Tokyo Disney Sea 1 (သို႔) ဂ်ပန္ခရီးစဥ္ Day 4

ခုတေလာ ဘေလာ့ ေရးဖို႔ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတာနဲ႔.. လစဥ္ေရးေနက် ဂ်ပန္ခရီးစဥ္အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြေတာင္ ခုထိမေရးျဖစ္ေသးဘူး.. မေဗဒါရဲ႕ Disney Sea အေတြ႔အၾကံဳ ဗြီဒီယိုေလးကို Trailer ဒီဇိုင္းမ်ိဳးေလးနဲ႔ လက္ေဆာ့ျပဳလုပ္ထားပါတယ္.. ေအာက္က video ေလးကို Over All အရင္ ၾကည့္လိုက္ပါ.. ၁ မိနစ္ခဲြပဲ ၾကာပါတယ္.. Youtube မွာေတာ့ (watch in High Quality) ဆိုတာနဲ႔ ၾကည့္ရင္ ပိုျပီး ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္ရမွာပါ...




ခု ဂ်ပန္ေရာက္ျပီး ၄ရက္ေျမာက္ေန႔ေပါ့ေနာ္... ဒစ္စေနလမ္း လက္မွတ္ကို ဒစ္စေနလမ္း အတြက္ ၁ရက္.. (ဒစ္စေနလမ္းသြားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ဒီမွာ ဖတ္နိုင္ပါတယ္) ဒစ္စေနစီး အတြက္ ၁ရက္.. ၂ရက္စာ၀ယ္ခဲ့တယ္ဆိုေတာ့.. က်မနဲ႔ က်မသူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ဆက္လက္တိုက္ပဲြ၀င္ဖို႔ မနက္၈နာရီေလာက္ အိမ္ကထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္... ပထမတစ္ရက္က လွတပတနဲ႔ ပဲမ်ားျပီး ၀တ္ခဲ့မိတဲ့ ေဒါက္ဖိနပ္ေတြရယ္.. ဒစ္စေနလမ္းက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ က်ဴတန္းၾကီးမ်ားရယ္ေၾကာင့္.. မသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ပင္ပန္းေနပင္မဲ့ ပိုက္ပိုက္ ေပးျပီးျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္.. စစ္တိုက္ထြက္ေတာ့မယ့္ စစ္သူၾကီးအလား ၂ေယာက္သား ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကပါတယ္..

၁) အလွအပ ပဓာနမထားပဲ သက္ေတာင့္သက္သာ အက်ၤီမ်ားကိုသာ ၀တ္ဆင္ခဲ့ျခင္း..
၂) ေလးေလးပင္ပင္ျဖစ္နိုင္ေသာ အိတ္ၾကီးၾကီးမ်ားကို မလြယ္ျခင္း..
၃) အိမ္မွ မနက္စာစားခဲ့သည့္အျပင္.. ထမင္းဘူးပါ ျပင္ဆင္ယူေဆာင္လာျခင္း..
၄) အဓိက အက်ဆံုးျဖစ္ေသာ ေျပးရန္လႊားရန္လြယ္ကူေသာ သက္ေတာင့္သက္သာ အရွိဆံုး ဖိနပ္ကို ေရြးခ်ယ္ ၀တ္ဆင္ျခင္း.. တို႔ျဖစ္ပါတယ္.. (ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ပါ ဗြီဒီယိုတြင္ မေဗဒါ အလြန္မွ ရုပ္ဆိုးပါသည္)

ဒစ္စေနလမ္းသြားခဲ့သည့္ေန႔က အတိုင္းပင္.. Maihama Station မွာ ဆင္းပါတယ္.. ေသခ်ာမွတ္ထားပါ.. ဒစ္စေနလမ္းရွိတာ Maihama Station ပါ... ဆင္းျပီး ယခင္ကေလွ်ာက္ခဲ့သည့္လမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္လာပင္မဲ့ Disney Sea ကို ရွာမေတြ႔ပါ.. ေနာက္မွ ပန္းျခံတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုကို ေျပးဆဲြသည့္ ရထားေသးေလးကို ထပ္စီးရပါတယ္.. ကုန္ေပါက္က ထပ္ရွိျပန္ပါတယ္.. တစ္ခါစီး ရမ္း ၂၅၀ ေပးရပါတယ္.. ဒစ္စေနစီးဘက္အထိ ရုိးရိုးရထားေရာက္တဲ့ မွတ္တိုင္ ရွိမရွိေတာ့ က်မေသခ်ာမသိပါ.. ထိုရထားျဖင့္ ၃မွတ္တိုင္မွ် စီးရပါတယ္.. ဒစ္စေန ဟိုတယ္မွတ္တိုင္တို႔ ဘာတို႔ကို ျဖတ္အျပီးတြင္ ဒစ္စေနစီး မွတ္တိုင္ကို ေရာက္ပါတယ္..



ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အ၀င္၀မွာ ရွိတဲ့ ကမာၻလံုးေရပန္းၾကီးနဲ႔ အလွ်င္အျမန္ဓာတ္ပံုရိုက္.. ၂ေယာက္သား အကုန္လံုးကုိ အျမန္အဆန္လုပ္ပါတယ္.. မေန႔က အေၾကာင္းမသိ ေႏွးတုံ႔ ေႏွးတံု႔လုပ္မိလို႔ အစံုမစီးခဲ့ရျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ပံု စိတ္ၾကိဳက္ မရုိက္ခဲ့ရျခင္းအတြက္ သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းရခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား.. ဓာတ္ပံု ရိုက္ျပီးသည္ဆုိသည္နွင့္ ဒစ္စေနစီး ေျမပံုကို ထုတ္ကာ အစီအစဥ္ကို စေတာ့သည္..

အ၀င္၀ရွိ ကမာၻလံုးေရပန္း ေနာက္ဘက္ျခမ္း၌

ေျမပံု ၾကည့္ရာတြင္ အဓိက ထားၾကည့္ရမည့္ အခ်က္မ်ားမွာ-

၁) ေျမပံုကို ပိုင္နိုင္ေသခ်ာစြာ ေလ့လာၾကည့္ရွဳပါ...
၂) Fast Pass ဟု သေကၤတျပထားေသာေနရာမ်ားကို ရွာေဖြပါ...
၃) ကိုယ္ေရာက္ေနေသာေနရာနွင့္ အနီးဆံုး Fast pass ျပထားေသာ ေနရာကို ဦးဆံုးသြားပါ
၄) ဦးဆံုးသြားယူမည့္ Fast Pass ႏွင့္ အနီးဆံုး ျဖစ္ေသာ ေနာက္ထပ္ Fast Pass ေနရာကို သြားရန္ လမ္းေၾကာင္းကိုပါ ရွာထားပါ..
၅) ေျမပံုကို လိုလွ်င္ လိုသလို အထပ္ထပ္အခါခါၾကည့္နိုင္ရန္ လက္ထဲတြင္ အျမဲကိုင္ေဆာင္ထားပါ
၆) သြားရင္းလာရင္း ဓာတ္ပံုရိုက္ရန္ အကြက္အကြင္းေကာင္းေသာ ေနရာမ်ားကိုု Photo Spot ဟုျပထားတတ္ပါသည္.. ဓာတ္ပံု ရိုက္ေကာင္းျပီး လိုခ်င္ေသာ ရွဳခင္းရွဳကြက္မ်ားရနိုင္သည္မွာ မလဲြပင္..
(ဒီေနရာမွာက်မတို႔ ၂ေယာက္မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ကပဲြေတြကုိ ေနရာေကာင္းေကာင္းကေန ေသခ်ာမၾကည့္ခဲ့ရျခင္းပင္.. ၾကည့္ဖို႔လဲ အခ်ိန္မရျခင္းပင္.. ကပဲြၾကည့္လိုသူမ်ားအတြက္ေတာ့ အ၀င္၀တြင္ Information Board ျဖင့္ ကပဲြ အခ်ိန္နွင့္ ေနရာကို ျပထားပါသည္.. ၁ရက္ထဲႏွင့္ေတာ့ အားလံုး စံုနုိင္မည္မထင္ .. ေဆာ့ဖို႔ စီးဖို႔ အားသန္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ျပပဲြ ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္မေလာက္ပါ)..



က်မတို႔သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ဒစ္စေနစီး၀န္းအတြင္းကိုေရာက္ေတာ့ မနက္ ၁၀နာရီမွ်ပင္ရွိေခ်ျပီ.. ၀င္၀င္ခ်င္း ျမင္ရသည္က ျမစ္တစ္ခုျခားထားေသာ မီးေတာင္ၾကီး.. ေတြ႔သမွ်ကို အခ်ိန္မျဖဳန္းပဲ ဓာတ္ပံု အျမန္ရိုက္ၾကသည္. ျပီးေနာက္ အ၀င္၀ႏွင့္ အနီးဆံုးျဖစ္ေသာ Terror House (သရဲအိမ္) ကို သြားျပီး Fast Pass ယူၾကသည္.. ယမန္ေန႔က Fast Pass ၏ အဓိပၸါယ္ ႏွင့္ အသံုးခ်ပံုကို ေသခ်ာမသိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနာက္က်ခဲ့ရသည္.. Fast Pass ဆိုတာ ပိုက္ဆံပိုေပးရသည္ဟု ထင္ခဲ့ၾကသည္.. ဒုတိယေန႔က်မွသိသည္.. ဤသို႔ မျဖစ္ရေစရန္ ဒီပိုစ့္ေလးႏွင့္ မေဗဒါေျပာျပပါမည္...


Fast Pass အဓိပၸါယ္နွင့္ အသံုးျပဳပံု..

• Fast Pass ဆိုသည္မွာ လူကုိယ္တိုင္ ၀င္တန္းစီးေနစရာမလိုပဲ လက္မွတ္ျဖင့္ တန္းစီထားျခင္းျဖစ္သည္..
• Fast Pass စက္ေတြကို မိမိ စီးမည့္ ေနရာအနီးတ၀ိုက္တြင္ေတြ႔နိုင္သည္..
• Fast Pass စက္ထဲသို႔ မိမိ ပန္းျခံ၀င္ခဲ့ေသာ လက္မွတ္ကို အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္ပါက.. စက္ ေအာက္အေပါက္မွ Fast Pass ticket က်လာမည္ျဖစ္သည္.. (ထို႔ေၾကာင့္ ပန္းျခံ၀င္လက္မွတ္သည္လဲ အလြန္အေရးပါသျဖင့္ လႊတ္မပစ္မိေစရန္ သတိျပဳသင့္ေပသည္)
• ထိုက်လာေသာ Fast Pass လက္မွတ္တြင္.. ဤ ေနရာကို ျပန္လာစီးရန္ အခ်ိန္ အတိအက်ေရးထားသည္.. (ဥပမာ... က်မတို႔ မနက္ ၁၀ နာရီ ယူေသာ Fast Pass ticket for Terror House တြင္ ညေန ၃နာရီ မွ ၃နာရီခဲြအတြင္း ျပန္လာစီးရန္ပါရွိသည္..)
• ထိုကာလအတြင္း ျပန္လာစီး၍ Fast Pass ကိုျပလိုက္ပါက တန္းစီစရာမလိုပဲ ၀င္စီးနိုင္သည္..
• ေကာင္းသည့္အခ်က္မွာ Fast Pass ယူထားသျဖင့္ သင္သည္ ထိုေနရာတြင္ ညက္မေနေတာ့ပဲ အျခားေနရာတစ္ခုတြင္ သြားစီးနိုင္သည္.. သြားခ်င္ေသာ ေနရာသြား၍ ဓာတ္ပံုပဲရိုက္ရိုက္ ထိုင္ပဲ ေနေန လုပ္ေနလို႔ရသည္.. တန္းစီရေသာ ဒုကၡမရွိ..
• သို႔ေသာ္ ကန္႔သတ္ခ်က္မွာ တစ္ေနရာ၌ Fast Pass ယူျပီးလ်ွင္ ၂ နာရီ အတြင္း ေနာက္ထပ္ Fast Pass ကို မည္သည့္ေနရာတြင္မွ် ယူ၍ မရေတာ့ပါ..
• ထို႔ေၾကာင့္ ၂နာရီအတြင္း သင္တျခား အရာကို စီးခ်င္လွ်င္ မိမိဘာသာ တန္းစီရန္...

သို႔ႏွင့္ က်မတို႔ ၂ေယာက္ Terror House ကို Fast Pass ယူအျပီး လက္ထဲတြင္ ပါလာေသာ ထမင္းထုတ္မ်ားကို ရွဳပ္သျဖင့္ ဗိုက္မဆာေသးေသာ္လည္း ၂ေယာက္သား သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္.. မနက္ ၁၀နာရီတြင္ပင္ ဖြင့္စားလိုက္ၾကသည္.. ျပီးေနာက္ က်မတို႔၏ မဟာ စြန္႔စားခန္းကို မီးေတာင္ၾကီးဘက္သို႔ ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကသည္..

ေျမပံုကို အေသအခ်ာၾကည့္ကာ လမ္းတြင္ေတြ႔သမွ် ေကာင္းနိုးရာရာမ်ားကိုလဲ မလြတ္တမ္း ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကသည္.. လွဖို႔ ပဖို႔ အဓိကမထားေတာ့.. မွတ္တမ္းမွတ္ရာ တစ္ခုအေနႏွင့္သာ ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကသည္.. အထက္မွာေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း မီးေတာင္ၾကီးကိုေရာက္ရန္ ျမစ္တစ္ခုကိုျဖတ္ေဆာက္ထားေသာ တံတားကို ေက်ာ္ကာ အေတာ္ေလးသြားရေသးသည္.. လမ္းမ်ားကလည္း ၾကိဳၾကိဳၾကားၾကားျဖင့္ အေတာ္ရွဳပ္သည္.. မ်က္လံုးႏွင့္ ေျမပံု ခြာလို႔မရ.. စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ထဲမို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္..

ေနာက္ဆံုး က်မတို႔ ဦးတည္ရာ မီးေတာင္ၾကီး အတြင္းသို႔ေရာက္သြားပါသည္.. မီးေတာင္ အတြင္းထဲမွ စီးရေသာေနရာကို Journey to the Center of the Earth ဟုေခၚသည္.. ထိုေနရာလဲ Fast Pass လိုသည္.. ၂ေယာက္သား Fast Pass rule ကို ထိုအခ်ိန္က မသိပဲ သြားထုတ္လိုက္ေသးသည္.. စက္က ထြက္လာေသာ စာရြက္က မရဟုဆိုမွ မည္သူမွ မသိလိုက္ပဲ ၂ေယာက္ထဲ အရွက္ကဲြရေသးသည္.. ဒါနဲ႔ ၂ေယာက္သား ၀င္တန္းစီၾကသည္.. ၂နာရီနီးပါၾကာမည္ဟုေျပာသည္.. ဒီတခါေတာ့ မတုန္လွဳပ္ေတာ့.. စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ် ၀င္စီလိုက္သည္..

အတြင္းဘက္ Decoration ကလဲ တကယ့္ မီးေတာင္ အတြင္းဘက္အတိုင္းေဆာက္လုပ္ထားသည္.. တခါတစ္ရံတြင္ ဓာတ္ခဲြခန္းပံုစံေတြ.. မီးခဲပံုစံမ်ားလဲေတြ႔ရသည္.. ေၾကျငာခ်က္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ဆိုင္းဘုတ္မ်ားတြင္.. ရုတ္တရက္ အက်မ်ားႏွင့္ ထိပ္လန္႔ဖြယ္ရာမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ၾကိဳတင္ သတိေပးခ်က္မ်ားကို ၾကားေတြ႔ရသည္.. ထိုသို႔ေတြ႔ရေလ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္စီးခ်င္လြန္း၍ ပိုရင္ခုန္ေလပင္.. သို႔ေသာ္.. ၄၅မိနစ္မွ် ေစာင့္ဆိုင္းျပီးေနာက္တြင္.. ထို စက္ ပ်က္သျဖင့္ ေၾကျငာခ်က္တစ္ခု ဂ်ပန္လိုေျပာကာ တန္းစီေနသူအားလံုးကို ျပန္လႊတ္သည္.. က်မတို႔ ၂ေယာက္လဲ ဘာမွ နားမလည္.. စိတ္လဲေတာ္ေတာ္တိုသြားသည္.. ၄၅မိနစ္ၾကီးေတာင္ ကုန္သြားျပီးမွ မစီးရသျဖင့္.. ေၾကျငာသြားသည္မ်ားကိုလဲ တစ္လံုးမွနားမလည္.. ေဘးဘီေမးရေအာင္လဲ.. အဂၤလိပ္လိုေျပာလိုက္လွ်င္ မ်က္ကလဲ ဆန္ျပာႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲသြားေသာ ဂ်ပန္မ်ားသာရွိသည္.. အားေတာ့ သိပ္မငယ္ပါ.. ေနာက္ တစ္အုပ္စု ေက်ာ္က အဂၤလိပ္မ်ားလဲ က်မတို႔ ၂ေယာက္ကဲ့သို႔ ပင္ ဘာမွ သိပံုမေပၚ.. ေနာက္ေတာ့မွ ထြက္ေပါက္အေရာက္တြင္ ေတာင္းပန္ေသာ အေနျဖင့္.. Special Pass တစ္မ်ိဳးကို ထုတ္ေပးသည္.. ထို Pass ျဖင့္ မည္သည့္ စက္တစ္ခုကို မဆို တန္းစီစရာမလိုပဲ စီးနိုင္သည္.. ကံေကာင္းျခင္းပင္ဆိုရမည္ေလာ....

ဒီလိုနွင့္ က်မတို႔လဲ အနီးအနားရွိ လူမ်ားသည့္ ကစားစရာ တစ္ခုခုကို ထို လက္မွတ္သံုး၍ သြားစီးမည္.. စီးျပီးလွ်င္ Journey to the Center Of the Earth လဲ ျပန္ေကာင္းေလာက္ျပီးဟုဆံုးျဖတ္ကာ.. မီေတာင္ၾကီး၏ အလည္ဗဟိုတြင္ေဆာက္ထားေသာ ေရကန္အတြင္းရွိ ေရေအာက္သေဘာၤပံုရွိရာေနရာ၌ ေရေအာက္ကမာၻဆိုတာကို သြားစီးဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္.. ထိုေနရာသည္လည္း လူမ်ားေသာေၾကာင့္ Fast Pass လိုသည္.. (က်မကေတာ့ အစက သိပ္ေကာင္းမည္မထင္ထားခဲ့ပါ).. ဟိုေရာက္ေတာ့ Fast Pass ျပျပီး စီးလိုက္သည္..

ေရေအာက္ကမာၻ

ေရေအာက္ယာဥ္လိုမ်ိဳးေလးထဲတြင္ မွန္ကာထားေသာ ျပတင္းေပါက္သံုးခုပါျပီး ျပတင္းေပါက္တစ္ခုကို ၂ေယာက္ထိုင္ရသည္.. က်မတို႔၂ေယာက္လဲ ထိုင္လိုက္ျပီး.. ယာဥ္စတင္ေမာင္းပါသည္.. ယာဥ္ထဲတြင္လဲ သဲထိပ္ရင္ဖို ျဖစ္စရာ ေလသံမ်ိဳးျဖင့္ ဂ်ပန္လို ဘာေတြ ေျပာေနမွန္းမသိ.. နားလည္လွ်င္ေတာ့ ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းမည္... ခဏအၾကာေတြ က်မတို႔ ေရထဲေရာက္သြားသလိုမ်ိဳး.. ယာဥ္အျပင္ဘက္တြင္လည္း ဘူစီေဖာင္းေလးေတြတက္တက္လာသည္.. ျပီးေတာ့ ေရေအာက္သတၱ၀ါမ်ိဳးစံု.. ေရသူမေတြ.. ေရဘ၀ဲ အၾကီးစားၾကီး၏တိုက္ခိုက္တာ ခံရခ်ိန္တြင္ က်မတို႔ ယာဥ္ငယ္ေလး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားသည္.. က်မတို႔ မွန္ျပတင္းေပါက္တြင္လည္း ေရဘ၀ဲလက္ၾကီး စုပ္ခြက္ေတြႏွင့္လာေပၚသည္.. ယာဥ္ထဲတြင္ ေအာ္လိုက္ၾကသည့္ျဖစ္ျခင္း.. ခါးပတ္ပတ္ထားစရာမလိုေတာ့ အားကိုးမရွိသလိုခံစားေနရသည္..

အလင္း(lighting).. အသံ.. မွန္ဘီလူးခံုးမ်ား ႏွင့္လူ၏စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ လွည့္ျဖားႏုိင္လြန္းသည္.. အစက က်မတို႔ထင္တာ.. ဒီယာဥ္သည္ က်မတို႔ အျပင္မွာျမင္ခဲ့ေသာ ေရကန္ေအာက္ကို တကယ္သြားတာ ျဖစ္မည္ဟုထင္ခဲ့သည္.. ေနာက္ျပန္ထြက္မွ က်မသူငယ္ခ်င္းက "မျဖစ္နိုင္ဘူးဟ.. တကယ္ေရေအာက္ေရာက္တယ္ဆိုရင္.. ျပန္ထြက္လာရင္ ယာဥ္က ေရေတာက္ေတာက္ရြဲေနရမွာေပါ့... အခုေတာ့ အေျခာက္အတိုင္းပဲ" .. ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မွ က်မတို႔ အျမင္ေတြကို အလိမ္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္.. က်မတို႔ ယဥ္ထဲတြင္ ထိုင္ေသာ မွန္ျပတင္းေပါက္မွာ ၂ ထပ္မွန္ဘီလူးခံုး ျဖစ္ျပီး ေရက ထိုအထဲတြင္သာျဖစ္သည္.. အျပင္က အရုပ္မ်ားမွာလဲ အေျခာက္ခန္းထဲတြင္ ထားထားျခင္းသာျဖစ္မည္... ၂ခုေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့ ေရေအာက္တကယ္ေရာက္သလိုျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..

ထို႔ေနာက္ မီးေတာင္ကလဲ ျပန္မေကာင္းေသးသျဖင့္ က်မတို႔ အနီးဆံုး ျဖစ္ေသာ Mermaid Lagoon ဘက္သို႔ သြားရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္.. သို႔ေသာ္ မီးေတာင္မွထြက္ရန္ လမ္းေပ်ာက္သျဖင့္ မနဲရွာလိုက္ရေသးသည္.. အေတာ္ရြာလည္ျပီးမွ ၂ ေယာက္သား Mermaid Lagoon ဘက္သို႔ေရာက္သြားသည္..

Mermaid Lagoon ဘက္သို႔ေရာက္သည္နွင့္ ခံစားခ်က္က အေတာ္ကြာသြားသည္.. သြားေလရာ ေရသံေလးေတြၾကားရျပီး.. ခရုေလးေတြ.. ကမာေလးေတြနဲ႔ အျပင္အဆင္က စိတ္ကို ေအးခ်မ္းေစသည္.. Little Mermaid (ေရသူမ) ကာတြန္းကားထဲက သီခ်င္းေလးေတြကိုလဲ Mermaid Lagoon ရဲ႕ ေနရာ အႏွ႔ံမွာၾကားေနရျခင္းက အားျဖည့္လိုက္သျဖင့္ ရာသီဥတုကပင္ ပိုေအးခ်မ္းသြားသလိုခံစားရသည္... ေနာက္ေတာ့.. Fast Pass ေနရာကို ရွာေတာ့ ဂူၾကီးတစ္ဂူကိုသြားေတြ႔သည္.. ဂူ၀င္၀င္ျခင္းတြင္ေတာ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား အေရာင္းဆိုင္ကို အရင္ဆံုးေတြ႔သည္.. မကိုင္လိုက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ ေစ်းမ်ားက လူကို ဖ်ားေစေသာေၾကာင့္ ၀င္ငန္းရုံငန္းခဲ့သည္.. ထိုပစၥည္းမ်ိဳးတပံုစံတည္း စကာၤပူေတြ ေစ်းပိုသက္သာသည္.. က်မတို႔ ၂ေယာက္လံုးက ေရွာ့ပင္းဒီေလာက္၀ါသနာပါသူမ်ားမဟုတ္... ပစၥည္းေလးမ်ားကေတာ့ အလြန္ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္.. ဂ်ပန္မမ်ားဆိုလွ်င္.. "ခါ၀ါရီ" ဆိုျပီး အသံေသးအသံေညာင္မ်ားျဖင့္ "act cute" လုပ္ျပီး ေအာ္မဆံုးေတာ့..

အေ၀းမွလွမ္းရုိက္ထားေသာ Mermaid Lagoon

Mermaid Lagoon Theater

Fast Pass ေနရာက Mermaid Lagoon Theater ဆို၍ စီးစရာမဟုတ္မွန္းေတာ့သိသည္.. စီးစရာမဟုတ္၍ သိပ္စိတ္မ၀င္စားေသာ္လည္း Fast Pass မွန္သမွ် က်မတို႔ကို စိတ္မပ်က္ေစခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယံုယံုၾကည္ၾကည္သြားခဲ့သည္.. ဟိုေရာက္ေတာ့.. မိနစ္၂၀ပဲ ေစာင့္ရမည္ဟုေျပာသျဖင့္ ရေတာင့္ရခဲ ၀မ္းသာအားရ၀င္ၾကည့္ခဲ့သည္.. အထဲေရာက္ေတာ့ Theater တံခါးက မဖြင့္ေသး.. ဗြီဒီယိုကင္မရာ မရုိက္ရ.. ကင္မရာရိုက္လွ်င္ Flash မထည့္ရဟုစည္းကမ္းေတြလဲ ေၾကျငာေနသည္.. ၀င္လွ်င ္ေနရာေကာင္းေကာင္းရဖို႔ တိုးရမည္ဆိုတာေတာ့ နားလည္လိုက္သည္.. အတိုး အက်ိတ္တြင္ ျမန္မာျပည္ဘတ္စ္ကားစီးတိုင္း က်င့္သားရေနေသာ မေဗဒါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္ရွိသည္.. မိန္းေပါက္၀တည့္တည့္တြင္ ေနရာယူထားသည္.. ေရွ႕တြင္ေတာ့ လူ ၂လိုင္းေလာက္ရွိသည္.. " ေရွ႕ဆံုးတန္းရေအာင္ယူမယ္.." ဟုပင္ ၾကိမ္း၀ါလိုက္ေသးသည္..

တကယ္တန္း Theater တံခါးဖြင့္ေတာ့ ၀င္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ျမင္လိုက္ရသည့္ ဇာတ္ခံုအျပင္အဆင္နွင့္ ထိုင္ခံုအေနအထားက မေဗဒါအတြက္ ဘယ္ေနရာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ဆိုတာကို ဒိြဟပြားေစခဲ့သည္.. အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္.. ဇာတ္ခံုက အလယ္တြင္ ဘဲဥပံုသ႑န္ျဖစ္ျပီး ပရိတ္သတ္ခံုမ်ားက အ၀င္ေပါက္ဘက္မွလဲြ၍ က်န္သည့္ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ျဖစ္သည္.. မည္သည့္ေနရာမဆိုေတာ့ ဇာတ္ခံုနွင့္ သိပ္မေ၀း.. ဇာတ္ခံုေပၚတြင္ ေရသူမေလး၏ ရတနာဗံုးပံုစံ ဗံုးေလးတစ္ဗံုးကို အ၀င္ေပါက္ကို ေက်ာေပး၍တင္ထားသည္.. က်မလဲ ဘယ္နားထိုင္ရမွန္းမသိေတာ့သျဖင့္.. ေရွ႕တန္းေတြကလဲ ျပည့္လုျပည့္ခင္ျဖစ္ေနသျဖင့္.. စင္ရဲ႕ ေဘးဘက္က ခံုတန္းမွာ၀င္ထိုင္လိုက္သည္.. ဒီေလာက္ စင္ေသးေသးေလးနဲ႔ သူတို႔ဘယ္လို တင္ဆက္မလဲ ဆိုတာကို ေတာ့ စိတ္၀င္စားသည္..

ပဲြစေတာ့မွသိသည္.. အဓိက ကျပေဖ်ာ္ေျဖမွဳက ဂြ်န္းဗားသေဘာမ်ိဳးျဖစ္သည္... မင္းသမီးေရသူမ (အဂၤလိပ္ အမ်ိဳးသမီး)နွင့္ ေရသတၱ၀ါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳးေပၚမွသာကျပၾကသည္.. ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အေပၚမွ ေျပးလႊားပ်ံ၀ဲေနသေယာင္.. ဘားတန္းၾကိဳးႏွင့္ဆဲြထားေသာ္လည္း.. ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေရသူမေလး တကယ္ေရထဲကူးေနတာကို ျမင္ေနသေယာင္ စိတ္ကျဖစ္လာသည္.. ေရသူမ အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ေသာ အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသမီးကလဲ အေတာ္ေခ်ာသည္.. ပတ္ပတ္စက္စက္ေခ်ာသည္.. သူ႔ရဲ႕ ဘားတန္းေပၚမွ လွဳပ္ရွားမွဳေလးမ်ားက ကႏြဲ႕ကလ်နွင့္ အသဲယားခ်င္စရာ.. ေနာက္မွ.. ကာတြန္းထဲက ဂဏန္းနဲ႔ ငါးေလးေတြ ပရိတ္သတ္ထဲက ထြက္လာသည္.. ကာတြန္းကားထဲက သီခ်င္း ၃ ၄ပုဒ္ေလာက္ႏွင့္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖသည္.. ေရဘ၀ဲမၾကီး၏ မ်က္နွာအၾကီးၾကီးပံုစံမ်ိဳးကေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္ နံရံကေန အေငြ႕မ်ားၾကားမွ ထြက္လာသည္.. အရုပ္သက္သက္သာ.. လူမဟုတ္... ဒါေပမဲ့ အသက္၀င္သည္..


ေဘးခံုျဖစ္၍ ေရသူမကို ေဘးေစာင္းၾကည့္ေနရတာမ်ားသည္.. တခါတရံ ၾကိဳးတန္းေပၚကေန တစ္ရုံလံုးကို လႊဲျပီး တက္တာလိုက္ျပမွသာ မင္းသမီးမ်က္နွာကို တည့္တည့္ျမင္ရသည္.. ထို႔ေၾကာင့္.. မိတ္ေဆြသြားမည္ဆိုလွ်င္.. အေကာင္းဆံုးေနရာကေတာ့ ရုံဖြင့္ဖြင့္ျခင္း.. ထို ရတနာဗံုးႏွင့္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေသာ... အ၀င္တံခါးေပါက္ႏွင့္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ႏွင့္ အေ၀းဆံုးျဖစ္ေသာ ခံုတန္းမ်ားကို အေျပးအလႊားသြားဦးၾကပါရန္အသိေပးအပ္ပါတယ္.. (ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ရင္းတဲ့ သင္ခန္းစာေလးပါ)..


ထို႔ေနာက္ အနည္းငယ္လွည့္ပတ္ၾကည့္ရွဳခ်က္အရေရာ.. ေျမပံုပါ အခ်က္အလက္အရေရာ က်မတို႔အၾကိဳက္ သိပ္မရွိနိုင္ေတာ့ပဲ.. ကေလးကစားစရာမ်ားသာ မ်ားသျဖင့္.. Mermaid Lagoon က ထြက္ခြာကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္လွ်င္ျမင္ေနရေသာ ကုလားျပည္လိုလို.. ဗလီလိုလိုပံုစံ ေဆာက္ထားေသာတိုင္းျပည္ဘက္သို႔ ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကသည္..

ပိုစ့္ရွည္ေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ဆက္ရန္...

မဗေဒါနှင့် စကာင်္ပူရောက်အလွဲများ (၆) (သို့) စကား

မြန်မာစကားပုံတစ်ခုရှိတယ်.. ရှေ့ ပြောနောက်ကြည့် ၊ ည ပြောအောက်ကြည့် တဲ့... စကာင်္ပူမှာပြောရင်တော့ သေသေချာချာကြည့် လို့သာ မှာချင်ပါတော့တယ်... ဒီတစ်ခါ မဗေဒါရဲ့ စကာင်္ပူရောက်အလွဲများမှာ ပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းလေးကတော့ လူတော်တော်များများလဲ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ကြုံဖူးကြမှာပါ.. ကိုယ်က ပြောတဲ့သူပဲ ဖြစ်ဖြစ်.. အပြောခံရတဲ့သူပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့.. မဗေဒါကတော့ စကားပြောရင် အသံကကျယ်ပြီး စိတ်ထဲရှိတာ လွှတ်ခနဲပြောတတ်တော့ ခဏခဏ ကြုံပါတယ်.. မဗေဒါ စကာင်္ပူစရောက်ခါစကဆိုရင် မြန်မာလူဦးရေကလဲ စလုံးမှာ ဒီလောက်မများသေးတော့ ငါ့စကားနားလည်တဲ့သူ သိပ်မရှိပါဘူးလေဆိုပြီး စိတ်ထဲရှိတာ ပြောတဲ့ အကျင့်ကပါနေတော့ပဲ.. (မှတ်ချက်.. ခုတော့ မြန်မာလူဦးရေများလာသောကြောင့်တစ်ကြောင်း မျက်နှာပူရဖန်များလာသောကြောင့်တစ်ကြောင်း ထိုအကျင့်လဲ ပျောက်နေပါပြီ) စကာင်္ပူရောက်ပြီး ၁လလောက်ကြာတဲ့တစ်နေ့မှာ မဗေဒါနဲ့ မဗေဒါ့အစ်မနဲ့ အိမ်နားမှာရှိတဲ့ စူပါမတ်ကတ်လေးတစ်ခုများ တစ်ပတ်စာ ဟင်းချက်စရာ စျေးထွက်ဝယ်ကြပါလေရော... စူပါမတ်ကတ်လေးကလဲ အဲဒိနေ့က လူအရှင်းသား.. ကျမတို့ ညီအစ်မရဲ့ စကားသံလောက်ပဲ ဆူညံသံရှိတာ.. အသားငါးတန်းလျှောက်ရင်း ဘာဟင်းချက်ရင်ကောင်းမလဲ.. ဘာစားချင်လဲ ညီအစ်မ ၂ယောက်တိုင်ပင်ရင်းနဲ့ ကျမအစ်မအကြီးက .. 

" ငါကတော့ ဘောချိတ်ပုဇွန်သေးသေးလေးတွေကို ငရုတ်သီးနဲ့စပ်စပ်လေးကြော်စားချင်တယ် " တဲ့.. 

ကျမကလဲ စားချင်တာပေါ့.. ဒါနဲ့ " ဒါဆိုလဲ ဝယ်လိုက်ပေါ့ " လို့ပြောတော့.. 

အစ်မက.... " ဒီနိုင်ငံမှာ ဘောချိတ်ပုဇွန် လို သေးသေးလေးတွေ မရှိဘူး.. ဒီက ပုဇွန်တွေက အကြီးကြီးတွေပဲရှိတယ် " တဲ့ ကျမကလဲ အလွန်တရာမှ ရစ်တတ်တဲ့ အကျင့်အတိုင်း.. " မေးကြည့်လိုက်ပါအုံး.. ရှိချင်ရှိမှာပါ " လို့ပြောတော့.. 

အစ်မက " ငါက ဘောချိတ်ပုဇွန်ကို ဘယ်လိုမေးရမှာလဲ " ဆိုပြီး အသံမြင့်မြင့်နဲ့ပြန်ပြောပါတယ်... 

ကျမလဲ သူ့ကိုနောက်ချင်တာက တစ်ကြောင်း.. စိတ်ထဲမှာလဲ ရောက်စဆိုတော့ ဒီနိုင်ငံမှာ ကိုယ်ပြောတာကို ဘေးကလူတွေနားမလည်ဘူးဆိုပြီး ပြောချင်တာပြောပြီး ဟားတတ်တဲ့ အကျင့်လေးကြောင့်တစ်ကြောင်း ပြောင်စပ်စပ် မျက်နှာပေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်.. 

" အော်.. ဒါများလွယ်လွယ်လေး.. ဘောချိတ်ပုဇွန်ဆိုတာ.............. " ကျမပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမတို့ ၂ယောက်လုံး ဘီစကစ်မုန့်တွေ ထားတဲ့ အတန်းဘက်ကို ချိုးဝင်လိုက်ပါတယ်.. အဲဒိမှာ တရုတ်ပုံလူငယ် ဆိုင်အလုပ်သမားတစ်ဦး ပစ္စည်းတွေ စီနေပါတယ်.. 

" ဘော မှာ ချိတ်ပြီး ပါလာတာလို့ ပြောလိုက်ပေါ့ " လို့.. လက်ညှိုးလေးကောက်ပြီးတော့ ချိတ်ပုံတောင် လုပ်ပြပြီး အသေအချာပြောလိုက်ပါတယ်.. 

အဲဒိစကားသံကြားတော့မှ ဆိုင်အလုပ်သမားတရုတ်က ဆက်ကနဲခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့.. ကျမအစ်မလဲ နောက်ပြန်လှည့်ပြီး ပြေးတော့တာပါပဲ.. အဲဒိလူက တကယ်တော့ ကျမတို့ကျောင်းက မြန်မာတရုတ်ပါ.. နောက်မှ ကျမအစ်မပြောလို့သိရတာကတော့ အိမ်မှာ အတူနေတဲ့ ကောင်မလေးတွေနဲ့တောင်သိလို့ တခါတလေအိမ်တောင် လာလည်တတ်ပါတယ်တဲ့.. ကျမလဲ အတော်ရှက်သွားပါတယ်.. ကျမတို့ပြောနေတာက ပုဇွန်ဘောချိတ်အကြောင်းပါ.. ဒါပေမဲ့ သူက နားစွန်နားဖျားကြားပြီး တမျိုးထင်သွားပြီလားဆိုပြီး.. မျက်နှာတွေပူလိုက်တာ.. သွားပြီးရှင်းပြလို့လဲမရ ပိုတောင် အရှက်ကွဲအုံးမယ်.. ဒီလိုနဲ့ပဲ တအုံ့နွေးနွေးနဲ့ နေလာလိုက်တာ ယခုထိပါပဲ.. တကယ်လို့များ ထိုသူဒီပိုစ့်ကို ဖတ်ဖြစ်ပြီး ယခုထိလဲ အဲဒိအကြောင်းကို မှတ်မိနေအုံးမယ်ဆိုရင်တော့... ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သွားတာပေါ့နော်.... 

နောက်တစ်ခါလဲ ... ကျမပထမနှစ်ပြီးတော့ ရန်ကုန်ပြန်ခါနီး ခရီးသွားအိတ်ဝယ်ဖို့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကိုသွားပါတယ်.. အိတ်တွေက ကြိုးနဲ့ချည်ထားတော့ အိတ်ပြဖို့ ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေကို ခေါ်တော့လဲ.. အားလုံးက အလုပ်များနေကြပါတယ်.. တကယ်ပဲများနေကြတာလား.. များချင်ယောင်ပဲ ဆောင်နေကြတာလားတော့မသိပါ.. ကျမအထင်တော့ များချင်ယောင်ဆောင်နေကြတာက ခပ်များများပါ.. ဒါပေမဲ့ သူတို့ကလဲ အိုက်တင်တွေခပ်ကောင်းကောင်းဆိုတော့ ဘယ်သူမှ ခေါ်လို့မရပါဘူး.. ကျမတို့ညီအစ်မလဲ နဲနဲတင်းလာတာပေါ့နော်.. ဒါနဲ့ ဘယ်သူအားနေလဲဆိုပြီး တစ်ယောက်ချင်းစီကြည့်လိုက်တော့ ဟိုဘက်ဒေါင့်နားလေးမှာ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ပြီး ဟိုပစ္စည်းလေးကိုင် ဒီပစ္စည်းလေးကိုင်နဲ့ အလုပ်များချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့ပါရော.. ကျမနဲ့ ကျမအစ်မကလဲ ဆိုင်ထဲမှာ သွားရင်းနဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က နဲနဲဝေးနေပါတယ်.. ကျမအစ်မနဲ့ ကျမရဲ့ အကွာအဝေးက အဲဒိလူနဲ့ ကျမရဲ့ အကွာအဝေးလောက်ပါပဲ.. ကျမလဲ အားနေတဲ့သူတွေ့ပြီဆိုပြီး အစ်မကို အားရပါးရလှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်... ကျမအစ်မတားချိန်တောင်မရလိုက်ပါဘူး... 

" ဟိုမှာ ဟိုလူ ယောကျာင်္းဖြစ်ပြီး ဘာမှ လုပ်စရာလဲ မရှိပဲနဲ့ ခိုနေတယ်.. အဲဒိလူကိုခေါ် " လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်.. ထိုလူလဲ ကြားပြီးထလာပါတယ်.. ကျမအစ်မကနောက်မှ မျက်နှာရိပ်နဲ့ အဲဒါမြန်မာလို့ လှမ်းပြောပါတယ်.. ဒါပေမဲ့ ပြောပြီးပြီဆိုတော့လဲ မျက်နှာပူပူ ကြောက်ကြောက်နဲ့ပဲ.. အဲဒိအိတ်ကို ချက်ချင်းဝယ်ပြီး ပြန်လာလိုက်ပါတယ်.. အဲလို ရိုက်ပေါက်.... ကိုယ်ကချည်းပဲ ပြောနေတာတော့ဟုတ်ပါဘူး.. ကိုယ့်ကိုပြောခံရတာလဲရှိပါတယ်..

 အဲ.. မဗေဒါကို ပြောခံရတာတော့ ဟုတ်ပါဘူး.. ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ပြောတာပါ.. မလေးရှား Genting သွားတုန်းက.. အပြန် ကားဂိတ်မရောက်ခင် ရှုခင်းကောင်းတဲ့ ပန်းခြံလေးတစ်ခုမှာ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ ခဏစတည်းချလိုက်ပြီး.. ကျမတို့ ညီအစ်မတွေ ဓာတ်ပုံ လျှောက်ရိုက်ကြပါတယ်.. ဖေဖေနဲ့ မေမေကတော့ ပင်လဲပင်ပန်း ချမ်းလဲချမ်းတော့ အဲဒိပန်းခြံအလည်က ပန်းရုံတွေပတ်ပြီးစောက်ထားတဲ့ နေရောင်အောက်က ခုံမှာထိုင်ကျန်ခဲ့ပါတယ်.. အဲဒိနေရာလေးကလဲ ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ ကောင်းတဲ့နေရာလေးပါ.. ကျမတို့ ညီအမတွေ ထွက်သွားပြီး မကြာခင်မှာ ကောင်မလေးတွေရော ကောင်လေးတွေရောပါတဲ့ မြန်မာလူငယ်တစ်စုဝင်လာပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ကြပါတယ်.. အဲဒိထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ကျမဖေဖေမေမေ ထိုင်နေတဲ့ အုတ်ခုံက ဓာတ်ပုံရိုက်ရင်လှကြောင်းပြောပါတယ်.. " ဟယ်.. ဟိုအုတ်ခုံပေါ်က ရိုက်ရင်လှမှာ.... " နောက်ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပြန်ပြောလိုက်ပုံက...

 " ဘယ်လိုရိုက်မလဲ.. နင့်ဟာကြီး ၂ယောက်က ငုတ်တုတ်ကြီးထိုင်နေတာ.. " ဆိုတော့.. ကျမဖေဖေနဲ့ မေမေလဲ...

 " သမီးတို့ ရိုက်ချင်ရင် အန်တီတို့ ဖယ်ပေးပါ့မယ်.. လာရိုက်.. လာ.. လာ" လို့လဲ ပြောလိုက်ရော.. အဲဒိကောင်မလေး.. မျက်နှာပူလွန်းလို့.. ထွက်ပြေးပါလေရော.. နောက်မှ သူတို့အုပ်စုထဲက ကောင်လေးတွေက ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ပြန်လာတောင်းပန်ပါတယ်.. ကျမတို့လဲ ကိုယ်တောင်ဖြစ်နေကျဆိုတော့ သူများကို နားလည်ပေးလိုက်ပါတယ်.. ကိုယ်ကိုတိုင်လဲ သင်ခန်းစာယူခဲ့တယ်... ကဲ မောင်ညီမလေးတို့ရေ.. ဒီတစ်လအတွက် မဗေဒါရဲ့ စကာင်္ပူရောက်အလွဲများ ဒီတင်ပဲ ရပ်နားလိုက်မယ်ကွယ်.. စာရေးပျင်းနေတဲ့ မဗေဒါတစ်ယောက်.. ခုတစ်လော ရုပ်ရှင်ပဲ ထိုင်ကြည့်ဖြစ်နေပါတယ်.. စာရေးပျင်းတာထက် ရေးဖို့ စျာန်မဝင်ဘူးပဲပြောရမလားသိပါဘူး.. ရုပ်ရှင် ဗွီဒီယိုဘက်ကို ပိုအားသန်နေတယ်.. အဟီးး.. အချိန်ယူ စောင့်မျှော်ဖတ်ရှုနေတဲ့ သူတွေကို အလွန်ပဲ အားနာမိပါတယ်..

Visit To Cameron Highland (Video)

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး.. ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ June လက မေလးရွား Cameron Highland သြားထားတဲ့ မိသားစုခရီးစဥ္ပါ..

လုပ္ထားတာၾကာပါျပီ... မေဗဒါရဲ႕ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ကို အက္ဒစ္လုပ္ျခင္းပါ.. window movie maker နဲ႔ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး.. ဗြီဒီယို ကင္မရာ၀ယ္တံုးက ပါလာတဲ့ Free software နဲ႔ လုပ္တာပါ..
free ဆိုေတာ့ function အကုန္သံုးလို႔မရဘူး.. အဲဒိတုန္းကလဲ စမ္းလုပ္ၾကည့္ရုံသက္သက္ဆိုေတာ့ သိပ္အားမစိုက္ထုတ္ျဖစ္ဘူး..

သိပ္စိတ္တိုင္းမက်လို႔ ဘေလာ့ေပၚမတင္ျဖစ္ေသးတာ.. အစကေတာ့ ခရီးသြားပိုစ့္ေရးရင္းနဲ႔ တစ္ခါတည္း ဒီဗြီဒီယိုေလးတင္မလို႔.. ဒါေပမဲ့ ခုတေလာ ဘေလာ့ေရးဖို႔ ပတ္၀န္းက်င္က အခြင့္အေရးမေပးဖူးျဖစ္ေနတယ္.. စာေရးတာ စိတ္ထဲကခံစားလို႔ရမွ ေရးလို႔ေကာင္းတယ္.. ကိုယ္ေရးခ်င္တာေတြကို တစ္စံုတစ္ခု (သို႔မဟုတ္) တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ ခ်ဳပ္တီးေနရမယ္ဆိုရင္ မေဗဒါရဲ႕ ဘေလာ့ေပၚက လူသိရွင္ၾကား လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက အရသာေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး... ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.. ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စိတ္ထဲ ထင့္ေနတာပါ..

ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့ေလ.. ဒီခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးကိုေတာ့ ေနာက္အခ်ိန္ရရင္ ေရးပါ့မယ္.. ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဗြီဒီယိုေလးပဲ ၾကည့္သြားေပါ့ေနာ္.. မေဗဒါရဲ႕ youtube channel ကို သြားလည္ဖူးတဲ့သူေတြကေတာ့ ၾကည့္ျပီးသားျဖစ္မွာပါ...

ဒီဗြီဒီယိုကိုလဲ အရည္အေသြးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ၾကည့္ခ်င္ရင္ Youtube မွာ Watch in High Quality နဲ႔ၾကည့္ရွဳနိုင္ပါတယ္..

ေျဖရွင္းေပးၾကေစလို....

"ေနမင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္ျခည္လဲ မေန႔ကနဲ႔ မတူ .. မေန႔ကလို မပူေတာ့ျပီ..
အားသစ္အင္သစ္ေတြ ေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ့လုိ႔လာျပီ..
အခ်စ္အတြက္ တဖန္ေမြးဖြားခဲ့ျပီ...

ငွက္ေက်းရဲ႕ သီခ်င္းသံသည္လည္း မေန႔ကနဲ႔ မတူ.. မေန႔ကလို မဆူေတာ့ျပီ..
အေတြးသစ္ အျမင္သစ္ေတြ ေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ့လို႔လာျပီ..
အခ်စ္အတြက္ တဖန္ေမြးဖြားခဲ့ျပီ... "

ဒီသီခ်င္းေလးကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကားဖူးၾကမွာပါ... အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ အခ်စ္အတြက္တဖန္ေမြးဖြာျခင္း ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ...

ခုဒီသီခ်င္းစာသားေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး က်မ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အညင္းပြားစရာေလး ျဖစ္လာပါတယ္...

အဲဒါကေတာ့... "ငွက္ေက်းရဲ႕ သီခ်င္းသံသည္လည္း... " ဆိုတဲ့ စာသားမွာ..
က်မသူငယ္ခ်င္းက "ငွက္ၾကီးရဲ႕ သီခ်င္းသံသည္လည္း.... " လို႔ေျပာပါတယ္.. ဒီေနရာမွာ သူက ထပ္ရွင္းျပလိုက္ပါေသးတယ္.. ငွက္ၾကီးဆိုတာ ထူးအိမ္သင္ကိုေျပာတာပါတဲ့.. ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ သီခ်င္းေတြက အရင္ကလို မဆူေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါတဲ့....

က်မကေျပာပါတယ္.. ဒီသီခ်င္းက ထူးအိမ္သင္အဆိုေတာ္မျဖစ္ခင္ကတည္းက ေပၚေနတာ.. ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ထူးအိမ္သင္ကိုေျပာတာျဖစ္မလဲဆိုေတာ့.. သူမက ခုေခတ္ျပန္ဆိုထားတဲ့သူေတြက ငွက္ၾကီးလို႔ဆိုတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္...

က်မကလဲ ခုေခတ္ျပန္ဆုိထားတဲ့ သီခ်င္းကို နားမေထာင္ဖူးေတာ့ တအံုးေႏြးေႏြးနဲ႔ ဒီအျငင္းပြားမွဳက ျပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ၂ေယာက္လံုးကေတာ့ ကိုယ္မွန္တယ္ပဲထင္ေနပါတယ္.. က်မကလဲ က်မမွန္တယ္ထင္သလို.. သူမကလဲ သူမမွန္တယ္လို႔ထင္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္..
က်မအထင္ေတာ့.. အႏုပညာသမားအခ်င္းခ်င္း ထူးအိမ္သင္လို နာမည္ရွိအဆိုေတာ္ကို ပုတ္ခတ္ျပီး ဆိုမယ္ေတာ့မထင္ပါဘူး.. ျပီးေတာ့ ထူးအိမ္သင္သီခ်င္းေတြက ဒီေခတ္ တခ်ိဳ႕သီခ်င္းေတြေလာက္ေတာင္ မဆူပါဘူး...

အဲဒါေလးကို တအံု႔ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနလို႔.. ေျဖရွင္းေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ... အေျဖမွန္အတြက္ ကြန္မန္႔မ်ားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္...... ေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း....

ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္း ႏွင့္ ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း

ဘာလိုလိုနဲ႔ ပိုစ့္မေရးပဲ အေခ်ာင္ခုိေနတာ ၅ရက္ေလာက္ေတာင္ရွိသြားျပီ.. အမွန္တကယ္ေတာ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ပိုစ့္ေတြနဲ႔ ေရစုန္ေမ်ာေနတာလဲ ၾကာပါျပီ.. ခုရက္ပိုင္းဆို ဘေလာ့ကို တစ္ရက္မွာ ၁ခါေလာက္ပဲ၀င္ၾကည့္ျဖစ္တယ္.. အသစ္ကလဲ မွန္မွန္မတင္နုိင္ေတာ့ လူအေရာက္အေပါက္ေတာင္နဲသလိုပဲ... Page ေလး ဖုန္ေတာင္တက္ေနျပီထင္တယ္.. ၂၀၀၉ ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုရင္း က်န္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈အတြက္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းေလး ေရးမယ္ဆိုတာေတာင္ စိတ္ကူးထဲမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနတယ္.. ခုဆို အေတာ္ေတာင္ ေႏွာင္းေနျပီ... ေရးရမွာေတာင္ မ်က္ႏွာငယ္တယ္.. အို.... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ဒီဘေလာ့မွာ ငါဘုရင္ပဲ.. ဘယ္မွာမွ အသံုးမက်ပင္မဲ့ ေလာေလာဆယ္ ဒီေနရာေလးမွာ အာဏာေလးရထားတံုး ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္မွ... အဟီး... (စ တာပါဂ်ာ.. ခ်ိတ္ခ်ိဳးၾကပါနဲ႔.. ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုပဲ.. မေျပာခဲ့ဘူးလို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါ)

က်မအျမင္မွာေတာ့ ၂၀၀၈ က အလြန္ဆိုးတဲ့ ႏွစ္လို႔ျမင္တာပဲ...ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ၂၀၀၈ မွာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ က်လိုက္.. အၾကမ္းဖက္ေတြ စီးလိုက္.. ရန္သူမ်ိဳး ၅ပါးဒဏ္ခံလိုက္ရနဲ႔ ၾကားလိုက္ရသမွ် ေကာင္းတယ္ကိုမရွိလွပါဘူး.. မေကာင္းတဲ့သူေတြက် ဘာမွသိပ္မျဖစ္ဘူး.. အျပစ္မဲ့တဲ့သူေတြပဲ ခံေနရတယ္.. က်မလို သတင္း မီဒီယာကို သူမ်ားေျပာမွ နားေထာင္တဲ့သူေတာင္ ဒီႏွစ္ သတင္းေပါင္းစံု ေတာ္ေတာ္ၾကားတယ္... ၾကားလိုက္ရသမွ် စိတ္မေကာင္းစရာက မ်ားေနတယ္.. က်မက အဆိုးပဲ ေရြးျမင္ေနလုိ႔လားေတာ့မသိဘူး.. သတိထားမိျပီး.. စိတ္ထဲမွာ မွတ္မိေနတာေလးေတြ ေရးျပမယ္ေနာ္..

• တရုတ္ျပည္မွာ ငလ်င္လွဳပ္ ေရၾကီး စႏုိးမုန္တိုင္းတိုက္လို႔ လူေတြအမ်ားၾကီးေသတယ္.. ျပီးေတာ့..
• တရုတ္က ႏုိ႔မွဳန႔္ ေတြမွာ မယ္လမင္းေတြပါလို႔ ႏုိင္ငံတကာက ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ တိရိစာၧန္ေတြေသတယ္.. ျပီးေတာ့ လူၾကီးေတြလဲ ဘာမွမစားရဲေလာက္ေအာင္ က်ီးလန္႔စာစာေနခဲ့ရတယ္..
• Bird Flu ျပန္ျဖစ္တယ္..
• မန္ဘိုင္းမွာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ၀င္စီးလို႔ လူေတြအမ်ားၾကီးေသတယ္..
• တိဘက္မွာလဲ အေရးအခင္းျဖစ္တယ္..
• ဘန္ေကာက္မွာလဲ အေရးအခင္းေတြ ခဏခဏျဖစ္တယ္..
• ဖိလစ္ပိုင္မွာလဲ အေရးအခင္းျဖစ္တယ္တဲ့..
• စကာၤပူမွာလဲ တိရိစာၦန္ရုံထဲက က်ားအကိုက္ခံျပီးေသတဲ့သူကရွိေသး (လွ်ာရွည္ျပီး အီးေမလ္းထဲေရာက္တဲ့ ဗြီဒီယိုသြားၾကည့္လိုက္တာ ခုထက္ထိ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး) ..
• အဆိုးဆံုးကေတာ့ တကမာၻလံုး စီးပြားေရးပ်က္ကပ္ဆိုက္တယ္...
• ေဟာ.. ႏွစ္ လံုးလံုးကူးမဲ့ေန႔ေတာင္ ၃၁ရက္ညက ဘန္ေကာက္က ႏုိက္ကလပ္မီးေလာင္တာ လူ ၆၂ေယာက္ေသတယ္တဲ့... ေယာ... ဒုကၡ.. ဒုကၡ..

ကဲ... ျမန္မာမွာျဖစ္တဲ့ ဟာေတြကို ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ကို က်မႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ေလးပင္ခ်ိနဲ႔သြားသလို ခံစားရတယ္... ၂၀၀၇ က စက္တင္ဘာတုန္းထဲက စိတ္မေကာင္းစရာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္.. အဲဒိရဲ႕ အရွိန္က ၂၀၀၈ ထိ ရုိက္ခတ္ေနတယ္.. ဟိုလူပါသြားျပန္ျပီ.. ဒီလူကေတာ့ ဒီလိုျဖစ္သြားရွာျပီ.. ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့ သူေတြ.. အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူငယ္ေတြ.. ႏွစ္ေတြအမ်ားၾကီး စေတးလုိက္ရျပန္ျပီ.. ထိုင္းႏုိင္ငံထဲကို ေလေအးစက္ကားၾကီးနဲ႔ ခိုး၀င္တဲ့ ျမန္မာေတြ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ျပီး ကားထဲမွာပဲ အတံုးအရုံးေသကုန္ၾကတာေတြ (၂၀၀၇ လား ၂၀၀၈ေသခ်ာေတာ့မသိပါ).. ရင္နင့္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းတိုက္သြားတာပဲ... သတင္းေတြၾကားတယ္.. ဓာတ္ပံုေတြလဲျမင္တယ္.. ၾကည့္လိုက္တိုင္း အသက္ရွဳၾကပ္ၾကပ္သြားတယ္.. စစျဖစ္ျပီး ဘာသတင္း ဘာဓာတ္ပံုမွ မျမင္ရေသးခင္ အရင္ဆံုး စျပီး ေသခ်ာျမင္ရတာက စီးတီးေဟာအေပၚဆံုးထပ္က စက္ေလွခါးနဲ႔ တည့္တည့္ဆိုင္မွာ တီဗြီၾကီးနဲ႔ ျပထားတာ ၾကည့္ျပီး လူက ၅မိနစ္ေလာက္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားတယ္.. တေန႔လံုးကို မရီနုိင္ေတာ့ဘူး..
ကမာၻမွာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ဒီေနရာမွာ list နဲ႔ ေန႔စဲြနဲ႔ ရွိပါတယ္..

(picture credit to http://www.cafepress.com/worstyearever )

က်မေရာ..?? က်မအတြက္လဲ စိတ္ညစ္စရာေတြျဖစ္တာပဲ.. ဒါေပမဲ့ အေပၚက စိတ္ညစ္စရာေတြကို ေရးျပီးေတာ့ ကိုယ့္ စိတ္ညစ္စရာက ဘာမွေတာင္ မေျပာပေလာက္ေတာ့ဘူး.. အာပလာ ျဖစ္သြားတယ္.. ေရးရမွာေတာင္ လက္ရွက္သြားတယ္... အေရးမပါတဲ့ အရာေလးေတြပါ.. ဒါေပမဲ့ ေရးလိုက္ပါအံုးမယ္.. မတ္လေရာက္ေတာ့ ရည္းစားနဲ႔ျပတ္တယ္.. (အဲဒါက ေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမလား.. မေကာင္းတဲ့သူကို ေစာေစာသိရတာ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲေျပာရမလား.. လူကေတာ့ အေဆြးဓာတ္ခံရွိသြားတာေပါ့ေနာ္).. စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ခရီးေတြ ေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ ပိုက္ဆံေတြကုန္တယ္.. အသားေတြမဲတယ္.. ခြင့္ရက္ေတြ တကယ္လိုေတာ့ မရွိသေလာက္ရွားပါးသြားတယ္.. သူငယ္ခ်င္းအေယာင္ေဆာင္ ကိုယ့္အေပၚမနာလိုသူမ်ားနဲ႔ ေတြ႔တယ္.. ေနာက္ေက်ာဓားနဲ႔ ထိုးခံရတယ္... ဒီဇင္ဘာ ၃၁ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ပါဘူးဆိုမွ အလုပ္လုပ္ရတယ္.. ဘယ္ရမလဲ ၂၀၀၉ အကူးကိုေတာ့ တိုက္စီခအကုန္ခံျပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားလိုက္တယ္..

တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ ကမာၻစီးပြားပ်က္တာ ကိုယ့္ကို တိုက္ရုိက္လာထိခိုက္လိမ့္မယ္လို႔ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး... ခုေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳးခံစားခ်က္နဲ႔တူလဲဆိုရင္.. ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ေတြထဲက ကင္ဆာျဖစ္ေနတဲ့ သူလိုပဲ.. မေသခင္.. ေရာဂါ လကၡဏာေတြ ေတြ႔ျပီး စိတ္လွဳပ္ရွားေျခာက္ျခားရသလိုမ်ိဳး.. ေခ်ာင္းဆိုးရင္ ေသြးပါ.. ေခါင္းျဖီးရင္ ဆံပင္ေတြကြ်တ္.. အဲလိုေတြ႔ျပီး စိတ္ဓာတ္က်ေၾကာက္ရသလိုပဲ... ခုလဲ ဟိုကုမၸဏီကေတာ့ ပိတ္သြားျပီ.. ဟိုဘဏ္က အလုပ္သမားေတြ ရာခ်ီျဖဳတ္လိုက္ျပီ.. ရွိသမွ်ပိုက္ ပိုက္ေလး ဘဏ္ထဲထည့္ထားကာမွ ပါသြားမဲ့ကိန္း.. ဘဏ္စာအုပ္ update လုပ္ထားလို႔ သူ႔ဟာသူေနေနတဲ့ ဂဏန္းေလးေတြက ေဒၚလာေစ်းက်တာနဲ႔ အလကားေန စာအုပ္ထဲမွာပဲ တန္ဖိုးက်သြားတာ ထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္.. ႏွစ္ကုန္ရင္ လူေတြထုတ္မယ္.. ဇန္န၀ါရီမွာ ျဖဳတ္မယ္... မျပီးေတာ့ဘူး.. ခုထိကို ပါလာတာ.. ၂၀၀၉ ေရာ ေကာင္းပါ့မလား... စလာကတည္းက Lay off နဲ႔ စမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မနိတ္လွဘူး.. ဒါေပမဲ့ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူးေလ.. စိတ္ညစ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနလဲ အလကားပဲ.. ဒီေလာက္ဆိုးရြားတဲ့ ၂၀၀၈ ၾကီးကိုေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္လာႏုိင္ေသးတာပဲ.. လာမယ့္ ၂၀၀၉ ကိုလဲ ဒီလိုပဲ မာန္တင္းျပီး ေက်ာ္ျဖတ္ရမွာပဲ..

ဒီပိုစ့္ကို ေရးလိုက္ကာမွ စာဖတ္သူေတြအတြက္ စိတ္ညစ္ညဴးစရာမ်ားျဖစ္သြားျပီလားမသိဘူး.. ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေကာင္းေတြလဲ ရွိပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ အမွတ္ရစရာ အဆိုးကမ်ားေနလို႔ပါ.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မတို႔အသက္ရွင္သေရြ႕ ေတြ႕ၾကံဳရသမွ်ေတြကို အံကိုခဲ ပန္းပန္လွ်က္ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရမွာပဲေလ..

ဒီႏွစ္ေတာ့ အားလံုးအတြက္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိေလးဆုေတာင္းေပးခ်င္တယ္.. ၂၀၀၉ မွာ အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာနဲ႔ လိုအပ္ေသာ ဆႏၵမ်ား တစ္လံုးတစ္၀ျပည့္၀ၾကပါေစ...

Memory of Tree Top Walk (video)

ႏွစ္ေဟာင္းကုန္တဲ့ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းပိုစ့္ေလးမေရးခင္ မေဗဒါ ဘီးစီးေနတဲ့ ကိစၥေလးကို အရင္ဆံုး ျပခ်င္ပါတယ္..
Tree Top သြားတုန္းက အမွတ္တရေလးပါ.. အက္ဒစ္လုပ္လို႔ျပီးပါျပီ...

ဒီဗြီဒီယိုေလးကေတာ့ မထင္မွတ္ပဲ ရုိက္ျဖစ္သြားတာေပါ့.. ရန္ကုန္ နိုင္ငံျခားဘာသာတကၠသိုလ္ တက္ကတည္းက အဖဲြ႕က်.. ဘရုပ္က်ခဲ့က်တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခု စကၤာပူေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေက်ာင္းတက္.. တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီေနျပီး ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ရွဳပ္ေနခဲ့တာ မေတြ႔တာေတာင္ အေတာ္ၾကာေပါ့.. က်မစိတ္ထင္ က်မတို႔မေတြ႔တာ ႏွစ္၀က္ေလာက္ေတာင္ရွိမယ္ထင္တယ္.. အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႔လဲ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္မ်ား ထံုးစံအတိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စကားမေျပာျဖစ္ၾကပါဘူး.. တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ 9quist နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္..

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔သူေရာက်မေရာ ခရစ္စမတ္အတြင္း အလုပ္ေတြပိတ္ေတာ့ က်န္တဲ့ ၂ေယာက္အားရက္ကို ညွိျပီး ေတြ႔ဖို႔စီစဥ္ပါတယ္.. ေနရာအေတာ္ရွာရခက္ပါတယ္.. အျမဲတမ္းလဲ ပန္နဇူလာသြားျပီး မုန္႔စားျပန္ေနရတာ ရုိးလြန္းေနပါျပီ.. စကာၤပူမွာလဲ သြားစရာ လုပ္စရာက အလြန္မွ ရွားသကိုး.. ဟန္လုပ္ေနေနရတဲ့ ေနရာကမ်ားေနတယ္.. ကိုယ္က စကားေျပာရင္ က်ယ္က်ယ္ေျပာတတ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔တုန္း အရင္ကလို ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ အရည္မရ အဖတ္မရစကားေတြေျပာခ်င္တယ္ေလ.. ဒီေတာ့ အလုပ္မသြားတာလဲၾကာေနေတာ့ Energy ေတြကလဲ မသံုးတာၾကာေပါ့.. အစက ဟိုခ်ိန္းဒီခ်ိန္းနဲ႔ ဘယ္မွ အဆင္မေျပဘူးျဖစ္ေနတာ.. ေနာက္ဆံုး က်မကပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္.. Tree Top သြားမယ္လို႔.. က်မလဲ တစ္ခါမွေတာ့ မေရာက္ဖူးဘူးေလ.. က်မက ခိုင္ခိုင္မာမာဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္ေတာ့ အားလံုးကလဲ သေဘာတူတယ္..

အဲဒိထိ ဗြီဒီယိုရုိက္ဖို႔စိတ္ကူးမရွိပါဘူး.. သြားခါနီးက်မွ.. ဗြီဒီယိုေလးလိုရမယ္ရယူသြားမယ္ဆိုျပီး ယူျဖစ္သြားတာ.. ရုိက္မယ္ဆိုမွေတာ့ ကိုယ္က သီခ်င္းေလးနဲ႔ေကာင္းေကာင္းေလးျဖစ္ခ်င္တယ္.. ျပီးေတာ့ သြားမွာက ေတာလမ္းဆိုေတာ့ လူလဲဒီေလာက္ရွဳပ္မွာမဟုတ္.. ေဘာ္ေဘာ္ေတြကလဲ အားမနာရတဲ့သူေတြဆိုေတာ့.. မေဗဒါရဲ႕ ဒါရုိက္တာပိုးေလးထလာတာေပါ့.. ဘယ္ကဘယ္လိုမွန္းမသိဘူး ဦးေႏွာက္ထဲ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတဲ့ သီခ်င္းက "We will Rock you" ... သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္က ရထားေပၚေရာက္ေနျပီ.. သီခ်င္းကလဲ "We will , We will Rock you" ကလဲြလို႔ ဘာမွ မရဘူး.. ဒါနဲ႔ 9quist ကိုဖုန္းဆက္ျပီး သီခ်င္း ေဒါင္းလုပ္ ဆဲြခဲ့ဖို႔ေျပာေတာ့လဲ သိပ္ေနာက္က်ေနျပီ.. ဒါနဲ႔ ပဲ ရသေလာက္ပဲ ရိုက္မယ္ဆိုျပီးထားလိုက္တယ္.. စိတ္ထဲမွာလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီေလာက္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ သရုပ္ေဆာင္ေပးမယ္မထင္ထားဘူး.. အဆဲမခံရရင္ကံေကာင္း.. မေဗဒါမွာက သရုပ္ေဆာင္ေပးမဲ့သူမရွိတာက တစ္ဒုကၡေလ..

ေဖေဖရယ္ မေဗဒါအစ္မအၾကီးရယ္..မေဗဒါရယ္ clementi မွာ ေမသူနဲ႔ေတြ႔.. ဟို၂ေယာက္ကေတာ့ ေရာက္ႏွင့္ေနျပီ.. ဒီလိုနဲ႔ေတြ႔တာနဲ႔ မေဗဒါလဲ သူတို႔ကို ရုိက္ေတာ့တာေပါ့.. ေနာက္မွ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ အိုက္တင္ေလးေတြကို အက္ဒစ္လုပ္ျပီးထုတ္လိုက္မယ္ေပါ့... မေဗဒါကို အားတက္သေရာနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ေပးသူကေတာ့ မေဗဒါရဲ႕ အစ္မေပါ့... ဟဲ.. ဟဲ.. ေတာထဲေရာက္ေတာ့ မေဗဒါလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိပူဆာေတာ့တာေပါ့.. သီခ်င္းေရွ႕ဆံုးမွာ ထည့္ထားတဲ့ အကြက္ေလးေတြရိုက္ဖို႔ေလ.. သူတို႔ကိုေျပာရေတာ္ေတာ္ခက္တယ္.. ရီေနၾကလို႔.. အိုက္တင္ကလဲ သင္ေပးရေသးတယ္.. ဒါေပမဲ့ သူတို႔အားလံုးကိုယ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကေတာ့ က်မသိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္.. ဒါမွ က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြဆိုျပီး စိတ္ထဲကလဲ ၾကည္ႏူးမိတယ္.. ဟား.. ဟား.. သူတို႔အတြက္ သရုပ္ေဆာင္ခကေတာ့ တစ္ေယာက္ကို ၂က်ပ္ ျပား၈၀တန္ ထမင္းတစ္ဘူးစီး မေဗဒါက စပြန္ဆာေပးခဲ့ပါတယ္.. ငွဲ.. ငွဲ.. အဟီး... (ငါ့ေတာ့ တင္းေနေလာက္ျပီ)..

ျပန္ေရာက္ျပီးတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ဗြီဒီယိုၾကည့္ခ်င္လို႔ က်မကို Stress ေပးၾကတာ.. အက္ဒစ္ကို ၁ ပတ္အေစာဆံုးလို႔ ကတိေပးထားပင္မဲ့ ညမအိပ္ပဲ ထုိင္လုပ္လိုက္တာ ၄ရက္နဲ႔ျပီးသြားပါတယ္.. New Year Night အမွီေလးျပခ်င္လို႔ပါ.. မေဗဒါလဲ ၃၀ရက္နဲ႔ ၃၁ ရက္ေတြမွာ တစ္ရက္ကို ၂နာရီေလာက္ပဲအိပ္လိုက္ရတယ္.. မ်က္လံုးကိုက္လို႔... အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ မေဗဒါရဲ႕ ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးၾကီး ေဆြသြားတယ္လို႔မက္လို႔.. ငိုလိုက္ရတာ... ေတာ္ပါေသးရဲ႕ အိပ္မက္မို႔လို႔..ိ

ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီ gathering ေလးက ပင္ပန္းေပမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. က်မတို႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေလးေတြကို ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္.. Youtube မွာ သြားၾကည့္ရင္ High Quility ဆိုတာကို ႏွိပ္ရင္ ပိုမိုၾကည္လင္တဲ့ video ကိုေတြ႔ရမွာပါ.. Youtube မွာလဲ Comment, Rate and subscribe လုပ္ေပးၾကပါလို႔... အခ်ိန္ေပးျပီးၾကည့္တဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္....