Sunday, November 29, 2009

စကာင်္ပူရောက် အလွဲများ ၉ (သို့) ရင်ခုန်ရ လွန်းလို့


တစ်ခါတစ်လေ အလုပ်မသွားချင်တဲ့ ရက်တွေ ဒါမှမဟုတ် တခြားလုပ်စရာရှိတဲ့ ရက်တွေ... ဒါပေမဲ့ ကိုယ့် ခွင့်ရက်ကလဲ မလောက်ဖြစ်နေရင် MC (medical Certificate so called Sick leave) ယူလေ့ရှိကြမှာပါ... မဗေဒါအတွက်တော့ MC ယူလို့ ကိုယ့်ခွင့်ရက်တွေ မရော့သွားတာကို ကြိုက်ပင်မဲ့ တစ်ခါတစ်ခါ ယူလို့ ဆရာဝန်ရှေ့မှာ မရှိတဲ့ရောဂါကို အရှိလုပ်ပြီး လိမ်ရမှာကတော့ အတော်ခက်ခဲတဲ့ကိစ္စပါ... ခေါင်းကိုက်တယ်.. ခေါင်းမူးတယ်... ဗိုက်အောင့်တယ်... ဝမ်းလျှောတယ်ဆိုတာတွေက MC ရောဂါလို့ပြောရလောက်အောင် ရေပမ်းစားတဲ့ ရောဂါတွေပါ... အဲဒါတွေပြောရင်လဲ ဆရာဝန်တွေက နေကောင်းရက်နဲ့ MC လိုချင်လို့ လာမှန်း သိနေကြတော့ ကျောမလုံးပါဘူး... MC သွားယူတိုင်း အဲဒိ လိမ်ရမှာကို စဉ်းစားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားတာလဲ MC ယူတဲ့ အခေါက်တိုင်းဖြစ်ပါတယ်... ဆေးခန်းမှာ တန်းစီပြီး ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ဖို့ စောင့်နေတဲ့ အချိန်ထိ "ငါဘာရောဂါပြောရင်ကောင်းမလဲ... ခေါင်းကိုက်တာက ဟိုတစ်ခေါက်က ပြောပြီးလို့ ထပ်မပြောတော့ဘူး... ဝမ်းလျှောတယ်ပြောရင်ကောင်းမလား... ဘယ်နှခေါက်ဝမ်းသွားလဲ မေးရင် ဘယ်လိုဖြေရင်ကောင်းမလဲ... ရောဂါက သိပ်မပြင်းရင်လဲ MC မပေးမှာ စိုးရသေးတယ်... ရောဂါတွေ အများကြီးပြောလိုက်တော့လဲ ပိုက်ဆံအများကြီးကျမှာ စိုးရသေးတယ်..." အဲဒါတွေစဉ်းစားရတာ အတော်လေး စိတ်ဖိစီးပါတယ်... အထူးသဖြင့် ကိုယ်က ကပ်စီးနည်းတော့ ကုမ္ပဏီဆေးခန်းမှာပဲ သွားပြလေ့ရှိပါတယ် (ကုမ္ပဏီဆေးခန်းက ပိုက်ဆံပေးစရာမလိုဘူးလေ)... အဲလိုဆေးခန်းဆိုရင် ဆရာဝန်ကနည်းနည်းရစ်ချင်ပါတယ်... ပေးလဲ ၁ရက်အလွန်ဆုံးပါပဲ...

အဲလို အဲလို စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ဟိုးတစ်လောက MC သွားယူတော့ ဖြစ်ပုံက... ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ခါနီးထိ ဘာရောဂါပြောရမှန်းကမသိဘူး... ပြီးတော့ နှစ်ကုန်ခါနီးပြီဆိုတော့ ကိုယ်ကလဲ ကျန်နေသေးသော များပြားလှတဲ့ MC ရက်ကလေးတွေ အလဟသတ်မဖြစ်အောင် မကြာသေးခင်ကမှ MC ယူထားသေးတော့ ဆရာဝန်က ကိုယ့်ကို မှတ်မိကောင်းမှတ်မိနေမှာ... မမှတ်မိရင်တောင် ကိုယ့်ရဲ့ Medical မှတ်တမ်းစာအုပ်ထဲမှာ မှတ်တမ်းက ရှိနေတာ... ဒီကောင်မလေး အပျင်းကြီးပြီး ဆေးခွင့်ပဲလာလာယူနေတယ် ဆိုပြီး အမြင်ကပ်ပြီး မပေးမှာလဲ ကြောက်ရသေးတယ်...

ဒီလိုနဲ့ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်တော့ ဆရာဝန်ခန်းထဲဝင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ သိပ်ပြီး အားနည်းပျော့ချိနေတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့ပေါ့... (အဲဒိအချိန်မှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရုပ်ရှင် သရုပ်ဆောင်နေတယ်လို့ သဘောထားလိုက်တယ်... နောက်မို့ဆို လိမ်ရတာ စိတ်မလုံဘူး... ဟတ် ဟတ်...)
ဆရာဝန်ရှေ့ရောက်တော့ စိတ်ကလဲ နည်းနည်းတော့ မလုံမလဲပါဘဲ... သိပ်ပြီး အားနည်းချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာက...

" I am having a HEARTACHE " (ကျမ နှလုံးသားတွေ နာကျင်နေတယ်)

အမှန်တော့ ပြောချင်တာက " I am having a HEAD Ache" (ကျမ ခေါင်းကိုက်နေတယ်)

အိုက်တင်ပိုသွားတာ တစ်ခါတည်း အဓိပ္ပါယ်ပါလွဲရော (သရုပ်ဆောင်လုပ်စားရင် ရုပ်ရှင်ကားမထွက်ခင် အကယ်ဒမီရမဲ့ လူစားမျိုး ခစ်... ခစ်).. ဆရာဝန်ကလဲ သိပ်အသက်မကြီးသေးတော့ မျက်လုံးပြူးပြီး...
" HEARTACHE???
ဆိုပြီး သူ့ ရင်ဘတ်နားကို ကိုင်ပြလိုက်တယ်...
ပါးစပ်က ထွက်သွားတည်းက မှားသွားမှန်းသိပါတယ်... ဒါပေမဲ့ ဆရာဝန်ကများ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးမလားလို့ Heartache မှတော့ ဆေးရုံပဲသွားတော့မှာပေါ့... ပိန်းလိုက်တာ...
သူကအဲလိုပြောတော့မှ ကျမလဲ ရှက်လိုက်တာပြောမနေပါနဲ့... 

" No!! No !!... I mean Head Ache" လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တာများ စောစောက ဟန်ဆောင်နေတာတွေ ပျောက်ပြီး ဒေါင် ဒေါင်ကို မြည်နေတာ ပေါ်သွားရော... (သေသာ သေလိုက်ချင်တယ်... ရှက်လိုက်တာ လွန်ရော)

မသိရင် ဆရာဝန်ကို လာပြီး ရှိတ်နေတာ ကျနေတာပဲ... သူ့ကို မြင်တော့မှ Heartache ဆို မှားထွက်ရတယ်လို့... တကယ်ပါ သူ့မြင်ရင်တော့ လိမ်ရမှာရော MC မရမှာကိုရော စိတ်ပူပြီး ရင်ခုန်တာတော့ အမှန်...

ဒီတော့ ဆရာဝန်က ပြုံးပြီး... ကိုယ့်ရဲ့ Batch ကို ကြည့်ပြီး အလုပ်အဆင်ပြေရဲ့လားတဲ့... ဟိုတစ်လောက မင်းတို့အလုပ်မှာ လူတွေ ဖြုတ်တယ်ဆိုတဲ့...

ဒါနဲ့ ကျမလဲ မထူးတော့ပါဆိုပြီး ဟန်မဆောင်တော့ပဲ ပုံမှန်ပဲ ပြောတော့တယ်...
" ဟုတ်ကဲ့... အဲဒိ လူတွေဖြုတ်လိုက်လို့ ခု ကျန်တဲ့သူတွေက အလုပ်တွေ အများကြီးလုပ်နေရတယ်... ဇာတ်တိုက်လုပ်နေရလို့ ခုလို့ ခေါင်းကိုက်သွားတာ... " လို့...

သူက " အလုပ်မှာ ပင်ပန်းလို့လား " တဲ့...

ကျမလဲ နဲနဲတော့ ပိုပြောရတာပေါ့... အရမ်းပင်ပန်းတာပေါ့... အဲဒါကြောင့် တစ်ရက်တစ်လေ နားချင်လို့လို့... ခေါင်းကလဲ နည်းနည်းကိုက်တယ်ပေါ့...

ဒီတော့ ဆရာဝန်က ပြုံးစိစိနဲ့ ဘာမှတောင် မစမ်းဘူး... MC တစ်ရက်ကောက်ပေးလိုက်တယ်... ခါတိုင်းဆို ကိုယ်လိမ်နေမှန်းသိပင်မဲ့ အာသီးလေးကြည့်... နားကျပ်လေးနဲ့ ဟိုစမ်းဒီစမ်းလုပ်သေးတယ်... ဒီနေ့တော့ Heartache ဆိုတဲ့ ရောဂါကို အတော်သဘောကျသွားတယ်ထင်တယ်... MC တန်းပေးလိုက်တယ်... အမြဲတမ်း Heartache ဆိုရင်တော့ ပေးမယ်မထင်ဘူး...

ဒါပေမဲ့ အဲနေ့ကစပြီး ဆရာဝန်ကို မျက်နှာပူလို့ ဟိုနေ့က MC ယူတာတောင် တခြားဆေးခန်းမှာ ပိုက်ဆံပေးပြီးပဲ သွားပြလိုက်တယ်... အင်း... နောက်တစ်ခါ ယူမယ်ဆိုရင်တော့ သူ့ဆီပြန်သွားလို့ ရတန်ကောင်းပါရဲ့... မေ့လောက်ရောပေါ့နော်... နောက်တစ်ခါ ဘာရောဂါပြောရင်ကောင်းပါ့... အကြံဉာဏ်လေးများပေးကြပါအုံး... MC ၂ရက်ရမဲ့ ရောဂါမျိုးဆို ပိုကောင်း... ဟတ် .. ဟတ်... ဒီဇင်ဘာဆိုရင် လူက Holiday mood ဖြစ်ပြီး အလုပ်လုပ်ချင်စိတ်ကို မရှိဖြစ်နေတာ... ခရီးသွားဖို့ပဲ စိတ်ရောက်နေတယ်...


Tuesday, November 24, 2009

SITEX 2009 IT show at EXPO

"ရွိပူရေသး... မရွိကုန္မွေအး" ဆိုတာ မေဗဒါ ပိုက္ဆံကုန္ဖို႔ အေၾကာင္း ဇာတ္တိုက္ဖန္လာရင္ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ျမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါ... ပိုက္ဆံမ်ား ကုန္မယ္ဆိုရင္ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ဇာတ္တိုက္ကို ကုန္တာပါ...
ဘာလီထဲက ျပဳတ္က်သြားလို႔ Touch screen အလုပ္မလုပ္ေတာ့တဲ့ က်မရဲ႕ ဗီြဒီယုိကင္မရာကို အပ်င္းၾကီးတာေရာ... အလုပ္ရွဳပ္ေနတာေရာေၾကာင့္ ျပင္ဆိုင္ မပို႔ျဖစ္ မပို႔ျဖစ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတာ... ခု ေနာက္လထဲ ခရီးသြားစရာတစ္ခုရွိလာလို႔ ဗီြဒီယိုကင္မရာေလး သြားျပင္မယ္ဆိုေတာ့ Service Center က ကိုယ္သြားတဲ့ေန႔က်မွ ေနရာေျပာင္းသြားတယ္... သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာေတာ့လဲ အဲဒါျပင္တာက အသစ္၀ယ္တဲ့ ေစ်းရဲ႕ တစ္၀က္ေလာက္က်မွာတဲ့... အဲဒါေတာ့ သိပါတယ္... ဒါေပမဲ့ က်န္တာအေကာင္းပဲရွိေသးေတာ့ ကိုယ့္ကင္မရာေလး မျပစ္ရက္ဘူးေလ... ဒါေပမဲ့ အဲဒါျပင္ရင္ ၁လက ေန ၃လေလာက္ ထိၾကာမယ္ဆိုေတာ့ ခရီးသြားမဲ့ အခ်ိန္ကို မမွီဘူး... မေဗဒါတို႔ကလဲ ခရီးသြားလို႔ ဗီြဒီယိုကင္မရာ မပါရင္ ေပ်ာ္ကို မေပ်ာ္တာ... ဘာလီမွာလဲ ကင္မရာ ပ်က္သြားျပီးထဲက စိတ္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ လႊတ္မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့ဘူး... ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကင္မရာ ခပ္ေသးေသး အသစ္တစ္လံုး ထပ္၀ယ္လိုက္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္... အေဟာင္းကိုလဲ ျပင္မယ္ေပါ့...

IT show ေလးရွိရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးေနတံုး ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ လာမဲ့ စေနေန႔ ရွိတယ္တဲ့ဗ်ား... ဒီလိုနဲ႔ ၀ယ္ေတာ့မယ္ေပါ့... ခုတစ္ေလာလဲ ရန္ကုန္ ပိုက္ဆံလႊဲမယ္ၾကံလိုက္ရင္ ေဒၚလာေစ်းေတြက အေ၀စိက်ေနေတာ့ အေတာ္ညစ္တယ္... ျမန္မာျပည္က မိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္းျဖစ္ျဖစ္... Disable ေက်ာင္းျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုကို လွဴမလို႔ဟာ... ေငြေစ်းက်ေတာ့ မ်ားမ်ားမရဘူး... ကိုယ့္ေစတနာမွန္ရင္ ေငြေစ်းျပန္တက္ပါေစလို႔ေတာ့ ဆုေတာင္းတာပဲ... (ခုေတာ့ နဲနဲျပန္တက္လာျပီ)...

ဒီလိုနဲ႔ ပိုက္ဆံမ်ားကုန္ခ်င္ေတာ့... ပ်က္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတာ့ မပ်က္ပဲနဲ႔... ခု ပိုက္ပိုက္လိုေနတဲ့ အခ်ိန္က်မွပဲ... ဟိုေန႔က ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတံုး ရုတ္တရက္ၾကီး က်မ ကြန္ျပဴတာၾကီးပိတ္သြားေရာ... ျပီးလဲျပီးေရာ ၀ါယာေညွာ္နံ႔ေတြထြက္လာျပီး ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ကြန္ျပဴတာကလဲပ်က္... ဒီေတာ့ အဲဒါကလဲ ထပ္၀ယ္ရအံုးမယ္... ကြန္ျပဴတာသာ သံုးတာ ကြန္ျပဴတာအေၾကာင္းလဲ ကိုယ္က ဒီေလာက္သိတာမဟုတ္... ျပင္ရင္ေတာ့ ရေကာင္းရနိုင္ပါတယ္... IT show ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အသစ္၀ယ္ျဖစ္မလားေတာ့ မသိဘူး... Laptop ၀ယ္ရင္ ေကာင္းမလား... Desktop ၀ယ္ရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားမရျဖစ္ေနတယ္... မရွိကုန္မွေအးပဲ... ၀ယ္ျပစ္မယ္... ညစ္တယ္... လိုခ်င္တာကေတာ့ Mac Book... ဒါေပမဲ့ Mac Book နဲ႔ ပတ္သတ္တာလဲ ဘာမွမသိဘူး... သံုးလဲ မသံုးတတ္ဘူး... ဘာလို႔လိုခ်င္လဲဆိုေတာ့ Mac Book က ဗီြဒီယိုအက္ဒစ္တင္းတို႔ Graphic တို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကတာပဲ... Laptop ၀ယ္လိုက္ရင္ အိမ္က ရွိတဲ့ LCD monitor က အလကား အပိုျဖစ္သြားမွာလဲ စိုးတယ္... ဂီးးးးးးး.... ဘာလုပ္ရမွန္းသိေတာ့ဘူး...

ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့.... IT show အေၾကာင္း စကားစပ္မိေတာ့ အားလံုးကို Info ေလး ေ၀မွ်လိုက္ပါအံုးမယ္... လာ၀ယ္ၾကေနာ္... မေဗဒါေတာ့ အဲကို သြားျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္...

SITEX 2009
26 November 2009 - 29 November 2009

Event type : IT & Electronics
Venue : Expo Hall 5 ,6 & Foyer 2 Level 1
Admission : Public - Free Admission
Event Schedules : Time: 11am to 9pm

ေရာင္းခ်မဲ့ လူေတြအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြက....

MP3/4/5, Digital Music Technology, Digital Art Technology, Automobile Electronics, Sports Electronics, IT/New Media Education, Smart Home, Animation, Camera and Camcorder, Computer and Hardware, Gaming, Home Entertainment, Mobile Communications.

Friday, November 13, 2009

Haeundae Tsunami (K-Movie)

ဒီေန႔ အျပင္သြားရင္း VCD ဆိုင္တစ္ခုမွာ ဆူနာမီအေၾကာင္းရိုက္ထားတဲ့ ကိုရီးယားကားျပေနတာ လူေတြအံုေနတာပဲ... က်မလဲ ၀င္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္... ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ရုံတင္တုန္းက ၾကည့္မယ္စိတ္ကူးျပီး မၾကည့္ျဖစ္လိုက္တာ နာသြားတယ္... မင္းသားေတြထဲမွာ က်မ အၾကိဳက္ထဲက တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ Lee Min Ki ပါေနေလရဲ႕... မင္းသမီးထဲမွာေတာ့ Ha Ji Won ပါတယ္... သူ႔ကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္... သူလဲ နာမည္ရ မင္းသမီးတစ္ေယာက္ပဲ... ေနာက္မင္းသမီးက Uhm Jung-hwa (Get Karl, Oh song Joo) ထဲက မင္းသမီးေလ... သူ႔ကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္... မင္းသားထဲမွာေတာ့ လီမင္ကီးပဲ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာပါတယ္... က်န္တဲ့မင္းသားေတြက ရုပ္ဆိုးတယ္... ဒါနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဲဒိကားကို ရွာရင္ Youtube မွာ အဂၤလိပ္စာတမ္းထိုးနဲ႔ သြားေတြ႔တယ္... ဒီလိုနဲ႔ ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္...

ဒါေပမဲ့ ဇာတ္လမ္းက အစပိုင္းမွာ နဲနဲေႏွးတယ္... အိပ္ေတာင္ အိပ္ငိုက္သြားေသးတယ္... ေနာက္ ဆူနာမီလာေတာ့ တခ်ိဳ႕ effect ေတြက အရမ္းသိသာလြန္းတယ္... အေနာက္တိုင္း Action ကားေတြေလာက္ေတာ့ မပီျပင္ဘူး... ဒါေပမဲ့ Over All ကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ Entertaining ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္... ဘာပဲေျပာေျပာ Asian ထဲက အဲလိုကားမ်ိဳး ရိုက္လာတာ ဂ်ပန္နဲ႔ ကိုရီးယားပဲရွိေသးတယ္ေလ... ေနာက္ထပ္ တိုးတက္လာမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္... Youtube က Video ကို ဒီမွာ တင္လိုက္ပါတယ္...

Spoiler... Pls select below words to read

ေတာက္... လီမင္ကီးေသသြားတာေတာ့ လံုး၀မေက်နပ္ဘူး...























Thursday, November 12, 2009

Shining Inheritance မင္းသားေလးနဲ႔႔ Swine Flu


Shining Inheritance က မင္းသား Lee Seung-gi ကို ၾကိဳက္တဲ့ ပရိတ္သတ္မ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္းစရာ သတင္းတစ္ခုေျပာစရာရွိပါတယ္...

အဆိုေတာ္ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ Lee Seung-gi ဟာ Swine flu (၀က္တုတ္ေကြး) ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ Activities ေတြ အကုန္လံုးကို ဖ်က္သိမ္းျပစ္လိုက္ရတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္...

ႏို၀င္ဘာ ၁၁ရက္ေန႔ သတင္း႒ာနမ်ားအရ မင္းသား Lee Seung-gi ဟာ 1 night 2days ဆိုတဲ့ Variety Show ကို ရိုက္အျပီး နို၀င္ဘာ ၇ ရက္ေန႔မွာ ေခါင္းကိုက္ ေခ်ာင္းဆိုးကာ အဖ်ားၾကီးစြာတတ္ခဲ့ပါတယ္... သူ႔ကို Seoul Hospital ရဲ႕ အေရးေပၚကို တင္အျပီး နို၀င္ဘာ ၁၀ရက္ေန႔မွာ Swine flu Positive ဆိုတဲ့ အေျဖကို ရရွိခဲ့ပါတယ္...

သူပါ၀င္ေနတဲ့ အစီအစဥ္က ပရိုဂ်ဴဆာေတြအားလံုးကို မင္းသားရဲ႕သတင္းကို အသိေပးခဲ့ပါတယ္... 1 Night 2 Days ထုတ္လုပ္ေရးမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက "ဒီ အစဥ္အစီဟာ ၂ပတ္မွ ၁ခါရုိက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္ ၂ပတ္က်ရင္ မင္းသား ျပန္လည္ေနေကာင္းနိုင္မနိုင္ဆိုတာကို ေသခ်ာမသိရေသးပါဘူး" လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္...

Lee ဟာ လတ္တေလာမွာ SBS ရဲ႕ Variety Program ျဖစ္တဲ့ Strong Heart ဆိုတာမွာ Co-Host အျဖစ္ပါ၀င္ထားပါတယ္... ထိုရွဳိး တာ၀န္ခံ ဒါရိုက္တာက ဒီအပတ္အတြင္းမွာ ရိုက္ကြင္းမရွိေသးတာေၾကာင့္ ျပႆနာၾကီးၾကီးမားမား မရွိေလာက္ ဟု ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္...

သို႔ေသာ္ Lee ရဲ႕ November 14 ရက္ေန႔ LA, Hollywood Bowl မွာ Sohn Dam-bi နဲ႔ အတူျပဳလုပ္မဲ့ စတိတ္ရွဳိးကို ဖ်က္ပစ္လိုက္ရေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္... ထို ရွဳိးအတြက္ Lee ဟာ နို၀င္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔မွာ LA ကို သြားရန္ စီစဥ္ထားျပီးမွ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရေၾကာင္း စိတ္မေကာင္းစြာသိရွိရပါတယ္... သူ႕ရဲ႕ Management ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ သူ႔ကို လူအမ်ားနဲ႔ ပတ္သတ္ေတြ႔ၾကံဳရမဲ့ ေနရာေတြကေန ေ၀းေ၀းထားျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သျဖင့္ ဘယ္ခရီးစဥ္မွကို သြားမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့ပါသည္...

News Source and Photo From
: http://www.dramabeans.com/

စာၾကြင္း : Shining Inheritance က မင္းသားေလးကို ၾကိဳက္တယ္လို႔ ေျပာသြားတဲ့ :) သူ႔အတြက္ သတင္းကို ေတြ႔လို ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္တာပါ... စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ...

Monday, November 09, 2009

Tokyo Disney Sea 3 (သို႔) ဂ်ပန္ခရီးစဥ္ Day 4

ဂ်ပန္သြားခဲ့တာလဲ ခုဆို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနျပီ ခုထက္ထိ ဒီ ဒုတိယေျမာက္ေန႔ ဒစ္စေနစီးက မတက္ေသးဘူး... အရင္ပိုစ့္မွာတုန္းက အရမ္းကို သတိရစရာေတြမ်ားျပီး ေရးလိုက္တာ အေသးစိတ္ျဖစ္ျပီး လက္လြန္သြားတယ္... ခု ဒီပိုစ့္မွာေတာ့ အျမန္ေရးလိုက္ျပီး ဒစ္စေနစီးကို အျပီးသတ္ခ်င္ေနျပီ... ဒါမွ ေနာက္ရက္ေတြ အေၾကာင္းကို ျမန္ျမန္ေရးလို႔ရမည္...

ဒစ္စေနစီး အေၾကာင္း အပိုင္း ၁ (ဗီြဒီယိုနွင့္တကြ) ႏွင့္ အပိုင္း ၂ ကို စိတ္၀င္စားလွ်င္ ကလစ္နွိပ္ျပီး သြားဖတ္ၾကည့္နိုင္သည္...

Journey to the center of the Earth ကို စီးအျပီး က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ဒစ္စေနစီး အေနာက္ဘက္ပိုင္းရွိ Indiana Jone နဲ႔ Lost River delta ဆိုတဲ့ ေရွးေခတ္ ပစ္ရမစ္ပံုေဆာက္ထားတဲ့ေနရာကို ဆက္သြားစီးၾကတယ္... Indiana Jone မွာ တန္းစီလိုက္ရတာနဲ႔ စီးျပီး အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ ညေမွာင္ေနျပီ... ဂ်ပန္က မိုးခ်ဳပ္တာ အရမ္းျမန္တာပဲ... မေဗဒါသြားတဲ့ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာေလာက္က ညေန ၅နာရီခဲြေလာက္ဆို စကာၤပူရဲ႕ ၇နာရီေလာက္ရွိတယ္ ေမွာင္တာ... Indiana Jone က ရုပ္ရွင္ထဲက ကားပံုစံၾကီးအတိုင္းစီးရတယ္... အထဲမွာ ျပင္ထားတာေတြေရာ စီးရင္းနဲ႔ ရတဲ့ ခံစားမွဳေရာ... တီးလံုးေတြေရာကေတာ့ ေဘးမွာ ဟယ္ရစင္ ဖို႔စ္ ေရာက္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ.. ဟဲ.. ဟဲ...




အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူမ်ားေတြစားတဲ့ ဘာမုန္႔မွန္းေတာ့မသိဘူး.. လွည္းေလးနဲ႔ေရာင္းတယ္... စားေကာင္းမဲ့ပံုပဲ ဗိုက္လဲဆာေနတာနဲ႔ ၀ယ္စားလိုက္တယ္.. hot dog လိုပံုမ်ိဳးကို အျပင္က ေပါင္မုန္႔မဟုတ္ပဲ မုန္႔ႏွစ္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ လိပ္ထားတာ... အဲဒါကလဲ ေစ်းအေတာ္ၾကီးသဗ်ိဴး... ဘယ္ေလာက္လဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး... ေစ်းၾကီးတာပဲ မွတ္မိတယ္.... ေနာက္ျပီး ေဘးက ပစ္ရမစ္ပံုေဟာင္းၾကီးလိုမ်ိဳး ေဆာက္ထားတဲ့ ေနရာ လူရိုင္းေတြ ေက်းရြာလိုပဲ မီးေတြလဲေတာက္ေနတယ္... အဲဒိမွာ ဘာမွန္းမသိပင္မဲ့ သြားတန္းစီလိုက္တယ္... အဲဒါကေတာ့ ရိုးရိုး roller coaster ပါပဲ... အရမ္းေတာ့ မထူးဆန္းဘူး... ဒါေပမဲ့ စိတ္လွဳပ္ရွားဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္...

ဒီလိုနဲ႔ လာလမ္းအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ေလွ်ာက္ျပီး လမ္းမွာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြကို ဟိုေငးဒီေငးေပါ့... ေစ်းေတြကေတာ့ လန္ထြက္ေနတယ္... ဟန္းဖုန္းခ်ိတ္တာမ်ိဳးေလးကိုေတာင္ ဂ်ပန္ ယန္း ၃၀၀၀ ေလာက္ရွိတယ္... စကာၤပူ ၄၅ ေဒၚလာေလာက္သြားက်တယ္... သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္လံုးကလဲ ကပ္ေစးနဲဆိုေတာ့ ဘာမွကို မ၀ယ္ဘူး... ဒီလိုနဲ႔ မစီးျဖစ္ခဲ့လိုက္တဲ့... Port discovery ဆိုတဲ့ ေနရာ သိပၸံစခန္းလိုေဆာက္ထားတဲ့ ေနရာကို ျပန္သြားျပီး တန္းစီလိုက္တယ္... အဲဒါ စီးဖို႔ကံမပါေတာ့ တန္းစီေနတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္ မိုးကရြာပါေလေရာ... အစကေတာ့ ဖဲြဖဲြေလးမို႔လို႔ ၂ေယာက္သား ေပျပီး ရပ္ေနေသးတယ္... ေနာက္ေတာ့ နဲနဲသဲလာေတာ့ ပလပ္စတစ္ေတြ ေခါင္းစြတ္ျပီးရပ္တယ္... ဒါေပမဲ့ ရာသီဥတုကေအးျပီး မိုးက ပိုသဲလာေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ပဲ တန္းစီရာက ထြက္ျပီး အမိုးေအာက္မွာ ဖုန္းရုံေလးနားမွာ မိုးသြားခိုရင္ စကားေအးေဆးထိုင္ေျပာျဖစ္ၾကတယ္... မိုးကေတာ္ေတာ္နဲ႔ တိတ္မဲ့ပံုမေပါက္တာနဲ႔ နဲနဲ စဲလာေတာ့... အနားမွာရွိတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ကို ေျပးျပီး ထီး၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္... လက္ေဆာင္ပစၥည္း ၀ယ္ဖို႔ကံပါခ်င္ေတာ့ အဲလိုဖန္လာတာ... ထီးကို ရိုးရိုး ေခါက္ထီးလွလွေလးေတြမ၀ယ္ပဲ အမွတ္တရအေနနဲ႔ ဒစ္စေနလမ္း တံဆိပ္ပါတဲ့ ထီးေခါက္ၾကီးေတြပဲ ၀ယ္လိုက္တယ္... အဲဒါက ယမ္း ၁၀၀၀ လား ၁၅၀၀ လားမသိဘူး က်တယ္... စကာၤပူ ေဒၚလာ ၁၅က်ပ္ေလာက္ရွိတယ္... ထီးေခါက္ကို အဲေလာက္ေပးရတာေတာ့ ေစ်းၾကီးတယ္ထင္တာပဲ... ဒါေပမဲ့လဲ ဒစ္စေနလမ္းတံဆိပ္ဆိုေတာ့ အမွတ္တရေပါ့ေလဆိုျပီး ကပ္စီးနဲသူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ၁ေယာက္တစ္ေခ်ာင္း လက္ေဆာင္ပစၥည္း၀ယ္ရင္း ဆိုင္ထဲမွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ျပီး အားရေတာ့ ဆိုင္ျပင္လဲထြက္လိုက္ေရာ မိုးကတိတ္ေနျပီ... စီးတဲ့ စက္ေတြကလဲ ရပ္ေနျပီ... ဒီလိုနဲ႔ ပန္းျခံအ၀င္၀ဘက္ကိုပဲ ျပန္ေလွ်ာက္လာၾကတယ္...

ဘာမွ စီးစရာမက်န္ေတာ့ပင္မဲ့ ပန္းျခံထဲက ျမစ္ကိုပတ္တဲ့ ေလွရွိေသးတာနဲ႔ ၀င္စီးျပီး ပန္းျခံတစ္ပတ္ပတ္လိုက္ေသးတယ္... ဟဲ... ဟဲ... ျပီးေတာ့ Columbia သေဘာၤၾကီးေပၚတက္ၾကည့္ျပီး ဓာတ္ပံုရုိက္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေပါ့... အဲေပၚမွာေတာ့ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးမရွိပါဘူး.. တကယ့္သေဘာၤပံုစံအတိုင္းေဆာက္ထားျပီးေတာ့ ေန႔ဘက္ဆိုရင္ေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္... ေနာက္ျပီး စားေသာက္ဆိုင္ေတြမ်ားတယ္...

အဲဒိ သေဘာၤေပၚက ျပန္ဆင္းလာေတာ့ မထင္မွတ္ထားပဲ... မီးရွဴးမီးပန္းေတြေဖာက္တာကို သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ အတူတူ ခံစားခဲ့ေသးတယ္... ေကာင္းကင္ေပၚမွာ လွသလားမေမးနဲ႔ လူကလဲ ရွင္းစျပဳေနျပီေလ... အၾကာၾကီးပဲ... ေနာက္ျပီး ျပန္ခါနီးေလးမွာမွ သရဲအိမ္က ဖြင့္ေသးတယ္ဆိုလို႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္စီးလိုက္ေသးတယ္... ဟဲ... ဟဲ...

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒိ ေန႔ေလးဟာ က်မနဲ႔ သူမ သူငယ္ခ်င္းသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရွိခဲ့ဖူးသမွ် အမွတ္တရေတြထဲမွာ လြတ္လပ္မွဳ စည္းလံုးမွဳ စိတ္တူကိုယ္တူရွိခဲ့တ့ဲ အထင္ကရ ေန႔ေလး အေနနဲ႔ က်မေရာ သူမပါ အမွတ္ရေနမွာ အမွန္ပါပဲ...

Sunday, November 08, 2009

သက်ဆိုင်သူသို့

တိုးတိုးအာလူးကြော် ထုတ်လုပ် ဖြန့်ချိမှုနှင့် သက်ဆိုင်သူများရှင့်/

အကြောင်းအရာ။ ။ တိုးတိုးအာလူးကြော် အရည်အသွေးနှင့် အရည်အတွက်များ ကျဆင်းမှုကို ပြုပြင်စေလို...

ကျမဟာ တိုးတိုးအားလူးကြော်ကို တစ်ထုတ်လျှင် မြန်မာငွေ ၇ ကျပ်ပေးရတဲ့ အချိန်ထဲက... တစ်ရက်လျှင် မုန့်ဖိုး ၅ ကျပ်သာ ရခဲ့သော်လည်း... ၁ရက်ကို တခြားဘာမုန့်မှ မစားပဲ ၂ရက်စာမုန့်ဖိုးနဲ့ စုပြီး အားပေးခဲ့တဲ့ ပရိတ်သတ်တစ်ဦးပါ... ထိုအချိန်က တိုးတိုးအားလူးကြော်ဟာဆိုရင် ပလတ်စတစ် အကြည်ထုတ်လေးထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေအောင်ထည့်ထားပြီး တစ်ထုတ်စားလိုက်လျှင်ပဲ ကျမအတွက် လိုချင်တဲ့ အရသာထိမိပြီး အာသာပြေလှပါတဲ့အတွက် ၂ရက်မှ ၁ခါ စားရကျိုးနပ်ပါပေတယ်... အိမ်မှ ထမင်းဟင်းမကောင်းဘူးဆိုရင်လဲ တစ်ခြားဟင်းဆိုရင်သာ ဂျီးများခဲ့ပင်မဲ့ မေမေက လမ်းထိပ်က ကုလားပဲဟင်းနဲ့ တိုးတိုးအာလူးကြော်ဝယ်ပေးလိုက်ရင် ကျမအတွက် ထမင်းမိန်စေခဲ့တာ အမှန်ပါပဲ...

မုန့်ဆိုင်ရောက်ရင် တခြားဟာဝယ်ဖို့တွေဝေပင်မဲ့ တိုးတိုးအာလူးကြော်မပါတဲ့ အခေါက်တော့ မရှိပါဘူး... ဒီလိုအားပေးလာခဲ့တာ တိုးတိုးအာလူးကြော်ဟာ ရကျပ်ကနေ ၁ဝကျပ်... ၁၀ ကျပ်က နေ ၁၅ကျပ်... ၁၅ ကျပ်ကနေ ၂၅ကျပ်... (ယခု မြန်မာပြည်တွင် တိုးတိုးအာလူးကြော် တစ်ထုတ် ဘယ်လောက်လဲမသိတော့ပါ... နောက်ဆုံး ရန်ကုန်ပြန်တုန်းကတော့ ၁၀၀ လား ၁၅ဝလားရှိပါတယ်) ကျမအသက်ကြီးလာတာနဲ့ အမျှ တိုးလာတဲ့ ကျမရဲ့ မုန့်ဖိုးတွေကလဲ တိုးတိုးအာလူးကြော်ရဲ့ တိုးလာတဲ့ စျေးနှုန်းကြောင့် ကုန်နေခဲ့တာ အမှန်ပါ... သို့သော် ကျမတစ်စက်လေးမှ မညဉ်းမငြူ ဖြတ်တောက်မပြစ်ပဲ စားသုံးခဲ့ပါတယ်...

ယခင်က တိုးတိုးအာလူးကြော်ဟာဆိုလျှင် လတ်ဆတ်ပြီးအနာအဆာကင်းတဲ့ အာလူး ကြွတ်ရွရွရယ်... တစ်ထုတ်မှာ ၁ခုပဲ အမြဲပါတတ်တဲ့ ကြက်သွန်ကြော်မွှေးမွှေးလေးရယ်... ၁ထုတ်ဆိုလျှင်ဆိုသလို အာသာပြေလောက်တဲ့ အရည်အတွက်ပါရှိတဲ့အတွက် ဒီအာလူးကြော်ကို ထုတ်လုပ်တဲ့ လူကြီးမင်းတို့ရဲ့ စေတနာကို စားသုံးသူတစ်ယောက်အနေနဲ့ အာလူးကြော် အဖတ်တိုင်း.. ငရုတ်သီးအဖတ်တိုင်း... ကြက်သွန်ကြော်မွှေးလေး တစ်ဥတိုင်းမှာ ခံစားလို့ရပါတယ်...
စားသောက်ကုန်ထုတ်လုပ်သူများဟာ တစ်ခြားအရာထုတ်လုပ်သူတွေထက် တစ်ချက်သာတာက စားသုံးသူအပေါ်ထားရှိတဲ့ စေတနာပါ... စေတနာအပြည့်နဲ့ချက်တဲ့ မိခင်လက်ရာကို ဘယ်ကမ္ဘာကြော်စားဖိုမှူးမှ အံမတုနိုင်တာဟာ အစားအသောက်ချက်တဲ့သူရဲ့ စေတနာဟာ စားသုံးသူအပေါ် ဘယ်လောက်သက်ရောက်တယ်ဆိုတဲ့ အကောင်းဆုံးဥပမာပါပဲ...

သို့သော် ယခုအခါမှာ တိုးတိုးအာလူးကြော်ဟာ ယခင်နဲ့မတူပဲ အရည်အသွေးရော အရေအတွက်ပါ လျော့ကျလာတာတွေ့ရပါတယ်... အရေအတွက်ဆိုရာမှာ ထုတ်လုပ်မှု အရေအတွက်မဟုတ်ပဲ အထုတ်တစ်ထုတ်မှာ ပါဝင်မှုအရည်အတွက်ကို ဆိုလိုပါတယ်... အာလူးကြော်တစ်ထုတ် ၂၅ကျပ်ဖြစ်တဲ့အချိန် (ကျမစိတ်ထင် ၂ဝဝဝခုနှစ်နောက်ပိုင်း) မှာ အားလူကြော်ထုတ်ပိုးမှုကို နိုင်ငံခြားအဆင့်မှီအောင် ယခုကဲ့သို့စတင်ထုတ်ပိုးခဲ့တာကို သတိထားမိခဲ့ပါတယ်... ကိုယ်စားနေကျ အာလူးကြော်တံဆိပ်လေး အဆင့်မှီထုတ်ပိုးလာတဲ့အတွက် ကျမ ထိုအချိန်က ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ခဲ့ပါတယ်... ထို့အတွက်ကြောင့် ၂၅ကျပ်ဖြစ်သွားတာကိုလဲ မညဉ်းငြူခဲ့ပါဘူး... သို့သော် ထို ထုတ်ပိုးမှုပုံစံကို ပြောင်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ အတွင်းပိုင်းကို မမြင်ရတာတစ်ကြောင်း လေထိုးပြီး အထုတ်ကြီးဖောင်းနေတဲ့အတွက် တစ်ကြောင်း အတွင်းပိုင်းမှ အာလူးကြော် ပါဝင်မှု အရည်အတွက်ကို ခိုသထက်ခိုလာပါတယ်... ဒီလိုဖြစ်လာတာကို ကျမလို အစဉ်အမြဲ စားသုံးသူတစ်ယောက် အနေနဲ့ ချက်ချင်း သတိထားမိသော်ညား ဆက်လက် သည်းခံကာ စားသုံးခဲ့ပါသေးတယ်...

သို့သော် ယခုအခါမှာတော့ တိုးတိုးအာလူးကြော်ထုတ်လုပ်သူရဲ့ စေတနာကို လုံးဝ လုံးဝ ခံစားလို့မရတော့တဲ့အပြင်... စားသုံးသူတွေကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စော်ကားလာတယ်ဆိုတာ သတိပြုမိလာပါတယ်... စကာင်္ပူကို ရောက်တော့ ယခင် မြန်မာပလာဇာမှာ မရောင်းခင်တုန်းက အိမ်ကို အမြဲ လူကြုံနဲ့ ထည့်ခ်ိုင်းပြီးစားပါတယ်... ယခု ပင်နီဇူလာပလာဇာမှာ ၁ထုတ်ကို စကာင်္ပူ ပြား ၅၀ (မြန်မာငွေ ၃၆၅ကျပ် တန်ဖိုးရှိ) နဲ့ ဝယ်စားပါတယ်... လေယာဉ်ပျံတွေ သဘောင်္တွေစီးလာတဲ့ အာလူးကြော်မို့ ပြား ၅ဝဆိုတာကို လက်ခံနိုင်ပါတယ်... (ဟိုတစ်လောက ဆိုင်၁ဆိုင်မှာ ၁ကျပ်နဲ့ ရောင်းလို့ ဝယ်မစားခဲ့ပါဘူး...)

ယခုတိုးတိုးအာလူးကြော်ရဲ့ အရည်အသွေးဟာ မကောင်း မလတ်ဆတ် အနာအဆာပါသော အာလူးများကို အသုံးပြု၍လားမသိ အာလူးတွေဟာ ပဲ့ရွဲ့နေတာပါပဲ... ဒါကလဲ အာလူးအကြေကြော်မို့ လက်ခံလို့ရတယ်ထားအုံး... မဲတူးပြီး အာလူးကြော်အတူးတွေ ဖြစ်လာတာကတော့ သည်းခံနိုင်တဲ့ အတိုင်းအတာကို လွန်လာပါတယ်... ယခင်က ကျမအကြိုက်ဆုံး ၁ထုတ်လုံးမှာ ၁ဥပဲပါတတ်တဲ့ ကြက်သွန်ကြော်လေးဟာလဲ ဘယ်ဘဝ ဘယ်ဋ္ဌာနီကိုပြောင်းပြီး တိုးတိုးအာလူးကြော်မှာ အရင်က ကြက်သွန်ကြော်ပါပါတယ်ဆိုတာ ကျိမ်ပြောရင်တောင် ယုံကြမှာမဟုတ်တော့ပါဘူး...

အဆိုးဆုံးကတော့ အထုတ်တစ်ထုတ်မှာ ပါဝင်တဲ့ ပမာဏက ယခင်ရဲ့ ၃ပုံ ၁ပုံနီးပါးလောက်လေးသာရှိတော့တာပါ... ယခင်က ၁ထုတ်စားလိုက်ရင် တင်းတိမ်သွားပင်မဲ့... ခုမှတော့ အာလူးကြော် ၁ထုတ်စားပြီးတာတောင် ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်းမသိလို့ အထုတ်များပေါက်နေသလားလို့ ပြန်ကြည့်ရတဲ့ အဖြစ်ကိုရောက်နေပါတယ်... အထုတ်ကြီး ကြီးနေလို့ စားသုံးသူက သတိမပြုနိုင်လောက်ဖူးမထင်ပါနဲ့... စားသုံးသူတွေက ငတုံးမဟုတ်ပါဘူး...

ထို့အတွက် အကြံပေးလိုတာက ယခင်လိုသာ စေတနာရှေ့ထားပြီးထုတ်လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်စေတနာ အကျိုးပေးပြီး ဒိထက်အောင်မြင် ချမ်းသာမှာပါ... သို့သော် ယခုအတိုင်းဆက်လက်ထုတ်လုပ်နေမည် ဆိုပါက ကျမကဲ့သို့ အစဉ်အမြဲအားပေးနေသော ပရိတ်သတ်များကို မျက်လုံးထဲမထား စော်ကားသည်ဟု ခံစားရသဖြင့်... တိုးတိုးအာလူးကြော် သုံးစွဲမှုကို ဖြတ်တောက်သင့် ဖြတ်တောက်ပါမည်ဖြစ်ကြောင်း အသိပေးအပ်ပါသည်...

လူ ၁ ယောက်မစားလို့ သင်တို့ စီးပွားရေ မထိခိုက်နိုင်ပါဘူးဆိုပြီး မထိမဲ့ပြုံး မပြုံးပါနဲ့... ကျမပြောခဲ့ သလို စားသောက်ကုန်ဟာ စေတနာပေါ်အဓိက အရင်းတည်တဲ့ လုပ်ငန်းဖြစ်တဲ့အတွက် စေတနာအကျိုးပေးပါလိမ့်မယ်... ကျမ မစားတော့ဘူးဟု ဆုံးဖြတ်သော်ငြား သင်တို့ စီးပွားရေးကို ထောက်ငံ့သောအားဖြင့် ကျမသူငယ်ချင်းများထဲတွင် စားသုံးသူရှိပါက တားမြစ်မည်တော့ မဟုတ်ကြောင်းကို စိတ်အေးစေလိုပါတယ်... သို့သော် ထိုစားသုံးသူများလည်း သင်တို့၏ စေတနာမပါရှိပဲ အမြတ်သက်သက်သာ ထုတ်လုပ်နေသော ဟန်သာရှိပြီး အဆန်မရှိတဲ့ တိုးတိုးအာလူးကြော်ကို ကျမပြောစရာမလိုပဲ သူ့တို့ဘာသာလျှင် ဆက်လက်သုံးစွဲတော့မည် မဟုတ်ကြောင်းကို သေချာတပ်အပ် သိနှင့်ပြီးသားဖြစ်ပါတယ်... အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကျမပတ်ဝန်းကျင်တွင် တိုးတိုးအာလူးကြော် အရည်အသွေးကျမှုကို ကျမလောက် သည်းခံပြီး စားသုံးနေသူ တစ်ဦးမှ မရှိတော့ပါ... ကျမသာလျှင် ငယ်ငယ်ထဲက စားခဲ့သော... ကျမအတွက် အာလူးကြော်သက်သက်တင်မဟုတ်ပဲ အမှတ်တရ အဖြစ်အပျက်လေးတွေပါ ရှိခဲ့ဖူးသော တိုးတိုးအာလူးကြော်ကို ယခုထိစားသုံးခဲ့တာပါ...

ယခုလို စားသုံးမှုကို ဖြတ်တောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခြင်းဟာ အနှစ်နှစ်အလလ ချစ်ရတဲ့ ချစ်သူက အရောင်ပြောင်းသွားလို့ မသင့်တော်တော့ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတဲ့ နာနာကျင်ကျင် ဆုံးဖြတ်မှုဖြစ်ပါတယ်... အကယ်၍ တိုးတိုးအာလူးကြော် အရည်အသွေးနဲ့ အရည်အတွက်ကို ပြန်လည် ပြင်ဆင်နိုင်မယ်ဆိုရင်ဖြင့် ကျမဘက်ကလဲ မှားခဲ့တာတွေကို ခွင့်လွှတ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် အခွင့်အရေးပေးမည်ဖြစ်ပါတယ်... တိုးတိုးအာလူးကြော် အရည်အတွက် တိုးမတိုးကို ပင်နီဇူလာပလာဇာရောက်တိုင်း ဆိုင်ပေါ်က အထုတ်တွေကို လက်နဲ့ ချိန်ဆကြည့်ပြီး စောင့်ကြည့်နေမည်ဖြစ်ပါတယ်...

ပုံ/
တိုးတိုးအာလူးကြော်ကို စားသုံးခဲ့ဖူးသူ တစ်ဖြစ်လဲ မဗေဒါ

(PS... ဒီနေ့ တိုးတိုးအာလူးကြော်ဝယ်စားရင်း မခံရပ်နိုင်လွန်း၍ ဒီပေါ်မှာ ပေါက်ကွဲလိုက်ပါတယ် (နောက်ဝယ်မစားတော့ပါ)... အကယ်၍များ ဒီပိုစ့်ကို မတော်တဆ တမင်တကာ တိုးတိုးအာလူးကြော်ပိုင်ရှင် မြင်၍ အရည်အသွေး အရေအတွက်ကို ပြုပြင်မည်ဆိုလျှင် အတိုင်းထက်အလွန် ဝမ်းသာမိမည်ဖြစ်ကြောင်း)