Trip to Sensoji Temple (Japan trip Day 5)

မေရးတာလဲ အေတာ္ၾကာပါျပီ... ခရီးသြားခဲ့တာေတာင္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ခါနီးပါျပီ... ခုမွ ဘာလို႔ ထေရးလဲဆိုရင္ေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ေရးပါတယ္လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါပဲ... ခရီးသြားပိုစ့္ေတြကို ဗီြဒီယိုႏွင့္တကြ တင္ခ်င္လို႔ ဗီြဒီယိုျပီးမွ တင္မယ္တင္မယ္နဲ႔ အဲဒိ ဗီြဒီယိုမလုပ္ျဖစ္တာနဲ႔ပဲ ခရီးသြားပိုစ့္ေတြလဲ မေရးျဖစ္ေတာ့တာပါ... မေရးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတာ့ လံုး၀မရွိပါဘူး... အခ်ိန္ေတြၾကာျပီး up to date မျဖစ္ေတာ့ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္သြားခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေလး အေနနဲ႔ ေရးမွာပါ... ဗီြဒီယို အပင္ပန္းခံရုိက္ျပီး အက္ဒစ္မလုပ္ရင္ ကိုယ္ကိုတိုင္လဲ မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး... ဒီေတာ့ ဘေလာ့မွာတင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ အက္ဒစ္က လုပ္ျဖစ္ေသးတယ္ေလ... ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့.... ခု ခရီးစဥ္အေၾကာင္းေလး ေျပာရေအာင္...

28 OCT 2008 (Day 5)

ကြ်န္မ ဂ်ပန္ကို အလည္အပတ္ေရာက္တာ 5 ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔ပါ... သူငယ္ခ်င္းကလဲ အလုပ္သြားေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားရေတာ့မယ္ဆိုျပီး စိတ္လွဳပ္ရွားေနပါတယ္... မနက္အိပ္ရာႏုိးေတာ့ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားပါတယ္.. အင္တာနက္က ရွာလာတဲ့ ေနရာေတြကို ၾကည့္ျပီး သြားရလာရ အလြယ္ကူဆံုးျဖစ္မဲ့ေနရာကိုေရြးလိုက္ပါတယ္.... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔ဟာ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္းအျပင္ထြက္ဖို႔ ပထမဆံုးေန႔ပါပဲ... ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္နဲ႔ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာေကာင္းပါတယ္...

ကြ်န္မေရြးလိုက္တဲ့ေနရာကေတာ့ Sensoji Temple ပါပဲ... မီးပံုးအနီေရာင္ အၾကီးၾကီး မုဒ္ဦးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကို ဂ်ပန္ကားေတြမွာ ျမင္ဖူးသလို... ကိုရီးယားကားေတြ ဂ်ပန္မွာသြားရုိက္ရင္လဲ အဲဒိေနရာပါတတ္ပါတယ္... ဥပမာ (Time Between Dog and Wolf မွာ ေနာက္ဆံုးခန္း လီဂြ်န္ကီး ဂ်ပန္ကို ထြက္သြားတဲ့ အခန္းမွာ အဲဒိေနရာပါပါတယ္..) ဂ်ပန္ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ ပါပါတယ္...

သူက သြားရတာလဲ လြယ္ကူပါတယ္... တိုက်ိဳျမိဳ႕ရဲ႔ အဓိက ရထားလိုင္းျဖစ္တဲ့ Yamanote line ေပၚက Asakusa ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္မွာဆင္ျပီး Exit 3 ကထြက္လိုက္တာနဲ႔ သိပ္ေတာင္ မေလွ်ာက္လိုက္ရဘူး ေရာက္ပါတယ္... ရထားေပၚမွာ အရင္က အီးေမးလ္ေတြမွာ ရီစရာအျဖစ္ေတြ႔ေနက် အဂၤလိပ္စာ အသံုးအႏွဳန္းအမွားေတြကို ကပ္ထားေတြ႔လို႔ ဗီြဒီယိုရုိက္လာျဖစ္ပါေသးတယ္... ေရးထားတဲ့ စာတမ္းေလးကေတာ့ "Please take care that your hand does not get caught in the door pocket" တဲ့... အဟိ... ဒီစာတမ္းေလးက ဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတာေတာ့ သေဘာေပါက္မယ္ထင္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အသံုးအႏွဳန္းကေတာ့ တက္တက္ဆင္ေအာင္ မွားေနေတာ့တာပါပဲ... မေဗဒါလဲ ေျမပံုအားကိုးနဲ႔ပဲ လာလိုက္တာ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ကို ေရာက္ပါတယ္... tourist attraction ေနရာမို႔ထင္တယ္ Tourist ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္... အဂၤလိပ္... တရုတ္ စံုလို႔ပါပဲ... မုဒ္ဦးက မီးပံုးနီၾကီးေတြကေတာ့ အားလံုးနဲ႔ တူတူဓာတ္ပံုအရုိက္ခံေနရတဲ့ ေမာ္ဒယ္ၾကီးေတြေပါ့... မေဗဒါမွာေတာ့ ၁ေယာက္တည္းလာေတာ့ စတန္းေထာင္ရုိက္ဖို႔ရာ လူေတြက တအားရွဳပ္ေတာ့ ဘယ္လုိမွ စတန္းေထာင္ရုိက္မရတဲ့အဆံုး အဂၤလိပ္အတဲြတစ္တဲြကို အကူအညီေတာင္းရုိက္ခိုင္းေတာ့ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲပဲ ရုိက္ေပးပါတယ္... တစ္ခါတစ္ခါရုိက္ဖို႔လဲ လူရွင္းေအာင္ေစာင့္ရေတာ့ ရုိက္ခိုင္းရတဲ့သူကိုလဲ အားနာပါတယ္... ဒီလိုနဲ႔ ရုိက္လိုက္ေတာ့ မေဗဒါလိုခ်င္သလို အျပည့္မပါပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကူညီေပးတဲ့သူကို သြားေခ်းမ်ားလို႔မရဘူးေလ... ဒီေတာ့လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့ဆိုျပီး ေအာင့္သက္သက္ပဲျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္.... တစ္ေယာက္တည္းခရီးသြားရတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ညွိစရာမလိုလို႔ ေကာင္းပင္မဲ့ လူရွဳပ္တဲ့ေနရာ ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔ေတာ့ သိပ္မလြယ္လွဘူး... အိမ္က မိသားစုကို သတိရတယ္... သူတို႔ပါရင္ အခ်င္းခ်င္း အားမနာတမ္း ဓာတ္ပံုရုိက္ျဖစ္မွာ....

အိတ္ကတစ္ဖက္ ကင္မရာကတစ္ဖက္ စတန္းကတစ္ဖက္နဲ႔ ကင္မရာကိုင္ျပီးလဲ ရုိက္ေသးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းတယ္... ဒါေတာင္ ေအာက္တိုဘာဆိုေတာ့ ရာသီဥတုက ေအးလို႔ သိပ္မပင္ပန္းတာ... တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ တစ္ေနရာေရာက္ရင္ ေက်ာက္ခ်ထိုင္ျပီး ဟိုေငးဒီေငးလိုက္ ကင္မရာနဲ႔ စကားေျပာလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္စားတယ္... မ်ားမ်ားမေရာက္ပင္မဲ့ ေအးေအးေဆးေဆးရွိလို႔ သေဘာက်တယ္...

အျပင္ မုဒ္ဦးကေန တကယ့္ ဘုရားေက်ာင္းကို သြားတဲ့ လမ္းေတာက္ေလွ်ာက္မွာ ဘုရား ပဲြေစ်းတန္းလိုမ်ိဳးရွိတယ္... ျမန္မာျပည္က ဘုရားေစာင္းတန္းေတြလိုပဲ.. က်ိဳက္ထီးရုိးကလို လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြလဲေရာင္းတယ္... ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုေငးဒီေတြးနဲ႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္... ဂ်ပန္မွာက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အသည္းယားစရာ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေသးေသးေကြးေကြးေလးေတြ သိပ္မ်ားတာပဲ... မ်ားသာမ်ားတာ ေစ်းကမေပါဘူး... သူ႔ႏုိင္ငံမွာေနျပီး ရွာေနတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ သံုးႏုိင္မွာေပါ့... စကၤာပူအေနနဲ႔ဆို ေစ်းၾကီးတယ္.. ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ အ၀တ္ေသာ့ခ်ိတ္ေလးကို ယမ္း၅၀၀ = စကာၤပူေဒၚလာ ၇ ေဒၚလာ (အဲဒိအခ်ိန္က ေငြလဲႏွဳန္း) ရွိတယ္... မေဗဒါကလဲ ကပ္ေစးဆိုေတာ့ ျပန္ရင္ အမွဳိက္ရွဳပ္မဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးလဲ မ၀ယ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ... ဒါေပမဲ့ အဲဒိတုန္းက ဂ်ပန္ ကီမိုႏုိမ၀ယ္ခဲ့တာေတာ့ ေနာင္တရတယ္.. အဲဒိအခ်ိန္က ငါ၀ယ္ျပီးလဲ ၀တ္မွာမဟုတ္ပါဘူး... ေစ်းကလဲ ၾကီးေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကီမိုႏုိေလးေတြလွေတာ့ လိုေတာ့ လိုခ်င္တယ္... ဂ်ပန္မ ဆံပင္တုၾကီးလဲ လိုခ်င္တယ္... အက်င့္က အဲလို အသံုးမလိုပဲ ေစ်းၾကီး တာေတြ သိပ္လိုခ်င္တယ္... ဒါေပမဲ့လဲ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ သယ္ရတဲ့ ပစၥည္းေတြ မ်ားေနတာနဲ႔တင္ ဘာမွ ထပ္မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး... (အိမ္မွာ တရုတ္မ ပိုင္ေဟြ႔အက်ီၤလို တရုတ္ရုိးရာ အက်ၤီတစ္တည္ေစ်းၾကီးေပး၀ယ္တယ္.. ျပီးေတာ့ အျပင္၀တ္ရမွာရွက္လုိ႔မ၀တ္ဘူး.. အိမ္မွာ၀တ္လဲ ႏွေျမာလို႔ ဒီတုိင္း ဗီဒိုထဲမွာထားတယ္... မုစတာဖာသြားလို႔ ကုလားမ ဆာလီလွလွေလးေတြ ေတြ႔ရင္ ၀ယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရတယ္ ျပီးရင္ ၀တ္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိတယ္... ဟိုေန႔ကလဲ ရွာရွည္ျပီး ဆံပင္တုၾကီးတစ္ခု၀ယ္တယ္... ျပီးေတာ့ အိုက္လဲအိုက္တယ္ ရွက္လဲရွက္လို႔ မ၀တ္ဘူး... အဲဒါေတြ၀ယ္ရင္ ေပ်ာ္တယ္... အိမ္မွာ၀တ္ၾကည့္တယ္ ဒါေပမဲ့ အျပင္မ၀တ္ရဲဘူး... ဂ်ပန္ကီမိုႏုိလဲ လွတာေလးေတြ အမ်ားၾကီး... ဒီဇိုင္းလုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး.. ဂ်ပန္မေတြ၀တ္သလို ခါးမွာ အ၀တ္ၾကီးပတ္ျပီး၀တ္ခ်င္တာ... ဟီး...:D...) ကဲ... ကဲ.. ေဆာ္ရီး အက်င့္ေကာင္းေတြ ေျပာတာနဲ႔ ခရီးသြားပိုစ့္က လမ္းေခ်ာ္သြားျပီ... ေခ်ာတီး....

ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ ေရးေနတာ... ေအာ္.. သိျပီ.... ေစ်းတန္းေလးကို အေတာ္ၾကာေလွ်ာက္ရတယ္.. ေစ်းတန္းေလးက လူလဲ အေတာ္ရွဳပ္တယ္... ေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ျပီးရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ မီးဗံုးအနီၾကီးရွိတဲ့ အတြင္းမုဒ္ဦးလို ေနရာကိုေရာက္တယ္... အဲဒိအ၀မွာ မီးပံုးအျဖဴေတြ အမ်ားၾကီး တန္းစီခ်ိတ္ထားတာ ဗီြဒီယိုထဲမွာလဲ ေတြ႔လိမ့္မယ္... အဲဒိေနရာမွာေတာ့ "ငါတကယ္ ဂ်ပန္ေရာက္ေနတာပါလား" လို႔ သိသိသာသာခံစား လိုက္ရတယ္... မုဒ္ဦးထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ ေဘးဘက္ေတြမွာလဲ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိတယ္... ဒါေပမဲ့ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္ကိုပဲ ဦးတည္လိုက္တယ္... ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမတက္ခင္ အ၀မွာ အေမႊးတိုင္ထြန္းတဲ့ေနရာရွိတယ္... အဲဒိမွာ လူေတြအံုျပီး အေမႊးတိုင္ေငြ႔ေတြကို မ်က္ႏွာဖက္ယူျပီးသပ္ေနေတာ့ ကိုယ္လဲ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ လိုက္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ လိုက္လုပ္ျဖစ္တယ္... ျမန္မာျပည္က ဘုရားေျခေတာ္ရာထဲက ေရကို ေခါင္းမွာ ဆြတ္သလိုမ်ိဳး ကံေကာင္းတယ္ ဥာဏ္တက္တယ္ဆိုတဲ့ အယူေတြပဲျဖစ္မွာေပါ့... ကိုယ္လဲ ကံေလးဘာေလးတက္ေအာင္ မီးခိုးရုိက္လိုက္တာ လြန္သြားျပီး မႊန္ေတာင္သြားတယ္...

အဲဒိ အေမႊးတိုင္းထြန္းတဲ့ေဘးမွာ ေရပန္းေလးနဲ႔ အုပ္ေရကန္ေလးရွိတယ္... ဂ်ပန္က ဘုရားေက်ာင္းတိုင္းလိုလိုရဲ႔ေရွ႔မွာ အုပ္ေရကန္ေလးေတြရွိပါတယ္... အဲဒိမွာလဲ ေရကို လက္စြပ္လုိက္ ပလုပ္က်င္းလိုက္နဲ႔ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး... တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ေသာက္တယ္.. တခ်ိဳ႔ကလဲ ျပန္ေထြးတယ္... အဲဒိနားက တိုးလ္နဲ႔လာတဲ့သူေတြရဲ႔ တိုးလ္ဂိုက္ရွင္းျပသြားတာေတာ့ ေရကို လက္ဖေနာင့္ဘက္ကေနေလာင္းျပီး လက္ဖ၀ါးကို ေဆး... ျပီးရင္ ပလုပ္က်င္း.. က်န္တဲ့ေရကို ရုိးရုိးမသြန္ပဲ ေရခြက္ကို ေဒါင္လိုက္ထားျပီးသြန္တဲ့... ဗီြဒီယိုထဲမွာလဲ ေျပာထားတယ္...

ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚခုထိမေရာက္ေသးတာနဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚတက္တယ္.. လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ ပိုက္ဆံေတြပစ္ျပီးေတာ့လဲ ဆုေတာင္းေနၾကတယ္... အသက္ၾကီးတဲ့သူေတြမ်ားတယ္.. ဘုရား အာရုံခံအခန္းထဲမွာေတာ့ ျပည့္က်ပ္ေနလို႔ မ၀င္ေတာ့ဘူး... လူကလဲ နည္းနည္းပင္ပန္းေနေတာ့... ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ သူမ်ားေတြစာခ်ေနတာေတြ႔ေတာ့ အစကေတာ့ ဂ်ပန္လိုပဲ ေရးတယ္မွတ္လို႔ ဒါေပမဲ့ ေနာက္မွ အဂၤလိပ္လိုပါမွန္းေတြ႔တာနဲ႔ သူမ်ားဘယ္လိုလုပ္လဲ ခိုးၾကည့္ျပီး ေနာက္လိုက္လုပ္တယ္...

ကံကလဲ အေတာ္ဆိုးတယ္ထင္ပါ့... အဆုိးက ခက္မ်ားမ်ား.. ေရာဂါျဖစ္မယ္... အႏၱရာယ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမယ္... ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမေပါက္ဘူး... ေပ်ာက္တဲ့ပစၥည္းျပန္မေတြ႔ဘူး... ေစာင့္တဲ့သူေရာက္မလာဘူး... ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ မျပည့္ဘူးတဲ့... ေကာင္းတာဆိုလို႔ အိမ္အေျပာင္းအေရြ႔နဲ႔ ခရီးသြားဖို႔ေကာင္းတယ္တဲ့... ခရီးသြားလို႔ပဲ ဂ်ပန္ေရာက္လာျပီးစာခ်ေနတာေပါ့... အဲဒါကို မွန္တယ္ဆိုရမလား.. ဒါေပမဲ့ အဆိုးကမ်ားေတာ့ မမွန္ေစခ်င္ဘူး...

ဂ်ပန္ကားထဲမွာၾကည့္ဖူးတာေတာ့ (ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မေသခ်ာဘူး) အဲလို စာခ်လို႔ ေဗဒင္က မေကာင္းဘူးဆိုရင္ အဲဒိ ေရွ႕ကတန္းေလးေတြမွာပဲ ျပန္ခ်ည္ျပီး လွဴခဲ့ရတယ္တဲ့... အေပ်ာ္စာခ်တယ္ဆိုေပမဲ့လဲ ဥပါတ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဥပါတ္ေရာက္ (စာလံုးေပါင္း သည္းခံပါ) တတ္တယ္ဆုိေတာ့လဲ ခ်ည္ခဲ့လိုက္တယ္... (ဇရပ္ ၂ေကာင္ေတြ႔တာ ... ၁ေကာင္ေတြ႔တာကို တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြ အတိတ္ယူၾကသလိုေပါ့)

အဲဒိ ဘုရားေက်ာင္းေပၚက ဆင္းလာျပီး ေဘးဘက္က ေစ်းတန္းေတြအမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္.. ေဘးမွာလဲ ဘုရားေက်ာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္.. ေလွ်ာက္ၾကည့္... ေနရာလွရင္ ဓာတ္ပံုေလးဘာေလး ကိုယ့္ဘာကိုယ္ စတန္းေထာင္ျပီးရုိက္... မေဗဒါဓာတ္ပံုရုိက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္စတိုင္ တံတားေလးမွာ ခဏေနေတာ့ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္းလိုလိုဘာလိုေတြ ဓာတ္ပံုလာရုိက္ၾကတယ္... ဗီြဒီယိုထဲမွာေတြ႔တဲ့အတိုင္းပဲ... ဂ်ပန္ရုိးရာ၀တ္စံုနဲ႔ anime ထဲက ဆံပင္စုတ္ဖြား အ၀ါေရာင္နဲ႔... လူကလဲ ပိန္ေညာင္ေနတာပဲ... တီဗီြထဲမွာၾကည့္ရင္ေတာ့ အဲလိုပံုေလးေတြကို သေဘာက်တယ္ထင္ခဲ့တာ... (Nishikido Ryo (One liter of tear) တို႔... Ikuta Toma (Hana Kimi) တို႔ကလဲ အျပင္မွာ အဲေလာက္ပိန္ပိန္ေလးေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္) သိတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္မင္းသားေတြက ကိုရီးယားမင္းသားေတြလိုဟုတ္ဘူး.. ပိန္တာ ေခတ္စားတယ္ေလ... အဲဒိဆံပင္ပံုေလးေတြကလဲ တီဗီြထဲမွာေတာ့ လွတယ္... အျပင္မွာက်ေတာ့ အဲဒိလို ရွဳပ္ပြေနေအာင္ သူတို႔မွာ ခဏခဏ သ ေနရတာ မိန္းကေလးထက္ေတာင္ဆိုးေသးတယ္... ကိုယ္သာ ဒီလို ေယာက်ာၤးရရင္ မွန္တင္ခံုလုေနရမဲ့ပံုရွိတယ္... လွတာပဲရွိတယ္ အားကိုးေလာက္ပါ့မလား... Nishikido Ryo ေလးကို အျပင္မွာေတြ႔ရမယ္ဆိုရင္ေရာ... အဲဒိ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္း ခႏၶာကိုယ္ေလာက္ပဲ ရွိမွာလားလို႔ေတြးမိတယ္... ဒါေပမဲ့ Hayami Mokomichi (Absolute Boyfriend) ေလးကေတာ့ ထြားထြားၾကိဳင္းၾကိဳင္းရွိပါတယ္... ဟတ္ဟတ္....

အဲဒိ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္းကေတာ့ ဘယ္သူလဲမသိဘူး.. ဒါေပမဲ့ နာမည္ေတာ့ သိပ္မၾကီးဘူးထင္တာပဲ... ဘယ္သူမွေတာင္ အံုမေနဘူး... သနားပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ပဲကမ်ားေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. ေနာက္တစ္ေယာက္လဲပါေသးတယ္... လယ္သာ ကုတ္အက်ီၤအနက္နဲ႔ အဲလို ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ဆံပင္ပဲ... ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ဟန္ေရးျပေနတယ္... သူ႔ကို ဗီြဒီယိုရုိက္တာ သိရင္ အရမ္း ေျမာက္သြားမွာစိုးလို႔ တုိက္ရုိက္ေတာ့ မရုိက္ခဲ့ဘူး...

ညေန ၄နာရီခဲြေလာက္ရွိျပီ... မနက္စာစားျပီးထဲက ဘာမွ မစားရေသးပင္မဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းဗိုက္ကမဆာဘူး... စိတ္လွဳပ္ရွားေနလို႔ ဗိုက္မဆာတာလားေတာ့ မသိဘူး... ဒါေပမဲ့ အဲဒိ အနီးနားက ေစ်းတန္းေလးေတြ ထပ္ေလွ်ာက္ေတာ့ လက္မွဳပစၥည္းမ်ိဳးစံုဆိုင္ေတြေတြ႔တယ္... လက္နဲ႔ ေသြးတဲ့ ဖန္ခြက္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွတယ္... ဒါေပမဲ့ ေစ်းကလဲ အေတာ္ၾကီးတယ္... လက္မွဳမို႔ထင္တယ္... အဲဒိ ေစ်းတန္းမွာက်ေတာ့ မုန္႔ဆိုင္ေလးေတြပါ ေတြ႔လာတယ္... Banto Set ေလးေတြခ်ထားျပီး ေစ်းကပ္ထားတာလဲ ကပ္ထားတယ္.. မေဗဒါက ငါးဆို အက်က္ခ်က္ရင္ေတာင္ သိပ္မၾကိဳက္ေတာ့ ဂ်ပန္စာမွာ ငါးအစိမ္းဆို ပိုဆိုမွာစိုးလို႔ Menu ေတြကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ရတယ္... အားလံုးကလဲ ဂ်ပန္လိုခ်ည္းပဲ... ငါးေတာ့ လံုး၀မစားႏုိင္ဘူးေလ.. တျခားဟာဆိုရင္ေတာ့ စားၾကည့္ခ်င္တယ္...

ေနာက္မွ သတိရသြားတယ္... ေလဆိပ္ကေန ေတာင္းလာတဲ့ Booklet ေလးေတြထဲမွာ အသံုး၀င္မဲ့ စာလံုးေလးေတြ စကားေျပာေလးေတြကို လက္ေထာက္ျပီး ေျပာလို႔ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာေလးပါတယ္... အဲဒိမွာ ဒီမုန္႔က ဘာနဲ႔လုပ္တာလဲ... ငါး... ပုဇြန္.. ၀က္... အမဲ... ၾကက္.. စသည္ျဖင့္ လက္ေထာက္ျပလို႔ရတယ္... အဲဒါသတိရျပီးမွ သံုးခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႔... ငါးမဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တဲ့ ဆိုင္ကို၀င္ျပီး အဲဒါ Beef လားလို႔လက္ေထာက္ျပေတာ့... ဆိုင္က ေကာင္မေလးက ေခါင္းညိတ္ျပတယ္... ဘယ္ေလာက္လဲေမးေတာ့... ၀မ္း တူး သရီးေတာင္ မရဘူးထင္တယ္... ichi zero go zero တဲ့.. ေတာ္ေသးတယ္... ဂ်ပန္လို ၁ ၂ ၃ ၄ ေတာ့ ကိုယ္ကနည္းနည္းတတ္လို႔... အလုပ္ျဖစ္တယ္... ပိုက္ဆံၾကိဳရွင္းရတယ္... ဆိုင္ေလးက ျမန္မာျပည္က ဘူးသီးေၾကာ္ဆိုင္ေလးလိုပဲ.. ရာသီဥတုေလးက ေအးေအး... ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးကလဲ ဂ်ပန္၀တ္စံုနဲ႔ ကပိုကယိုေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္... တစ္ေယာက္တည္းပင္မဲ့ စိတ္ထဲ ၾကည္လင္ျပီးေနလို႔ေကာင္းတယ္...

မွာထားတဲ့ Set ေရာက္လာေတာ့ ဂ်ပန္ ထမင္းဘူးပံုေလးနဲ႔ စားခ်င္စရာေလးပါ... သူတို႔ အစားအစာေတြက ခ်ိဳတိုတိုနဲ႔... မေဗဒါက ခ်ဥ္ငံစပ္ၾကိဳက္တာ... ဂ်ပန္ ဆန္ ေစးကပ္ကပ္ကိုလဲ စားရတာေတာ့ အသားမက်ေသးဘူး... ဒါေပမဲ့ စားလို႔ေတာ့ေကာင္းပါတယ္... အေတာ္ ေတာ့ အီတယ္...
ေလဆိပ္ကယူလာတဲ့ Booklet ေတြမွာ Tourist ေတြအတြက္ Tips and trick , Japan culture and habit Tips ေလးေတြေရးထားတဲ့အထဲမွာ... ဂ်ပန္စားေသာက္ဆိုင္ေတြက သူတို႔ အစားအစာကို ကုန္ေအာင္စားမွၾကိဳက္တယ္တဲ့.. မကုန္ရင္ သူတို႔အစားအစာကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ ခံယူတတ္ၾကတယ္တဲ့... တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ရုိင္းတယ္ေပါ့.. အစထဲက မစားႏုိင္ရင္ နည္းနည္းပဲေပးဖို႔ ေျပာရမယ္တဲ့... ဒါေပမဲ့ မေဗဒါလဲ တ၀က္ေလာက္ပဲကုန္တယ္.. ေနာက္ေတာ့ အီလို႔ မစားႏုိင္ေတာ့ဘူး... ဆိုင္ရွင္ကို အားလဲနား ေၾကာက္လဲေၾကာက္ ထမင္းကလဲ မကုန္... ေနာက္ေတာ့ ဘာမွ မဟုတ္ပဲ ဆိုင္ရွင္အလစ္မွာမွ ထမင္းဘူးေလးကို ျပန္အုပ္ထားျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာရတယ္... ဟီး... ဟီး.. ဘာမွမဟုတ္တာက်ေတာ့ ေၾကာက္တတ္တာ...

မေဗဒါသူငယ္ခ်င္းက ညေန ၆နာရီေလာက္ဆို အလုပ္ဆင္းေတာ့ အဲဒိအခ်ိန္ေလာက္မွန္းျပီး မေဗဒါက အိမ္ျပန္တယ္.. ညက်လို႔ သူအျပင္ထြက္ခ်င္ေသးရင္ တူတူသြားရေအာင္လို႔ေပါ့... ဒီလိုနဲ႔ ျပန္လာလိုက္တယ္... ဂ်ပန္မွာ ညမိုးခ်ဳပ္တာ သိပ္ျမန္တာပဲ...ညေန ၅ နာရီခဲြေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္ ေမွာင္သြားျပီ.. ေဆာင္းရာသီေရာက္ခါနီးမို႔လားေတာ့ မသိဘူး... ျပီးေတာ့ သူ႔ Night life ကလဲ စကာၤပူေလာက္မၾကာဘူး... ကိုယ္ပဲ မေရာက္ခဲ့တာလားေတာ့မသိဘူး.. ည ၈နာရီ ၉နာရီေလာက္ဆိုရင္ေတာင္ အရက္ဆိုင္ကလဲြလို႔ တျခားဆိုင္ေတြက ပိတ္ကုန္ျပီ... shopping mall ေတြ ပိတ္တာလဲ ေစာသလိုပဲ...သိဘူး... ကိုယ္က လာလည္တုန္းမို႔လို႔ စိတ္ထင္တာလားေတာ့မသိဘူး... အဲဒိညကေတာ့ မေဗဒါလဲ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းလာတာေရာ... ညစာစားအျပီး အခ်ိန္လဲ ေႏွာင္းသြားတာေရာ... ရာသီဥတုေအးေအးနဲ႔ ေစာင္ထူထူခ်ဳံရင္း အိပ္ယာထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ စကားမ်ားရတာလဲ အရသာတစ္မ်ိဳးေကာင္းေတာ့ ... စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ... တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွဳပ္ဘူး... ေနာက္ေန႔ မနက္မိုးလင္းတဲ့ အထိပဲ...

ဗီြဒီယိုႏွင့္ ပတ္သတ္၍

ဗီြဒီယိုထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ေတြက အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက အေျခအေနေပၚမူတည္ျပီး... မေဗဒါတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းရဲ႔ အျမင္ အၾကိဳက္ေပၚမွာမူတည္ပါတယ္... ဒီအတြက္ ကဲြလဲြေနတာေလးေတြရွိရင္ နားလည္ေပးၾကပါ... ဘုရားေက်ာင္းသမိုင္းေတြေျပာထားတာလဲ.. အနားယူရင္း ပ်င္းပ်င္းရွိလို႔ အင္တာနက္ေပၚမွာ ရွာေတြ႔တာကို ျပန္ေျပာတာပဲရွိပါတယ္... အင္ဖို မွန္မမွန္ေတာ့ အာမ မခံပါ... ဒီေတာ့ ခ်င့္ယံု လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္..

တျခား အရင္ ဗီြဒီယိုေတြထက္ အသစ္တစ္ခု သံုးထားတာကေတာ့ စစခ်င္းက intro background ကမာၻလံုးေလး လည္ေနတာကိုပါ... အစီအစဥ္တစ္ခု အစမွာ Intro လုပ္သလို လုိက္လုပ္ၾကည့္ထားတာပါ... MV ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ... က်မစကားေျပာတာေတြ ထည့္ထည့္ထားေတာ့ ပ်င္းစရာမ်ား ေကာင္းေနမလားေတာ့ မသိပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ခု အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် အဲဒိအခ်ိန္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေလးေတြကို မွတ္တမ္းေလး အေနနဲ႔ထားခ်င္တာေၾကာင့္ သီခ်င္းခ်ည္းပဲ မထည့္ပဲ စကားေျပာေလးေတြကိုပါ မဖ်က္ပဲ ထည့္ထားျဖစ္ခဲ့တာပါ...

သီခ်င္းေရြးခ်ယ္ရာမွာ အစက Cranberrie ရဲ႔ Dream သီခ်င္းကို သံုးထားျပီးမွ Youtube ေပၚလဲ တင္ေရာ Copyright ေၾကာင့္ audio disable လုပ္ခံရလို႔ သီခ်င္းေျပာင္းျပီး ျပန္အက္ဒစ္လုပ္ရေတာ့ အေတာ္ေလးကို အခ်ိန္ပုတ္ျပီး ပင္ပန္းလွပါတယ္... ရွိတဲ့ ျမန္မာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေကာက္ထည့္လိုက္မိတာက တင္ဇာေမာ္ရဲ႔ "ပထမေျခလွမ္း" သီခ်င္းပါ... သီခ်င္း အဓိပၸါယ္ေလးကို သေဘာက်လို႔ တခ်ိန္ခ်ိန္သံုးမယ္လို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပင္မဲ့ ဒီဗီြဒီယိုမွာသံုးဖို႔ေတာ့ အစီအစဥ္မရွိခဲ့ပါဘူး... အစက Dream သီခ်င္းေပၚမူတည္ျပီး အက္ဒစ္လုပ္ထားေတာ့ ဗီြဒီယို ျပကြက္ေတြနဲ႔ ပထမေျခလွမ္းသီခ်င္းနဲ႔က သိပ္ေတာ့ မလိုက္ဖက္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္.. ကြ်န္မလဲ အစအဆံုးေတာ့ အေသးစိတ္ျပန္လုိက္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ လိုက္ျပင္ခဲ့ေတာ့ စိတ္တိုင္းသိပ္မက်ပါဘူး... ဒီေတာ့ Youtube ေပၚက ဗီြဒီယိုမွာ တင္ဇာေမာ္သီခ်င္း "ပထမေျခလွမ္း" နဲ႔ တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ျမန္မာသီခ်င္းက တီးလံုးေတြ အသံသြင္းေတြညံ့ေတာ့ သိပ္နားေထာင္မေကာင္းလို႔ စိတ္တိုင္းမက်တာနဲ႔ Dailymotion မွာ Dream သီခ်င္းနဲ႔ ထပ္ျပီး တင္ေနလို႔ ပိုစ့္တက္ဖို႔ ၁ရက္ေနာက္က်သြားတာပါ... Version ၂ခုကို ယွဥ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္က ဗီြဒီယို ၂ခုလံုးကို ၾကည့္သြားပါ... content က တူတူပါပဲ.. သီခ်င္းပဲ ကြဲသြားတာပါ.. အခ်ိန္မရွိဘူး ၁ ခုပဲ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေပၚက Dailymotion မွာတင္တဲ့ ဗီြဒီယိုကို ၾကည့္ပါ...

Dailymotion Song with Dream


Trip to Sensoji Temple
Uploaded by mabaydar. - Discover new destinations and travel videos.


Youtube with တင္ဇာေမာ္ - ပထမေျခလွမ္း