Tuesday, November 22, 2011

DIY Christmas snow flake deco

ခရစ္စမတ္ကိုေရာက္ျပီဆိုရင္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးဘာသာပဲြေတာ္မဟုတ္ပင္မဲ့ စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႔ ခရစ္စမတ္သီခ်င္းေတြနားေထာင္ခ်င္သလိုလို ခရစ္စမတ္အျပင္အဆင္ေလးေတြေျပာင္းခ်င္သလုိလို ကြ်န္မ ျဖစ္တတ္ပါတယ္… အထူးသျဖင့္ စကာၤပူကိုစေရာက္ဖူးတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ခရစ္စမတ္အျပင္အဆင္ေတြျပင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာမွာဆိုေတာ့ ခရစ္စမတ္ကိုေရာက္တိုင္း စကာၤပူစေရာက္ခါစက အသားမက်ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ေျပစရာဆိုလို႔ အျမင္ဆန္း အျပင္ဆန္းေတြျဖစ္တဲ့ သြားေလရာခရစ္စမတ္ ဒီကိုေရးရွင္းေတြ ခရစ္စမတ္တီးလံုးသဲ့သဲ့ေတြဟာလဲ ေရာက္စတုန္းက အသားမက်တဲ့ ဒုကၡေတြ အခက္အခဲေတြ ဘာမဟုတ္တဲ့ အမွားအယြင္းေလးေတြရွိပင္မဲ့ ဒီအျပင္အဆင္ေလးေတြေၾကာင့္ စိတ္သက္သာခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေလးကို သတိရေစျပီး ျပံဳးမိပါတယ္… (မွတ္ခ်က္ ကြ်န္မေရာက္စ လြန္ခဲ့တဲ့ ၉ႏွစ္ေလာက္က ျမန္မာျပည္မွာ ယခုေလာက္ ခရစ္စမတ္အျပင္အဆင္ေတြ သိပ္မရွိေသးပါဘူး… “သိပ္” လို႔သံုးထားတာ နည္းနည္းေလးေတာ့ရွိတယ္လို ဆိုလိုပါတယ္)
ကြ်န္မစိတ္ထင္ ခရစ္စမတ္ေရာက္ရင္ ေပ်ာ္သလိုလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒီပဲြေတာ္ထက္ ကိုယ္ငယ္ငယ္က Memory နဲ႔ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္… ဒီဇင္ဘာဆို ေက်ာင္းေတြပိတ္ ရာသီဥတုကေအးေအးနဲ႔ လမ္းထဲမွာ ဘတ္မင္တန္ရုိက္၊ မနက္ထြက္လမ္းေလွ်ာက္၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ရရင္ မိသားစုခရီးထြက္ စတာေတြက ငယ္ငယ္ကတည္က ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို ေမွ်ာ္ေစခဲ့တာေတြပါ…
အင္း… အတိတ္ေတြ ျပန္ေျပာင္းေအာင့္ေမ့ေနတာနဲ႔ လိုရင္းကခုမွေရာက္ေတာ့မယ္… ဒီႏွစ္ဒီဇင္ဘာမွာလဲ ကြ်န္မ အလုပ္သစ္ ရုံးသစ္က ေနသားမက်ေသးတဲ့ ေနရာေလးကို ကြ်န္မေနသားက်ျပီး သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ အလွဆင္ခ်င္ပါတယ္ ဒီလိုနဲ႔ အင္တာနက္မွာ ႏွင္းပြင့္အတုေလးေတြကို လုပ္ဖို႔ စာရြက္ျဖတ္နည္းလိုက္ရွာေတာ့ ေအာက္ပါပံုေလးေတြကို ေတြ႔ရင္း လိုက္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္…
ေတြ႔တဲ့ ၀က္ပ္ဆိုက္ကေတာ့ http://www.instructables.com/id/Make-A-6-sided-snowflake/
ဓာတ္ပံုေလးေတြကို အဲဒိကယူျပီး အဆင့္လိုက္ေပါင္းျပီးတင္ေပးထားပါတယ္…

ေထာင့္မွန္စတုဂံပံု စာရြက္တစ္ရြက္ကိုယူျပီး အရွည္(အလ်ား) ဘက္မွ အလည္တည့္တည့္ကို ပံုမွာျပထားတဲ့အတိုင္းေခါက္ပါ…


ေခါက္ထားတဲ့ စာရြက္ရဲ႕ ေနာက္ထပ္အလယ္ကို ေခါက္ျပီး ေအာက္နားေလးကိုပဲ အရာေလးထင္ေအာင္မွတ္လိုက္ပါ… အလယ္မွတ္ မွန္ေအာင္ အရာေပးျပီးမွတ္ရုံသာျဖစ္ပါတယ္..



ျပီးလွ်င္ အဲဒိ အလယ္အရာကို ဦးတည္ျပီး ပံုပါအတိုင္း အပိုင္း၃ပိုင္း ညီေနေအာင္ေခါက္ပါ… အပိုင္း ၃ပိုင္း ညီေနဖို႔ အေရးၾကီးတဲ့အတြက္ ေသခ်ာစြာညွိႏွဳိင္းပါ… အပိုင္း ၃ပိုင္းလံုးညီျပီဆိုမွ စာရြက္ကို ေသခ်ာစြာဖိျပီး ေခါက္ရာေပးလိုက္ပါ…




အပိုင္း ၃ပိုင္း မညီရင္ ဘာျဖစ္မလဲလို ေခါက္ၾကည့္ေတာ့ ေဟာဒီလိုျဖစ္ပါတယ္…



ျပီးလွ်င္ အဲဒိေခါက္ထားတဲ့ စာရြက္ကို အခြ်န္အတိုင္း ေနာက္ထပ္ တ၀က္ထပ္ေခါက္ပါ… ဒီလိုမွ ႏွင္းပြင့္ေလးက ၆ေထာင့္ရွိမွာပါ… ေခါက္တဲ့အခါမွာ စာရြက္အတိုသားက အျပင္မွာရွိပါေစ… တျခားတစ္ဖက္မျဖစ္ပါေစနဲ႔…
ျပီးလွ်င္ ပံုတြင္ အမဲလိုင္းႏွင့္ ျပထားသည့္အတိုင္း စာရြက္ကို လိုက္ညွက္ပါ… ထိုပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိုယ္ၾကိဳက္သလိုလဲ ပံုေဖာ္ညွက္ႏုိင္ပါတယ္…


ညက္ျပီးသြားလွ်င္ ပံုပါအတိုင္း ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္.. ညွက္နည္း ၂မ်ိဳးကို ယွဥ္ျပထားတာပါ… မေဗဒါကေတာ့ ပထမညွက္နည္းေလးက ထြက္တဲ့ပံုကို ပိုၾကိဳက္ပါတယ္…


ေဟာဒါကေတာ့ ျဖန္႔လိုက္ရင္ ေနာက္ဆံုးထြက္လာမဲ့ ပံုပါ…


မေဗဒါ ထိုင္တဲ့ ရုံက cubicle ေလးကို စကၠဴႏွင္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔ ဒီလိုအလွဆင္ထားပါတယ္…


အပိုေလးျပခ်င္တာကေတာ့ (:D) ခုေလာေလာဆယ္မွာ ဆိုးထားတဲ့ ႏွင္းပြင့္ပံုလက္သည္းေလးပါ… G-market က ၀ယ္တဲ့ Stamp ေလးေတြနဲ႔ ဆိုးထားတာပါ… ဆိုးထားတာ ၃ရက္ေလာက္ရွိျပီဆိုေတာ့ ျပတ္တဲ့ဟာက ျပတ္ေနပါျပီ… ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ရုိက္ထားလို႔ ပံု အရည္အေသြးညံ့တာကို ခြင့္လႊတ္ပါ…




ဒီပံုေလးကေတာ့ ျပီးခဲ့တဲ့လက ခရစ္စမတ္ပိုး ေစာစီးစြာ၀င္ေနလို႔ ဆိုးထားတဲ့ Christmas theme လက္သည္းေလးပါ.. အနီကို ထိပ္မွာဆိုးျပီး ေရႊေရာင္ အလက္လိုင္းေလး ၂ေၾကာင္းျဖတ္ထားတာပါ… ျပီးေတာ့ အစိမ္းေရာင္ အရြက္ေလး၂ရြက္ တစ္ဖက္စီက က်ေနတာပါ… Youtube က ဆိုးျပတာကို အေရာင္ေျပာင္းျပီး လိုက္လုပ္ထားတာပါ… ဒီပံုလဲ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ရုိက္လို႔ ၀ါးေနတာ ခြင့္လႊတ္ပါ…



Friday, November 18, 2011

Work like in the game


အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လူတွေအားလုံ နေ့စဉ်နဲ့အမျှ အလုပ်ကိုသွားပြီး တွေ့ကြုံနေရတဲ့ လုပ်ငန်းခွင်အခက်အခဲတွေ လူမှုရေးအခက်အခဲတွေ စသည်ဖြင့်ရှိကြမှာပါ… ဒီပိုစ့်လေးနဲ့အတူ နေ့စဉ်အလုပ်သွားရမှာ ပျင်းနေတဲ့အချိန် လုပ်ငန်းခွင် အဆင်မပြေမှုဖြစ်တဲ့အချိန် သူဋ္ဌေးကရော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ခိုင်းတာတွေတန်းစီပြီ စိတ်တိုလာတဲ့အခါမျိုးတွေမှာ မဗေဒါ စိတ်ထဲမှာ ခံယူတတ်တဲ့ စိတ်လေးတစ်ခုရှိတယ်… ဒါက ခုစာဖတ်သူတွေအတွက် အသုံးဝင်ချင်မှလဲဝင်မယ်… မဗေဒါအတွက်တော့ အဲလိုလေးစိတ်ထဲထားလိုက်ရင် အလုပ်တွေများလာလို့ စိတ်ရှုပ်စိတ်တိုပြီး လူမှုရေးပါတစ်ခါတစ်လေထိခိုက်တတ်တဲ့ အကျင့်ဆိုးကိုထိမ်းဖို့ တော်တော်လေးတိုးတက်လာတယ်…

ဒါကတော့ ဖေ့ဘွတ်ပေါ်က ဂိမ်းတွေကစားရင်းနဲ့ စရလာတဲ့ အတွေးလေးပေါ့…. (အလုပ်တွေများရင် ဖေ့ဘွတ်ပေါ်တက် ဂိမ်းကစားခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးနော်)… ဖေ့ဘွတ်ဂိမ်းတွေကစားရင်တောင် Farmville တို့ Cityville တို့ Restaurant City တို့မှာ ကိုယ်က ကြိုးစားပမ်းစား စိုက်ထားတဲ့ အပင်တွေမပုတ်အောင် ကိုယ့်မြို့လေး စည်ပင်ဝပြောနေအောင် စသည်ဖြင့် ကျားကုတ်ကျားခဲ ဆော့တတ်ကြသေးပါတယ်…
ဒီလိုပါပဲ… အလုပ်တွေများလာရင် လာခိုင်းတာတွေများလို့ ပိနေရင်လဲ ဂိမ်းထဲက ဂိုလ်း(Goal) တွေလာပေးသလိုပဲမှတ်လိုက်ပါတယ်… ဂိမ်းထဲမှာ ဂိုလ်းတွေကုန်သွားရင်တောင် ဆော့ရတာနည်းနည်းပျင်းဖို့ကောင်းသွားတာ… ခုလဲ သူတို့ကို ဂိုလ်းတွေလာလုပ်ခိုင်းတာကိုလဲ ဒီလိုပဲသတ်မှတ်ပါတယ်… အဲဒိအခါမှာ ကိုယ့်ကို လာခိုင်းတဲ့သူကို ကိုယ်က မျက်နှာရိတ်နဲ့ မကြေနပ်တာပြမိတာတို့… အလုပ်ရှုပ်ရတဲ့အထဲ လာပြန်ပြီဆိုတဲ့ ကိုယ့်အတွင်းစိတ်လေးပေါ်သွားတာတို့ မဖြစ်တော့ပါဘူး… ဂိမ်းထဲက ဂိုလ်းလိုပဲ အပြုံးမပျက်လက်ခံလိုက်နိုင်ပါတယ်… ကိုယ်လုပ်ပေးရမှာ သေချာရင်ပေါ့လေ… ကိုယ်ငြင်းလို့ရရင်လဲ ဂိမ်းထဲက ပိုက်ဆံနဲ့လိုက်ဝယ်ခိုင်းနေတဲ့ ကြော်ငြာတွေကို အမှားလေးနှိပ်ပိတ်လိုက်သလိုပဲ အေးဆေးကောင်းမွန်စွာ ငြင်းလိုက်ပေါ့… ကိုယ်ငြင်းလို့မရမဲ့ အလုပ်မျိုးကို ကိုယ်က သွားညူစူပြလိုက်ရင် ကိုယ်က အလုပ်မကြိုးစားသူလို့ အမြင်ခံရမဲ့အပြင် ထိုသူကလဲ ကိုယ့်ကို စိတ်ကွက်သွားနိုင်တယ် (အထူးသဖြင့် အထက်အရာရှိတွေ)… လုပ်ပေးရမဲ့အတူတူ ကျေးဇူးတင်ခံလိုက်ပါ…

ဂိမ်းထဲက အကောင်လေး မမောနိုင် မပန်းနိုင် အပင်တွေစိုက်သလို… စားပွဲတွေထိုးသလိုပေါ့… ကိုယ့်ကိုကိုယ် အဲဂိမ်းထဲက အကောင်လေးလို သဘောထားလိုက်ပေါ့…
အလုပ်တွေပုံလာရင်လဲ အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်တွေကို ဦးစားပေးပြီး တစ်ခုပြီးတစ်ခုကိုလုပ်ပေး… အထူးသဖြင့် နေ့အကန့်အသတ်နဲ့ ပြီးရမယ်ဆိုတာမျိုးတွေကို Cityville က ခုနောက်ပိုင်းလာနေကျ Goal တွေလို အချိန်အကန့်အသတ်နဲ့လုပ်ရသလိုပေါ့… အဲလိုမှမဟုတ်ပဲ အားလုံးက ဒီအချိန်ပြီးရမယ်ဆိုပြီးလာရင်တော့ ကိုယ်တတ်နိုင်သလောက်အဆင်ပြေတာကို မခိုမကပ်ပဲ လုပ်ပေးလိုက်… မပြီးတော့လဲ ကိုယ်လုပ်နေတာပဲ ဘာကြောင့်မပြီးတာလဲ ပြနိုင်ရင်ရပြီ… ဂိမ်းတွေထဲက တစ်ချို့ ဂိုလ်းတွေ မပြီးသလိုပဲပေါ့… ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ ဆင်းရဲပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် Stress ဖြစ်မနေသင့်ဘူး… “ကိုယ့်ကို Stress ပေးနိုင်တာ ကိုယ့်စိတ်ကလွဲလို့ ဘယ်သူဋ္ဌေးမှ မလုပ်နိုင်ဘူး”… ကိုယ့်ဘက်က အစွမ်းကုန်လုပ်ပေးထားတာကို အကောင်းမပြောလဲ သူတို့အပြစ်ပဲ… ကိုယ့်ကြိုးစားသလောက် သူတို့အသိအမှတ်မပြုလဲ ဒီလိုပဲနေလိုက်… ကိုယ်ပေးသလောက်မရရင် အလုပ်ပြောင်းဖို့ပဲရှိတယ်… ဒီကုပ္မဏီကိုယ်ပိုင်တာလဲမဟုတ်ဘူး… ကိုယ်မတတ်နိုင်တော့လို့ ဒီအလုပ်မပြီးလဲ အချိန်တန်ကိုယ်လခရမှာပဲ… Bonus matter တော့ရှိတာပေါ့လေ…

တစ်ကယ်လို့ ကိုယ်က Customer တို့ ဘာတို့နဲ့ ပတ်သတ်တဲ့အလုပ်မျိုးဖြစ်စေ… ဒီလူကူညီမှ ကိုယ့်အလုပ် အဆင်ပြေမယ်ဖြစ်စေ ဆိုရင်တော့ သူတို့ကျေနပ်အောင် ကိုယ့်ဘက်က ပေါင်းသင်းဆက်ဆံပြောဆိုရမယ်ဆိုရင်တော့ Pet society ကစားနေတယ်လို့ သဘောထားလို့ရပါတယ်… Pet Society ကစားတဲ့အခါမှာလဲ အထဲက အကောင်လေး ပျော်အောင် သန့်ရှင်းအောင် ကျန်းမာအောင် မျိုးစုံပြုစုပျိုးထောင်ပေးရတယ်မှတ်လား… ကိုယ်လုပ်ပေးနေတာတောင် မကျေနပ်နိုင်တဲ့သူဆိုတော့လဲ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စိတ်ထဲ မေတ္တာပို့ချင်သလောက်ပို့ပေါ့ သူမကြားစေနဲ့.. Pet Society ထဲက အကောင်လေးတွေကိုလဲ ကျွန်မစိတ်တိုလာရင် အပြင်မှာ အော်ဟစ်ဆူမိတာပဲ အမြင်ကပ်ရင် ပြစ်ထားလိုက်တာ ကိုယ်ဘယ်လောက်အော်အော်ဆူဆူ အဲဒိထဲက အကောင်လေးမကြားနိုင် နားမလည်နိုင် သလိုပေါ့… အဲဒိလူတွေကိုလဲ Pet Society ထဲက အကောင်လေးတွေလိုပဲ သဘောထားလိုက်ရင် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ ဒေါသဖြစ်နေတာတွေပျောက်ပြီး သူတို့ကို တွေ့တာနဲ့တင် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ ပြုံးချင်လာလိမ့်မယ်… ကိုယ့်စိတ်ရွှင်တော့ သူတို့နဲ့ ဆက်ဆံရ အဆင်ပြေတာပေါ့… အရမ်းကိုမှ ဆက်ဆံရခက်ခဲတဲ့ လူမျိုးဆိုရင်တော့ တစ်ချို့ဂိမ်းတွေမှာ အခန်း၁ခန်းအောင်တော့မယ်ဆိုရင် ဆရာကြီးနဲ့ ချရတယ်မှတ်လား… အဲဒိတုန်းကတောင် ကျားကုတ်ကျားခဲ မနိုင်မချင်း အကြိမ်ကြိမ် ချကြသေးတာ… အဲဒိလူမျိုးကိုလဲ ငါ့ဘဝရဲ့ Stage တစ်ခုကို အောင်ဖို့ ချနေတဲ့ အကောင်ကြီးပါလားလို့သတ်မှတ်လိုက်ရင် သူ့ကိုလဲ သိပ်မမုန်းတော့ပဲ ကိုယ့်ကိစ္စအောင်မြင်ဖို့ဆိုတဲ့ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်ကိုပဲ ဦးတည်ဖြစ်တော့မှာဖြစ်တယ်…

ဟိုနေ့က အလုပ်ပြန်ခါနီးမှ ကိုယ့်အမှားကြောင့်မဟုတ်ပဲ သူ့အမှားကြောင့် အားလုံးပြန်ပြင်ရမှာကို ၁၅မိနစ်ပဲ အချိန်ပေးပြီးလာခိုင်းတဲ့ အရာရှိကို စိတ်ထဲတော်တော်လေး စိတ်တိုသွားတယ်… ဒါပေမဲ့ “အော်… ဒါ CityVille ထဲကလိုပဲ ငါ့ကို ဂိုလ်းလာပေးတာ ပြီးပြီးမပြီးပြီး ကွန်ပလိမ်းမများပဲ လုပ်ပေးလိုက်မယ်… မပြီးတော့လဲ မပြီးဘူးပေါ့ ဘာဖြစ်လဲ “ ဆိုပြီး လုပ်ပေးလိုက်တော့ ပျော်စရာတောင်ကောင်းသွားတယ်… သူပြောတဲ့အချိန်အတွင်းလဲ ပြီးသွားလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် အံ့သြသွားတယ်… ဒါတောင်သူစစချင်လာခိုင်းတုန်းက ဒေါသတစ်ချက်ထွက်သွားတာ နည်းနည်းပေါ်သွားတယ်… တော်သေးတယ်ဘာမှ မပြောလိုက်လို့… ဒါပေမဲ့ သူ့ကို အလုပ်ပြီးလို့ပြန်ပေးတော့ ကိုယ်က ရီရီပြုံးပြုံးပဲ ဂိမ်းတစ်ခုအောင်သွားတယ်သဘောထားပြီး ဆော့လိုက် (လုပ်လိုက်တော့) သူကတောင် ကျေးဇူးတွေတင်လို့… မဟုတ်ရင် လုပ်လဲပေးရအုံးမယ်… အမြင်လဲကပ်ခံရမယ်… ဒီတော့ ဆော့နေတယ်သဘောထားလိုက် (ဆော့ဖို့ဆို မဗေဒါက ဒီအရွယ်ထိ ထိပ်ဆုံးကပဲ)

ဒီနည်းလမ်းက ၁၀၀% ကောင်းပါတယ် အောင်မြင်ပါတယ်လို့တော့ မဗေဒါအာမ မခံပါဘူး.. ဒါပေမဲ့ စိတ်တိုတတ် ဆွာတတ်လွန်းတဲ့ ကျွန်မအတွက်တော့ ရန်သူနည်းသွားသလို လုပ်ငန်းခွင်မှာလဲ သာသာယာယာရှိလာပါတယ်… အထူးသဖြင့် အလုပ်မသွားချင်လောက်အောင် ပျင်းတဲ့နေ့တွေမှာဆိုရင် “အော်… ငါ ဂိမ်းတွေ နေ့တိုင်းကစားပြီး ဂိမ်းထဲမှာနေ့တိုင်းအလုပ်လုပ်နေသလိုပဲ… ခုလဲ ငါဘဝဂိမ်းကို ကိုယ်တိုင်ဝင်ကစားရမှာ ပျော်စရာကြီးပဲ” လို့တွေးပြီး အလုပ်သွားဖို့ ခြေလှမ်းတွေ ပြန်သွက်ခဲ့ပါတယ်…

အရင်က ကိုယ့်ကို အလုပ်ပိုတွေလာခိုင်းမှာလဲ ကြောက်တတ်တဲ့ကျွန်မ… ခုတော့ သူတို့လာခိုင်းတာကို ပြီးရင်လဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ်… မပြီးတော့လဲ အရင်လို Stress ကြီးဖြစ်ပြီး ကိုယ့်တာဝန်ကြီးလို စိတ်လေးမနေတော့ပဲ ဘာလုပ်နေလို့ မပြီးဘူးလဲဆိုတာ သေချာရှင်းပြလိုက်တော့လဲ လူတွေက နားလည်ကြပါတယ်…

အလုပ်မှမဟုတ်ဘူး ဘဝရဲ့ အခက်အခဲတွေ အဆင်မပြေမှုလေးတွေကြုံလာရင်လဲ Level မတူတာပဲရှိမယ် သဘောတရားတူတူပဲ သဘောထားပြီး တဖြည်းဖြည်း ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားနိုင်ရင်တော့ အကောင်းဆုံးပေါ့... ဒါပေမဲ့ မဗေဒါကိုယ်တိုင်တောင် ဒီလောက်ထိ ရင့်ကျက်လှနေတယ်မဟုတ်တော့လဲ ခပ်မြင့်မြင့်ကြီးတွေနဲ့ လေမကျယ်ချင်ပါဘူး... ကိုယ်လဲ ကြိုးစားဆဲပဲ... ဒါပေမဲ့ ဒီနည်းက မဗေဒါနဲ့တော့ ခုချိန်ထိကိုက်နေတုန်းပဲ... ဖေ့ဘွတ်က ဂိမ်းတွေကစားရင်းလဲ အကြိုးအမြတ်လေးတွေရှာလို့ရပါတယ်... (အဟိ)

ကဲ အားလုံးပဲ ဘဝဂိမ်းမှာ Stage တွေ အဆင့်ဆင်ကို ကျော်လွှားပြီး ထိပ်ဆုံးကို ရောက်နိုင်ကြပါတယ်… စိတ်ညစ်လို့ ကိုယ့်အသက်ကိုယ်အရှုံးပေးရင်တော့ Game Over ဆိုပြီး နောက်တစ်ခေါက်ကြိုးစားခွင့်တော့ မရှိဘူးကွယ်… ဒီဘဝဂိမ်းက တစ်သက်မှာ တစ်ခါပဲ မသေမချင်းတော့ ကစားလို့ရတယ်…

Wednesday, November 16, 2011

ေတာင္နံရံေပၚက ဖန္ လမ္းေၾကာင္း

ဒီေန႔ ဂူဂဲလ္ပလပ္စ္မွာ ဟိုေလ်ွာက္ၾကည့္ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုအေၾကာင္း သြားေတြ႔ပါတယ္… အဲဒါကေတာ့ တရုတ္ျပည္ Hunan မွာရွိတဲ့ The Zhangjiajie National Forest Park မွာရွိတဲ့ Tianman ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ ေတာင္နံရံကို ကပ္ျပီး ဖန္နဲ႔ေဆာက္ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ဓာတ္ပံုေတြျဖစ္ပါတယ္…
ဒါနဲ႔ သိခ်င္လို႔ ထပ္ရွာၾကည့္ေတာ့ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ၇ရက္ ၁၁လ ၂၀၁၁ ကမွ ခရီးသြားမ်ားအတြက္ စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္တာပါ… ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ၁၄၃၀ မီတာ (၄၇၀၀ ေပ) ျမင့္ပါတယ္… ကမာၻေပၚမွာ အျမင့္ဆံုးေတာင္တက္လမ္းထဲမွာ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္… စုစုေပါင္း လမ္းေၾကာင္း အရွည္က ၆၉မီတာ (၂၀၀ ေပ) ျဖစ္ပါတယ္… ဖန္သားအထူက ၃လက္မပါ… လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြကို ဖန္ေပၚတြင္ မေခ်ာ္လဲေစရန္ သင့္ေတာ္တဲ့ဖိနပ္မ်ားကို စီးဖို႔ အၾကံျပဳထားပါတယ္…














ေနာက္ထပ္စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ထြက္တဲ့ “Avatar” ဇာတ္ကားထဲမွာပါတဲ့ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ပ်ံေနတဲ့ေတာင္ေတြ “Hallelujah Mountain” ကို ဒီဇိုင္းေဖာ္တဲ့အခါမွာ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ဒီဇိုင္နာေတြရဲ႕ အေတြးကို စတင္ အေျခခံေပးလိုက္တဲ့ ေတာင္ေတြလို႔သိရပါတယ္… ဒီေတာင္ေတြထဲက တစ္ေတာင္ကို ယခုအခါမွာ “Avatar Hallelujah Mountain” လို႔ေတာင္ တရား၀င္ နာမည္ေျပာင္းေပးလိုက္ျပီလို႔သိရပါတယ္…


Now name as Avatar Hallelujah Mountain

ဒီ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြရဖို႔ ဟိုရွာဒီရွာလုပ္ရင္း အမ်ားသူငွာေတြရဲ႕ အျမင္ကိုလဲ ဖတ္ခဲ့ရလို႔ ကြ်န္မသာဆိုရင္ေရာလို႔ေတြးျဖစ္ပါတယ္… ဟုတ္ပါတယ္… ကြ်န္မကေတာ့ လံုျခံဳမွဳ အသက္အႏၱရာယ္ကို မယံုၾကည္တဲ့အတြက္ အဲဒိ ဖန္လမ္ေၾကာင္းေပၚကို တက္မေလွ်ာက္ရဲပါဘူး… ေအာက္ပါလူတစ္ခ်ိဳ႕ ေတြကလဲ ဒီလိုေျပာထားၾကပါတယ္… http://thecornfieldonline.com ဖိုရမ္မွာ ေဆြးေႏြးထားၾကတာကို ေကာက္ႏုတ္ပါတယ္…

တစ္ေယာက္က ေဟာဒီလိုေျပာပါတယ္…
The real fear is that it was built by the Chinese. it could come down any time.

I'll stick with the ledge at the Sears, er, Willis Tower in Shitcago.
(တကယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာက တရုတ္ျပည္က ေဆာက္ထားလို႔ပဲ… အခ်ိန္မေရြးျပိဳက်ႏုိင္တယ္…
ငါကေတာ့ ခ်ီကာဂိုက Sears, Willis Tower ေတြပဲသြားေတာ့မယ္…)

ေနာက္တစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာတယ္…
Who the hell knows what those bolts and fasteners are made from, how they were made, and even if they were tested.

No thanks. Track record and all that.
(ဒီလက္ရမ္းေတြ ဒီမူလီေတြ ဘယ္ကေနထုတ္တာလဲ၊ ဘယ္လိုထုတ္လုပ္ခဲ့တာလဲ၊ ဒါေတြက (လံုျခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့) စမ္းသပ္မွဳေတြျပဳလုပ္ခဲ့ရဲ႕လား ဆိုတာ ဘယ္သူသိလဲ…
ေက်းဇူးပဲ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ (ဒီခရီးက) မလိုအပ္ဘူး..)

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေျဖတယ္…
Made by China, following Chinese "regulations". See all pics.
Pass.
(တရုတ္ကလုပ္တာေလ… တရုတ္ျပည္စည္းကမ္းေတြအတိုင္းလိုက္နာျပီးလုပ္ထားတာေပါ့… ကြ်န္ေတာ္လဲ Pass ပဲဗ်ာ…)

ေနာက္တစ္ေယာက္က…
..the railing/fasteners are stainless steel. it is very obvious. not going anywhere either.
(လမ္းေၾကာင္းကို ပတ္ထားတာေတာ့ stainless စတီးဆိုတာ အသိသာၾကီး… ကြ်န္ေတာ္လဲ ဘယ္မွမသြားပါဘူး…)

ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့…
Looks perfectly safe.

I still wouldn't do it. (အျမင္အရေတာ့ လံုျခံဳမွဳ အေသအခ်ာ ရွိတယ္ဆိုတယ္လို႔ ထင္ရတာပဲ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ မသြားဘူး)

Google+ က ဓာတ္ပံုတင္တဲ့သူမွာရတဲ့ ကြန္မန္႔ေတြမွာေတာ့ တခ်ိဳ႕ကလဲ မိုက္တယ္… သြားခ်င္တယ္… လွလိုက္တာ … အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္လွလိုက္တာ… အင္ဂ်င္နီယာေတြရဲ႕ အႏုပညာပဲ စသည္ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးထားၾကသူေတြရွိသလို တခ်ိဳ႕သူေတြကလဲ အေပၚက ဖိုရမ္ထဲကလူေတြလိုပဲသေဘာမတူၾကပါဘူး..

လူတစ္ေယာက္ဟာ အေတြးအေခၚတစ္မ်ိဳးစီကဲြျပားၾကပါတယ္… ကဲြျပားႏိုင္ပါတယ္… ကြ်န္မဒီဓာတ္ပံုေတြကို ေတြ႔ေတာ့ ဘယ္ေနရာလဲမသိဘူးဆိုျပီး ခရီးသြား၀ါသနာပိုးအရ ရွာၾကည့္မိပါတယ္… ဒါေပမဲ့ တရုတ္ျပည္ဆိုတာေတြ႔ရေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ စိတ္ထဲေအာင့္သက္သက္ၾကီးျဖစ္သြားတယ္… ဒီပိုစ့္ကို ေရးဖို႔ အခ်က္လိုက္ရွာေတာ့မွ သူမ်ားေတြကြန္မန္႔ေတြဖတ္ျပီး ကြ်န္မစိတ္ထဲက ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္တာကို ရွင္းသြားေတာ့တယ္… တရုတ္ျပည္ကေဆာက္တဲ့ ၃လက္မအထူရွိ ေတာင္နံရံမွာကပ္ေဆာက္ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ဖို႔ဆိုတာ ယံုၾကည္မွဳနဲ႔ အမ်ားၾကီးဆိုင္ပါတယ္… ေဆာက္လုပ္ရာမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ယံုၾကည္လား၊ ေဆာက္လုပ္သူေတြကို ယံုၾကည္လား၊ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင့္ေရး ကို ယံုၾကည္လား… ေနာက္ဆံုးကုန္ေအာင္ေျပာမယ္… အတူတူလမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေဘးက လူက အဲဒိေပၚမွာ မခံုပါဘူး မအံပါဘူး လက္မကစားပါဘူး မဖ်က္စီးပါဘူးလို႔ယံုၾကည္လား… ဒါေတြအားလံုးကေတာ့ သင့္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ေပၚပဲမူတည္တယ္…

ကြ်န္မအတြက္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာေခတ္စားေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို သြားသတိရတယ္… “တရုတ္စက္၊ တရက္စုတ္” တဲ့… တရုတ္ကထုတ္တဲ့စက္ ၁ရက္ထဲနဲ႔ စုတ္တယ္လို႔ေတာင္ တေဘာင္ထြက္သတဲ့… ကိုယ္ကိုတိုင္ တရုတ္ျပည္ ရွန္ဟိုင္းကို အလည္အပတ္ေရာက္တုန္းကလဲ တန္းစီရမဲ့ေနရာတန္းမစီတာတို႔ ေက်ာ္တက္တာတို႔… ဂိုက္ကလဲ ခရီးသည္ကို ဂရုမထားတဲ့အျပင္ ေငြညွစ္ဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားေနတာတို႔ စတဲ့စတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အေတြ႔အၾကဳံေတြ ၀န္ေဆာင္မွဳေတြနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ရေတာ့ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ တရုတ္ျပည္ ဂရိတ္ေ၀ါေလးသြားဖို႔ေတာင္ ခုထိ ေျခတံုခ်တံုနဲ႔ စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးျပင္ဆင္ေနရတယ္….
ဒါ့အျပင္ ျဖစ္သမွ်ၾကည့္လိုက္… လူသားခ်င္းမစာနာမွဳေတြ (ကေလးကို ကား ၂ဆင့္တက္ၾကိတ္တာေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ သူေတြ)၊ အာဏာအလဲြသံုးစားလုပ္မွဳေတြ (လူငယ္ ၂ေယာက္ကို ကားနဲ႔တိုက္လို႔ ၁ေယာက္ေသတာေတာင္ ေဘးကလူေတြကို “တိုင္ရဲရင္တိုင္လိုက္ ငါ့အေဖက ဘယ္သူ” ဆိုျပီး စိန္ေခၚသြားတာေတြ)၊ လူကို အႏၱရာယ္ျပဳမဲ့ စံခ်ိန္မမွီတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ (ကေလးႏုိ႔မုန္႔ေတြနဲ႔ စားသံုးကုန္ေတြမွာ မယ္လမင္းေတြထည့္ထုတ္တာ)၊ စတဲ့ တျခားေသာ ျပႆနာမ်ားကလဲ ျဖစ္လိုက္ရင္ တရုတ္ကခ်ည္းပဲ… လူမ်ိဳးေရး နုိင္ငံေရး ပုတ္ခတ္ျခင္းမဟုတ္ရပါ… ေၾကာက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာေတြ အမ်ားၾကီးလို႔လဲ ကပ္ေျပာႏုိင္ပါတယ္… သို႔ေသာ္ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ ေနရာတစ္ခုနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ သမိုင္းနဲ႔ အေလ့အထကိုေတာ့ ဆင္ျခင္သင့္တယ္ထင္လို႔ပါ… ဖန္လမ္းေၾကာင္းျခင္းအတူတူ USA Grand Canyon ကိုပဲ ကြ်န္မ သြားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္…

ကဲ… စာဖတ္သူတို႔ေရာ ဘယ္လိုသေဘာရၾကလဲ… လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကဲြလဲြႏုိင္ပါတယ္ေနာ္…

Grand Canyon, USA
Glass walk at Grand Canyon, USA

Source : http://www.amusingplanet.com/2010/06/zhangjiajie-national-forest-park.html

http://www.echinacities.com/china-media/chinese-mountain-that-inspired-avatar-renamed-after-the.html

http://sightbywalk.blogspot.com/2011/11/worlds-highest-glass-trail-zhangjiajie.html

Monday, November 14, 2011

It's the day, a girl was born to be My MUM

ေကၽြးေမြးသုတ္သင္၊ သက္ဆံုးပင္
ခ်စ္ခင္ရွာေပ၊ တို႔ေမေမ။

ငယ္စဥ္ကာလ၊ စည္းကမ္းျပ
ဆံုးမခဲ့ေပ၊ တို႔ေမေမ။

အရြယ္ေရာက္လာ၊ ေက်ာင္းအပ္ကာ
ပညာေပးေပ၊ တို႔ေမေမ။

က်န္းမာဖို႔ေရး၊ သင့္ရာေကၽြး
ေလးစားအပ္ေပ၊ တို႔ေမေမ။

၀တ္စားဆင္ယင္၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္
ခ်စ္ခင္အပ္ေပ၊ တို႔ေမေမ။






A mother is she who can take the place of all others but whose place no one else can take. -Cardinal Mermillod
အေမဆိုတာ က်န္တဲ့အရာေတြ အားလံုးေနရာ၀င္ယူႏုိင္တယ္…. ဒါေပမဲ့ က်န္တဲ့ဘယ္အရာမွ အေမ့ေနရာကို ၀င္မယူႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ စာသားေလးက ေမေမ့ေမြးေန႔အတြက္ ပိုစ့္ေရးဖို႔ inspiration လိုက္ယူေနတဲ့ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ကြ်န္မ စိတ္ကို အထိမိဆံုးစကားေလးတစ္ခြန္းပါပဲ…

အေပၚက တုိ႔ေမေမ ကဗ်ာထဲက အခ်က္ေတြနဲ႔ အားလံုးနဲ႔ ကြ်န္မေမေမ ညီတယ္ဆိုတာကေတာ့ အထူးတလည္ပင္ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး…

ဒါေလာက္မ်ား ပ်င္းေသး… ဒိထက္ေတာင္ ပိုေသးလို႔ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္…
အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္လိုအပ္ခ်ိန္မွာ အျမဲတမ္း အေဖာ္ရွိေနတတ္တာ ကြ်န္မ ေမေမပါ…
ႏွလံုးသားေရးရာ ကိစၥေတြ အဆင္မေျပခ်ိန္မွာ ကိုယ္စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပင္မဲ့ နားလည္ေပးႏုိင္တာ ကြ်န္မေမေမပါ…

သမီးေတြနဲ႔ အေဖနဲ႔ အၾကိဳက္ အျမင္မတူတာေတြၾကားမွာ ညွိႏွဳိင္းေပးေနတတ္တာ ကြ်န္မေမေမပါ…

ဘုရားသိပ္မရွိခိုးျဖစ္တဲ့ ကြ်န္မတို႔အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ရက္ေတြမွာ လိုအပ္တဲ့ ရၾတာေတြနဲ႔ ကြ်န္မတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ မေမာႏုိင္မပန္းႏိုင္ ဆုေတာင္းေပးတတ္တာ ကြ်န္မတို႔ေမေမပါ…

ကြ်န္မတို႔ သမီးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီရဲ႕ အၾကိဳက္နဲ႔ အညီ လိုက္ဖက္ေအာင္ ဟင္းစီစဥ္တတ္တာ ကြ်န္မေမေမပါ…

ညီအစ္မလို တိုင္ပင္ႏုိင္ျပီး ရီစရာေတြေျပာလို႔ရတာ ကြ်န္မတို႔ေမေမပါ…

အသုတ္အစံု ရွယ္ေကာင္းတာ ကြ်န္မတို႔ ေမေမပါ…

အိမ္မွာ အလုပ္မ်ားေနလို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မေတြ႔ျဖစ္ရင္ေတာင္ အိမ္သားေတြအခ်င္းခ်င္းအေၾကာင္း update ျဖစ္ႏုိင္တာ ကြ်န္မတို႔ အိမ္ရဲ႕ အင္ထရာနက္ ေမေမရွိလို႔ပါ…

စာဖတ္ရမွာ ပ်င္းေသာ္လည္း (ကြ်န္မနဲ႔ တူတာ) ကြ်န္မေရးသမွ် (မျဖစ္ေလာက္တဲ့) စာမ်ားကို Die hard fan အျဖစ္ မွန္မွန္ဖတ္အားေပးတတ္တာ ေမေမပါ…



အခ်ိဳအစိမ့္ေတြ အခ်ိဳရည္ေတြ မတည့္လို႔ မစားပါနဲ႔ လို႔ အတန္တန္တားေသာ္လည္း သနားစရာမ်က္ႏွာႏွင့္တစ္မ်ိဳး ကြ်န္မတို႔ မသိလိုက္ခ်ိန္တမ်ိဳး ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္၀ယ္စား၍တစ္မ်ိဳး ေျပာလို႔မရတာလဲ ကြ်န္မတို႔ ေမေမပါ…

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေျပာမကုန္ႏုိင္ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ အခ်ဳပ္ တင္စားရရင္ အိမ္မွာ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္မျဖစ္ေစပဲ eventful ျဖစ္ေနႏုိင္တဲ့ ေမေမ့ကို အိမ္ရဲ႕ ဆည္းလည္းလို႔ခ်စ္စႏုိးနဲ႔ တစ္ဖန္ျပန္တင္စားခ်င္ပါေတာ့တယ္…

ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔အတူ ေမေမ့ေမြးေန႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးခ်င္တာကေတာ့ ေမေမ က်န္းက်န္းမာမာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ ဒီလင္ ဒီသမီးေတြနဲ႔ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ေနႏုိင္ပါေစ… ေျမးေတြ ခုခ်က္ခ်င္း ဘယ္သမီးကမွ မေပးႏုိင္ေသးလို႔ က်န္းမာေရးကို အထူးသတိျပဳလိုက္စားဖို႔ ေရွာင္သင့္တာေရွာင္ျပီး ေဆာင္သင့္တာေဆာင္ဖို႔ မွာခ်င္ပါတယ္...



ေမေမ့ ေမြးေန႔အတြက္ ဘာလက္ေဆာင္ ေပးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားရင္း ကြ်န္မတို႔ကိုယ္တိုင္ ကိတ္မုန္႔ကို decoration ဆင္လို႔ရတဲ့ ဆိုင္ေလးကေန ဒုတိယအေသးဆံုး ကိတ္မုန္႔ ၆လက္မအက်ယ္ကိတ္မုန္႔ေလးကို ၀ယ္ျပီး surprise လုပ္ခဲ့တယ္... ကိုယ္တိုင္ ပံုေဖာ္ေတာ့ သိပ္ေတာ့မလွဘူး... ဒါေပမဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သာ အဓိကပဲေလ... ျပီးေတာ့ ေမေမ့ ေမြးေန႔အတြက္ ဗီြဒီယိုေလး လုပ္ေပးျဖစ္တယ္... ဗီြဒီယို ၾကည့္လို႔မရင္ ကိတ္မုန္႔ကို ဓာတ္ပံုၾကည့္သြားေနာ္... (ခု ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗီြဒီယိုက upload လုပ္တုန္း) ျပီးရင္တင္မယ္...





Friday, November 04, 2011

ထူးျခားတဲ့ ၾသစီျပန္လက္ေဆာင္...

သိျပီးသားလူေတြအတြက္ကေတာ့ ထူးခ်င္မွထူးမယ္... မေဗဒါကေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးလို႔ ထူးျခားတယ္လို႔ေျပာတာ... ဟုိရက္က အလုပ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္ ၾသစေတးလ်သြားျပီး အျပန္မွာ အားလံုးစားဖို႔ ထူးျခားတဲ့ အသားေတြကို လက္ေဆာင္အျဖစ္၀ယ္လာပါတယ္... ကြ်န္မ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္မွာ ဒီအသားေတြဟာ စားလို႔သင့္တ့ဲအရာလို႔ မထင္ခဲ့ပါဘူး... ဒါေတြကေတာ့ သားပိုက္ေကာင္သား၊ မိေခ်ာင္သား နဲ႔ Emu (ျမန္မာလို အဲငွက္ကို ဘယ္လုိေခၚလဲ မသိပါ)လို႔ေခၚတဲ့ ၾသစေတးလ်က ငွက္တစ္မ်ိဳးရဲ႕ အဆင္သင့္စားဖို႔ထုတ္ပိုးထားတဲ့ အသားေျခာက္ေတြပါ...
Emu ငွက္

အစကေတာ့ အထုတ္ေတြကိုၾကည့္ျပီး မယံုေသးပါဘူး... အဖံုးေပၚက မိေခ်ာင္းပံုကို မ်က္လံုးန႔ဲ တပ္အပ္ျမင္တာေတာင္ အထဲက မိေခ်ာင္းသားမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး... အထူးအဆန္းလုပ္ထားပင္မဲ့ အထဲက တစ္ျခားဟာျဖစ္မွာပါလို႔ ထင္ခဲ့တယ္... ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္က ပါ၀င္ပစၥည္းကို စစ္လိုက္ေတာ့ မိေခ်ာင္းသား၊ သားပိုက္ေကာင္သား၊ Emu သားဆိုျပီးေတာ့ကို ေရးထားတာ လန္႔သြားတာပဲ...

ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ စားၾကတယ္... စလံုးေတြနဲ႔ ကြ်န္မကေတာ့ မစားရဲပါဘူး... သူတို႔စားတာကို ကိုယ္က ေၾကာက္တယ္ေျပာေတာ့ သူတို႔က သိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ဘူး... စားၾကည့္ပါ... မိေခ်ာင္းသားက အရမ္းေကာင္းတယ္ေျပာၾကတယ္... ကိုယ္ကလဲ အသစ္ဆိုေတာ့ အထက္ကလူေတြနဲ႔လဲ တည့္ေအာင္ ေနရမယ္ေလ... ျပီးေတာ့ ကြ်န္မက အရာရာ(ဆူရွီးတို႔ ဆာရွီမီးတို႔ smoke salmon တို႔ လဲ လံုး၀မၾကိဳက္) အေတာ္ေလး ေဂ်းမ်ားဆိုေတာ့ မစားၾကည့္ပဲနဲ႔ မၾကိဳက္ဘူးေျပာလို႔မေကာင္းဘူးေလ... ဒါနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ပန္းေဆာင္ Emu အသားေလး ေသးေသးတစ္ဖဲ့စားၾကည့္တယ္... ကိုယ့္စိတ္ပဲ မသတီလို႔လားမသိဘူး နဲနဲေလးညွီတယ္... ကိုယ့္ကို အဲဒိပံုမျပပဲ ဆပ္သားေျခာက္လို႔ေျပာေကြ်းရင္ေတာ့ စားႏုုိင္ခ်င္စားႏုိင္မယ္... ဒါေပမဲ့ ယူလိုက္တဲ့ အေသးဆံုး တစ္ဖဲ့ေတာင္ မကုန္ႏုိင္လို႔ ခပ္တည္တည္ Pantry ထဲသြားျပီး သူတို႔မျမင္ေအာင္ လႊတ္ျပစ္လိုက္ရတယ္... ျပီးေတာ့ ေရေတြအမ်ားၾကီးေသာက္ခ်လိုက္တယ္...


ေနာက္ ေန႔က်ေတာ့ သူတို႔က မိေခ်ာင္းသားထုတ္ကို ေဖာက္ျပီးစားေနျပန္ေရာ... ျပီးေတာ့ အားလံုးက မိေခ်ာင္းသားက အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ေျပာတယ္... ကြ်န္မလဲ မစားရဲေတာ့လို႔ မစားေတာ့ဘူး... ဒါေပမဲ့ အားလံုးက စမ္းစားၾကည့္ပါ... Emu သားထက္ေကာင္းတယ္ ဘာညာနဲ႔ သူတို႔လဲစားရင္ ၀ိုင္းေျပာၾကျပန္ေရာ... ဒါနဲ႔ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ အရင္တစ္ေခါက္ကထက္ ေသးတဲ့ အပိုင္း ေသးေသးေလးကိုပဲလက္သည္းေလးနဲ႔ စိတ္ျပီး စားၾကည့္ေတာ့... အမေလး... ညွီလိုက္တာ... ေရသတၱ၀ါဆိုေတာ့ ေရနဲ႔ညွီတာေပါ့... ကြ်န္မက အစကတည္းက ငါးတို႔ ပုဇြန္တို႔ေတာင္ အနံ႔နည္းနည္းေလးက်န္တာနဲ႔ မစားႏုိင္တာ... ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ညွီတယ္လို႔ခံစားရတယ္... ဒါေပမဲ့ ငါးၾကိဳက္တဲ့သူေတြအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္ညွီမယ္မထင္ပါဘူး... ကြ်န္မလဲ ဘယ္လိုမွ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ စားပဲြေဘးက အမွိဳက္ပံုးထဲကို ေထြးခ်လိုက္မိေရာ... ေရေတြေသာက္ခ်လိုက္တယ္... စိတ္ထဲ မသန္႔လို႔ မ်က္ရည္ေတာင္၀ဲခ်င္ခ်င္ မနည္းျပန္ထိန္းရတယ္... ဒါေလး ေကြ်းတာ ျဖစ္ေနလိုက္တာလို႔ ထင္ၾကမွာစိုးလို႔...



ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ သားပိုက္ေကာင္သားထုတ္ကို ေဖာက္ၾကေရာ... ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ ၀ယ္လာတဲ့သူ ကိုယ္တိုင္က အန႔ံနမ္းၾကည့္ျပီး ဒီအသားက အနံ႔ရွိတယ္တဲ့... ဒီကတည္းက ကြ်န္မဒီေန႔ေတာ့ လာမေကြ်းနဲ႔ လံုး၀မစားေတာ့ဘူးလို႔ ျပင္လိုက္ျပီ... သူတို႔လို႔ လူအတြက္ေတာင္ အန႔ံရွိတယ္ဆိုေတာ့ ကြ်န္မအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ေသေလာက္မယ္... ဘေလာက္မွာေရးခ်င္လို႔ အနံ႔သြားရွဳၾကည့္ေတာ့ အေျခာက္မို႔ေပပဲ... အသားစိမ္းအနံ႔... ေစ်းသြားလို႔ သားသတ္ရုံတန္းေရာက္ရင္ အဲဒိမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ အသားစိမ္းေတြ အနံ႔ကို သိလားေတာ့ မသိဘူး.... အဲဒိလို အနံ႔မ်ိဳး... မေဗဒါကိုေတာ့ စားၾကည့္ပါလားလို႔ သူတို႔ မေကြ်းေတာ့ပါဘူး... ဒီတစ္ခါေကြ်းရင္ ရုံးမွာ အန္ခ်မိလိမ့္မယ္ထင္တယ္...



ခုေတာ့ အဲဒိအသား ၃မ်ိဳးမွာ မိေခ်ာင္းသားကေတာ့ ကုန္လုနီးပါးပဲ... သားပိုက္ေကာင္သားက အမ်ားဆံုးက်န္တယ္... အဲဒိအထုတ္ေတြၾကည့္ျပီး ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိဘူး ကြ်န္မကေတာ့ သက္ျပင္းပဲခ်မိေနတယ္... ေနာက္ဆို က်ားသားတို႔ ျခေသၤ့သားတို႔ ဆင္သားတို႔ပါ လူေတြစားေတာ့မလားမသိဘူး... ဘုရားတားထားတဲ့ မစားအပ္တဲ့ အသား ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးလဲ မသိဘူးရွိတယ္... အဲဒါျပန္ရွာရမွာ ပ်င္းတာနဲ႔ ဒီမွာပဲ ေမးလိုက္ေတာ့မယ္... သိရင္ မေဗဒါကို သင္ျပသြားၾကပါအံုး... ဆရာတင္တယ္ေနာ့္...

Wednesday, November 02, 2011

Cute and nice idea for photoshoot in bed

ဘယ္အရာမဆို အိုင္ဒီယာေကာင္းဖို႔က အေရးၾကီးပါတယ္... တခ်ိဳ႕အရာေလးေတြကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္စဥ္းစား စဥ္းစား ဘယ္လို အကုန္က်ခံထား ခံထား ေနာက္ဆံုးက်ရင္ အိုင္ဒီယာေကာင္းတဲ့သူကပဲ ကုန္က်စရိတ္နည္းနည္းနဲ႔ပဲရုိက္အံုး လူၾကိဳက္ပိုမ်ားတတ္ၾကပါတယ္... မေဗဒါလဲ ေက်ာင္းက ဓာတ္ပံု assignment ေတြလုပ္မွ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ အိုင္ဒီယာမထြက္လို႔ အေတာ္ေလးစိတ္ပ်က္ရပါတယ္... တစ္ခါတစ္ေလ အြန္လိုင္းမွာ references ေတြရွာၾကည့္ရင္ သူမ်ားေတြလုပ္ထားေတြေတြ႔မွ ေအာ္ ဒါေလးက ဒီလုိလုပ္ရင္ လြယ္လြယ္ေလးပဲဆိုျပီး ျဖစ္ရတဲ့အခါတိုင္း "ဒါကိုဘာလို႔ ငါ့ဘာသာငါမသိပဲ သူမ်ားလုပ္တာၾကည့္ျပီးမွ နားလည္တာလဲ" ဆိုျပီး မခံခ်ိ မခံသာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ပ်က္ရပါတယ္...



ပရုိဂရမ္းမင္း ဘာသာကို မေဗဒါ အရင္က လက္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့ အထဲမွာ အဲဒိျပႆနာေၾကာင့္လဲပါပါတယ္... ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေရးဆိုရင္ concept ေတြ command ေတြ အားလံုးသိပါရဲ႕ ဘယ္က စေရးရမွန္းကို မသိဘူး... သူမ်ားေရးျပီးသြားရင္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ရင္ နားလည္တယ္... စိတ္ဓာတ္ကို က်ေရာ... မေဗဒါလို ခံစားဖူးတဲ့သူရွိၾကလားေတာ့ မသိဘူး... ဒါေပမဲ့ ပရုိဂရမ္းမင္းကို ၾကိဳက္တဲ့သူေတြက်ေတာ့လဲ အဲလို ထိုင္စဥ္းစားေနရင္း အေျဖကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ၾကိဳးစားရတာကို ၾကိဳက္တာတဲ့... အင္းေပါ့ေလ... အေျဖရသြားရင္ေတာ့ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရတာသိပါတယ္... မေဗဒါမွာ ပါရမီမပါလို႔လားေတာ့ မသိပါဘူး... ေက်ာင္းမွာ ေနာက္ semester က်ရင္ C++ ယူရေတာ့မယ္... ညစ္တယ္... ဆီပရုိဂရမ္းမင္း တတ္တဲ့သူေတြရွိရင္ ဆရာတင္ပါတယ္ေနာ္... ကူညီၾကပါ...

ကဲ... ေျပာခ်င္တာကတျခား ေရာက္သြားတာက ပရုိဂရမ္းမင္းအေၾကာင္း... လိုရင္းကို ျပန္ဆဲြရရင္... ဒီေန႔ အင္တာနက္မွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရွိတဲ့ ခန္းတြင္းပစၥည္းေတြနဲ႔ပဲ တန္ဆာဆင္ျပီး အိပ္ယာေပၚမွာ အိုက္တင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရုိက္ထားတာေလးက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနလို႔ပါ... ျပီးေတာ့ အိုင္ဒီယာေလးေကာင္းလိုက္တာဆိုျပီး သေဘာက်လို႔ အားလံုးၾကည့္ရေအာင္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္...