပ္ကားကေတာ့ ရင္တဖိုဖိုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတယ္.. ျမန္မာကားလဲ ေကာင္းတယ္.. ရီဖုိ႔... ဘယ့္နဲ႔.. ဆယ္လူလာဆိုျပီး လူမင္းတစ္ေယာက္နားမွာတပ္ထားတာၾကီးက ကြန္ျပဴတာမွာသံုးတဲ့ မိုက္နဲ႔ နားက်ပ္ေသးေသးေကာက္ေကာက္ေလးေလ.. သိလားေတာ့မသိဘူး.. မသိတာက်ေနတာပဲ.. Bluetooth လိုလိုဘာလိုလိုေပါ့.. ဒါဆိုလဲ Bluetooth နားက်ပ္စစ္စစ္နဲ႔ပဲ သရုပ္ေဆာင္လိုက္ပါလား... ျမန္မာျပည္ကလူေတြကို မသိဘူးမ်ားေအာင့္ေမ့ေနလားမသိ... (ဒါနဲ႔ စကားမစပ္.. Rဇာနည္ကလဲ ဗီြစီဒီတစ္ခုထဲမွာ Bluetooth ၾကီးနားမွာတပ္ျပီ သီခ်င္းဆိုသဗ်.. ဆိုေနတုန္း ဖုန္းလာရင္ ေျဖဖို႔ထင္ပါ့.. ဟား.. ဟား.. ) အဂၤလိပ္ကားက မင္းသားေတာင္ ဖုန္းကို လက္နဲ႔ကိုင္ျပီး နားမွာကပ္ျပီး တစ္ကားလံုး သရုပ္ေဆာင္သြားတယ္.. သူက ပိုသဲကဲ ေခတ္မွီေၾကာင္းၾကြားျပလိုက္ေသးတယ္.. ဟား.. ဟား.. ေျပာရင္း ျမင္ေယာင္ ျပီး ရီခ်င္လာျပီ.......... lol....

ေျပာရမယ္ဆိုရွိေသးတယ္.... ဟိုးအရင္က ကား... ေဒြး+ ထက္ထက္မိုးဦး+စိုးျမတ္နႏၵာရဲ႕ "ရင္ထဲမွာဘာညာဘာညာ " ဆိုတာ.. ကုလားကား.. ရွာရြတ္ခန္ရဲ႕ "Kuch Kuch Hota Hai" ဆိုတဲ့ကားကို ျပန္ရုိက္ထားတာ.. အမ်ားၾကီးပဲ.... ခုေလာေလာဆယ္ဒိေလာက္ပဲမွတ္မိတယ္.. ဒါေတာင္ ျမန္မာကားေတြ ၾကည့္တာရပ္လိုက္လို႔.. ဆက္ၾကည့္ရင္ ထပ္ေတြ႔အံုးမွာပဲ.. ပုဂံဘုရားေတြကို တင္စားသလို လက္ညိွဳးထိုးမလဲြ ဘုရားရွိသလို႔.. မၾကည့္လိုက္နဲ႔.. ၾကည့္လိုက္လို႔ ဇာတ္လမ္းမ်ား နဲနဲေကာင္းရင္ No Doubt ခိုးခ်..အဲ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာရင္ ျပန္ရုိက္ေတြခ်ည္းပဲ....

က်မေျပာခ်င္တာက တစ္ခ်ိဳ႕ကိုရီယားကား ေကာင္းေကာင္းေလးေတြဆိုရင္ သူတို႔ ကိုရီးယားဖိုရမ္ေတြထဲက ၀ါသနာရွင္ေလးေတြေရးထားတာကို ပံုေဖာ္ေဆးေရာင္ျခယ္လိုက္တာပါ... ဒီလိုနဲ႔ နာမည္ၾကီးကားေတြျဖစ္လာတာပါပဲ... ခုဆို ျမန္မာဘေလာ့ေတြမွာလဲ တခ်ိဳ႕ဆို ရသေျမာက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ရွိေနတာပဲ.. ရုိက္က်ပါလား.. စာေရးသူက ၀ါသနာရွင္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အႏုပညာဖိုးလဲ မ်ားမ်ားေပးစရာမလိုပါဘူး.. Credits ေပးရင္ေတာင္ က်မဆိုေက်နပ္တယ္.. ဟိုတစ္ေလာက မနိုင္းနိုင္းစေန ရဲ႕ ဘေလာ့ေပၚက ၀တၱဳကို ရုပ္ရွင္ရုိက္မဲ့သတင္းၾကားေတာ့ ေက်နပ္မိပါတယ္.. သူမ်ားဇာတ္လမ္းေတြကူးမဲ့အစား.. ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ကို အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားျပီး.. ကိုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသေလာက္ထဲကေန.. အတတ္နိုင္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္သြားလို႔ရမွာပါ...

ခုေတာ့ သူတို႔က ျမိဳ႕ပရိတ္သတ္က သူတို႔ ခိုးခ်တာသိလို႔မၾကည့္လဲ .. နယ္ပရိတ္သတ္ရွိတယ္.. ငါတို႔လြယ္လြယ္ပဲျဖစ္သလိုပံုမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္.. ျမန္မာျပည္ လက္ရွိအေရးေတြနဲ႔လဲ ဒီအနုပညာလုပ္ငန္းက ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္ မျဖစ္ဘူး.. အထက္က မီဒီယာဆိုတာကို ေပါက္ေပါက္ေရာက္ေရာက္မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ တမင္ပိတ္ပင္တယ္.. ပိတ္ပင္သင့္တာေတြက်ေတာ့ မပိတ္ပင္ဘူး.. အဲလိုမ်ိဳးေတြျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ... ရိုက္မယ္ဆိုလဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ကိုယ့္အိတ္စိုက္ျပီး ၀ါသနာ ေစတနာနဲ႔ ရုိက္.. မဟုတ္ရင္ေတာ့.. အႏုပညာသမားေတြလဲ တျခားအလုပ္သာ လုပ္စားၾကဖို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္...

ေတာ္ေလာက္ျပီေနာ္... ဒီပိုစ့္က က်မအရင္က ေရးခဲ့တဲ့.. ရွက္တတ္ရင္လဲေသဖို႔ေကာင္းတဲ့ ခိုးခ်ထားေသာ ျမန္မာဇာတ္လမ္းမ်ားရဲ႕ အဆက္လို႔လဲေျပာလို႔ရပါတယ္... စိတ္ထဲရွိသမွ် အားမရမွဳ... ျဖစ္ေစခ်င္မွဳ.. ရွက္မွဳ.. အားက်မွဳ... ဂရုဏာေဒါသ.. ေစတနာ... ေတြေပါင္းျပီး ေရးခ်လိုက္မိျပီ... တစ္ဦးတစ္ေရာက္ကို ထိခိုက္နစ္နာေစလိုတဲ့ သေဘာအလ်င္းမရွိပါ... က်မခုလိုေျပာလိုက္လို႔.. က်မလဲ သူတို႔ေလာက္ေတာင္ သရုပ္မေဆာင္တတ္ေသးပါ.. သူတို႔ေလာက္ေတာင္ အႏုပညာကို မတတ္ေသးပါ.. လုပ္ၾကည့္လွ်င္ခက္မွန္းသိပါသည္... ဒါေပမဲ့ Professional လုပ္ေနၾကျပီဆိုရင္ေတာ့ ဒိထက္ ေကာင္းသင့္သည္ဟုထင္ပါသည္... ပရိသတ္တစ္ေယာက္အေနနွင့္ ခံစားရသည္မ်ားကို ဖြင့္အန္လုိက္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္... ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ေလာကၾကီး အဆင့္တန္းမွီရပ္တည္နိုင္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္............................

ဂ်ပန္ခရီးစဥ္ Day 3 (သို႔) တိုက်ိဳ ဒစ္စေနလမ္း..

အဲဒိေန႔က ထင္ထားတဲ့ အခ်ိန္ထက္ အိပ္ယာထေနာက္က်တယ္.. ၇နာရီေလာက္နိုးတယ္.. ထံုးစံအတိုင္း မေဗဒါေနာက္ဆံုးမွႏုိးတယ္... ခ်မ္းခ်မ္းမွာ ေရမိုးခ်ိဳး.. သူ႕အေမ ျပင္ထားတဲ့ မနက္စာကို စားရေသးတယ္.. တကယ္အိမ္ကထြက္ျဖစ္ေတာ့ ၈နာရီခဲြေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္.. ထမင္းဘူးလဲထည့္ခဲ့တယ္.. ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ကေနထြက္လာၾကတယ္..

JR Yamanote line ဆိုေတာ့ Tokyo Station ကို အရင္သြားအဲဒိကေန.. မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ JR Keiyo Line ကိုေျပာင္းစီးတယ္.. ရထားေျပာင္းတာကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ရတယ္.. မေဗဒါကေတာ့ စကၤာပူမွာ က်င့္သားရျပီးသားအတိုင္း မွ်ားေနာက္လိုက္တယ္..
JR Keiyo Line ေပၚက Maihama station မွာ ဆင္းလိုက္ရင္.. ထြက္ထြက္ခ်င္းပဲ တိုက်ိဳဒစ္စေနလမ္းကို ေရာက္ပါတယ္.. လူေတြ.. လူေတြ မ်ားတာမွ.. ေရေက်ာ္က သတင္းကြ်တ္ပဲြေစ်းတန္းအတိုင္းပဲ

.. အဲဒိေန႔က မိုးကလဲ ဖြဲဖဲြရြာေနတယ္.. ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ တခ်ိဳ႔လူေတြ လက္ေလွ်ာ့ျပီး ျပန္ရင္ျပန္မွာပဲေလဆိုျပီး.. ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တာေပါ့.. ဒါေပမဲ့ ဂ်ပန္ေတြက ကိုယ့္ထက္ဇဲြေကာင္းတယ္.. ဟား.. ဟား.. မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ခဲ့ဘူး.. လက္မွတ္၀ယ္တဲ့ ေနရာေတာင္မေရာက္ေသးဘူး.. အိတ္စစ္တဲ့ေနရာမွာတင္ ေတာ္ေတာ္တန္းစီလိုက္ရတယ္..
မေဗဒါရဲ႕ ကင္မရာစတန္းကို ယူလို႔မရဘူးတဲ့... ခက္ပါေရာ...
ေနာက္ေတာ့.. လက္မွတ္၀ယ္ဖို႔ ေကာင္တာေတြဒီေလာက္မ်ားျပီး. ဒီေလာက္မိုးရြာေနတာေတာင္.. လူေတြက နဲတာမဟုတ္ဘူး.. ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ျပီး လွည့္ျပန္ဖို႔ စိတ္ကူးမိေတာ့.. က်မသူငယ္ခ်င္းက အဲဒိေန႔ပဲအားေလရဲ႕..

ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ တန္းစီရတာ မပင္ပန္းသလိုပဲ.. တန္းစီရင္ တူတူကေနတဲ့ အတဲြေတြေတာင္ေတြ႔ေသးရဲ႕.. ျပီးေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ မစ္ကီးေမာက္လို ၀တ္လာတာတို႔.. အရိုးေျခာက္ပံု၀တ္လာတာတို႔လဲေတြ႔ပါ့... ရုပ္ရွင္ထဲမွာေတြ႔ဖူးတဲ့ hollowen ေန႔မွာ ၀တ္သလိုမ်ိဳးေတြေလ.. ရွက္လဲရွက္ၾကဘူး.. ဟီး.. ဟီး... အဲဒိအက်ီၤေတြ ေနာက္ဘယ္ေနရာသြား၀တ္မလဲမသိ...


ေနာက္ဆံုး ေကာင္တာေရာက္ေတာ့ ၁၈ႏွစ္အထက္လက္မွတ္က...
၁ရက္လက္မွတ္က ယမ္း ၅၈၀၀ ...
၂ရက္လက္မွတ္က ယမ္း ၁၀၀၀၀...
၃ရက္လက္မွတ္က ယမ္း ၁၂၉၀၀..
၄ရက္ လက္မွတ္က ယမ္း ၁၅၀၀၀...

သူက Disney land ရယ္ Disney Sea ရယ္ဆိုျပီး ၂ခုရွိတယ္.. က်မကေတာ့ ၂ခုလံုးသြားခ်င္တယ္.. ဘေလာ့ေတြ ဖိုရမ္ေတြမွာ ဖတ္ဖူးေတာ့ အဲဒိမွာ တန္းစီရတာေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္ဆိုတာ သိတယ္.. ၁ရက္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မေလာက္နိုင္ဘူး.. ဒါနဲ႔.. သူငယ္ခ်င္းကို ၂ရက္၀ယ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္.. သူ႔အစ္ကိုနဲ႔ အေဒၚကေတာ့ မ၀ယ္ဘူး.. ေနာက္ဆံုး မေဗဒါ အေျပာေကာင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလဲ ေနာက္ေန႔ အလုပ္ဖ်က္ျပီး.. ၂ရက္လက္မွတ္၀ယ္လိုက္တယ္.. ၃ရက္ ၄ရက္လက္မွတ္၀ယ္ရင္ေတာ့ အစံုေရာက္မယ္ဆိုေပမဲ့.. Disney land တစ္ခုထဲနဲ႔ မေဗဒါရဲ႕ ခရီးစဥ္အခ်ိန္ကို အကုန္မခံနိုင္ဘူးေလ.. တျခားေနရာေတြသြားဖို႔ရွိေသးတယ္မွတ္လား..

၀ယ္ျပီးအထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔.. ကာတြန္းကားထဲကလိုမ်ိဳး တီးလံုးသံေတြက ပန္းျခံဘယ္သြားသြားၾကားေနရတယ္.. စင္ဒရဲလားနန္းေတာ္ၾကီးကိုလဲ ျမင္ေနရေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ကားတြန္းကမာၻထဲေရာက္သြားသလိုပါပဲ.. ေနာက္ တီး၀ိုင္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြမွာလဲ လူေတြက ၾကည့္ေနၾကတယ္.. က်မလဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လိုက္.. ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ ကင္မရာရုိက္လိုက္.. ကိုယ့္အုပ္စုေနာက္ေျပးလိုက္လိုက္နဲ႔.. အားကို မအားရဘူး.. hollowen day special ဆိုေတာ့ ၾကိဳက္တဲ့ costume ငွား၀တ္လို႔ရတဲ့ အစီအစဥ္ရွိေတာ့.. စင္ဒရဲလားေတြ စနုိး၀ွိက္ေတြကလဲ မွဳိလိုေပါက္ပဲ.. ၀၀တုတ္တုတ္ စႏုိး၀ွိက္ေတြေတာင္ ေတြ႔ေသး... အဲလို ငွား၀တ္တဲ့သူေတြကေတာ့ တခ်ိဳ႕ဟာေတြ စီးခြင့္မရွိပါဘူး.. မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ Alice in the wonder land ထဲက ေကာင္မေလးပံုမ်ိဳး၀တ္ၾကပါတယ္.. သူက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိတာကိုး... စကာၤပူမွာဆိုရင္ ပန္းျခံက ၀န္ထမ္းေတြကပဲ အဲလို၀တ္ျပီး သူတို႔နဲ႔ ဓာတ္ပံုတဲြရုိက္လို႔ရတယ္.. ဒါေပမဲ့ ဂ်ပန္မွာက လာလည္တဲ့သူေတြက ၀တ္ေတာ့ ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔ေျပာလို႔မရဘူး.. သူတို႔ဟာသူတို႔ေတာင္ ဓာတ္ပံုရိုက္မ၀ျဖစ္ေနတာ.. မေဗဒါလဲ အခ်ိန္ပိုရင္ေတာ့ စင္ဒရဲလားလို၀တ္မလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ.. ဟီး.. ဟီး...


Pirates Of the Caribbean



ဒါနဲ႔ ဘာမွန္းေတာ့မသိ လူေတြတန္းစီေနတဲ့ Q တန္းၾကီးေတြ႔တာနဲ႔ ျမန္ျမန္၀င္စီလိုက္တယ္.. ေနာက္မွ ေျမပံုမွာရွာၾကည့္ေတာ့ Pirates of the Caribbean တဲ့ ဘာမွန္းေတာ့မသိဘူး.. Q ကျမန္ေတာ့ျမန္တယ္.. အိမ္ထဲေရာက္ရင္ စီးလို႔ရျပီေပါ့.. ထင္ေနတာ.. လဲြတာပဲ.. အျပင္မွာ ၃၀မိနစ္ေလာက္စီျပီး အိမ္ထဲေရာက္ျပန္ေတာ့.. ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္ တန္းၾကီးမွ တစ္အိမ္လံုးအျပည့္ပဲ... ျပန္ထြက္လို႔လဲမရေတာ့ ဆက္စီ.. ေနာက္ထပ္ ၄၅မိနစ္ေလာက္စီလိုက္ရတယ္... မေဗဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလဲ.. အထဲေရာက္လို႔တန္ရင္တန္ မတန္ရင္ေတာ့ ဒစ္စေနလမ္းနာမည္ဖ်က္ျပစ္မယ္လို႔.. ဟီး.. ဟီး.....
ေနာက္ေတာ့ ေလွေလးနဲ႔... ေလွေပၚကိုတက္.. ျပီးေတာ့ ေလွေလးက ျဖည္းျဖည္းေလးသြားတယ္.. ဒါနဲ႔ မေဗဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလဲ ဟာ.. ဒါေလးပဲလားဆိုျပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ဘာမွမျမင္ရေအာင္ေမွာင္ေနတဲ့ ဂူေလးထဲကို ၀င္ျပီး ေတာ္ေတာ္မတ္တဲ့ ေရတံခြန္လိုဟာမ်ိဳးကို ေ၀ါကနဲ႔ ဆင္းျပီးေတာ့မွ.. အထဲမွာ.. အားပါးပါး.. ဂရက္ဖစ္ရယ္.. ဆလိုက္ရယ္.. အရုပ္ေတြရယ္.. အသံရယ္.. ေကာင္းလို႔လားမသိ.. တကယ့္ကို Pirates ရုပ္ရွင္ကားကို အျပင္မွာ ျမင္ရသလိုပဲ.. ကိုယ္က အိမ္မက္ထဲကလိုေလ... သူတို႔ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရတယ္.. ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က ဘာမွမျဖစ္ဘူး.. အဲလိုမ်ိဳး.. အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ သေဘာၤၾကီး ၂စင္း အေျမွာက္ေတြနဲ႔ ေဆာ္ေနၾကတဲ့ ၾကားမွ က်မတို႔ သဗၺာန္ေလးကသြားေနတယ္.. ဟိုဘက္က ေဆာ္လိုက္ရင္ တဘက္ သေဘာၤမွာ အေျမွာက္ထိတယ္.. မီးထြက္တယ္.. အသံေတြကလဲ တကယ့္စစ္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး.. အံုးဒိုင္းနဲ႔.. indoor လုပ္ထားပင္မဲ့ ခံစားခ်က္က တကယ့္ ညေမွာင္ေမွာင္ ၾကယ္ေတြနဲ႔မိုးေကာင္းကင္ေအာက္အတိုင္းပဲ... အဲဒိမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္သြားတယ္... စီးတာကေတာ့ ဘာမွသိပ္ေၾကာက္ဖို႔မေကာင္းဘူး.. ဒါေပမဲ့ အဲဒိရုပ္ရွင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ အတိုင္း ခံစားရေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့ ဖီးလင္ကေကာင္းတာ..
မေဗဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလဲ ထြက္လာေတာ့ တျပံဳးျပံဳးေပါ့.. ေစာင့္လိုက္ရတာ တန္တယ္.. ဒစ္စေနလမ္းဆိုတဲ့အတိုင္း နာမည္နဲ႔လိုက္ပါေပတယ္ေပါ့.. ေနာက္ဟာေတြကိုလဲ စီျပီး စီးဖို႔ အားရွိသြားတယ္.. ကဲ .. ဒစ္စေနလမ္းကို ေရာက္ရင္ Pirates Of the Caribbean ကို စီးျဖစ္ေအာင္စီးေနာ္....

Toy Story

ေျမပံုကလဲ ေကာင္းေကာင္းမၾကည့္တတ္ေသးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ရတယ္.. ျပီးမွ ဟိုသြားဒီသြားေတာ္ေတာ္ရွာရင္း ေနာက္တစ္ခုကိုေရာက္တယ္.. အဲဒိမွာေတာ့ အေတာ္ကိုေစာင့္ရတာ.. ေန႔လည္ ၁၂ထိုးတယ္... တန္းစီေနရင္းဗိုက္ဆာလို႔.. ထမင္းဘူးကလဲ သူ႔အေဒၚေတြနဲ႔ ပါသြားေတာ့ မုန္႔သြား၀ယ္ျပီး တန္းစီရင္းစားမယ္ဆိုျပီး.. မေဗဒါ ထြက္လာတယ္.. သူငယ္ခ်င္းက ဆက္စီတယ္.. မုန္႔ဆိုင္လဲေရာက္ေရာ.. အားပါးပါး... တန္းစီေနတဲ့ သူေတြ.. မုန္႔စားဖို႔လဲ ဒီလိုစီရမယ္... ဟင္း... ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္... ဒါနဲ႔ စိတ္ပ်က္ျပီး ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္.. အဲဒါလဲ ၁နာရီခဲြေလာက္ တန္းစီလိုက္ရတယ္.. ဒစ္စေနလမ္းမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္မယ္ဆိုျပီး ပဲမ်ားျပီး ၀တ္လာမိတာက လည္ရွည္ဖိနပ္.. ေျခေထာက္ေတြလဲနာလိုက္တာမေျပာနဲ႔.. ဗိုက္ကဆာ.. လူကမ်ားေတာ့ စိတ္ေတြကို တိုေနတာပဲ.. ေန႔၀က္က်ိဳးျပီ ခုမွ ၁ခုပဲစီးရေသးတယ္... ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ပ်က္လာတာ.. ဒါေပမဲ့ Fast pass ဆိုတာရွိတယ္.. တန္းစီစရာမလိုပဲ အဲဒိ Fast pass ရွိတဲ့သူေတြက ၀င္-င္သြားတယ္.. က်မထင္တာက ပိုက္ဆံပိုေပးျပီး ၀ယ္ရတယ္ထင္ေနတာ.. Fast pass ကိုဘယ္လိုလုပ္ရလဲဆိုတာလဲ က်မတို႔မသိဘူး..
ဒီလိုနဲ႔ Toy Story ထဲကို ၀င္ျဖစ္တယ္.. အဲဒါကေတာ့ Pirates ေလာက္မေကာင္းဘူး.. စီးတဲ့ယာဥ္ေပၚမွာ ေသနတ္ေလးေတြနဲ႔.. စီးရင္းနဲ႔ အဲဒိမွာေပးထားတဲ့ Target ေလးေတြကို လိုက္ပစ္ရတာ.. ကိုယ္ပစ္လို႔ထိတာလား.. သူမ်ားပစ္လို႔ထိသလားလဲ မသိရ.. လည္လည္ လည္လည္နဲ႔ ကေလးစီးေလး.. က်မတို႕ကေၾကာက္စရာေတြ စီးခ်င္တာ.. အသဲကမာေတာ့.. ဟီး... ဒါနဲ႔ ဒီတစ္ခုေတာ့ သိပ္စိတ္တိုင္းမက်ပဲ ျပန္ထြက္လာတယ္.. မေကာင္းဘူးေတာ့ မဟုတ္ဘူး.. ဒါေပမဲ့ ေစာင့္ရျပီး ဒိထက္ပိုေကာင္းေစခ်င္တာ..

ေန႔လည္စာေတြ ယူခဲ့ေနာ္....

ထြက္လာေတာ့ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ သူ႔အေဒၚဆီက ထမင္းဘူးကို ၂ေယာက္သား တူတူဆဲြၾကတယ္.. မနက္က သူ႔အေမထမင္းဘူးထည့္တုံးကေတာ့ အလုပ္ရွုတ္တယ္ထင္ေနတာ.. ခုမွ တန္းစီရမွာေတြးျပီး ေက်းဇူးတင္မိတယ္.. လူၾကီးစကားဆိုတာ လိုက္နာေကာင္း၏.. ဟိ.. ဟိ....

ေနာက္ေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ survivor ခရီးဆက္.. ေျမပံုၾကည့္ .. က်မတို႔ကလဲ ေသခ်ာမသြားတတ္ေတာ့ အစီအစဥ္ေတြက မက်.. တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာေတာ္ေတာေလွ်ာက္ရေသးတယ္.. ေျခေထာက္ကနာေတာ့ ျဖည္းျဖည္းပဲေလွ်ာက္နိုင္တယ္.. ဓာတ္ပံုကလဲ အလွ်င္မွီေအာင္ရိုက္ရတယ္.. လူေတြလဲ ေရွာင္ရုိက္လို႔မရဘူး.. လူကမ်ားလြန္းလို႔.. တစ္ေနရာေရာက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ရမလဲ ေမးရင္ ၁နာရီ ၂နာရီ ဆိုေတာ့ ၀င္မစီေတာ့ဘူး..

Battery Car

ေနာက္ ဘတ္ထရီကားလိုေနရာမ်ိဳးက်ေတာ့ ၄၅ မိနစ္တဲ့... ဒါနဲ႔ ၀င္စီလိုက္တယ္.. အဲဒါစီးတယ္..
မေလးရွားနဲ႔ စကာၤပူ ဘတ္ထရီကားေလာက္မၾကိဳက္ဘူး.. သူက သံလမ္းေပးထာတယ္.. ကားက အဲဒိလမ္းအတိုင္းေမာင္းတာ.. ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္ေမာင္းလို႔မရဘူး.. စိတ္လွဳပ္ရွားဖို႔မေကာင္းဘူး... ကိုယ္က ေျခေထာက္နင္းထားရုံပဲေတာင္ရျပီ...


Rollar Coster


ေနာက္ဆံုး ေျမပံုထဲမွာ ေတြ႔ရတဲ့ ေတာင္ပံုၾကီးနဲ႔.. စီရတာ နဲနဲေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ Splash Mountain ေနရာကိုပဲ တည့္တည့္မတ္မတ္သြားစီးေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးလိုက္တယ္.. အဲဒိကို ေျခဦးလွည့္ေတာ့ Toon Town ဆိုတာကိုျဖတ္ရတယ္.. ဓာတ္ပံုရုိက္ျဖစ္တာမ်ားတယ္.. ေနာက္ေတာ့ Roller coster လိုဟာမ်ိဳးေလး.. ၄၅မိနစ္ေစာင့္ခ်ိန္ဆိုလို႔.. မဆိုးဘူးဆိုျပီး ၀င္စီလိုက္တယ္.. အထဲမွာ ျပင္ထားတာေလးကေတာ့ တကယ့္ ကာတြန္းကမာၻအတိုင္းပဲ.. စီးရတာေတာ့ ျမန္မာျပည္က သံဂ်ီးတက္ Rollar coster ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ဖို႔မေကာင္း.. စိတ္ခ်ရမွန္းသိလို႔လားေတာ့ မသိ.. ဟိ... ဟိ...

Cartoon Spin (Cabco)


အဲဒိမွာေတာ့ စီးဖို႔တန္းစီရတာ စိတ္ပ်က္တာနဲ႔ ဓာတ္ပံုပဲ ဖိရုိက္ျဖစ္တယ္.. ေနာက္ ဦးတည္ခ်က္ေနရာကို ဆက္သြားတယ္.. Cartoon Spin (cabco)ဆိုျပီး ရထားဦးေခါင္းေလးက အိမ္ပ်က္ထဲကေန လွဳပ္စိ လွဳပ္စိထြက္ေနတာေတြ႔ေတာ့.. စိတ္၀င္စားျပီး ၀င္စီျဖစ္တယ္.. ညေန ၄နာရီေလာက္ရွိေနျပီ... အမယ္ေလး.. စီလိုက္ရတာမေျပာနဲ႔.. အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့လဲ ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္တန္း...ေနာက္ဆံုးေရာက္ေတာ့..
ဖန္ခြက္လို ၀ိုင္း၀ိုင္းယာဥ္ေလးထဲမွာ.. လွည့္လို႔ရတဲ့ ဂီယာလို အတံေလးပါတယ္.. အထဲမွာေတာ့ ကာတြန္းေတြ...ကာတြန္းေတြအမ်ားၾကီးပဲ.. တကယ့္ ကာတြန္းတိုင္းျပည္ပဲ.. ဘယ္လိုလုပ္ထားလဲေတာ့မသိဘူး.. အလင္းအေမွာင္.. အသံ.. ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အရုပ္ေတြလားမသိဘူး.. ကိုင္ဖို႔မမွီေတာ့ မီးနဲ႔လုပ္တာလား... တကယ့္အရုပ္ေတြလားမသိဘူး.. ေအာက္ကပံုကိုၾကည့္ၾကည့္.. မေဗဒါတို႔ယာဥ္အလာကို တံခါးဖြင့္ေပးတဲ့ ဘန္နီရုပ္ေလး..


Splash Mountain


ေနာက္ဆံုး Splash Mountain ကိုေရာက္ေတာ့.. တန္းစီခ်ိန္ ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ပါတဲ့.. ဒါနဲ႔ စဥ္းစားေန ၾကာတယ္ဆိုျပီး စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ျပီး ၀င္စီလိုက္တယ္.. တကယ္ပါ ဂ်ပန္ေတြ ညာမေျပာတတ္ဘူး.. ကိုယ္ကေတာ့ ဒီေလာက္ၾကာခ်င္မွလဲ ၾကာမွာပါေပါ့.. လွိဳင္ဂူထဲေရာက္ျပီးရင္ သိပ္မေစာင့္ရေလာက္ေတာ့ပါဘူးေပါ့.. လွဳိင္ဂူေရာက္ဖို႔ေတာင္ ဟိုလိမ္ဒီေကာက္ Q တန္းနဲ႔ ၁နာရီခဲြေလာက္စီလိုက္ရတယ္.. ဂူထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ Q တန္းမွ အခိုင္အမာ... အျမဲတမ္း ဒီလိုပဲထင္တယ္.. အေရးထဲ Fast Pass ကိုင္ထားတဲ့သူေတြက ေရွ႕က၀င္၀င္သြားတာခံရေသးတယ္.. တကယ္ကို ၂နာရီ ၄၅မိနစ္မွ စီးရတယ္.. စီးရေတာ့လဲ ဒီေလာက္လဲေၾကာက္ဖို႔မေကာင္းပါဘူး.. ရွဳခင္းသာက ေရလႊာမိေက်ာင္းလိုပါပဲ.. သူေကာင္းတာက.. အဲဒိေလွသြားတဲ့ လွိဳင္ဂူတစ္ေရွာက္ Walt disney character Cartoon စက္ရုပ္ေတြကို အသံေရာ.. တီးလံုးေရာနဲ႔ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ရွိတယ္.. အရုပ္ေတြက အရုပ္နဲ႔ေတာင္ မတူဘူး.. လွဳပ္ရွာမွဳက smooth ျဖစ္တယ္.. ေၾကာက္စရာ အဆင္းက ၁ခါပဲရွိတယ္.. အဲဒိမွာ အလိုအေလွ်ာက္ ကင္မရာက လွ်က္တစ္ျပက္ဓာတ္ပံုရုိက္ေပးတယ္...
ဓာတ္ပံုလိုခ်င္ရင္ ယမ္း ၁၂၅၀ နဲ႔ ေအာက္ေရာက္ရင္ ေရြးလို႔ရတယ္.. မေဗဒါကေတာ့ ဒါမ်ိဳးဓာတ္ပံုက ကိုယ့္ကင္မရာနဲ႔မွ ရိုက္လို႔မရနုိင္တာ.. ျပီးေတာ့ အမွတ္တရလဲရွိေအာင္ ယူတယ္.. ဒီမွာ ၾကည့္.. ေၾကာက္ကလဲေၾကာက္ေသး... ပဲကလဲမ်ားခ်င္ေတာ့ လက္ကို အရဲစြန္႔ျပီးေျမွာက္ထားေသး... အာကေတာ့ ျပဲေနတာပဲ....



Peter Pan Flight


အဲဒါလဲစီးျပီးေရာ လူလဲေတာ္ေတာ္ျပိဳင္းေနျပီ... ေျခေထာက္က မေထာက္နိုင္ေတာ့ဘူး.. ဒါနဲ႔ ပိုက္ပိုက္မတန္လဲေနေတာ့ ေအးေဆးထိုင္ဖို႔စဥ္းစားတယ္.. လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ သူတို႔အခင္းေလးေတြနဲ႔ လမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ေနရာေတြဦးျပီးထုိင္ေနၾကတာျမင္ေတာ့ ၀န္ထမ္းတစ္ေရာက္ကို ဘာရွိလို႔ထိုင္ေနၾကတာလဲေမးေတာ့.. အဂၤလိပ္လို မေတာက္တစ္ေခါက္နဲ႔ ၾကိဳးစားျပီးေျဖရွာတယ္.. ဒီေလာက္တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းျပီး ညမိုးခ်ဳပ္ခါနီးေတာင္ အဲဒိက၀န္ထမ္းေတြက ဧည့္သည္ကိုျပံဳးျပီးဆက္ဆံနိုင္ၾကတယ္.. ေနာက္မွ အလွျပယာဥ္နဲ႔ show ပဲြကို ေစာင့္ေနၾကမွန္းသိတယ္.. ၇နာရီခဲြျပမယ္ဆိုလားပဲ.. မေဗဒါကေတာ့ ၾကည့္ခ်င္တယ္.. ဒါေပမဲ့သူငယ္ခ်င္းက လူေတြဒီေရာက္ေနတံုး သူက ခဏပဲတန္းစီျပီး က်န္တာေတြစီးခ်င္တာနဲ႔ပဲ.. ေန႔လည္ကလြတ္သြားတဲ့ ပီတာပန္ကို ၀င္စီးၾကတယ္.. ၃၀မိနစ္ေလာက္ပဲေစာင့္ရတယ္.. အစကေတာ့ ဒီေလာက္မထင္ထားဘူး.. အထဲေရာက္ေတာ့လဲ ဒစ္စေနလမ္းဆိုတဲ့ အတိုင္း ကိုယ္ကတကယ့္ ပီတာပန္ေနရာေရာက္သြားသလိုပဲ.. ေလွျပန္ေလးကိုစီးျပီး.. စစခ်င္း.. ပီတာပန္တို႔ေမာင္ႏွမပံုေျပာျပီး အိပ္သြားတဲ့ အိပ္ခန္းေလး.. ျပီးေတာ့ က်မတို႔ ေလွပ်ံေလးက ျပတင္းေပါက္ေလးကေနထြက္သြားတယ္.. ျပီးေတာ့ ျမိဳ႕ ေမာ္ဒယ္ေသးေသးေလးေတြ.. မသိရင္ပဲ ေကာင္းကင္ကေန ေသးေသးေလးလွမ္းျမင္ေနရတဲ့ပံုမ်ိဳးေပါ့.. ၾကည့္လို႔ေတာ့ေကာင္းတယ္.. ထင္ထားတာထက္သာတယ္.. သိပ္မေစာင့္လိုက္ရေတာ့ ေက်နပ္တယ္...

Mikey Mouse Musical Show

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေတာ့ ဘာမွန္းမသိပဲ Mikey Mouse ျပပဲြခန္းမွာလူနည္းတာေရာ.. ေစာင့္ခ်ိန္ ၁၀မိနစ္ပဲဆိုတာေရာ ၀င္ၾကည့္လိုက္တယ္.. စစခ်င္း ဂ်ပန္မကလဲ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိဘူး.. ေနာက္ျပပဲြခန္း လိုက္ကာဖြင့္ေတာ့မွ အထဲ၀င္.. ေရွ႕ကေန ေရာက္ေရာက္ေရာက္လုပ္ျပီး လု၀င္လိုက္တာ.. အထဲေရာက္ေတာ့ screen နဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ေခါင္းေမာ့ျပီးၾကည့္လုိက္ရတယ္... ဒစ္စေနလမ္းမွာ ေရွ႕ဆံုးက ၀င္တိုင္းလဲမေကာင္းဘူး.. လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ ကိုယ္က်ရာေနရာ ကံအတိုင္းထိုင္ရတယ္.. ဂ်ီးမ်ားလို႔ရဘူး.. ဂ်ီးမ်ားခ်င္ရင္ေတာ့ရတယ္.. ကိုယ့္အဆင့္အတန္းကိုယ္ေဖာ္သလိုျဖစ္ေနမွာေလ.. စိတ္ဓာတ္ေသးသိမ္ရာက်မွာစိုးလို႔.. ျမန္မာဆို သိတဲ့အတိုင္း အစထဲက တျခားနိုင္ငံက အထင္ေသးေနတာ.. ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံ့သိကၡာဆယ္ေနခဲ့တယ္... ျပီးေတာ့ Mikey Mouse ျဖစ္ေပၚလာပံုကို ရုိးရုိး ရုပ္ရွင္ရုံလို ဂ်ပန္လိုေတြေျပာျပီးျပပါေလေရာ.. သြားတာပဲ.. အိပ္ေတာင္ငိုက္တယ္.. ဘာမွမွ နားမလည္တာ.. အစထဲကလဲ Mikey Mouse သိပ္ၾကိဳက္တာမဟုတ္ေတာ့... အိပ္ခဲ့တယ္.. စိတ္တိုင္းေတာ့မက်ဘူး.. ဒါပဲလားဆိုျပီးေတာ့... အဲ... မဟုတ္ဘူးရွင့္...

အဲဒါျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္အတြင္းပိုင္း ေဟာခန္းတစ္ခုထပ္ဖြင့္ျပီး ခန္းမတစ္ခုကို ထပ္၀င္ရတယ္.. ေတာ္ေတာ္သားနားတယ္... ဆိုဖာေတြနဲ႔ ဇာတ္ဆင္ကလဲ အမိုက္စား.. တကယ့္နန္းေတာ္ထဲက ခန္းမပံုမ်ိဳးေဆာက္ထားတာ.. ျပီးေတာ့ စင္ေပၚမွာ မစ္ကီးေမာက္ Musical ေရာ.. ျပီးေတာ့ walt disney က ဖန္တီးခဲ့တဲ့ Character အားလံုး တစ္ခုျပီးတစ္ခု ေပၚလာျပီး ဆိုၾကတယ္... အကုန္လံုးက အရုပ္ေတြခ်ည္းပဲ.. လူမဟုတ္ဘူး.. ဒါေပမဲ့.. ပါးစပ္လွဳပ္ပံု.. လက္ေရြ႕လ်ားပံု.. မ်က္နွာအမူအရာ.. အကုန္လံုးက အသက္၀င္ေအာင္လုပ္ထားနိုင္ျပီး.. က်မကို ဖမ္းစားနိုင္ခဲ့တယ္.. ဒီေတာ့မွ... အင္း... ဒါမွ ဒစ္စေနလမ္းဆိုတာလဲ နာမည္နဲ႔ လိုက္ဖက္ေတာ့သကိုး..............

အလွျပကားမ်ား.. အကႏွင့္ သီခ်င္း...

ျပန္ထြက္လာေတာ့ အလွကားနဲ႔ Musical ရယ္ Dance performence ေတြစေနျပီ.. Hollowen special အတြက္ Walt Disney ရဲ႕ လူဆိုး Character ေတြနဲ႔ အလွကားေတြလဲ ပါမယ္တဲ့.. လူေတြၾကည့္ေနတာနဲ႔ မေဗဒါလဲတိုးမေပါက္ပဲ.. ဘ၀ေပးအရပ္ကလဲ အပုထဲမပါပင္မဲ့... မေဗဒါထက္ရွည္တဲ့သူကလဲ အမ်ားသား.. နဲနဲေလး ပုတယ္ေျပာရမလား.. ဟီး.... ဒါနဲ႔ ေပမမွီေထာင့္မမွီနဲ႔ ဗီြဒီယိုကင္မရာကိုပဲ လက္ေျမွာက္ရုိက္ျပီး အဲဒိကေနျပန္ၾကည့္ရတယ္.. ဟဲ.. ဟဲ... ျပီးေတာ့ ညက ၁၀နာရီထိုးခါနီးျပီ.. လူလဲေတာ္ေတာ္ က်ိဳးေနျပီ.. ဒီလိုနဲ႔ပဲ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္.. အျပန္က်မွပဲ အ၀င္က Tokyo Disneyland ဆိုတဲ့ စာတမ္းနဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ျဖစ္ေတာ့တယ္...

အခ်ိန္မေလာက္လို႔ မ၀င္ျဖစ္ခဲ့တာေတြအမ်ားၾကီးပဲ... ဓာတ္ပံုေတာ့ ရိုက္လာျဖစ္တယ္... ဆလိုက္ရွဳိးမွာၾကည့္လိုက္ေနာ္...

ဟင္းးးးးး.. မနက္ျဖန္လဲ Tokyo Disney Sea ကို ထပ္လာရအံုးမယ္.. မနက္ျဖန္ေတာ့ အေၾကာင္းသိသြားျပီ.. ဒီလည္ရွည္ေဒါက္ဖိနပ္ကို လံုး၀မစီးေတာ့ဘူး.. အသက္သာဆံုး အက်ီၤကို ေရြး၀တ္ခဲ့ရမယ္.. .. အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျခေထာက္ေတြနာလိုက္တာ.. အထိေတာင္မခံဘူး.. ေဆးလိမ္း.. ကိုယ့္ေျခေထာက္ေလးကို သနားလို႔ ႏွိပ္နယ္ျပီး မနက္ျဖန္အတြက္ အားေမြးျပီး အိပ္လိုက္တာ.. ခေလာာာာာာာာာာာ.......

လက္ကလိျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး...

တင္းသြားျပီ.. အရမ္းကိုတင္းသြားျပီ (ဗိုက္မဟုတ္ဘူး.. ) ..
ေဘးက ဆိုဒ္ဘားကိုၾကည့္... ေတြ႔လား.. ဘာေတြျဖစ္သြားျပီလဲဆိုတာ...
အဲဒါပဲ... ဘာျဖစ္တာလဲသိလား....
အေပၚကေခါင္းစဥ္ကိုၾကည့္...
အဲဒါပဲ...

ေအာ္.. ဒီဇင္ဘာရယ္.. ခရစ္စမတ္ရယ္.. ေဆာင္းေလေလးရယ္.. သတိရရနဲ႔. တခါမွမေတြ႔ဖူးတဲ့.. ဆန္တာကေလာ့နဲ႔.. နွင္းေတြ တန္းပလိတ္ကို လွ်ာရွည္ျပီးေျပာင္းလိုက္တာ...
အဲဒါမေျပာင္းခင္လဲ.. အရင္ တန္းပလိတ္ကို သိမ္းလိုက္တယ္.. ဒါေပမဲ့.. ဒါေပမဲ့ေပါ့ေနာ္.. expand widget ကိုမနွိပ္မိလို႔လား.. ဘာလား.. ဘယ္ေနရာမွားသြားလဲေတာ့မသိဘူး....

လာမေမးနဲ႔.. ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲလို႔.... ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းသိရင္ ျပင္လိုက္တာၾကာေပါ့..
အဲဒါေပမဲ့ ဘယ္လို႔ျဖစ္ျပီး ဒီပံုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာသိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္.. ျပန္ျပင္လို႔ရမဲ့ အေျဖကိုသိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာျပမယ္ဆိုရင္.. ကူညီနိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့.. ၇ ရက္ အိမ္ေခၚထမင္းေၾကြးမယ္... ရန္ကုန္ကလူဆိုရင္.. ၇ ရက္လိုက္ေၾကြးမယ္...

ခု ဆီပံုးေတာ့ ျပန္ရတယ္.... neo counter!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! garrrrrrrrrrrr... စုစုေပါင္းမွတ္မိသေလာက္ အေယာက္ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္... အဟင့္.. မေျပာခ်င္ဘူး......
ေဟာဒီမွာ မယံုရင္ၾကည့္.. ေတာ္ေသးတယ္မလုပ္ခင္ေလး ဖြင့္ထားမိတဲ့ ဟာေလးရွိလို႔.. လိမ္ဘူးေနာ္... မျမင္ရရင္ ကလစ္လုပ္ၾကည္႔ ၇၂၆၇ ေယာက္...


ခုအဲဒိဆိုဒ္ကို ၀င္ဖို႔ user name ေလး password ေလးမွတ္မိလို႔ ေပ်ာ္သြားတာ.. သူက ဆီပံုးလိုလဲဟုတ္ဘူး....
total visitor ၂၆ေယာက္တဲ့... အရပ္ကတို႔ေရ....
ေဟာဒီက မေဗဒါဆိုတဲ့ မယ္မင္းၾကီးမ ရင္၂ခ်မ္းျဗမ္းျဗမ္းကဲြတာပဲ....
စိတ္နာတယ္.. စိတ္နာတယ္...
ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး... အိပ္ေတာ့မယ္.... ဆီပံုးျပန္ရတာပဲ ကံေကာင္း..
လင္ခ့္ေတြလဲ မရွိေတာ့ဘူး.. အကုန္ အစဆံုး ၁ခုခ်င္းစီလုပ္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္.....
ရတယ္... လုပ္အံုးမွာ.. လုပ္သလို မျဖစ္ရင္ ျဖစ္သလိုကို လုပ္မွာ.... ဟင္း.. ဟင္း.......


ခုေလာက္ဆို ဖတ္ျပီးရီေနေလာက္ေရာေပါ့... ရီပါ.. ရီပါ......... ေတာ္ျပီ..
အိပ္မက္လွလွမက္ေအာင္ သြားအိပ္ေတာ့မယ္.. အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့... တြန္ခရုေလးနဲ႔ ေပ်ာ္လို႔..........
အျပံဳးမပ်က္ ပန္းပန္လ်က္ပဲ..