You get a chance to ask question to Lee Min Ho

မင္းသားလီမင္ဟိုက သူ႔ facebook မွာ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ၁ မီလီယမ္ေက်ာ္ ရရွိတဲ့ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ (2010.9.1 ~ 2010.9.13) အထိ သူ႔ကို ေမးခ်င္တာ ရွိရင္ သူ႔ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ ေမးခြင့္ရွိေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္ အဲဒိ ေမးခြန္းေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗီြဒီယို မတ္ေစ့ေလးနဲ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း သူ႔ပရိတ္သတ္ၾကီးကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္...

လီမင္ဟိုရဲ႔ ေဖ့ဘြတ္၊ twitter နဲ႔ youtube channel ေတြကို မသိေသးတဲ့သူမ်ားအတြက္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္...

facebook : http://www.facebook.com/OfficialLeeMinho
Twitter : http://twitter.com/actorleeminho
Youtube : http://www.youtube.com/user/leeminho1987



မေဗဒါကေတာ့ မင္းသားေတြကို ၾကိဳက္သာၾကိဳက္တာ သူတို႔နဲ႔ တိုက္ရုိက္လဲ စကားမေျပာခ်င္ဘူး... ဘာေမးခြန္းမွလဲ မေမးခ်င္ဘူး... သူမ်ားေတြေမးတာက မေဗဒါအတြက္ လံုေလာက္ေနျပီ... သူတို႔က ကိုယ္နဲ႔ အလွမ္းေ၀းတဲ့လူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ လံုး၀ကို မနီးစပ္ခ်င္ဘူး... သူတို႔ကို အေ၀းကပဲ သူတို႔မသိေအာင္ အားေပးခ်င္တယ္... ဥပမာ... သူတို႔နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာခြင့္ေတာင္ မရခ်င္ဘူး... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔အေရွ႕မွာကိုယ္က အေနအထိုင္က်ပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိမ္ငယ္ေနရမွာေလ... ျပီးေတာ့ ကိုယ္ေမးတဲ့ေမးခြန္းကို သူတို႔က ဘယ္ေလာက္ sincere ျဖစ္ျဖစ္ျပန္ေျဖမွာလဲ... မယံုတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး... သူတို႔က celebrity ေတြေလ... ဒီေတာ့ သာမာန္လူေတြေလာက္ ပြင့္လင္းလုိ႔မရတာေတြရွိတယ္... ဒါကိုနားလည္တယ္... ဒါေပမဲ့ သူနဲ့ကိုယ္နဲ႔ၾကားမွာ ဒီေလာက္ စည္းျခားေနမွေတာ့ ဘာနီးစပ္မွဳမွ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး... လူဆိုတာ ရေလ လိုေလ အမ်ိဳးေလ...

မေဗဒါအေတြးကိုေျပာျပတာပါ... ဟဲ... ဟဲ... ဒီသတင္းေလးကို မွ်ေ၀တာကေတာ့ လီမင္ဟိုရဲ႔ ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ သူ႔ဆီက တိုက္ရုိက္အေျဖျပန္ရမွာမို႔ အခြင့္အေရးမလြတ္ေစနဲေနာ္...

Trip to Sensoji Temple (Japan trip Day 5)

မေရးတာလဲ အေတာ္ၾကာပါျပီ... ခရီးသြားခဲ့တာေတာင္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ခါနီးပါျပီ... ခုမွ ဘာလို႔ ထေရးလဲဆိုရင္ေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ေရးပါတယ္လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါပဲ... ခရီးသြားပိုစ့္ေတြကို ဗီြဒီယိုႏွင့္တကြ တင္ခ်င္လို႔ ဗီြဒီယိုျပီးမွ တင္မယ္တင္မယ္နဲ႔ အဲဒိ ဗီြဒီယိုမလုပ္ျဖစ္တာနဲ႔ပဲ ခရီးသြားပိုစ့္ေတြလဲ မေရးျဖစ္ေတာ့တာပါ... မေရးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတာ့ လံုး၀မရွိပါဘူး... အခ်ိန္ေတြၾကာျပီး up to date မျဖစ္ေတာ့ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္သြားခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေလး အေနနဲ႔ ေရးမွာပါ... ဗီြဒီယို အပင္ပန္းခံရုိက္ျပီး အက္ဒစ္မလုပ္ရင္ ကိုယ္ကိုတိုင္လဲ မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး... ဒီေတာ့ ဘေလာ့မွာတင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ အက္ဒစ္က လုပ္ျဖစ္ေသးတယ္ေလ... ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့.... ခု ခရီးစဥ္အေၾကာင္းေလး ေျပာရေအာင္...

28 OCT 2008 (Day 5)

ကြ်န္မ ဂ်ပန္ကို အလည္အပတ္ေရာက္တာ 5 ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔ပါ... သူငယ္ခ်င္းကလဲ အလုပ္သြားေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားရေတာ့မယ္ဆိုျပီး စိတ္လွဳပ္ရွားေနပါတယ္... မနက္အိပ္ရာႏုိးေတာ့ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားပါတယ္.. အင္တာနက္က ရွာလာတဲ့ ေနရာေတြကို ၾကည့္ျပီး သြားရလာရ အလြယ္ကူဆံုးျဖစ္မဲ့ေနရာကိုေရြးလိုက္ပါတယ္.... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔ဟာ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္းအျပင္ထြက္ဖို႔ ပထမဆံုးေန႔ပါပဲ... ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္နဲ႔ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာေကာင္းပါတယ္...

ကြ်န္မေရြးလိုက္တဲ့ေနရာကေတာ့ Sensoji Temple ပါပဲ... မီးပံုးအနီေရာင္ အၾကီးၾကီး မုဒ္ဦးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကို ဂ်ပန္ကားေတြမွာ ျမင္ဖူးသလို... ကိုရီးယားကားေတြ ဂ်ပန္မွာသြားရုိက္ရင္လဲ အဲဒိေနရာပါတတ္ပါတယ္... ဥပမာ (Time Between Dog and Wolf မွာ ေနာက္ဆံုးခန္း လီဂြ်န္ကီး ဂ်ပန္ကို ထြက္သြားတဲ့ အခန္းမွာ အဲဒိေနရာပါပါတယ္..) ဂ်ပန္ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ ပါပါတယ္...

သူက သြားရတာလဲ လြယ္ကူပါတယ္... တိုက်ိဳျမိဳ႕ရဲ႔ အဓိက ရထားလိုင္းျဖစ္တဲ့ Yamanote line ေပၚက Asakusa ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္မွာဆင္ျပီး Exit 3 ကထြက္လိုက္တာနဲ႔ သိပ္ေတာင္ မေလွ်ာက္လိုက္ရဘူး ေရာက္ပါတယ္... ရထားေပၚမွာ အရင္က အီးေမးလ္ေတြမွာ ရီစရာအျဖစ္ေတြ႔ေနက် အဂၤလိပ္စာ အသံုးအႏွဳန္းအမွားေတြကို ကပ္ထားေတြ႔လို႔ ဗီြဒီယိုရုိက္လာျဖစ္ပါေသးတယ္... ေရးထားတဲ့ စာတမ္းေလးကေတာ့ "Please take care that your hand does not get caught in the door pocket" တဲ့... အဟိ... ဒီစာတမ္းေလးက ဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတာေတာ့ သေဘာေပါက္မယ္ထင္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အသံုးအႏွဳန္းကေတာ့ တက္တက္ဆင္ေအာင္ မွားေနေတာ့တာပါပဲ... မေဗဒါလဲ ေျမပံုအားကိုးနဲ႔ပဲ လာလိုက္တာ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ကို ေရာက္ပါတယ္... tourist attraction ေနရာမို႔ထင္တယ္ Tourist ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္... အဂၤလိပ္... တရုတ္ စံုလို႔ပါပဲ... မုဒ္ဦးက မီးပံုးနီၾကီးေတြကေတာ့ အားလံုးနဲ႔ တူတူဓာတ္ပံုအရုိက္ခံေနရတဲ့ ေမာ္ဒယ္ၾကီးေတြေပါ့... မေဗဒါမွာေတာ့ ၁ေယာက္တည္းလာေတာ့ စတန္းေထာင္ရုိက္ဖို႔ရာ လူေတြက တအားရွဳပ္ေတာ့ ဘယ္လုိမွ စတန္းေထာင္ရုိက္မရတဲ့အဆံုး အဂၤလိပ္အတဲြတစ္တဲြကို အကူအညီေတာင္းရုိက္ခိုင္းေတာ့ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲပဲ ရုိက္ေပးပါတယ္... တစ္ခါတစ္ခါရုိက္ဖို႔လဲ လူရွင္းေအာင္ေစာင့္ရေတာ့ ရုိက္ခိုင္းရတဲ့သူကိုလဲ အားနာပါတယ္... ဒီလိုနဲ႔ ရုိက္လိုက္ေတာ့ မေဗဒါလိုခ်င္သလို အျပည့္မပါပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကူညီေပးတဲ့သူကို သြားေခ်းမ်ားလို႔မရဘူးေလ... ဒီေတာ့လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့ဆိုျပီး ေအာင့္သက္သက္ပဲျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္.... တစ္ေယာက္တည္းခရီးသြားရတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ညွိစရာမလိုလို႔ ေကာင္းပင္မဲ့ လူရွဳပ္တဲ့ေနရာ ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔ေတာ့ သိပ္မလြယ္လွဘူး... အိမ္က မိသားစုကို သတိရတယ္... သူတို႔ပါရင္ အခ်င္းခ်င္း အားမနာတမ္း ဓာတ္ပံုရုိက္ျဖစ္မွာ....

အိတ္ကတစ္ဖက္ ကင္မရာကတစ္ဖက္ စတန္းကတစ္ဖက္နဲ႔ ကင္မရာကိုင္ျပီးလဲ ရုိက္ေသးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းတယ္... ဒါေတာင္ ေအာက္တိုဘာဆိုေတာ့ ရာသီဥတုက ေအးလို႔ သိပ္မပင္ပန္းတာ... တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ တစ္ေနရာေရာက္ရင္ ေက်ာက္ခ်ထိုင္ျပီး ဟိုေငးဒီေငးလိုက္ ကင္မရာနဲ႔ စကားေျပာလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္စားတယ္... မ်ားမ်ားမေရာက္ပင္မဲ့ ေအးေအးေဆးေဆးရွိလို႔ သေဘာက်တယ္...

အျပင္ မုဒ္ဦးကေန တကယ့္ ဘုရားေက်ာင္းကို သြားတဲ့ လမ္းေတာက္ေလွ်ာက္မွာ ဘုရား ပဲြေစ်းတန္းလိုမ်ိဳးရွိတယ္... ျမန္မာျပည္က ဘုရားေစာင္းတန္းေတြလိုပဲ.. က်ိဳက္ထီးရုိးကလို လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြလဲေရာင္းတယ္... ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုေငးဒီေတြးနဲ႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္... ဂ်ပန္မွာက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အသည္းယားစရာ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေသးေသးေကြးေကြးေလးေတြ သိပ္မ်ားတာပဲ... မ်ားသာမ်ားတာ ေစ်းကမေပါဘူး... သူ႔ႏုိင္ငံမွာေနျပီး ရွာေနတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ သံုးႏုိင္မွာေပါ့... စကၤာပူအေနနဲ႔ဆို ေစ်းၾကီးတယ္.. ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ အ၀တ္ေသာ့ခ်ိတ္ေလးကို ယမ္း၅၀၀ = စကာၤပူေဒၚလာ ၇ ေဒၚလာ (အဲဒိအခ်ိန္က ေငြလဲႏွဳန္း) ရွိတယ္... မေဗဒါကလဲ ကပ္ေစးဆိုေတာ့ ျပန္ရင္ အမွဳိက္ရွဳပ္မဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးလဲ မ၀ယ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ... ဒါေပမဲ့ အဲဒိတုန္းက ဂ်ပန္ ကီမိုႏုိမ၀ယ္ခဲ့တာေတာ့ ေနာင္တရတယ္.. အဲဒိအခ်ိန္က ငါ၀ယ္ျပီးလဲ ၀တ္မွာမဟုတ္ပါဘူး... ေစ်းကလဲ ၾကီးေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး.. ဒါေပမဲ့ ကီမိုႏုိေလးေတြလွေတာ့ လိုေတာ့ လိုခ်င္တယ္... ဂ်ပန္မ ဆံပင္တုၾကီးလဲ လိုခ်င္တယ္... အက်င့္က အဲလို အသံုးမလိုပဲ ေစ်းၾကီး တာေတြ သိပ္လိုခ်င္တယ္... ဒါေပမဲ့လဲ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ သယ္ရတဲ့ ပစၥည္းေတြ မ်ားေနတာနဲ႔တင္ ဘာမွ ထပ္မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး... (အိမ္မွာ တရုတ္မ ပိုင္ေဟြ႔အက်ီၤလို တရုတ္ရုိးရာ အက်ၤီတစ္တည္ေစ်းၾကီးေပး၀ယ္တယ္.. ျပီးေတာ့ အျပင္၀တ္ရမွာရွက္လုိ႔မ၀တ္ဘူး.. အိမ္မွာ၀တ္လဲ ႏွေျမာလို႔ ဒီတုိင္း ဗီဒိုထဲမွာထားတယ္... မုစတာဖာသြားလို႔ ကုလားမ ဆာလီလွလွေလးေတြ ေတြ႔ရင္ ၀ယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရတယ္ ျပီးရင္ ၀တ္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိတယ္... ဟိုေန႔ကလဲ ရွာရွည္ျပီး ဆံပင္တုၾကီးတစ္ခု၀ယ္တယ္... ျပီးေတာ့ အိုက္လဲအိုက္တယ္ ရွက္လဲရွက္လို႔ မ၀တ္ဘူး... အဲဒါေတြ၀ယ္ရင္ ေပ်ာ္တယ္... အိမ္မွာ၀တ္ၾကည့္တယ္ ဒါေပမဲ့ အျပင္မ၀တ္ရဲဘူး... ဂ်ပန္ကီမိုႏုိလဲ လွတာေလးေတြ အမ်ားၾကီး... ဒီဇိုင္းလုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး.. ဂ်ပန္မေတြ၀တ္သလို ခါးမွာ အ၀တ္ၾကီးပတ္ျပီး၀တ္ခ်င္တာ... ဟီး...:D...) ကဲ... ကဲ.. ေဆာ္ရီး အက်င့္ေကာင္းေတြ ေျပာတာနဲ႔ ခရီးသြားပိုစ့္က လမ္းေခ်ာ္သြားျပီ... ေခ်ာတီး....

ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ ေရးေနတာ... ေအာ္.. သိျပီ.... ေစ်းတန္းေလးကို အေတာ္ၾကာေလွ်ာက္ရတယ္.. ေစ်းတန္းေလးက လူလဲ အေတာ္ရွဳပ္တယ္... ေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ျပီးရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ မီးဗံုးအနီၾကီးရွိတဲ့ အတြင္းမုဒ္ဦးလို ေနရာကိုေရာက္တယ္... အဲဒိအ၀မွာ မီးပံုးအျဖဴေတြ အမ်ားၾကီး တန္းစီခ်ိတ္ထားတာ ဗီြဒီယိုထဲမွာလဲ ေတြ႔လိမ့္မယ္... အဲဒိေနရာမွာေတာ့ "ငါတကယ္ ဂ်ပန္ေရာက္ေနတာပါလား" လို႔ သိသိသာသာခံစား လိုက္ရတယ္... မုဒ္ဦးထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ ေဘးဘက္ေတြမွာလဲ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိတယ္... ဒါေပမဲ့ ပင္မေက်ာင္းေဆာင္ကိုပဲ ဦးတည္လိုက္တယ္... ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမတက္ခင္ အ၀မွာ အေမႊးတိုင္ထြန္းတဲ့ေနရာရွိတယ္... အဲဒိမွာ လူေတြအံုျပီး အေမႊးတိုင္ေငြ႔ေတြကို မ်က္ႏွာဖက္ယူျပီးသပ္ေနေတာ့ ကိုယ္လဲ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ လိုက္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ လိုက္လုပ္ျဖစ္တယ္... ျမန္မာျပည္က ဘုရားေျခေတာ္ရာထဲက ေရကို ေခါင္းမွာ ဆြတ္သလိုမ်ိဳး ကံေကာင္းတယ္ ဥာဏ္တက္တယ္ဆိုတဲ့ အယူေတြပဲျဖစ္မွာေပါ့... ကိုယ္လဲ ကံေလးဘာေလးတက္ေအာင္ မီးခိုးရုိက္လိုက္တာ လြန္သြားျပီး မႊန္ေတာင္သြားတယ္...

အဲဒိ အေမႊးတိုင္းထြန္းတဲ့ေဘးမွာ ေရပန္းေလးနဲ႔ အုပ္ေရကန္ေလးရွိတယ္... ဂ်ပန္က ဘုရားေက်ာင္းတိုင္းလိုလိုရဲ႔ေရွ႔မွာ အုပ္ေရကန္ေလးေတြရွိပါတယ္... အဲဒိမွာလဲ ေရကို လက္စြပ္လုိက္ ပလုပ္က်င္းလိုက္နဲ႔ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး... တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ေသာက္တယ္.. တခ်ိဳ႔ကလဲ ျပန္ေထြးတယ္... အဲဒိနားက တိုးလ္နဲ႔လာတဲ့သူေတြရဲ႔ တိုးလ္ဂိုက္ရွင္းျပသြားတာေတာ့ ေရကို လက္ဖေနာင့္ဘက္ကေနေလာင္းျပီး လက္ဖ၀ါးကို ေဆး... ျပီးရင္ ပလုပ္က်င္း.. က်န္တဲ့ေရကို ရုိးရုိးမသြန္ပဲ ေရခြက္ကို ေဒါင္လိုက္ထားျပီးသြန္တဲ့... ဗီြဒီယိုထဲမွာလဲ ေျပာထားတယ္...

ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚခုထိမေရာက္ေသးတာနဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚတက္တယ္.. လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ ပိုက္ဆံေတြပစ္ျပီးေတာ့လဲ ဆုေတာင္းေနၾကတယ္... အသက္ၾကီးတဲ့သူေတြမ်ားတယ္.. ဘုရား အာရုံခံအခန္းထဲမွာေတာ့ ျပည့္က်ပ္ေနလို႔ မ၀င္ေတာ့ဘူး... လူကလဲ နည္းနည္းပင္ပန္းေနေတာ့... ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ သူမ်ားေတြစာခ်ေနတာေတြ႔ေတာ့ အစကေတာ့ ဂ်ပန္လိုပဲ ေရးတယ္မွတ္လို႔ ဒါေပမဲ့ ေနာက္မွ အဂၤလိပ္လိုပါမွန္းေတြ႔တာနဲ႔ သူမ်ားဘယ္လိုလုပ္လဲ ခိုးၾကည့္ျပီး ေနာက္လိုက္လုပ္တယ္...

ကံကလဲ အေတာ္ဆိုးတယ္ထင္ပါ့... အဆုိးက ခက္မ်ားမ်ား.. ေရာဂါျဖစ္မယ္... အႏၱရာယ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမယ္... ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမေပါက္ဘူး... ေပ်ာက္တဲ့ပစၥည္းျပန္မေတြ႔ဘူး... ေစာင့္တဲ့သူေရာက္မလာဘူး... ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ မျပည့္ဘူးတဲ့... ေကာင္းတာဆိုလို႔ အိမ္အေျပာင္းအေရြ႔နဲ႔ ခရီးသြားဖို႔ေကာင္းတယ္တဲ့... ခရီးသြားလို႔ပဲ ဂ်ပန္ေရာက္လာျပီးစာခ်ေနတာေပါ့... အဲဒါကို မွန္တယ္ဆိုရမလား.. ဒါေပမဲ့ အဆိုးကမ်ားေတာ့ မမွန္ေစခ်င္ဘူး...

ဂ်ပန္ကားထဲမွာၾကည့္ဖူးတာေတာ့ (ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မေသခ်ာဘူး) အဲလို စာခ်လို႔ ေဗဒင္က မေကာင္းဘူးဆိုရင္ အဲဒိ ေရွ႕ကတန္းေလးေတြမွာပဲ ျပန္ခ်ည္ျပီး လွဴခဲ့ရတယ္တဲ့... အေပ်ာ္စာခ်တယ္ဆိုေပမဲ့လဲ ဥပါတ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဥပါတ္ေရာက္ (စာလံုးေပါင္း သည္းခံပါ) တတ္တယ္ဆုိေတာ့လဲ ခ်ည္ခဲ့လိုက္တယ္... (ဇရပ္ ၂ေကာင္ေတြ႔တာ ... ၁ေကာင္ေတြ႔တာကို တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြ အတိတ္ယူၾကသလိုေပါ့)

အဲဒိ ဘုရားေက်ာင္းေပၚက ဆင္းလာျပီး ေဘးဘက္က ေစ်းတန္းေတြအမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္.. ေဘးမွာလဲ ဘုရားေက်ာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္.. ေလွ်ာက္ၾကည့္... ေနရာလွရင္ ဓာတ္ပံုေလးဘာေလး ကိုယ့္ဘာကိုယ္ စတန္းေထာင္ျပီးရုိက္... မေဗဒါဓာတ္ပံုရုိက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္စတိုင္ တံတားေလးမွာ ခဏေနေတာ့ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္းလိုလိုဘာလိုေတြ ဓာတ္ပံုလာရုိက္ၾကတယ္... ဗီြဒီယိုထဲမွာေတြ႔တဲ့အတိုင္းပဲ... ဂ်ပန္ရုိးရာ၀တ္စံုနဲ႔ anime ထဲက ဆံပင္စုတ္ဖြား အ၀ါေရာင္နဲ႔... လူကလဲ ပိန္ေညာင္ေနတာပဲ... တီဗီြထဲမွာၾကည့္ရင္ေတာ့ အဲလိုပံုေလးေတြကို သေဘာက်တယ္ထင္ခဲ့တာ... (Nishikido Ryo (One liter of tear) တို႔... Ikuta Toma (Hana Kimi) တို႔ကလဲ အျပင္မွာ အဲေလာက္ပိန္ပိန္ေလးေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္) သိတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္မင္းသားေတြက ကိုရီးယားမင္းသားေတြလိုဟုတ္ဘူး.. ပိန္တာ ေခတ္စားတယ္ေလ... အဲဒိဆံပင္ပံုေလးေတြကလဲ တီဗီြထဲမွာေတာ့ လွတယ္... အျပင္မွာက်ေတာ့ အဲဒိလို ရွဳပ္ပြေနေအာင္ သူတို႔မွာ ခဏခဏ သ ေနရတာ မိန္းကေလးထက္ေတာင္ဆိုးေသးတယ္... ကိုယ္သာ ဒီလို ေယာက်ာၤးရရင္ မွန္တင္ခံုလုေနရမဲ့ပံုရွိတယ္... လွတာပဲရွိတယ္ အားကိုးေလာက္ပါ့မလား... Nishikido Ryo ေလးကို အျပင္မွာေတြ႔ရမယ္ဆိုရင္ေရာ... အဲဒိ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္း ခႏၶာကိုယ္ေလာက္ပဲ ရွိမွာလားလို႔ေတြးမိတယ္... ဒါေပမဲ့ Hayami Mokomichi (Absolute Boyfriend) ေလးကေတာ့ ထြားထြားၾကိဳင္းၾကိဳင္းရွိပါတယ္... ဟတ္ဟတ္....

အဲဒိ ေမာ္ဒယ္ဘိြဳင္းကေတာ့ ဘယ္သူလဲမသိဘူး.. ဒါေပမဲ့ နာမည္ေတာ့ သိပ္မၾကီးဘူးထင္တာပဲ... ဘယ္သူမွေတာင္ အံုမေနဘူး... သနားပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ပဲကမ်ားေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. ေနာက္တစ္ေယာက္လဲပါေသးတယ္... လယ္သာ ကုတ္အက်ီၤအနက္နဲ႔ အဲလို ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ဆံပင္ပဲ... ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ဟန္ေရးျပေနတယ္... သူ႔ကို ဗီြဒီယိုရုိက္တာ သိရင္ အရမ္း ေျမာက္သြားမွာစိုးလို႔ တုိက္ရုိက္ေတာ့ မရုိက္ခဲ့ဘူး...

ညေန ၄နာရီခဲြေလာက္ရွိျပီ... မနက္စာစားျပီးထဲက ဘာမွ မစားရေသးပင္မဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းဗိုက္ကမဆာဘူး... စိတ္လွဳပ္ရွားေနလို႔ ဗိုက္မဆာတာလားေတာ့ မသိဘူး... ဒါေပမဲ့ အဲဒိ အနီးနားက ေစ်းတန္းေလးေတြ ထပ္ေလွ်ာက္ေတာ့ လက္မွဳပစၥည္းမ်ိဳးစံုဆိုင္ေတြေတြ႔တယ္... လက္နဲ႔ ေသြးတဲ့ ဖန္ခြက္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွတယ္... ဒါေပမဲ့ ေစ်းကလဲ အေတာ္ၾကီးတယ္... လက္မွဳမို႔ထင္တယ္... အဲဒိ ေစ်းတန္းမွာက်ေတာ့ မုန္႔ဆိုင္ေလးေတြပါ ေတြ႔လာတယ္... Banto Set ေလးေတြခ်ထားျပီး ေစ်းကပ္ထားတာလဲ ကပ္ထားတယ္.. မေဗဒါက ငါးဆို အက်က္ခ်က္ရင္ေတာင္ သိပ္မၾကိဳက္ေတာ့ ဂ်ပန္စာမွာ ငါးအစိမ္းဆို ပိုဆိုမွာစိုးလို႔ Menu ေတြကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ရတယ္... အားလံုးကလဲ ဂ်ပန္လိုခ်ည္းပဲ... ငါးေတာ့ လံုး၀မစားႏုိင္ဘူးေလ.. တျခားဟာဆိုရင္ေတာ့ စားၾကည့္ခ်င္တယ္...

ေနာက္မွ သတိရသြားတယ္... ေလဆိပ္ကေန ေတာင္းလာတဲ့ Booklet ေလးေတြထဲမွာ အသံုး၀င္မဲ့ စာလံုးေလးေတြ စကားေျပာေလးေတြကို လက္ေထာက္ျပီး ေျပာလို႔ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာေလးပါတယ္... အဲဒိမွာ ဒီမုန္႔က ဘာနဲ႔လုပ္တာလဲ... ငါး... ပုဇြန္.. ၀က္... အမဲ... ၾကက္.. စသည္ျဖင့္ လက္ေထာက္ျပလို႔ရတယ္... အဲဒါသတိရျပီးမွ သံုးခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႔... ငါးမဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တဲ့ ဆိုင္ကို၀င္ျပီး အဲဒါ Beef လားလို႔လက္ေထာက္ျပေတာ့... ဆိုင္က ေကာင္မေလးက ေခါင္းညိတ္ျပတယ္... ဘယ္ေလာက္လဲေမးေတာ့... ၀မ္း တူး သရီးေတာင္ မရဘူးထင္တယ္... ichi zero go zero တဲ့.. ေတာ္ေသးတယ္... ဂ်ပန္လို ၁ ၂ ၃ ၄ ေတာ့ ကိုယ္ကနည္းနည္းတတ္လို႔... အလုပ္ျဖစ္တယ္... ပိုက္ဆံၾကိဳရွင္းရတယ္... ဆိုင္ေလးက ျမန္မာျပည္က ဘူးသီးေၾကာ္ဆိုင္ေလးလိုပဲ.. ရာသီဥတုေလးက ေအးေအး... ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးကလဲ ဂ်ပန္၀တ္စံုနဲ႔ ကပိုကယိုေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္... တစ္ေယာက္တည္းပင္မဲ့ စိတ္ထဲ ၾကည္လင္ျပီးေနလို႔ေကာင္းတယ္...

မွာထားတဲ့ Set ေရာက္လာေတာ့ ဂ်ပန္ ထမင္းဘူးပံုေလးနဲ႔ စားခ်င္စရာေလးပါ... သူတို႔ အစားအစာေတြက ခ်ိဳတိုတိုနဲ႔... မေဗဒါက ခ်ဥ္ငံစပ္ၾကိဳက္တာ... ဂ်ပန္ ဆန္ ေစးကပ္ကပ္ကိုလဲ စားရတာေတာ့ အသားမက်ေသးဘူး... ဒါေပမဲ့ စားလို႔ေတာ့ေကာင္းပါတယ္... အေတာ္ ေတာ့ အီတယ္...
ေလဆိပ္ကယူလာတဲ့ Booklet ေတြမွာ Tourist ေတြအတြက္ Tips and trick , Japan culture and habit Tips ေလးေတြေရးထားတဲ့အထဲမွာ... ဂ်ပန္စားေသာက္ဆိုင္ေတြက သူတို႔ အစားအစာကို ကုန္ေအာင္စားမွၾကိဳက္တယ္တဲ့.. မကုန္ရင္ သူတို႔အစားအစာကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ ခံယူတတ္ၾကတယ္တဲ့... တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ရုိင္းတယ္ေပါ့.. အစထဲက မစားႏုိင္ရင္ နည္းနည္းပဲေပးဖို႔ ေျပာရမယ္တဲ့... ဒါေပမဲ့ မေဗဒါလဲ တ၀က္ေလာက္ပဲကုန္တယ္.. ေနာက္ေတာ့ အီလို႔ မစားႏုိင္ေတာ့ဘူး... ဆိုင္ရွင္ကို အားလဲနား ေၾကာက္လဲေၾကာက္ ထမင္းကလဲ မကုန္... ေနာက္ေတာ့ ဘာမွ မဟုတ္ပဲ ဆိုင္ရွင္အလစ္မွာမွ ထမင္းဘူးေလးကို ျပန္အုပ္ထားျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာရတယ္... ဟီး... ဟီး.. ဘာမွမဟုတ္တာက်ေတာ့ ေၾကာက္တတ္တာ...

မေဗဒါသူငယ္ခ်င္းက ညေန ၆နာရီေလာက္ဆို အလုပ္ဆင္းေတာ့ အဲဒိအခ်ိန္ေလာက္မွန္းျပီး မေဗဒါက အိမ္ျပန္တယ္.. ညက်လို႔ သူအျပင္ထြက္ခ်င္ေသးရင္ တူတူသြားရေအာင္လို႔ေပါ့... ဒီလိုနဲ႔ ျပန္လာလိုက္တယ္... ဂ်ပန္မွာ ညမိုးခ်ဳပ္တာ သိပ္ျမန္တာပဲ...ညေန ၅ နာရီခဲြေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္ ေမွာင္သြားျပီ.. ေဆာင္းရာသီေရာက္ခါနီးမို႔လားေတာ့ မသိဘူး... ျပီးေတာ့ သူ႔ Night life ကလဲ စကာၤပူေလာက္မၾကာဘူး... ကိုယ္ပဲ မေရာက္ခဲ့တာလားေတာ့မသိဘူး.. ည ၈နာရီ ၉နာရီေလာက္ဆိုရင္ေတာင္ အရက္ဆိုင္ကလဲြလို႔ တျခားဆိုင္ေတြက ပိတ္ကုန္ျပီ... shopping mall ေတြ ပိတ္တာလဲ ေစာသလိုပဲ...သိဘူး... ကိုယ္က လာလည္တုန္းမို႔လို႔ စိတ္ထင္တာလားေတာ့မသိဘူး... အဲဒိညကေတာ့ မေဗဒါလဲ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းလာတာေရာ... ညစာစားအျပီး အခ်ိန္လဲ ေႏွာင္းသြားတာေရာ... ရာသီဥတုေအးေအးနဲ႔ ေစာင္ထူထူခ်ဳံရင္း အိပ္ယာထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ စကားမ်ားရတာလဲ အရသာတစ္မ်ိဳးေကာင္းေတာ့ ... စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ... တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွဳပ္ဘူး... ေနာက္ေန႔ မနက္မိုးလင္းတဲ့ အထိပဲ...

ဗီြဒီယိုႏွင့္ ပတ္သတ္၍

ဗီြဒီယိုထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ေတြက အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက အေျခအေနေပၚမူတည္ျပီး... မေဗဒါတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းရဲ႔ အျမင္ အၾကိဳက္ေပၚမွာမူတည္ပါတယ္... ဒီအတြက္ ကဲြလဲြေနတာေလးေတြရွိရင္ နားလည္ေပးၾကပါ... ဘုရားေက်ာင္းသမိုင္းေတြေျပာထားတာလဲ.. အနားယူရင္း ပ်င္းပ်င္းရွိလို႔ အင္တာနက္ေပၚမွာ ရွာေတြ႔တာကို ျပန္ေျပာတာပဲရွိပါတယ္... အင္ဖို မွန္မမွန္ေတာ့ အာမ မခံပါ... ဒီေတာ့ ခ်င့္ယံု လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္..

တျခား အရင္ ဗီြဒီယိုေတြထက္ အသစ္တစ္ခု သံုးထားတာကေတာ့ စစခ်င္းက intro background ကမာၻလံုးေလး လည္ေနတာကိုပါ... အစီအစဥ္တစ္ခု အစမွာ Intro လုပ္သလို လုိက္လုပ္ၾကည့္ထားတာပါ... MV ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ... က်မစကားေျပာတာေတြ ထည့္ထည့္ထားေတာ့ ပ်င္းစရာမ်ား ေကာင္းေနမလားေတာ့ မသိပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ခု အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် အဲဒိအခ်ိန္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေလးေတြကို မွတ္တမ္းေလး အေနနဲ႔ထားခ်င္တာေၾကာင့္ သီခ်င္းခ်ည္းပဲ မထည့္ပဲ စကားေျပာေလးေတြကိုပါ မဖ်က္ပဲ ထည့္ထားျဖစ္ခဲ့တာပါ...

သီခ်င္းေရြးခ်ယ္ရာမွာ အစက Cranberrie ရဲ႔ Dream သီခ်င္းကို သံုးထားျပီးမွ Youtube ေပၚလဲ တင္ေရာ Copyright ေၾကာင့္ audio disable လုပ္ခံရလို႔ သီခ်င္းေျပာင္းျပီး ျပန္အက္ဒစ္လုပ္ရေတာ့ အေတာ္ေလးကို အခ်ိန္ပုတ္ျပီး ပင္ပန္းလွပါတယ္... ရွိတဲ့ ျမန္မာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေကာက္ထည့္လိုက္မိတာက တင္ဇာေမာ္ရဲ႔ "ပထမေျခလွမ္း" သီခ်င္းပါ... သီခ်င္း အဓိပၸါယ္ေလးကို သေဘာက်လို႔ တခ်ိန္ခ်ိန္သံုးမယ္လို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပင္မဲ့ ဒီဗီြဒီယိုမွာသံုးဖို႔ေတာ့ အစီအစဥ္မရွိခဲ့ပါဘူး... အစက Dream သီခ်င္းေပၚမူတည္ျပီး အက္ဒစ္လုပ္ထားေတာ့ ဗီြဒီယို ျပကြက္ေတြနဲ႔ ပထမေျခလွမ္းသီခ်င္းနဲ႔က သိပ္ေတာ့ မလိုက္ဖက္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္.. ကြ်န္မလဲ အစအဆံုးေတာ့ အေသးစိတ္ျပန္လုိက္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ လိုက္ျပင္ခဲ့ေတာ့ စိတ္တိုင္းသိပ္မက်ပါဘူး... ဒီေတာ့ Youtube ေပၚက ဗီြဒီယိုမွာ တင္ဇာေမာ္သီခ်င္း "ပထမေျခလွမ္း" နဲ႔ တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ျမန္မာသီခ်င္းက တီးလံုးေတြ အသံသြင္းေတြညံ့ေတာ့ သိပ္နားေထာင္မေကာင္းလို႔ စိတ္တိုင္းမက်တာနဲ႔ Dailymotion မွာ Dream သီခ်င္းနဲ႔ ထပ္ျပီး တင္ေနလို႔ ပိုစ့္တက္ဖို႔ ၁ရက္ေနာက္က်သြားတာပါ... Version ၂ခုကို ယွဥ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္က ဗီြဒီယို ၂ခုလံုးကို ၾကည့္သြားပါ... content က တူတူပါပဲ.. သီခ်င္းပဲ ကြဲသြားတာပါ.. အခ်ိန္မရွိဘူး ၁ ခုပဲ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေပၚက Dailymotion မွာတင္တဲ့ ဗီြဒီယိုကို ၾကည့္ပါ...

Dailymotion Song with Dream


Trip to Sensoji Temple
Uploaded by mabaydar. - Discover new destinations and travel videos.


Youtube with တင္ဇာေမာ္ - ပထမေျခလွမ္း

My video of Lee Min Ho departure at Changi Airport

လီမင္ဟို ေလဆိပ္တုန္းက မေဗဒါရုိက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယို အက္ဒစ္လုပ္ျပီး တင္ခ်င္လြန္းလို႔ ကြန္ျပဴတာ ပ်က္ေနတာကို မေနႏုိင္ပဲ တစ္လံုးအသစ္သြား၀ယ္လိုက္တယ္... ခုမွပဲ တင္ရေတာ့တယ္... မေဗဒါက ရုိက္တဲ့သူဆိုေတာ့ မပါဘူးေပါ့ေနာ္... ဟဲ.. ဟဲ... အဲဒိမွာ သီခ်င္းေလးေတြေရြးထည့္ထားတယ္... အဲဒိအခ်ိန္က ခံစားခ်က္ေလးေတြနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးကိုက္ညီမဲ့ စားသားေလးေတြကို ေရြးထည့္ထားတယ္...
ပထမဆံုးတစ္ပုဒ္ကေတာ့ လီမင္ဟို ေနာက္ဆံုးထြက္ထားတဲ့ကား personal taste ထဲက ဇာတ္၀င္ေတးျဖစ္တဲ့ "My Heart is touched"
ဒုတိယတစ္ပုဒ္ကေတာ့ "Perfect Moment"
တတိယတစ္ပုဒ္က Oh My Lady ကားထဲက ဇာတ္၀င္ေတးျဖစ္တဲ့ "I must be bad" ဆိုတဲ့ သီခ်င္ေလး... အဲဒိ သီခ်င္းေလးေတြသုံးျပီး ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ျပန္တုန္းက ဗီြဒီယို အက္ဒစ္လုပ္ခ်င္တာ ဒါေပမဲ့ အဲဒိေန႔က အလုပ္ရွိေတာ့ မသြားျဖစ္လိုက္ေတာ့ ခုလီမင္ဟိုနဲ႔ က်မွပဲ သံုးျဖစ္ေတာ့တယ္... သီခ်င္း စာသားအဓိပၸါယ္ေလးေတြကိုလဲ အားလံုး နားလည္ရေအာင္ ေအာက္မွာ subtitle ထိုးထားတယ္... ၾကည့္လိုက္အံုးေနာ္...

My Perfect moment with Him By Mabaydar




သူမ်ားရုိက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယိုမွာေတာ့ နဲနဲဆို နဲနဲေလး ျဖတ္ေျပးရုံေလး ၁ စကၠန္႔ေလာက္ပါလိုက္တယ္... ကိုယ္ေတာင္ ကိုယ္အဲဒိေန႔က ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ သိလို႔ ရွာေတြ႔တာ... ဒါေပမဲ့ အလုပ္တူတူလုပ္တဲ့ တရုတ္ကိုျပေတာ့ မ်က္စိလွ်င္တယ္ရွင္ ၂ခါျပေတာ့ ေတြ႔တယ္... နင္ဆံပင္ရွည္နဲ႔ေျပးသြားတာ ေတြ႔လိုက္တယ္တဲ့... 0:33 sec မွာ တစ္ခါ 0:35 မွာ ေက်ာေလးပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ရုိက္တဲ့ ေကာင္မေလးက လက္အရမ္းတုန္ေတာ့ ဘာမွေတာင္ မျမင္ရပါဘူး... မေဗဒါကေတာ့ အတတ္ႏုိင္ဆံုးလက္ကို ျငိမ္ေအာင္ရုိက္တယ္... လက္ျငိမ္ခ်င္လို႔ အသံေတာင္ တစ္ခ်က္မထြက္ဘူး.. ေအာ္လိိုက္တာနဲ႔ ကင္မရာတုန္မွာစိုးလို႔... ကဲ ေအာက္က သူမ်ားရုိက္တဲ့ ဗီဒီယိုမွာ မေဗဒါေျပာထားတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြမွာ ေတြ႔ေအာင္ ရွာႏုိင္ရင္ မေဗဒါ ဘာ၀တ္ထားလဲ ေျပာပါ.. တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြကေတာ့ အေျဖသိျပီးသားျဖစ္မွာပါ... (ေမးခြန္းက ေအာက္ျပီးသား)

ဒါသူမ်ားရုိက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယိုပါ...

Lee Min Ho at Maldives

မေဗဒါလဲ ကိုရီးယားမင္းသားအေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲေရးလို႔ အရည္အေသြးမရွိတဲ့ ပိုစ့္ေတြခ်ည္းပဲ တင္တယ္လို႔ပဲ ေျပာေျပာ... ကိုရီးယားရူး ရူးေနတယ္လို႔ပဲ ဆိုဆို... မရင့္က်ပ္ဘူးလို႔ပဲ ေခၚေခၚ... လူဆိုတာလဲ ကိုယ့္အၾကိဳက္နဲ႔ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ဆိုေတာ့ကာ... ကိုယ္ၾကိဳက္တာေတြကို ကိုယ္နဲ႔ အၾကိဳက္ခ်င္းတူတဲ့သူေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးကိုေတာ့ အျပစ္မဆိုေစခ်င္ဘူးေလ.... မေဗဒါရဲ႔ တျခားရသ ဟာသ သုတေပးတဲ့ ပိုစ့္ေလးေတြဖတ္ခ်င္တဲ့ စာဖတ္သူေတြကလဲ ကိုရီးယားမင္းသားအေၾကာင္းခ်ည္းေရးေနလို႔ စိတ္ပ်က္ေနၾကမယ္ဆိုတာလဲ နားလည္လို႔ရပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕စာေတြက်ေတာ့ ခံစားခ်က္ရွိမွ ရင္ထဲကလာမွ အထူးသျဖင့္ စာေရးခ်င္စိတ္ရွိမွ ေရးလို႔ထြက္တယ္ေလ... ဒါေပမဲ့ ကိုရီးယားမင္းသားေတြအေၾကာင္း... ႏုိင္ငံျခားရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတဲြေတြအေၾကာင္းက်ေတာ့ မေဗဒါက အျမဲတမ္းဖတ္လိုက္ ၾကည့္လိုက္လုပ္ေနတဲ့သူဆိုေတာ့ အျမဲေတြ႔ေနတတ္တယ္... ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕ေတြကို မေဗဒါနဲ႔ ၀ါသနာတူ ျဖစ္တဲ့ မေဗဒါဘေလာ့စာဖတ္သူေတြကိုလဲ သိခ်င္မွာပဲဆိုျပီး ေျပာျပျဖစ္တာရွိတယ္... ဒါေတာင္ မေဗဒါ သိသမွ် ေတြ႔သမွ် ေရးခ်င္သမွ် ကိုရီးယားမင္းသားေတြအေၾကာင္းကို ေရးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္... ၾကံဳတဲ့သူ မေဗဒါ ၾကိဳက္တဲ့သူေတြအေၾကာင္းပဲ ေရးေသးတာ...

မေဗဒါရဲ႔ မင္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ပိုစ့္ေတြကို ကိုယ္မၾကိဳက္ ကိုယ္၀ါသနာမပါလို႔ ကိုယ္နဲ႔ အျမင္မတူလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္လဲ နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္... ေလာကမွာ လူတိုင္းက ဆရာ၀န္ေကာင္းတယ္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုရင္ ေနထိုင္ဖို႔ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြတီထြင္ဖို႔ အင္ဂ်င္နီယာေတြရွိလာမွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ တဲပုတ္နဲ႔ မီးပံုနဲ႔ ေနေနရမွာပါ... ဒီေတာ့ သိစိတ္ထဲကျဖစ္ေစ မသိစိတ္ကပဲျဖစ္ေစ မင္းသားေတြကို မနာလိုစိတ္ အားက်စိတ္နဲ႔ မေဗဒါကို မရည္ရြယ္ပဲ မုန္းတီးေနတယ္လို႔လဲ မေဗဒါမစြပ္စဲြလိုပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ မေဗဒါရဲ႔ ပိုစ့္ေလးေတြမွာ တပါးသူကို ထိခိုက္ေစာ္ကားထားတာ မရွိပါဘူး... ကိုရီးယားမင္းသားေတြကို စိတ္၀င္စားမဲ့ ျမန္မာပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ ကိုယ္ေတြ႔တဲ့ သတင္းေလးေတြ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့ အရာေလးေတြကို ေ၀မွ်တယ္... ကိုယ္ေပ်ာ္တာေလးကို ကိုယ့္ဘေလာ့ေပၚစာလာဖတ္တဲ့ ၀ါသနာတူေတြကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္... ဒီသေဘာေလးပါပဲ... မေဗဒါရဲ႔ မင္းသားနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ပိုစ့္ေတြကို အားေပးေနတဲ့ သူေတြလဲ ရွိပါတယ္... ခုဆို မရည္ရြယ္ပဲ ကိုယ္၀ါသနာအရေရးတဲ့ လီမင္ဟိုပိုစ့္ေတြေၾကာင့္ မေဗဒါဘေလာ့မွာ စာဖတ္သူ အသစ္ေတြေတာင္ ရေနပါျပီ... ကဲပါေလ.... ထားလိုက္ပါေတာ့ ခုလဲ လီမင္ဟုိ Meldives မွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေတြေတြ႔လို႔ မေနႏုိင္ မထိုင္ႏုိင္ ေ၀မွ်ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္... စိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္... (မုဒိတာပြားႏုိင္ပါေစလို႔.. ဟဲ.. ဟဲ.. စတာေနာ္.. ကိုယ္မဟုတ္ရင္ မနာရဘူး... :P)

လီမင္ဟုိ စကာၤပူ fan meeting အျပီးမွာ မိသားစုအပန္ေျဖခရီးအေနနဲ႔ India Ocean ထဲက Maldives ဆိုတဲ့ Resort ကို ထြက္သြားပါတယ္... (စိတ္ထင္ေတာ့ Boy over flower ရုိက္တဲ့ ကမ္းေျခပဲလားေတာ့ မသိဘူး... သိတဲ့သူရွိရင္ ကြန္မန္႔မွာေျပာျပသြားပါေနာ္)... ကမ္းေျခက ေတာ္ေတာ္လွတယ္... လီမင္ဟိုရဲ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကမာၻမွာ ကိုယ္မသိတဲ့ေနရာေတြေတာင္ အေတာ္သိသြားတယ္.... ဒါလဲ ဗဟုသုတ အျမတ္ပဲ... တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ပိုက္ဆံစုျပီး အဲဒိေနရာကို အေရာက္သြားအံုးမယ္... ဟဲ.. ဟဲ...

သူလဲ အလုပ္ေတြ fan ေတြနဲ႔ အေတာ္ပင္ပန္းသြားပင္မဲ့ Maldives မွာေတာ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ပံုေလးေတြေတြ႔ရေတာ့ သူ႔အတြက္ ၀မ္းသာမိတယ္... လီမင္ဟိုရဲ႔ ျမန္မာ Minoz ေတြလဲ မေဗဒါလိုပဲ ၀မ္းသာရေအာင္ ဓာတ္ပံုေလးေတြ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္.... သူကေတာ့ ေသာၾကာၤေန႔က ကိုရီးယားကို ျပန္ေရာက္သြားျပီလို႔ သတင္းၾကားသိရပါတယ္...

Photo Credit to Minoz Thailand facebook

လီမင္ဟိုနဲ႔ ခဏတာ

လီမင္ဟို ျပန္မဲ့၂ရက္ ေန႔မွာ ကြ်န္မ အားတာသိရေတာ့ စဥ္းစားေနစရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး မေဗဒါ ေလဆိပ္ကို ေရာက္ေတာ့မွာပါ.. ဒါေပမဲ့ လီမင္ဟိုရဲ႔ flight info က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ရွာလို႔မေတြ႔ပါဘူး... ကိုရီးယားကားၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၅ မိနစ္ျခားတစ္ခါေလာက္ ဖြင့္ထားသမွ် လီမင္ဟို သတင္းရႏုိင္တဲ့ ဆိုဒ္ေတြကို refresh ထိုင္လုပ္ေနခဲ့ရပါတယ္... ခက္တာက ဂ်န္ဂမ္ဆပ္တုန္းကဆိုရင္ သတင္းေတြက ခ်က္ခ်င္းတက္ပါတယ္... ခုခ်ိန္ ေအာ့ခ်က္မွာ... ခုေတာ့ east coast မွာ စသည္ျဖင့္ အင္တာနက္ေပၚကေန stalker လုပ္ေနလို႔ရပါတယ္... လီမင္ဟိုက်ေတာ့ သူ႔ fan meeting ေန႔က ပံုေတြနဲ႔ အေၾကာင္းေတြပဲ တက္လာပါတယ္...

fan meeting အက်ဥ္း

သူ႔ fan meeting မွာ သူကိုယ္တိုင္ဆဲြတဲ့ ကာတြန္းပန္းခ်ီ အခု ၂၀ ကို ကံထူးရွင္ေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္လို႔လဲသိရပါတယ္... အခ်ိန္မေလာက္လို႔ ၁၀ ခုပဲ ဆဲြျပီး က်န္တာေတြကေတာ့ သူ႔လက္ပံု... ေနာက္ဆံုးသူ႔ fan ေတြ အလိုခ်င္ဆံုးပံုကေတာ့ သူႏွဳတ္ခမ္းအရာပါတဲ့ ကားခ်ပ္ပါပဲ... ပံုေလးေတြမွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္... သူ႔ စိတ္ကူးထဲက မိန္းကေလးပံုရယ္.... သူစားခဲ့တဲ့ ညစာပံုရယ္... သူ႔ေခြးပံုလဲ ဆဲြတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာပါတယ္... မင္းသားဆဲြတဲ့ပံုဆိုေတာ့လဲ ဘယ္လိုပံုပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးက လိုခ်င္ေနၾကတာပဲ...

His dream girl


အဲဒါ လီမင္ဟိုဆဲြတဲ့ Chili Crab ပံု...


လီမင္ဟို ႏွဳတ္ခမ္းရာေလး ဘယ္သူရမလဲ...

ေနာက္ေတာ့ အေမးအေျဖက႑ ျပီးေတာ့ .. ကံစမ္းမဲေပါက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ group photo ရုိက္ပါတယ္... လက္မွတ္ထိုးပဲြ... ပရိတ္သတ္ကို ဖုန္းေခၚျပီးစကားေျပာတာတို႔... ကံထူးသူတခ်ိဳ႔ကိုလဲ ပန္းေပးတာတုိ႔ဘာတို႔လုပ္တယ္ေျပာပါတယ္... ကိုယ္ကိုတိုင္မသြားေတာ့ အေသးစိပ္ေတာ့မသိပါဘူး... အြန္လိုင္းမွာေတြ႔တာကို ေျပာတာပါ... ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ၾကည့္လိုက္ပါ...

သူ႔ ၂၄ ႏွစ္ျပည့္အတြက္ fan ေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို မွတ္မွတ္ရရ ၀တ္ထားေလရဲ႔...

သူ႔ ရဲ႔ LG Event က fan cam video ေလးပဲ ရွိတုန္းၾကည့္ထားပါ.. ျပီးရင္ ဖ်က္ခ်င္ ဖ်က္ခံရမွာမို႔ပါ... ကြ်န္မရုိက္ထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...youtube ေပၚကေတြ႔လို႔ပါ... သူက အဂၤလိပ္လိုသိပ္မေျပာတတ္ေတာ့ ကြ်န္မအေနနဲ႔ေတာ့ အားမရပါဘူး... ဒါေပမဲ့လဲ သူ႔ fan ေတြကေတာ့ သူဘာေျပာေျပာ သူ႔ကို အားေပးခ်စ္ခင္ျမဲပါပဲ...





လီမင္ဟိုႏွင့္ ကြ်န္မ ေတြ႔ဆံုျခင္း... (အဟိ)...

လီမင္ဟိုရဲ႔ Departure flight info ကို သိရေတာ့ ၂ရက္ေန႔ ည ၁၀နာရီခဲြ ေလယာဥ္လို႔ စသိရပါတယ္... ဆိုးလ္ကို ျပန္မွာပါ... ဒီေတာ့ ကြ်န္မက ၇နာရီေလာက္အေရာက္ ေလဆိပ္ကို သြားဖို႔စိတ္ကူးထားပါတယ္... ကြ်န္မလဲ ေအးေဆး ကိုရီးယားကားေတြဘာေတြထိုင္ၾကည့္ေနရင္း... ညေနေလာက္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခါ page ကို refresh လုပ္လိုက္ေတာ့ သူေလယာဥ္အခ်ိန္ေစာဖို႔ သတင္းထြက္ထားေၾကာင္း အားလံုးေစာေစာသြားၾကဖုိ႔ ေျပာထားတာေတြ႔ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ဘယ္အခ်ိန္လဲ မသိပါဘူး... ေနာက္ မိနစ္ ၂၀ေလာက္ေနေတာ့မွ တစ္ေယာက္ ေလယာဥ္နံပါတ္ရယ္ အခ်ိန္ရယ္ေျပာေတာ့မွ ည ၈နာရီခဲြ ေလယာဥ္ျဖစ္သြားေၾကာင္းေျပာပါတယ္.. ကြ်န္မသိတဲ့အခ်ိန္မွာ ညေန ၅နာရီထိုးေနပါျပီ... ကြ်န္မလဲ အဲလို မင္းသားေတြကို ေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမရွိေတာ့ ဘယ္ႏွနာရီေစာထြက္ရမယ္... ဘယ္နားမွာ သြားေစာင့္ေနရမယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး... ဒါနဲ႔ ဖိုရမ္ထဲမွာပဲ ေမးလိုက္ပါတယ္... မင္းသားေတြက ကိုယ္တိုင္ခ်က္အင္၀င္စရာမလိုဘူးတဲ့... အဲဒိအတြက္ေၾကာင့္ ခ်က္အင္ roll နားမွာပဲ ေစာင့္မေနနဲ႔တဲ့... သူတို႔ ခ်က္အင္လုပ္မဲ့ roll နဲ႔ နီးတဲ့ ၀င္ေပါက္ ၃ ေပါက္ေလာက္မွာ ေယာင္ေပေယာင္ေပလုပ္ေနတဲ့.. မင္းသားလာရင္ က်န္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ေျပးတဲ့ေနာက္လိုက္ေျပးတဲ့.... ေလဆိပ္ကို ေလယာဥ္ခ်ိန္ရဲ႔ ၁နာရီ... ၁နာရီခဲြေလာက္ ၾကိဳေရာက္ေနရင္ ရျပီတဲ့... ဒါနဲ႔ပဲ ေလယာဥ္ခ်ိန္ ၈နာရီခဲြ (Destination ကို ဆိုလ္း ကိုရီယားလို႔ပဲထင္ေနေတာ့ ) ေလယာဥ္နံပါတ္ကို ေကာင္းေကာင္းမမွတ္ပဲ ကြ်န္မလဲ ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ ထြက္လာခဲ့လုိက္တယ္...

၁ေယာက္ထည္းျဖစ္ေနလို႔ ေမေမ့ကိုလဲ လိုက္ခဲ့ေပးဖို႔ အေဖာ္စပ္လိုက္တယ္... မုန္႔ေကြ်းမယ္လဲ ေျပာလိုက္တာေပါ့... ဟဲ.. ဟဲ... ေလဆိပ္ကို ညေန ၅နာရီခဲြေလာက္ ေရာက္သြားတယ္... ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဆိုးလ္ဆိုတာကိုပဲ ၾကည့္ျပီး row 1 မွာ သြားေစာင့္ေနျဖစ္ေသးတယ္... ေတာ္ေတာ္ေလး ထိုင္တဲ့အထိ တျခား fan girls ေတြကို မေတြ႔တာနဲ႔ မဟုတ္ေသးပါဘူးဆိုျပီး ေလယာဥ္ခ်ိန္ေတြ ထပ္စစ္ေတာ့ ၈နာရီခဲြေလယာဥ္က MALE ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံကို သြားမွာ... ဆိုးလ္ကို သြားမဲ့ေလယာဥ္က ၁၀နာရီခဲြမွာပဲရွိတယ္... ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္နံပါတ္ကလဲ ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေတာ့ ပိုက္ပိုက္အကုန္ခံျပီး ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္သံုးလိုက္ရေသးတယ္... အဲဒိေတာ့မွာ ငါ အိုင္ဖုန္းေလး ၀ယ္ထားရင္ေကာင္းသားလို႔ ေတြးမိတယ္... ေလယာဥ္နံပါတ္သိရေတာ့ အဲဒိ MALE ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံကို သြားမဲ့ေလယာဥ္ပဲ... Row 8 မွာ ခ်က္အင္၀င္ရမွာ... တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္အုပ္ ကိုယ့္ေရွ႔က ျဖတ္ျပီး Row 8 ဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားတာေတြ႔ေတာ့မွ ကိုယ္လဲ Row 8 ဘက္ကို လိုက္သြားျဖစ္တယ္.. ေတာ္ေသးတယ္... Row 1 မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရင္ သူလာရင္ ဘယ္လိုေျပးေျပး မွီမွာမဟုတ္ဘူး...

ကြ်န္မတို႔သားအမိ ခုံေလးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနတုန္း ဟိုဘက္ခုံတန္းမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္... ေနာက္ အေရွ႔ ဘယ္ဘက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ၅ေယာက္ေလာက္ရွိတဲ့ အုပ္စုရယ္... Row 8 ရဲ႔ တည့္တည့္ ၀င္ေပါက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ျပည္ၾကီးတရုပ္မပံုစံ ၃ေယာက္ရယ္ပဲ ရွိေသးတယ္... ညေန ၆နာရီခဲြေလာက္ရွိသြားျပီ.... ေမေမကေတာင္ေျပာေနေသးတယ္... ဟိုေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တည္း ေၾကာင္ေနတယ္တဲ့... ကြ်န္မ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ကို ေလဆိပ္သြားၾကိဳတဲ့ေန႔ကလဲ တစ္ေယာက္တဲ့ အဲလိုပဲ ေၾကာင္ေနတာပဲ... ခု ေမေမလိုက္မလာေပးရင္လဲ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ေၾကာင္ေနမွာပဲ... ခဏေနေတာ့ အဲဒိတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးက ကြ်န္မကို စျပီးစကားလာေျပာရင္း မိတ္ဖဲြ႔တယ္... ၀ါသနာတူေတြဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ခင္သြားပါတယ္... သူကေတာ့ လီမင္ဟိုကို အေတာ္ေလးၾကိဳက္တာ... Nanyang Poly က စလံုးမေလး... သူနဲ႔ စကားေျပာရင္း security နဲ႔ ရဲေတြက မယံုရေၾကာင္း သူဟိုတစ္ေခါက္လီမင္ဟို Saint James မွာ ေတြ႔ဆံုပဲြတုန္းက အျပင္မွာေစာင့္ေနတာ ရဲေတြက ဒီကထြက္မွာေသခ်ာတယ္ဆိုျပီး တကယ္တမ္းက်ေတာ့ တျခားအေပါက္က ထြက္သြားေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္...

၇နာရီေလာက္ထိုးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ေတြ အေတာ္ေလးကို သတိနဲ႔ေနေနရပါျပီ... ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္အေပါက္က ၀င္လာေတာ့မလဲကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရပါတယ္... တျခား fan ေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္လာပါတယ္... ဓာတ္ပံုရုိက္တဲ့ ပရိုကင္မရာေျပာင္းၾကီးေတြက မင္းသားမေျပာနဲ႔ ကြ်န္မေတာင္ လန္႔ပါတယ္... ကြ်န္မနဲ႔ ခင္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးဆိုရင္ ေနာက္ကေန လူျဖတ္ေျပးရင္ေတာင္ သူရင္ေတြခုန္ျပီး ဒူးေတြတုန္ေနလို႔ လူေတြ ျဖတ္မေျပးၾကရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ကြ်န္မကို ေျပာပါတယ္... ၇နာရီ ၁၅မိနစ္ေလာက္မွာေတာ့ ရဲေတြနဲ႔ အေစာင့္ေတြကို ကြ်န္မတို႔ရပ္ေနတဲ့ ၀င္ေပါက္မွာမဟုတ္ပဲ ေနာက္၀င္ေပါက္တစ္ခုမွာ သြားေစာင့္ေနၾကတာေတြ႔ပါတယ္... ကင္မရာ ေျပာင္းၾကီးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ရဲေတြ security ေတြသြားရာေနာက္ကို တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၾကပါတယ္....

ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မစဥ္းစားၾကည့္တယ္... ခု သူတို႔ေစာင့္ေနတဲ့ အေပါက္နဲ႔ immigration ကို ၀င္ဖို႔ အေပါက္က တည့္တည့္မရွိပါဘူး... အဲဒိအေပါက္က၀င္ရင္ မင္းသားအတြက္ လမ္းက ပိုရွည္ပါတယ္... ကြ်န္မတို႔ေစာင့္ေနတဲ့ အေပါက္က၀င္မွ immigration မွန္ေပါက္နဲ႔ တန္းေနလို႔ လမ္းအတိုဆံုးပါပဲ... ဒါနဲ႔ ကြ်န္မလဲ ဟိုစလံုးမေလးကို ရဲေတြကို မယံုနဲ႔ ဘယ္သူေတြဘယ္သြားသြား ငါတို႔ ဒီအေပါက္ကပဲ ေစာင့္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္.. တကယ္လို႔ဟိုအေပါက္က ၀င္လဲ ေျပးသြားရင္ မွီတာပဲ ဘာမွ ေ၀းတာမဟုတ္ပါဘူးလို႔... အဲဒိ cisco က security ၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ မေဗဒါရဲ႔ ကမာၻ႔ရန္သူၾကီတစ္ေယာက္ကိုလဲ ျပန္ေတြ႔ပါရဲ႔... (ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ ဆိုင္းထိုးပဲြတုန္းက သူ႔ဖင္ၾကီးနဲ႔ မင္းသားကို ကာရပ္ေနလို႔ အေတာ္ေလးကို ေမတၱာပို႔သခဲ့ရတဲ့ လူ)... ခုလဲ ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြနဲ႔ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ ဟန္ေရးျပေနလို႔လဲ သူတို႔ေနာက္ေလွ်ာက္မလုိက္ခ်င္တာ.... ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့ေနရာမွာပဲ ကြ်န္မကေတာ့ ရပ္ေနတယ္.... စလံုးမေလးကေတာ့ လီမင္ဟိုကို အေတာ္ၾကိဳက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လွဳပ္ရွားေနတယ္... သူမ်ားေတြက ဟိုဘက္အေပါက္ကေန ျပန္မလာပဲ ကြ်န္မတို႔ ၂ေယာက္ပဲ ဒီမွာက်န္ခဲ့ေတာ့ သူေ၀ခဲြမရျဖစ္ေနတယ္... ကြ်န္မလဲ သူ႔ကို သြားခ်င္သြား... ငါကေတာ့ ဒီမွာပဲ ေစာင့္မယ္... ဒီလမ္းက immigration နဲ႔ အနီးဆံုး... သူဒီကပဲ ျဖတ္မွာလို႔... ေျပာေတာ့ ကြ်န္မကို သူယံုတယ္... ခုမွ ေတြ႔တဲ့လူပင္မဲ့ ကြ်န္မေျပာတဲ့စကားကို သူယံုေတာ့ သူ႔ကိုေတာ့ ကြ်န္မစိတ္ထဲ ခင္သြားပါတယ္...

သူက မင္းသားကို ၾကိဳက္လြန္းေတာ့ စိတ္လွဳပ္ရွားျပီး က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ေအာင္ မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး... ကြ်န္မကေတာ့ အဲဒိမင္းသားကို အျပင္မွာ ျမင္ဖူးခ်င္လို႔ သြားတာပဲရွိတယ္... မၾကိဳက္ဘူးေတာ့မဟုတ္ဘူး... ဒါေပမဲ့ အရူးအမူးအၾကိဳက္ၾကီးမဟုတ္ေတာ့ risk ယူရဲတယ္... ကြ်န္မထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ... ၇နာရီ ၄၀ေလာက္က်ေတာ့ ရဲေတြ security ေတြ ကြ်န္မတို႔ေစာင့္ေနတဲ့ အေပါက္ဘက္ကိုပဲ ေရာက္လာတာပါပဲ... တျခား fan girls ေတြလဲ ေရာက္လာေတာ့တာပါပဲ... လူလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မ်ားေနပါျပီ... ၀င္ေပါက္ေရွ႕မွာလဲ sticker ေတြကပ္ထားတဲ့ ကားတစ္စီရပ္ေနပါျပီ... အဲဒိထဲမွာ မင္းသားပါလား မပါဘူးလားဆိုတာေတာ့ ကြ်န္မတို႔အားလံုး ဇေ၀ဇ၀ါပါပဲ...

လီမင္ဟိုလာရင္ ရုိက္ပစ္မယ္ (ကင္မရာနဲ႔) .. အသင့္ျပင္...

ကြ်န္မနဲ႔ ခင္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးက ၇နာရီ၁၅ေလာက္ကတည္းက အေပါ့သြားခ်င္ေနတာကို မသြားပဲေတာင့္ခံျပီးေစာင့္ေနတာ.. မင္းသားကလဲ ထြက္မလာႏုိင္ဘူး... ကြ်န္မေျပာတယ္... ၇နာရီခဲြေလာက္တုန္းက အေပါ့သြားခ်င္ သြားလိုက္ လာအံုးမွာ မဟုတ္ေသးပါဘူးဆိုေတာ့.... သူ႔အခြင့္အေရးေတြ လက္လြတ္မခံႏုိင္ဘူးတဲ့ ရတယ္ ေစာင့္မယ္ဆိုျပီးေစာင့္တာ.. လက္လန္တယ္... ကြ်န္မကေတာ့ ဗိုက္အေတာ္ဆာေနျပီ... သြားစားရင္ေတာ့ တကယ္မွီမွာမဟုတ္ဘူး...

အဲလို ရင္ခုန္ေနတုန္းအခ်ိန္က်မွပဲ အေရးထဲ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္က "ဘယ္သူလာမွာလဲ... ကိုရီးယားမင္းသားလို႔ေတာ့ေျပာတယ္... ငါကေတာ့ ကိုရီးယားမင္သားဆို Rain ပဲသိတယ္" ဆိုျပီး စကားစျမည္လာေျပာေနေသးတယ္... အဲဒိမိန္းမၾကီးက ဘရူႏုိင္းက... ဘရူႏုိင္းကို ျပန္ဖို႔ေလဆိပ္ေရာက္ေနတာ... ကြ်န္မလဲ ဒီတစ္ေယာက္က Rain ထက္ငယ္တယ္... Young and fresh လို႔ ေျပာလိုက္တယ္... သူက ဒါဆို ထြက္လာရင္ ငါ့ကို ဘယ္တစ္ေယာက္လဲျပေနာ္တဲ့.... ကြ်န္မလဲ ျပစရာေတာင္မလိုဘူး... လူအုပ္ထဲမွာ အေခ်ာဆံုးနဲ႔ အထင္းဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ သူက မင္းသားပဲလို႔ ေျပာလိုက္တယ္... ေနာက္ေတာ့သူက သူ႔မွာလဲ Model boy တူတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း သူတို႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ အတန္အသင့္နာမည္ၾကီးေၾကာင္း... သူ႔တူကလဲ လူအုပ္ထဲမွာ ထင္းေၾကာင္းလာေျပာေတာ့ ကြ်န္မနဲ႔ခင္ေနတဲ့ စလံုးမေလး သည္းခံႏုိင္ပံုမေပၚေတာ့ဘူး... လွည့္ကို မၾကည့္ေတာ့ဘူး... ကြ်န္မကေတာ့ ဒီေလာက္လဲ စိတ္လွဳပ္ရွားမေနေတာ့... ျပံဳးျပျပီး ေခါင္းေလးတျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႔ နားေထာင္ေနလိုက္တယ္...

ကားက ရပ္ထားတာၾကာျပီး လီမင္ဟိုက ထြက္မလာေသးပါဘူး... ၇နာရီ၅၀ေလာက္က်ေတာ့ ကားထဲက ၃ေယာက္ေလာက္ထြက္လာတယ္... အဲဒိထဲမွာ ကိုရီးယား ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေရရွားဂါ၀န္နဲ႔ ဆံပင္ကိုလဲ အျမင့္ဆံထံုး ထံုးထားတယ္... အသားကလဲ ေဖြးျပီး ညက္ေနတာပဲ... အစက မင္းသမီးလားလို႔ေတာင္ထင္တာ... ဒါေပမဲ့ မင္းသမီးဆိုရင္ေတာ့ သတင္းရမွာပါ... မဟုတ္ေလာက္ဘူး... ဒါေပမဲ့ ေခ်ာတာေတာ့ ကိုရီးယားမင္းသမီးအတိုင္းပဲ... သူတို႔ ျဖတ္သြားတယ္... အိမ္ေရာက္မွ အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ လီမင္ဟို အစ္မလား ညီမလားေတာ့ သိဘူး... sister လို႔ေရးထားတယ္... ေကာင္မေလး အရမ္းေခ်ာတယ္... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ သိမ္ငယ္တယ္.... (ခံစားရတယ္.. တကယ္ပဲ)...

၈နာရီထိုးေတာ့မွာ ေရႊမင္းသားက ကားထဲက ထြက္လာတယ္... ကားထဲကလူေတြထြက္လာတာေတာ့သိတယ္... glass slide door ေတြကကာေနေတာ့လဲ အျမင္ကမရွင္းဘူး... မင္းသားပါလား... မပါဘူးလား မေသခ်ာဘူး... ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မ မင္းသားရဲ႔ မန္ေနဂ်ာ ကုတ္အက်ီၤမီးခုိးေရာင္ကို လွမ္းျမင္လိုက္ေတာ့ လာျပီ လာျပီလို႔ ဟိုစလံုးမေလးကို ေျပာလိုက္တယ္... ေနာက္က သူ႔တူကို ခ်ီမြမ္းခန္းထုတ္ေနတဲ့ မိန္းမၾကီးကိုလဲ သိပ္နားလည္မေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး... ကြ်န္မလဲ ကင္မရာကို အဆင္သင့္လုပ္ ရုိက္မယ္ခ်ည္း အားခဲေနေတာ့တာ...

လီမင္ဟိုက V neck အက်ီၤအနက္ေရာင္... ေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္နဲ႔ ညဘက္ၾကီးကို ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္တပ္ထားတယ္... (သူလဲ မ်က္လံုးဘယ္နားထားရမွန္းမသိလို႔ တပ္ထားတာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္... ကိုရီးယားမင္းသားေတြ ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းတဲ့ စတိုင္ပဲေလ)... သူ၀င္လာေတာ့ ေဘးရယ္ေနာက္ရယ္ အားလံုးေပါင္း security က ၆ေယာက္... သူ႔ေဘးကပ္ရပ္ ဘယ္ညာမွာက မန္ေနဂ်ာ၂ေယာက္... အနားအရမ္းကပ္လို႔မရဘူး... ကမာၻ႔ရန္ cisco က security ေတြကလဲ သိပ္တာ၀န္ေက်ခ်င္တာလား... မင္းသားကို က်ိတ္မနာလိုျဖစ္ျပီး ေကာင္မေလးေတြကို မကပ္ေစခ်င္တာလားေတာ့ မသိဘူး... ကြ်န္မဒီေလာက္ လမ္းေပးလိုက္တာေတာင္ သူ႔လက္က တြန္းခ်င္ေသးတယ္... ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မက အသိသာၾကီးလမ္းေပးထားေတာ့ သူတြန္းတာ မထိလုိက္ပါဘူး... အဲဒိအခ်ိန္မွာေတာ့ တကယ္ ဘယ္သူမွ မျမင္ေတာ့ဘူး... လီမင္ဟိုပဲ ျမင္တယ္.... ကြ်န္မအတြက္ ေဇာအၾကီးဆံုးကေတာ့ သူ႔ကို ဗီြဒီယိုရုိက္ဖို႔ပဲ... ကြ်န္မကို ေက်ာ္သြားျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ လူအုပ္ေတြၾကားေျပးျပီး ေက်ာ္တက္ျပီး ထပ္ရုိက္ ထပ္ရုိက္နဲ႔ Immigration ေပါက္၀နားေရာက္လာေရာ... သူ၀င္၀င္လာခ်င္း ၀င္ေပါက္မွာေစာင့္ေနတဲ့ ကြ်န္မတို႔ အပါအ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိပ္မေအာ္ၾကဘူး... အသံသိပ္မထြက္ဘူး... Immigration ေပါက္နားမွာေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ (အာဂ်ဴမာေတြလဲ ပါတယ္) က မင္းသားကိုေတြ႔ေတာ့ ေအာ္သံေတြထြက္လာတယ္... Min Ho.... အိုပါး... စံုေနတာပဲ... ေနာက္ေတာ့ လီမင္ဟိုတစ္ေယာက္ပဲ Immigration ကို ပတ္စပိုစ့္ေလးကိုင္ျပီး၀င္သြားတယ္....

သူ အင္မီဂေရးရွင္း အစစ္ခံေနတုန္း အျပင္က fan girls ေတြကလဲ "1 2 3... LEE MIN HO" ဆိုျပီး ေအာ္ၾကတာ ရီေနရတယ္... ကြ်န္မသတိထားလိုက္မိတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႔ေယာက်ာၤးေတြရဲ႔ အၾကည့္ေတြကေတာ့ လီမင္ဟို အင္မီဂေရးရွင္း ေကာင္တာမွာရပ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း အားက်ေနၾကသလို... မနာလိုျဖစ္ေနၾကတာလဲပါတယ္... ဒီေကာင္မ်ား ဘယ္ေလာက္ေခ်ာလို႔လဲဆိုတဲ့ မ်က္လံုးမ်ိဳးေတြ... ဒီေကာင္ကိုမ်ား ျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာဆိုတဲ့ မခ်ိျပံဳးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကေလရဲ႔... ကြ်န္မေမေမေျပာျပတာေတာ့ သန္႔ရွင္းေရးအဖိုးၾကီးေတြဆိုရင္ fan girls ေတြကို အျမင္ကပ္လို႔ မ်က္ႏွာေတြမဲ့ျပီး မ်က္ေစာင္းေတြခုတ္ေနတယ္ဆိုပဲ....

လီမင္ဟိုတစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားေတာ့ သူမွ အဆင္ေျပပါ့မလား ဘာလို႔ သူ႔မန္ေနဂ်ာေတြ ေဘာ္ဒီဂပ္ေတြ လိုက္မသြားတာလဲလို႔ေတြးမိတယ္... လီမင္ဟို မ်က္လံုးေအာက္က ေပ်ာက္သြားတာနဲ႔ fan girls ေတြရဲ႔ attention က လီမင္ဟို မန္ေနဂ်ာေပၚကို ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ... အလာတုန္းက ဓာတ္ပံုေတြၾကည့္ရတည္းက သူ႔မန္ေနဂ်ာေခ်ာမွန္းသတိထားမိပါတယ္... လီမင္ဟိုထပ္လဲ အရပ္ရွည္တယ္... လီမင္ဟိုရွိစဥ္ကေတာ့ တကမာၻလံုးမွာ သူ႔တစ္ေယာက္ပဲ ျမင္ၾကတာကိုး... ခုက်ေတာ့ fan girls ေတြက လီမင္ဟို႔ မန္ေနဂ်ာကို အံုျပီး ဓာတ္ပံုေတြရုိက္ၾကပါေလေရာ... မန္ေနဂ်ာလဲ ရီက်ဲရီက်ဲနဲ႔ ေခါင္းကုတ္လိုက္... ႏွာဖူးသက္လိုက္နဲ႔ ရွက္ေနပံုေတာ့ရတယ္... သူသြားတဲ့ေနာက္ကို fan girls ေတြ တျပံဳၾကီးက တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၾကတာ... အေတာ္ေလးရီရပါတယ္... သူတို႔အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ေနာက္ေနၾကေလရဲ႔... fan girls ေတြကလဲ အဲဒိမန္ေနဂ်ာ ရွက္ေနမွန္းသိလို႔ တမင္ေနာက္ျပီး သူ႔ကို ဓာတ္ပံုေတြရုိက္ၾက သူ႔ေနာက္တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ၾကလုပ္ၾကတယ္... သူကလဲ အေခ်ာပဲကိုး... ရွက္ျပီး ျပံဳးေနတဲ့ပံုဆို ပိုေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းေသးတယ္... လီမင္ဟိုရွိတုန္းကေတာ့ သူက မ်က္ႏွာထန္ေနတာပဲ... သူလဲ သူ႔မင္းသားရွိေတာ့ သူ႔ေဇာနဲ႔ သူျဖစ္ေနတာ ေနမွာ...

ကြ်န္မတို႔ ျပန္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ တကြ က်န္ခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔သားေတြကေတာ့ ၁၀နာရီခဲြေလယာဥ္ ဆိုးလ္ကို သြားဖို႔ ခ်က္အင္ေကာင္တာ နံပါတ ၁မွာ ခ်က္အင္၀င္ေနၾကတယ္... fan girls ေကာင္မေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာင္ က်န္ေနတုန္းပဲ အဲဒိ မန္ေနဂ်ာကို ဓာတ္ပံုရုိက္မဆံုးျဖစ္ေနၾကတာ.. ကြ်န္မကေတာ့ အားလံုးကိုျပရေအာင္ အျမန္ ၂ပံုေလာက္ရုိက္လာျပီး ျပန္လာလိုက္တယ္... ဒါေပမဲ့ သူက လွဳပ္ေနေတာ့ ပံုက ၀ါးေနတယ္... သူမ်ားေတြရုိက္ထားတဲ့ Pro camera ၾကီးနဲ႔ ပံုေတြမွာလဲ ၾကည့္လိုက္ေနာ္...

ကြ်န္မ ေမေမကို ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔ တာ၀န္ေပးထားတာ မိမိရရရုိက္လိုက္တယ္... လီမင္ဟိုရဲ႔ ေနာက္ေက်ာ...

လီမင္ဟိုက ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ေလာက္ friendly မျဖစ္ဘူး.. လူအုပ္ကိုလဲ ေၾကာက္သလိုပဲလို႔ခံစားရတယ္... လမ္းေလွ်ာက္တာလဲ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ျပီး သူ႔ၾကည့္ရတာ အားမပါဘူး... အဲဒါကို အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖိုရမ္ေတြေပၚမွာဖတ္ၾကည့္ေတာ့ က်န္တဲ့ သူ႔ fan ေတြကိုယ္တိုင္လဲ အဲလိုခံစားရတယ္... ကြ်န္မနဲ႔ ခင္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ လီမင္ဟို fan ဆိုေတာ့ သူအရင္အေခါက္ေတြတုန္းက အဲလိုမဟုတ္ဘူး မ်က္ႏွာရႊင္ရႊင္လန္းလန္းပဲတဲ့... ဒီေန႔ေတာ့ သူ႔ၾကည့္ရတာ စိတ္သိပ္မၾကည့္ဘူးထင္တယ္တဲ့... ေနမေကာင္းဘူးလား မသိဘူးတဲ့... ေျပာတာပဲ... တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လဲ လူဆိုတာ ဒီလိုပဲေပါ့.. ျဖစ္တတ္ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ မင္းသားဆိုတာေတာ့ fan ဒဏ္ အနည္းန႔ဲ အမ်ားခံရမွာပဲေပါ့... အမွန္ဆို လူအုပ္မ်ားေလ သူေအာင္ျမင္ေလပဲ... ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ျပန္တုန္းကဆို အနီးကပ္လို႔ရတာ တစ္ခ်ိဳ႔ဆို လွမ္းေတာင္ ဆဲြလို႔ရတယ္ဆိုပဲ... ဒါေပမဲ့ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ကေတာ့ မညွဳိးလံုးပဲ... သူ႔ အိုင္ဖုန္းမွာ "Bye Cri" လို႔ေရးျပီးေတာ့ေတာင္ သူ႔ fan ေတြကို သံေယာဇဥ္မျပတ္ႏုိင္စြာ ႏွဳတ္ဆက္သြားေသးတယ္...

မေန႔က ေလဆိပ္သြားလိုက္တာ မေဗဒါကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေသခ်ာတာတစ္ခု ေသခ်ာသိသြားတယ္... အဲဒါကေတာ့ မေဗဒါ ဂ်န္ဂမ္ဆပ္ကို ေတြ႔တုန္းက ဒူးေတြတုန္ ရင္ေတြခုန္က သူ႔ကို တကယ္ၾကိဳက္လို႔... မင္းသားေတြ႔လို႔ရင္ခုန္တာမဟုတ္ဘူး.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လီမင္ဟိုကိုေတြ႔ေတာ့ မေဗဒါ ဒူးေတြလဲ မတုန္ဘူး... ရင္ထဲမွာလဲ မြမ္းက်ပ္ျပီး ေမာဟိုက္မလာဘူး... ဗီြဒီယိုမမွီလိုက္မွာ စိုးရိမ္တာပဲရွိတယ္... မေဗဒါ ဘေလာ့ကို လာဖတ္တဲ့အထဲမွာ လီမင္ဟို fan ေတြမ်ားမွန္း ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္... မေဗဒါလဲ လီမင္ဟိုကို ေလာေလာဆယ္ၾကည့္သမွ်ကားေတြမွာ အၾကိဳက္ၾကီး မဟုတ္ေသးပင္မဲ့... နည္းနည္းေတာ့ ၾကိဳက္ပါတယ္... ေနာင္အသစ္ထြက္မဲ့ကားေတြမွာေတာ့ သူ႔ Performance ကိုၾကည့္ျပီး ၾကိဳက္ရင္လဲ ၾကိဳက္လာမွာပါ.... ဒါေပမဲ့ သူေခ်ာတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံပါတယ္.... မေဗဒါ ေမေမကေတာင္ ေျပာတယ္... မင္းသားက ေခ်ာတာမွ သူ႔မ်က္ႏွာက အားလံုးထဲမွာ လျပည့္၀န္းၾကီးအတိုင္းပဲ ထင္းေနတာပဲတဲ့.... ဒီလိုနဲ႔ သားအမိ ၂ေယာက္ မုန္႔လဲ မစားျဖစ္ေတာ့ပဲ အိမ္ေရာက္မွ ထမင္းအ၀တုတ္ရင္း ျဖစ္ပ်က္ေလးေတြေျပာျပီးရီၾက... ကြ်န္မရုိက္လာတဲ့ ဗီြဒီယိုကို ဖြင့္ၾကည့္ၾကနဲ႔ လီမင္ဟိုကေတာ့ Maldives ဆိုတဲ့ ကြ်န္းေလးေပၚမွာ သူ႔မိသားစုနဲ႔ အပန္းေျဖေနေလာက္ေရာေပါ့...

ေဟာဒီမွာ အပိုဆု... handsome manager or bodyguard??

PS.. လီမင္ဟိုရဲ႔ twitter account ကေတာ့ http://twitter.com/ActorLeeMinHo ပါ.. အဲဒိမွာ လီမင္ဟို ကိုယ္တိုင္ မတ္ေစ့ေလးေတြရုိက္ေလ့ရွိတယ္ (ေျပာတာပါပဲ... မေသခ်ာပါ.. အနည္းဆံုး သူ႔ agent က ကြန္ထရုိးလုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူကေတာ့ ၀င္၀င္ၾကည့္တာ ေသခ်ာပါတယ္...) သူ႔ရဲ႔ normal life activities ပံုေလးေတြလဲ တင္ေလ့ရွိပါတယ္... 

(လူတစ္ကိုယ္အၾကိဳက္တစ္မ်ိဳးမို႔ ၾကိဳက္သလို သေဘာထားကဲြလဲြႏုိင္ပါတယ္..)

Above photos credit as tag.